Το κυνήγι είναι δραστηριότητα αγάπης προς τη φύση και όχι εκτόνωσης. Ο κυνηγός που σέβεται τον εαυτό του θα πρέπει να σέβεται ανάλογα τους συγκυνηγούς του, καθώς και τους ανθρώπους που εργάζονται ή απολαμβάνουν με όποιο τρόπο επιλέγουν, τη φύση. Το κυνήγι διεξάγεται με νόμους και διατάγματα που έχει θεσπίσει η πολιτεία.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι κανόνες που σχετίζονται με τον σεβασμό μεταξύ ανθρώπων, αλλά και την αθλητική δεοντολογία από την οποία οφείλει να διακατέχεται ο κυνηγός. Ορισμένοι από τους κανόνες αυτούς, που δεν συμπεριλαμβάνονται στη νομοθεσία μας, είναι οι πιο κάτω και είναι γνωστοί ως «άγραφοι νόμοι του κυνηγίου».

• Η φύση ανήκει σε όλους και δεν είναι προσωπική μας ιδιοκτησία.
• Στη φύση είμαστε φιλοξενούμενοι και πρέπει να της συμπεριφερόμαστε όπως αξίζει σε κάποιον που μας φιλοξενεί.
• Δεν καταστρέφουμε δέντρα, πηγές, διαβάσεις, φυτά, κλπ. χωρίς λόγο.
• Δεν ανάβουμε φωτιές από τις οποίες υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα να επεκταθούν στην ύπαιθρο.
• Δεν κυνηγάμε μέσα σε καλλιέργειες, στις οποίες ενδέχεται να κάνουμε ζημιά.
• Δεν πλησιάζουμε ποτέ τα αιγοπρόβατα, ιδιαίτερα αν έχουμε μαζί μας κυνηγόσκυλα. • Δεν πυροβολούμε ποτέ κοντά στα κατοικίδια ή τους ανθρώπους που εργάζονται ή βρίσκονται στην ύπαιθρο.
• Δεν πυροβολούμε ποτέ προς τα καταλύματα των ζώων τα οποία ενδέχεται να τρομάξουν από τον πυροβολισμό ή από τα σκάγια που πέφτουν στις στέγες.
• Δεν πυροβολούμε ποτέ πινακίδες ή οποιαδήποτε επιφάνεια, έστω κι αν θεωρούμε ότι δεν χρησιμεύoυν σε τίποτε.
• Δεν παίρνουμε ποτέ καρπούς από τις καλλιέργειες, παρά μόνο αν μας τους προσφέρουν.
• Δεν πυροβολούμε για κανένα λόγο είδη της άγριας πανίδας των οποίων απαγορεύεται το κυνήγι. Είναι υποτιμητικό για κυνηγό να προφασιστεί «λάθος» στην αναγνώριση θηράματος.
• Έχουμε πάντοτε μαζί μας την άδεια κυνηγίου και την άδεια κατοχής του όπλου μας και τα επιδεικνύουμε στα όργανα της πολιτείας, ή των κυνηγετικών οργανώσεων που τυχόν θα μας τα ζητήσουν.
• Δεν διστάζουμε ποτέ να καταγγείλουμε το λαθροθήρα.
• Συνεργαζόμαστε πρόθυμα με τους θηροφύλακες και τους δίνουμε όποιες πληροφορίες μπορούμε.
• Δεν πυροβολούμε ποτέ θήραμα που θα πέσει σε μέρος που δεν μπορούμε να φθάσουμε για να το πάρουμε.
• Δεν πυροβολούμε επίσης ποτέ θήραμα που θα πέσει μέσα σε καλλιέργειες, στις οποίες θα κάνουμε ζημιά για να το πάρουμε.
• Δεν πυροβολούμε ποτέ ακίνητο θήραμα. Πουλιά που κάθονται ή ζώα που τρέφονται ή πίνουν νερό, είναι χωρίς άμυνα και ο θάνατός τους δεν είναι αποτέλεσμα θήρας, αλλά δολοφονίας.
• Δεν κυνηγάμε ποτέ όταν οι καιρικές συνθήκες στερούν από το θήραμα τη δυνατότητα να αμυνθεί. Αντίθετα πρέπει σε αυτή την περίπτωση να βοηθήσουμε τα θηράματα να ξεπεράσουν αυτή τη δυσκολία.
• Αναζητούμε συστηματικά το πληγωμένο ή νεκρό θήραμα, εξαντλώντας κάθε δυνατότητα εξεύρεσής του.
• Δεν συγχέουμε ποτέ την ποσότητα με την ποιότητα του θηράματος. Καλός κυνηγός δεν είναι όποιος παίρνει πολλά θηράματα, αλλά εκείνος που δίνει στο θήραμα δυνατότητα άμυνας.
• Το θήραμα δεν είναι εμπόρευμα και το κυνήγι δεν είναι επάγγελμα. Καταγγέλλουμε πάντοτε όποιον εμπορεύεται θηράματα.
• Δεν διατηρούμε ποτέ στη ζωή τραυματισμένα θηράματα.
• Δεν κακομεταχειριζόμαστε ποτέ το άψυχο σώμα του θηράματος. Αντίθετα, το διατηρούμε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
• Δεν επιτρέπουμε ποτέ στα παιδιά και τα σκυλιά να παίζουν με το άψυχο θήραμα. Η συμπεριφορά μας απέναντί του θα πρέπει να είναι τιμητική, όπως αξίζει σε έναν άξιο αντίπαλο.
• Ειδικευόμαστε στο είδος κυνηγίου που μας αρέσει περισσότερο και προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε συνεχώς ως ειδικοί σε συγκεκριμένο είδος.
• Τρώμε πάντοτε το κρέας των θηραμάτων. Είναι ντροπή για τον κυνηγό να φονεύει ένα ζώο, αν δεν έχει τη διάθεση να γευτεί το κρέας του.
• Δεν πυροβολούμε ποτέ σε απόσταση μεγαλύτερη από το βεληνεκές του όπλου μας.
• Το θήραμα ανήκει σ’ αυτόν που πρώτος θα το θηρεύσει.
• Το τραυματισμένο θήραμα ανήκει σ’ αυτόν που το τραυμάτισε πρώτος.
• Αν φονεύσουμε τραυματισμένο θήραμα, θα πρέπει να το παραδώσουμε σ’ αυτόν που το τραυμάτισε.
• Τα ανιχνευόμενα θηράματα βρίσκονται πάντοτε στη διάθεση του ιδιοκτήτη του σκύλου.
• Δεν πυροβολούμε ποτέ τον αγριόχοιρο, τον λαγό, την πέρδικα, την μπεκάτσα, ή το ορτύκι που ξεφώλιασαν τα σκυλιά κάποιου άλλου.
• Ο τόπος κυνηγίου ανήκει σ’ αυτόν που τον οριοθέτησε πρώτος.
• Το καρτέρι ή η περιοχή κυνηγίου του λαγού, ή του αγριόχοιρου ανήκουν σ’ αυτούς που βρέθηκαν πρώτοι εκεί και δεν επιτρέπεται να παρεμβληθούμε.
• Δεν επιτρέπεται να εισερχόμαστε σε περιοχές που έχουν «κλείσει» παρέες που κυνηγούν λαγό ή αγριόχοιρο αν κυνηγάμε πουλιά. Η παρουσία μας, τα σκυλιά μας και οι πυροβολισμοί θα χαλάσουν το κυνήγι μας ολόκληρης παρέας.
• Δεν κινούμαστε ποτέ κοντά σε κυνηγό που κυνηγά με σκυλιά φέρμας.
• Αν βρεθούμε σε καρτέρι που βρίσκεται άλλος κυνηγός αδειάζουμε το όπλο μας σε ένδειξη σεβασμού.
• Δεν ρυπαίνουμε τη φύση με πλαστικά, κάλυκες, μπουκάλια, κλπ, και δεν αφήνουμε στο πέρασμά μας οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία του σύγχρονου καταναλωτισμού.
• Η σιωπηρή περισυλλογή «αδέσποτων» κυνηγόσκυλων, ισοδυναμεί με κλοπή. Αν δούμε κάποιο κυνηγόσκυλο πρέπει αμέσως να το γνωστοποιήσουμε στο αστυνομικό τμήμα και τον κυνηγετικό σύλλογο της περιοχής που το βρήκαμε.
• Σεβόμαστε πάντοτε τους υπερήλικες κυνηγούς και τους παραχωρούμε προτεραιότητα σε τόπο και θήραμα.
• Η ευγένεια και η συγκατάβαση πρέπει να είναι αρχή μας, διότι αυτές χαρακτηρίζουν τον πολιτισμένο άνθρωπο - κυνηγό.