Ο ήχος από το κουδούνισμα στο περιλαίμιο αντηχεί στα χαμηλά του δάσους δίνοντας το στίγμα του Σέττερ Γκόρντον που ανιχνεύει . Ξαφνικά , μια βαθιά σιωπή απλώνεται σαν συνέχεια της ρυθμικής ηχηρής μουσικής. Ο κυνηγός πλησιάζει αργά, οι κτύποι της καρδιάς στο μάξιμουμ.
Ξέρει ότι κάπου εκεί μπροστά είναι το ακινητοποιημένο σκυλί του , τα μάτια ερευνούν κάθε σπιθαμή του δάσους μπροστά τους , επιτέλους ανακαλύπτουν αυτό που έψαχναν . Ένας σκούρος όγκος ,μαύρος-κόκκινος σε μία στάση αγαλματένια , με το κεφάλι τεντωμένο μπροστά να δείχνει σε ένα πυκνό , εκεί βρίσκεται κάπου η μπεκάτσα, η μαγεία αρχίζει!!
Είναι η βασίλισσα με το μακρύ ράμφος και το βελούδινο βλέμμα , η δέσποινα του πυκνού και των λόγγων , η φτερωτή ύπαρξη ποτ τόσα γράφτηκαν προς τιμή της και που η αξιοσύνη της μαγεύει με ένα μεθυστικό τρόπο τις καρδίες όσων ασχολήθηκαν μαζί της , η Μπεκάτσα η κυρά και αφέντρα του δάσους .