Τα περάσματα της Μπεκάτσας
Οι παρατηρήσεις και τα στοιχεία που θα σας παρουσιαστούν σε αυτή την σελίδα , είναι στοιχεία τα οποία έχουν καταγραφεί σε διάφορες περιοχές .
Περιλαμβάνουν βασικά τρεις περιοχές .
Η πρώτη περιοχή με ύψος μέχρι 300μ από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η δεύτερη με ύψος 250-1000μ.
Η Τρίτη από 1000-2300μ.
Σε αυτές τις τρεις περιοχές που όπως καταλαβαίνετε υπάρχει τεράστια ποικιλία χλωρίδας , όπως και διαφορετικές συνθήκες περιβάλλοντος την ίδια εποχή και βέβαια αυτό εξαρτάτε από τις τοπικές συνθήκες από πάσης απόψεως της κάθε περιοχής, είναι δε τόσο μεγάλες οι διαφορές, που μερικές φορές στην ίδια περιοχή έχουμε διαφορετικές συνθήκες αν υπάρχει μεγάλη διαφορά ύψους η χλωρίδας.
Θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω τα περάσματα τις Μπεκάτσας από την χώρα μας.
Τα στατιστικά στοιχεία είναι προσωπικά δικά μου , αλλά την ιδέα και τον τρόπο τοποθέτησης και ανάπτυξης προσαρμόζοντας τα στην Ελλάδα ,την έλαβα από ένα καταπληκτικό βιβλίο ενός μεγάλου μπεκατσοκυνηγού του Edouard Demole.
(Στα σχεδιαγράμματα οι αριθμοί είναι ύψος σε μέτρα, το χρώμα η φορά , αριστερά η χρονιά , πάνω είναι οι ημερομηνίες και δεξιά ο τόπος)
Τα περάσματα του Φθινοπώρου
Από 26-27 Σεπτεμβρίου βλέπουμε να έρχονται τα πρώτα πουλιά σε δάση , τα οποία έχουν υψόμετρο πάνω από 1100 μ .
Οι κυνηγοί πέρδικας συνήθως κάνουν τις πρώτες συναντήσεις με αυτά τα πουλιά , ανεβαίνοντας για να κυνηγήσουν τις πετροπέρδικες .
Μετά από τις 5-8 Οκτωβρίου , έχουμε και κάποια πουλιά στα πιο χαμηλά περίπου 800-900 μ.
Βεβαίως συνεχίζουν να μπαίνουν πουλιά και στα πιο ψηλά μέρη σε μεγαλύτερους αριθμούς
Μετά από τις 28 Οκτώβρη μπορούμε να βρούμε και τα πρώτα πουλιά σε πιο χαμηλά μέρη 350-400μ.
Το πέρασμα συνεχίζεται κανονικά με εξάρσεις και μη μέχρι περίπου 20 Νοεμβρίου.
Όλα αυτά εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες σε όλη την Ευρώπη και την πατρίδα μας βεβαίως και κάθε χρονιά μπορεί να είναι διαφορετικά.
Πολύ επηρεάζει τα περάσματα η χιονόπτωση και μετά ο παγετός.
Ειδικά η χιονόπτωση δημιουργεί πολλά προβλήματα, όπως , μείωση και ίσως και σταμάτημα ολικό για κάποιες μέρες και βεβαίως αλλαγή προορισμού για τόπο που δεν είναι καλυμμένος από χιόνι..
Η απότομες και πρώιμες χιονοπτώσεις , σε κάποια ύψη και σ΄ ένα έδαφος όχι παγωμένο, δεν ενοχλούν τις μπεκάτσες.
Μάλιστα σε τέτοιες περιπτώσεις αυτές δεν εγκαταλείπουν τα μέρη που βρίσκονται , γιατί την νύχτα βρίσκουν τροφή κάτω στους κάμπους .
Την ημέρα δε, κάτω από μεγάλα δέντρα που το χιόνι δεν πιάνει σε μεγάλη ποσότητα και σε μικρά ρυάκια σε πονηρές χαραδρούλες η απάγεια μέρη.
Σε αυτά τα μέρη έχω συναντήσει σχεδόν πάντα πουλιά , αλλά όχι πολλά , δηλαδή 3-6
πουλιά στην κάθε έξοδο.
Συνήθως είναι πουλιά που δέχονται φέρμα , αλλά αυτό δεν είναι και κανόνας.
Έχω παρατηρήσει ότι όταν συνάντησα πουλιά νευρικά τον χειμώνα , που δεν δέχονταν φέρμα, πετούσαν μακριά κλπ το ίδιο βράδυ είχαμε μεταβολές στο καιρό απότομες, όπως μεγάλη χιονόπτωση στην περιοχή που να το στρώσει πάνω από 40 εκατοστά κλπ.
Τα πράγματα αλλάζουν ριζικά αν η χιονόπτωση γίνει σε παγωμένο έδαφος.
Αν δείτε παγωμένα νερά στον κάμπο, στις βρύσες κλπ αναγκάζει τις μπεκάτσες από έλλειψη τροφής να κατευθυνθούν σε μέρη που το έδαφος δεν είναι παγωμένο.
Αυτό μας το αποδεικνύει η περσινή χρονιά που τα πουλιά ήταν μαζεμένα στα νησιά και στην Δ Ελλάδα , δηλαδή περιοχές χωρίς παγετό και λίγο χιονιά.
Επίσης σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει και μεγάλη πιθανότητα να συναντήσουμε πολλές μπεκάτσες μαζεμένες σε μια περιοχή μικρή .
Σε αυτή την περίπτωση πχ σε μπορεί να σηκώνεις τις μπεκάτσες σαν ορτύκια, 2 και 3 μαζί.
Όπως και στα παλούρια που έχουν ζέστη και υγρασία από κάτω και δεν παγώνει εύκολα το έδαφος.
Και σ΄ αυτή την περίπτωση τα πουλιά δέχονται φέρμα καλή, εκτός εξαιρέσεων.
Ένα παράδειγμα μη φυσιολογικής συμπεριφοράς.
Ημέρα 19 Νοεμβρίου, κυνηγώ μπεκάτσες σε υψόμετρο 800 μέτρων , χωρίς να έχω συνάντηση.
Κάποια στιγμή συναντώ έναν ντόπιο ο οποίος μου λέει , εκεί να πάς, δεν τις ψάχνεις σωστά και μου δείχνει με το δάκτυλο , γυρνάω και βλέπω ότι μου δείχνει ψηλά στο βουνό απέναντι στα 1100μ στο τελείωμα του δάσους, σε μία περιοχή τελείως παγωμένη !
Μου εξηγεί ότι το πρωί με τα πρόβατα σήκωσε αρκετές εκεί ψηλά.
Έκανα περίπου δύο ώρες ποδαρόδρομο για να πάω απέναντι και να ανέβω στην θέση που μου έδειξε.
Σήκωσα 9 και πήρα 4 , μετά από δύο μέρες στο ίδιο σημείο, ξαναβρήκα πουλιά.
Ήταν αυτές οι πέντε που δεν πήρα την προηγούμενη φορά, στο ίδιο παγωμένο έδαφος!!
Έτσι λοιπόν συνεχίζονται τα περάσματα καθ' όλη την διάρκεια του χειμώνα με αυξομειώσεις στον αριθμό των πουλιών αναλόγως των καιρικών συνθηκών.
(Στα σχεδιαγράμματα οι αριθμοί είναι ύψος σε μέτρα, το χρώμα η φορά , εδώ είναι αντίθετη, επιστρόφια, αριστερά η χρονιά , πάνω είναι οι ημερομηνίες )
Τα επιστρόφια της Άνοιξης
Aν και το κυνήγι της Μπεκάτσας την άνοιξη απαγορεύεται σχεδόν παντού στην Ευρώπη, μα κάποια εποχή κυνηγούσαμε τουλάχιστον μέχρι τις 15 Μαρτίου, εποχή μεγάλων περασμάτων τα γνωστά επιστρόφια.
Τα πρώτα περάσματα άρχιζαν γύρω στις αρχές Μαρτίου , με σίγουρα ένα μεγάλο πέρασμα γύρω στις 15 του ίδιου μήνα και συνεχίζετε με σταθερό ρυθμό μέχρι περίπου στις 5 Απριλίου και τελειώνει περίπου στις 12 του ίδιου μήνα.
Η αρχή και ο ρυθμός της έντασης του περάσματος εξαρτάτε από ατμοσφαιρικές συνθήκες .
Τρία σημεία είναι τα πιο δυνατά σε αυτές τις συνθήκες που πρέπει να προσέχουμε .
Το πρώτο είναι η θερμοκρασία στο τέλος του χειμώνα να είναι μαλακιά και σταθερή.
Το δεύτερο, το χιόνι πρέπει να έχει λιώσει στο μεγαλύτερο ποσοστό του από τις περιοχές που θα περάσουν οι μπεκάτσες.
Το τρίτο είναι να μην έχουμε απότομες μεταβολές του καιρού με χιονοπτώσεις απότομες και κρύο.
Από αυτά τα βασικά σημεία θα εξαρτηθεί από πού και πώς όπως και πόσες μπεκάτσες θα περάσουν.
Πχ αν έχουμε χιόνια απότομα και κρύο τα πουλιά θα περάσουν χαμηλά και κοντά στην θάλασσα που το χιόνι δεν στέκεται.
Αν έχουμε ζέστη τα πουλιά θα περάσουν ψηλά .
Η ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΜΠΕΚΑΤΣΑΣ
Τα πουλιά έρχονται στην πατρίδα μας αναλόγως τις καιρικές συνθήκες και τους ανέμους .
Ένα λοιπόν πουλί κουρασμένο από το ταξίδι , έχει τις άμυνας του σε χαμηλότερους τόνους εν σχέση με ένα άλλο ξεκούραστο και από αρκετό καιρό στον ίδιο τόπο.
Αφήνεται περισσότερο στην φέρμα και όταν σηκώνεται ο θόρυβος είναι πολύ μεγαλύτερος και έντονος.
Τα αμυντικά μέσα της μπεκάτσας είναι ατελείωτα !
Εξαρτώνται από τις εποχές , την θερμοκρασία , τον βιότοπο και βέβαια τα κέφια της και την υγεία της.
Είναι αυτή η ακανόνιστη συμπεριφορά που κάνει την μπεκάτσα τόσο αγαπητή στους κυνηγούς με σκυλιά φέρμας , είναι μια συνεχής πρόκληση για τον σκύλο και τον ίδιο τον κυνηγό.
Το Φθινόπωρο η μπεκάτσα αν αναγκαστεί να πετάξει δεν πάει μακριά, πιάνει έδαφος στην άκρη κάποιου δάσους (του πιο κοντινού) , παραμένει ακίνητη για λίγο διάστημα , μαζεμένη με το ράμφος ακουμπισμένο στο πτέρωμα τους στήθους , μετά σηκώνει το κεφάλι και ερευνά τον γύρο χώρο .
Αν δε δει κάτι ύποπτο , προχωρεί 5-6 μέτρα προς το βάθος του δάσους για εξεύρεση καλύτερου καταφυγίου.
Η τροχιά της μυρωδιάς που αυτή αφήνει κατά την μετατόπιση της , είναι πολλές φορές η αιτία και του θανάτου της .
Αυτή την μυρωδιά ανακαλύπτει ο σκύλος και την βρίσκει ψάχνοντας τις άκρες του δάσους !
Αν δεν είχε κινηθεί οι πιθανότητες θα ήταν μεγάλες να μην την βρει το σκυλί εκτός αν έπεφτε πάνω της.
Αν την στιγμή που πάει να βολευτεί ανακαλύψει την τελευταία στιγμή την παρουσία του κυνηγού και του σκυλιού του , την πιάνει τρόμος και αυτό το δείχνει ανοίγοντας την ουρά της σαν βεντάλια .
Μένει ακίνητη μια στιγμή και αμέσως ξαναπετά με δυνατά χτυπήματα των φτερούγων της.
Το ίδιο κάνει με την ουρά όταν είναι τραυματισμένη και βρίσκει καταφύγιο στην ρίζα ενός δέντρου και πάει να την πιάσει το σκυλί, νομίζω ότι είναι μια εικόνα που όλοι μας έχουμε δει πολλές φορές.
Γνωρίζει πολύ καλά πια μεριά του δάσους να διαλέξει ώστε να έχει τις μικρότερες πιθανότητες να εντοπιστεί.
Γνωρίζουμε ότι προς την άνοιξη οι μπεκάτσες πετάνε πολύ μακρύτερα 200-300 μέτρα προτού προσγειωθεί ξανά στο έδαφος.
Καμιά φορά αν το δάσος είναι μικρό , πρέπει να πάτε να την βρείτε στην άλλη άκρη του.
Μερικές μπεκάτσες φεύγουν αθόρυβα , χωρίς πολλές φορές να τις καταλάβουμε με μία φοβερή επιδεξιότητα .
Μου έτυχε μια φορά σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή να κυνηγάω μία για ένα μήνα περίπου σε ένα δασάκι όχι πολύ μεγάλο , κάθε φορά την εύρισκα και κάθε φορά με ξεγελούσε και δεν με άφηνε να πάρω καλή θέση βολής .
Μου είχε καταντήσει αρρώστια ότι έπρεπε να την πάρω αυτήν την μπεκάτσα.
Τελικά αφέθηκε να σκοτωθεί βλακωδώς .
Λίγες μέρες από το κλείσιμο της σεζόν , πάλι είχα φάει όλο τον τόπο ψάχνοντας την , απογοητευμένος κάθισα σε ένα ανοιγματάκι με το όπλο κάτω από το μπράτσο μου , σκεπτόμενος πάλι, ότι μου την είχε φέρει γι' ακόμα μια φορά.
Το σκυλί και αυτό κουρασμένο είχε καθίσει στα πόδια μου και αυτό απογοητευμένο !
Ξαφνικά την βλέπω να έρχεται κατά πάνω μας και να πιάνει λίγα μέτρα από εμάς !
Έτσι βλακωδώς χάθηκε , ένας θάνατος που δεν της άξιζε.
Όταν την πείρα στα χέρια μου είδα ότι ήταν ένα πουλί μεγάλης ηλικίας από τα μεγαλύτερα που έχω δει, το φτέρωμα της θαμπό και σαν λερωμένο λόγο όπως είπαμε της μεγάλης ηλικίας της .
Παιδιά δεν ξέρω πώς θα με πείτε , αλλά μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό , ότι αυτή η μπεκάτσα με διάλεξε για να τελειώσει την ζωή της , ίσως μην αντέχοντας λόγο γήρατος ένα ταξίδι επιστροφής και χωρίς σκοπό !
Η μπεκάτσα όπως όλοι γνωρίζουμε έχει πολύ έντονη μυρουδιά, αυτή όμως καταφέρνει αυτή την μυρουδιά να την περιορίζει πολύ με διάφορους τρόπους.
Είτε μένοντας μαζεμένη τελείως ακίνητη, είτε κάνοντας μικρά πηδήματα πάνω , πίσω από το σκυλί για να το μπερδέψει τα λεγόμενα βατραχοπηδήματα.
Άλλη φορά περπατάει γρήγορα και πολύ μπερδεύοντας τα ίχνη της , όπως κάνει και το ορτύκι .
Δύο πράγματα βασικά πρέπει να κοιτάμε .
Δεν πρέπει να επιτρέπουμε στο σκυλί να αφήνει μια έντονη ένδειξη παρουσίας μπεκάτσας , αλλά να το υποδείξουμε να ξαναψάξει όλο τον τόπο γύρω γύρω ακτινωτά χωρίς εμείς να πηγαίνουμε πέρα δώθε ανακατεύοντας τα ίχνη .
Το πουλί 80% είναι εκεί και έχει πάει κάπου πιο πέρα , αν ο σκύλος συνεχίσει τότε κάποια στιγμή έχει μεγάλες πιθανότητες να το βρει.
Αν το σκυλί εκνευριστεί το σταματάμε για λίγο και αφού ηρεμίσει ξαναπροσπαθούμε .
Ένα είναι σίγουρο , αν το πουλί είναι πιο εκεί και αυτό θα έχει ηρεμίσει και θα δεχτεί σίγουρα φέρμα.
Μην αφήνεται ποτέ το σκύλο σας όσο είναι δυνατόν από το οπτικό πεδίο σας γιατί έτσι δεν ξέρετε τι έχει συμβεί όπως και δεν γνωρίζετε προς τα πού πήγε το πουλί αν σηκωθεί κλπ
Η βεντάλια
Το σχήμα της ουράς της μπεκάτσας που παίρνει όταν είναι σε κίνδυνο , θυμό κλπ.
Προτού συνεχίσω θα σας πω μία προσωπική εμπειρία μου που έχει σχέση μα αυτό το θέμα .
Κυνηγάω μπεκάτσες σε πευκο ο με χιόνια γύρω γύρω, πουλιά αρκετά 9 συκώματα μέχρι στιγμής , ξανά ο γνωστός ήχος του μπίπερ τρέχω και βλέπω τον σκύλο μου τον Ρενο πόιντερ να είναι σε φέρμα κοιτώντας χαμηλά μπροστά του , πλησιάζω και παιδιά αφού εντείνω την προσοχή μου ανακαλύπτω μπροστά από το κεφάλι του σκύλου περίπου σε ένα μέτρο την μπεκάτσα με ανοικτή την ουρά όρθια να κοιτάει και άλλες φορές έχει τύχη να δω πουλί κάτω εξαρτάτε από το έδαφος , συνθήκες και στιγμή.
Ο σκύλος μπορεί να ανοίγετε πολύ και να μην κυνηγιέται χωρίς μπίπερ , αλλά όταν φερμάρει μένει εκεί αυτός και το πουλί όση ώρα χρειαστεί , ποτέ δεν πιέζει .
Λοιπόν αυτή η σκηνή συνεχίστηκε 1-2 λεπτά , ο σκύλος να κοιτάει την μπεκάτσα και η μπεκάτσα τον σκύλο μετωπικά , η εικόνα με είχε συναρπάσει τόσο που ΄δεν έπαιρνα θέση βολής για να μην κάνω θόρυβο και χαλάσω την μαγεία αυτή .
Αυτή την στιγμή ακούγεται ο θόρυβος του συνκυνηγού μου που πλησιάζει .
Τότε έρχεται το απροσδόκητο , η μπεκάτσα με την ουρά φουντωμένη αρχίζει να κινείται προς τον σκύλο βγάζοντας κάτι κοφτούς βραχνούς ήχους , σίγουρα επιθετικούς για το μόνο που είμαι σίγουρος , τότε αφού το πουλί έχει πλησιάσει στους 30 πόντους από το κεφάλι του σκύλου , ο σκύλος κάνει μια τρελή κίνηση , ανασηκώνετε και κάνει μία κίνηση προς την μπεκάτσα και χτυπώντας το έδαφος με τα πόδια του απότομα σαν να επιτίθεται , το πουλί αμέσως σηκώνετε , εγώ ούτε όπλο δεν προλαβαίνω να σηκώσω χαζεμένος από το θέαμα , τελικά ρίχνει ο φίλος μου και το πουλί πέφτει.
Ο σκύλος ο οποίος είναι πολύ μαλακός στην επαναφορά , μόνο που δεν την κομμάτιασε , ίδρωσα για να την πάρω .
Αφού εξήγησα όλο το περιστατικό στον φίλο μου που είδε μόνο την επίθεση του σκύλου και με ρώταγε γιατί το έκανε αυτό σκέφτηκα ποιος ξέρει τι κόντρα άμεση και δυνατή υπήρξε στα δύο αυτά ζώα και ότι αν δεν υπήρχε ο παράγων άνθρωπος αυτή η μπεκάτσα θα είχε γλιτώσει από τον θηρευτή της αν ήτα πχ αλεπού κάνοντας της να χάσει την συνοχή της .
Επανέρχομαι λοιπόν στο θέμα βεντάλια , αυτός είναι ένας μηχανισμός άμυνας για να κάνει το πουλί μπροστά στον εχθρό άγριο, πιο μεγάλο και επιθετικό , έτσι ώστε να τον αναγκάσει να χάσει την συγκέντρωση του και την επιθετικότητα του.
Μην ξεχνάτε τα άσπρα φτερά στην ουρά που όταν είναι ανοικτή την κάνουν πιο τρομερή και μεγάλη και προκαλεί σύγχυση στον εχθρό της.
Το ίδιο κάνει και την εποχή του ζευγαρώματος για να εντυπωσιάσει και έλξη το θηλυκό αυτή τη φορά.
Bιβλιογραφία
Κυνηγετικά έντυπα - Βιβλία -εγκυκλοπέδειες
Internet
Web side Casa de Mpekatsas
Web Side Kenel Aeans
Web side Il Club della Beccaccia
Initial
Back
Ρυθμιστική
