Eπέλεξα την μπεκάτσα, αφού όπως είναι γνωστό αποτελεί, σύμφωνα με τα στοιχεία του «Αρτεμiς», το πιο δημοφιλές θήραμα των Ελλήνων κυνηγών, αυτό δηλαδή που για χάρη του γίνονται οι περισσότερες εξορμήσει στη χώρα μας.
Εξάπλωση
Η μπεκάτσα είναι παρούσα σε όλα τα τμήματα του ετήσιου κύκλου της σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Η μεγάλη πλειοψηφία των μπεκατσών που ζουν στην Ευρώπη αποδημούν. Οι περιοχές που αναπαράγεται είναι κυρίως η σκανδιναβική χερσόνησος, η Βαλτική, η Ρωσία και η Κεντρική Ευρώπη. Οι περιοχές διαχείμασής της, βρίσκονται στις παραθαλάσσιες εκτάσεις κοντά στο στενό της Μάγχης, στις ακτές του Ατλαντικού και σε όλη την περίμετρο της Μεσογείου. Ανεξάρτητα από όλα αυτά είναι παρούσα στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία και η Αγγλία καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
Μετακινήσεις
Τα πουλιά που ξεκινάνε από τιs βορειότερες και πιο ανατολικές περιοχές είναι και αυτά που διανύουν και τις μεγαλύτερες αποστάσεις κατά την αποδημία τους αφού διαχειμάζουν στις ανατολικότερες και νοτιότερες περιοχές του χώρου εξάπλωσης του είδους. Το αντίθετο συμβαίνει στην περίπτωση των πουλιών που αναπαράγονται στη Γαλλία
και την Αγγλία. Τα πουλιά που αναπαράγονται στις νοτιότερες περιοχές παρουσιάζονται να έχουν αποκτήσει σχεδόν ενδημικό χαρακτήρα αφού δεν αποδημούν, με την ετήσια έννοια του όρου, καθώς δεν εξαναγκάζονται λόγω των πολύ ευνοϊκών συνθηκών που επικρατούν σε αυτές τις περιοχές. Η μπεκάτσα είναι πιστή στις θέσεις που προτιμά τόσο για την αναπαραγωγή της όσο και για τη διαχείμαση της.
Πληθυσμιακές εκτιμήσεις
Η ιδιοσυγκρασία της μπεκάτσας και ο τρόπος ζωής της δεν επιτρέπουν την πραγματοποίηση καταμετρήσεων με μεγάλη ακρίβεια. Στον Άτλαντα της ΕBCC εκτιμάται ότι ο ευρωπαϊκός πληθυσμός της μπεκάτσας κυμαίνεται μεταξύ των 1.530.000 και 10.700.000 ζευγαριών.
Η τελευταία εκτίμηση που παρουσιάζεται στο «water bird popolation estimate: 3 edition» είναι ότι ο πληθυσμός της μπεκάτσας στην Ευρώπη είναι μεγαλύτερος από τα 15.000.000 πουλιά και βασίζεται σε μια εκτίμηση από τον Ηephurn (1983), που έδειχνε έναν πληθυσμό από 14,8 έως 37 εκατομμύρια πουλιά κατά τη φθινοπωρινή αποδημία.
Η παρακολούθηση του πληθυσμού της μπεκάτσας βασίζεται κυρίως σε παρατηρήσεις των αρσενικών καιά την περίοδο αναζήτησηs συντρόφου και επιβεβαιώνουν τη σταθερότητα του πληθυσμού (Ferrand & Gossmann 2001). Για την εκτίμηση των επιπέδων του συνολικού πληθυσμού τα στοιχεία κυνηγετικήs κάρπωσης είναι χρησιμότερα.
Μακροχρόνιες τάσεις
Ο συνολικos αριθμός τηs μπεκάτσας στην Ευρώπη δεν είναι γνωστός. Παρ' όλα αυτά οι πληθυσμιακές τάσεis των αναπαραγόμενων πουλιών εκτιμούνται ότι είναι σταθερέs ή ανοδικές σε όλες τις χώρεs με εξαίρεση τη Μεγάλη Βρετανία όπου οι πληθυσμοί έχουν καθοδική τάση.
Μειώσεις του πληθυσμού της τάξης του 20% και 30% έχουν παρουσιαστεί σε Λευκορωσία, Ουκρανία και Γερμανία. Μικρές αυξήσεις στην έκταση των περιοχών φωλεοποίησης και στο μέγεθος του πληθυσμού παρατηρήθηκαν στη Δανία, στην Ολλανδία, στην Ιρλανδία και την Ισπανία από το 1974. Στη Δανία ο αναπαραγόμενος πληθυσμός αυξήθηκε από τα μηδενικά στα 2.000 ζευγάρια τον 20ό αιώνα και το χειμώνα δεκάδες χιλιάδες μπορεί να εμφανιστούν και να διαχειμάζουν εκεί. Την περίοδο 2000-01 πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη κυνηγετική κάρπωση που είχε γίνει ποτέ, 45.000 πουλιά.
Βιότοπος
Η μπεκάτσα είναι ένα είδος που προτιμά τα μικτά δάση πλατύφυλλων με πλούσιο υπόροφο από βάτους, φτέρες κ.ά. με πρόσβαση σε ανοιχτά εδάφη με μεγάλη παρουσία γαιοσκωλήκων, που αποτελούν και το μόνιμο βοσκοτόπι της.
Βιολογία κατά την αναπαραγωγή
Τα αρσενικά ψάχνουν τις περιοχές για να εξακριβώσουν ποιες είναι οι καλύτερες, τα κυρίαρχα αρσενικά πραγματοποιούν τις ερωτικές πτήσεις τους πάνω από ης καλύτερες περιοχές για φωλεοποίηση. Συνήθως το κυρίαρχο αρσενικό μιας περιοχής ζευγαρώνει με τρία ή τέσσερα θηλυκά με επιτυχία. Γεννάει συνήθως 4 αβγά (2-5) και η επώαση διαρκεί από 21-24 μέρες. Τα μικρά αποκτούν πλήρες πτέρωμα στις 15-20 ημέρες πολλές φορές είναι ικανά για μικρές πτήσεις από τις 10 ημέρες ζωής τους.
Διατήρηση
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία οι πληθυσμοί της μπεκάτσας στην Ευρώπη δεν βρίσκονται υπό απειλή και μπορούν άνετα να αντεπεξέλθουν στην υφιστάμενη κάρπωση. Παρ, όλα αυτά το συγκεκριμένο είδος φαίνεται να προσελκύει όλο και περισσότερους από τους Ευρωπαίους κυνηγούς. Γι' αυτό το λόγο πρέπει το διαχειριστικό σχέδιο να εξασφαλίζει ένα ευνοϊκό κατεστημένο διατήρησης για όλη την περιοχή της φυσικής εξάπλωσης αυτού του είδους. Διαγράμματα που γίνονται από την επιστροφή των φτερών των πουλιών που καρπώθηκαν οι κυνηγοί, αποτελούν πολύτιμα στοιχεία για τον καθορισμό της παραγωγικότητας του πληθυσμού της μπεκάτσας. Οι νεαρές μπεκάτσας κατά τον πρώτο χειμώνα της ζωής τους έχουν ακανόνιστα τα πρωτεύοντα φτερά των φτερούγων τους οπότε μπορούν να διαχωριστούν από τα ενήλικα άτομα, έτσι από το ποσοστό των νεαρών και των ενήλικων δειγμάτων μπορούμε να εξετάσουμε την επιτυχία μιας αναπαραγωγικής χρονιάς.
ΚΥΝΗΓΙ
Η μπεκάτσα αποτελεί θηραματικό είδος νια ί 4 από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προστατεύεται στην Ολλανδία, στη Φλάνδρα (Βέλγιο), και τα Κανάρια Νησιά (Ισπανία). Μέγιστο όριο κάρπωσης επίσημα κατοχυρωμένο υπάρχει σε 5 ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία). Στατιστικά στοιχεία κυνηγετικής κάρπωσης καταγράφονται στη Δανία, στη Φινλανδία, στη Σουηδία και το Λουξεμβούργο. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υπαγορεύουν ένα συγκεκριμένο όριο καθώς πολλοί παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν σε αυτό και κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει την επίδραση του καθενός ξεχωριστά. Μερικοί από αυτούς είναι η μείωση των βιοτόπων, οι καιρικές συνθήκες, τα φυσικά φαινόμενα και το κυνήγι.
Initial
Back
Ρυθμιστική
