Welcome in Greece Welcome in Greece

 













GameKeeper
Περδικο-ιστορίες
Μπεκατσο-ιστορίες
UpLander







ΑρχικήInitial News Νέα Αρθρα



O ΜΟΝΟΒΟΛΟΣ 2018 - 2019 - 2020

H "ματιά" του Κυνήγι στην Ελλάδα και όχι μόνο !!

Εάν ένας τρόπος ζωής συνδυάζει το τερπνό με το ωφέλιμο, την διασκέδαση με την άθληση αναντίρρητα αυτός είναι το κυνήγι .
Και όλα αυτά γιατί όταν ένας κυνηγός κυνηγάει κινείται μέσα στην ίδια την άγρια φύση και αυτομάτως μετατρέπεται σε ένα ζωντανό κομμάτι της που αντιλαμβάνεται, συμμετέχει , υφίσταται ότι συμβαίνει σ' αυτή γύρω του και όχι μόνο και το σπουδαιότερο μαθαίνει να την καταλαβαίνει !
Ο Ξενοφώντας για να αναζωπυρώσει τον πόθο των Αθηναίων για ζωή μετά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο έγραψε το κυνηγετικό του έργο !!
Ο Λυκούργος θέσπισε την άσκηση με το κυνήγι στους Σπαρτιάτες και σε καμία περίπτωση δεν επιτρεπόταν σε ένα νεαρό να πάρει μέρος σε τραπέζι αν δεν είχε σκοτώσει ένα κάπρο στο κυνήγι !
Ο Όμηρος απέδιδε ως προσόν προς έπαινο στους ήρωες του το κυνήγι και την αγάπη γι' αυτό « αίμων θήρης » !
Σήμερα το κυνήγι όπως και πολλές άλλες αξίες έχουν καταρρακωθεί η έστω γίνεται προσπάθεια να γίνει αυτό από κάποιους που έχουν κάνει σημαία τους το χρήμα την εξουσία και έναν κόσμο γυάλινο μα επικερδή για πολυεθνικές και λαούς χωρίς ταυτότητα και κουλτούρα ??.


Μονόβολος 2003    Μονόβολος 2004    Μονόβολος 2005    Μονόβολος 2006    Μονόβολος 2007    Μονόβολος 2008    Μονόβολος 2009    Μονόβολος 2010    Μονόβολος 2011    Μονόβολος 2012    Μονόβολος 2013    Μονόβολος 2014    Μονόβολος 2015    Μονόβολος 2016    Μονόβολος 2017    Μονόβολος 2018-19-20    Μονόβολος 2021   








  9-12--2020    : Διαμαρτυρία για την αναστολή των φυλάκων θήρας των Κυνηγητικών Ομοσπονδιών – Προτάσεις για τη βιωσιμότητα της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής – Αίτημα συνάντησης ...

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΘΗΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΘΗΡΟΦΥΛΑΚΩΝ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ
Έδρα: Αριστοτέλους 32 (κτίριο Ε.Κ.Θ.) Τ.Κ. 546 31 Θεσσαλονίκη
Ηλεκτρονική Διεύθυνση: sothko@yahoo.gr
Θεσσαλονίκη 16/11/2020 Αριθ. πρωτ.: 73 ΠΡΟΣ: Όπως πίνακας αποδεκτών

ΘΕΜΑ: Διαμαρτυρία για την αναστολή των φυλάκων θήρας των Κυνηγητικών Ομοσπονδιών – Προτάσεις για τη βιωσιμότητα της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής – Αίτημα συνάντησης

Το Σωματείο Θηροφυλάκων Κυνηγετικών Οργανώσεων εκφράζει την αντίθεσή του στην αναστολή λειτουργίας της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής, του ελεγκτικού αυτού μηχανισμού για τα περί θήρας και δασών αδικήματα καθώς και της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος γενικότερα, για την οποία ουδέποτε ερωτήθηκε. Η ενέργεια αυτή θίγει τόσο τους φύλακες θήρας και την ίδια την Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή στο σύνολό της όσο και τη διαρκή προστασία του θηραματικού πλούτου και των βιοτόπων και μάλιστα σε μία κρίσιμη εποχή μέσα στο χειμώνα ενόψει της τρέχουσας κυνηγετικής περιόδου.
Οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες με την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας αποφάσισαν να θέσουν σε αναστολή τη λειτουργία της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής με τη δικαιολογία ότι σύμφωνα με την απόφαση του υπουργείου Εργασίας οι κωδικοί αριθμοί δραστηριότητας τους ανήκουν στις περιπτώσεις εκείνες που επιτρέπουν την αναστολή του προσωπικού ως πληττόμενες από τα μέτρα για την αντιμετώπιση του κοροναϊού.
Πως όμως πλήττεται ως επιχείρηση ή ως αθλητικός και πολιτιστικός σύλλογος, μία Κυνηγετική Ομοσπονδία και αποφασίζει να αναστείλει τη σύμβαση εκείνων των υπαλλήλων της, των οποίων το έργο τους όχι μόνο δεν έχει απολεσθεί (όπως πράγματι μπορεί να συμβαίνει στις προαναφερόμενες δραστηριότητες) αλλά αντιθέτως η ανάγκη άσκησης των καθηκόντων των θηροφυλάκων είναι πολύ μεγαλύτερη από πριν και όταν φέτος έχει ολοκληρωθεί για το 90%, σε σχέση με την προηγούμενη κυνηγετική περίοδο, η διαδικασία ανανέωσης της αναμενόμενων αδειών θήρας.
Όλοι γνωρίζουν ότι τόσο λόγο εποχής με τη συγκέντρωση μεγάλων πληθυσμών μεταναστευτικών θηραμάτων στη χώρα μας αλλά και τώρα με την καραντίνα, απαιτείται ένταση εργασίας των θηροφυλάκων δηλαδή μεγαλύτερη «αστυνόμευση» της υπαίθρου διότι όταν απουσιάζουν από αυτήν οι νόμιμοι χρήστες (κυνηγοί, περιπατητές, ορειβάτες, κλπ), οι λαθροθήρες έχουν μεγαλύτερη ευκαιρία να δραστηριοποιηθούν ανενόχλητοι.
Η εμπειρία του προηγούμενου lockdown που ήταν και εκτός κυνηγετικής περιόδου, είναι χαρακτηριστική με το πλήθος των παραβάσεων που διαπιστώθηκαν στην ύπαιθρο από τους θηροφύλακες των κυνηγετικών οργανώσεων. Ήδη στα σχόλια των πολιτών αναφέρεται ότι θα οργιάσει η λαθροθηρία και αυτό θα έχει αντίκτυπο και στην κυβέρνηση. Άρα θα περίμενε κανείς να ενταθεί η εργασία των φυλάκων θήρας και όχι να περάσει σε αναστολή.
Συνεπώς το να αναστέλλεται η λειτουργία των φυλάκων θήρας των Κυνηγετικών Ομοσπονδιών με τον τρόπο αυτό, εκτός από λάθος για το περιβάλλον, ισχυροποιεί εκείνους που θέλουν τη διάλυση ή την υποβάθμιση της.
Όλοι όμως γνωρίζουν πως ο πραγματικός λόγος που οδήγησε στην απόφαση αυτή δεν είναι ο κοροναϊός αλλά η δραματική κατάσταση στην οποία έχουν βρεθεί τα οικονομικά της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας τα τελευταία χρόνια.
Το Σωματείο μας από πέρσι έχει προβάλλει το ζήτημα και κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου προειδοποιώντας πως αν δεν ληφθούν μέτρα θα ξεκινήσουν απολύσεις (όπως ήδη έγιναν) και σημαντικές περικοπές που θα υποβαθμίσουν και θα απαξιώσουν τελικά τη Θηροφυλακή των κυνηγετικών οργανώσεων. Για το σκοπό αυτό με έγγραφό του, ζήτησε συνάντηση με την Κ.Σ.Ε., έθεσε το πρόβλημα στο Υπουργείο αλλά και προκάλεσε ερωτήσεις από βουλευτές στη Βουλή.
Μέχρι σήμερα όμως δεν έγινε τίποτε και το αποτέλεσμα αυτής της αδράνειας το ζούμε με την πρωτοφανή αναστολή της εργασίας των θηροφυλάκων.
Η ηγεσία της Κ.Σ.Ε. επιμένει στην άρνησή της για συνάντηση και συζήτηση με το μοναδικό σωματείο των εργαζομένων με την αβάσιμη δικαιολογία πως δεν είναι αυτή ο εργοδότης αλλά οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες ενώ ο πρόεδρος της, έχει την άποψη ότι θεωρεί ύβρη τη δημιουργία σωματείου εργαζομένων στις κυνηγετικές οργανώσεις. Σε όσες συναντήσεις είχε μετέπειτα το Σωματείο με τα διοικητικά συμβούλια των Ομοσπονδιών μόλις το θέμα έφτανε στην ουσία, δηλαδή στα οικονομικά της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής, δήλωναν αναρμόδια ως αποκλειστικά θέμα της Κ.Σ.Ε., δηλαδή καμία διάθεση για επίλυση.
Σε συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου βρεθήκαμε μπροστά στις ετήσιες εκθέσεις ελέγχου των οικονομικών της Κ.Σ.Ε., από την εποπτεύουσα δασική αρχή δηλαδή τη Γενική Διεύθυνση Δασών & Δασικού Περιβάλλοντος του Υ.Π.ΕΝ από τις οποίες δεν προκύπτει ζήτημα και καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει πρόβλημα.
Τα ειδικά ΜΜΕ που ασχολούνται με το κυνήγι, βοούν για τη δραματική κατάσταση των οικονομικών της Κ.Σ.Ε. το ίδιο και στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις με μέλη των διοικητικών συμβουλίων και όταν το Σωματείο το θέτει προς συζήτηση στα αρμόδια όργανα, το αποφεύγουν ή δε θέλουν να το παραδεχθούν. Το θέατρο του παραλόγου. Το Σωματείο Θηροφυλάκων Κυνηγετικών Οργανώσεων ζητά από την Κ.Σ.Ε. αλλά και το Υπουργείο Περιβάλλοντος να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν για να ληφθούν επιτέλους μέτρα που θα διασφαλίζουν τη βιώσιμη λειτουργία της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής.
Στο πλαίσιο αυτό η πρόταση του Σωματείου που έχει κατατεθεί στο παρελθόν και θεωρούμε ότι πρέπει να συζητηθεί γιατί είναι σε θέση να διασφαλίσει τη βιώσιμη λειτουργία των φυλάκων θήρας των Κυνηγετικών Ομοσπονδιών είναι ακόλουθη.

Με νομοθετική ρύθμιση να προβλεφθεί:

1. Η δημιουργία ξεχωριστού ειδικού λογαριασμού - ταμείου, για τη λειτουργία των φυλάκων θήρας των Κυνηγετικών Ομοσπονδιών που θα διατηρείται στην Κ.Σ.Ε. (όπως ήταν και ο αρχικός σχεδιασμός της υπουργικής απόφασης ίδρυσής της, την περίοδο 1999 – 2000 και ακυρώθηκε διότι δεν υπήρχε σχετική πρόβλεψη στο δασικό κώδικα). Με τον τρόπο αυτό όλα τα ποσά για την Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή που καταθέτουν οι κυνηγοί ως συνδρομές με την έκδοση της άδειας θήρας, θα εισρέουν στον ειδικό λογαριασμό κάτι που θα παρέχει σαφή εικόνα των εισροών και εκροών ανά πάσα στιγμή καθώς και των τυχόν διαθεσίμων.

2. Η δυνατότητα από τα ποσά που καταθέτουν οι κυνηγοί που εκδίδουν την ετήσια την άδεια θήρας τους απευθείας στα δασαρχεία, να κατευθύνεται μέσω του Πράσινου Ταμείου στον παραπάνω ειδικό λογαριασμό, το αντίστοιχο ποσό που καταθέτουν για τον ίδιο σκοπό και οι κυνηγοί των αναγνωριζόμενων και συνεργαζόμενων με το ΥΠΕΝ, κυνηγετικών συλλόγων.

3. Η δυνατότητα, όταν κρίνεται απαραίτητο και μετά από εισήγηση της εποπτεύουσας δασικής αρχής και πρόταση της Κ.Σ.Ε., να χρηματοδοτείται ο παραπάνω ειδικός λογαριασμός από τους πόρους του Πράσινου Ταμείου από τα τέλη των αδειών θήρας των κυνηγών. Έτσι όταν κρίνεται απαραίτητο λόγω έκτακτων αναγκών να μπορεί να στηρίζεται η θηροφυλακή από τα χρήματα που εισπράττονται από την κυνηγετική δραστηριότητα.
Το Σωματείο ζητεί να οριστεί το συντομότερο δυνατό συνάντηση με τον αρμόδιο Υφυπουργό κ. Ταγαρά, την Κ.Σ.Ε., προκειμένου να συζητηθεί η παραπάνω πρόταση.
Τέλος καλούμε το διοικητικό συμβούλιο της Κ.Σ.Ε. και τα διοικητικά συμβούλια των Κυνηγετικών Ομοσπονδιών να άρουν άμεσα το μέτρο της αναστολής και να επιστρέψουν οι θηροφύλακες στο φυσικό τους χώρο δηλαδή στην ύπαιθρο για να συνεχίσουν το έργο τους, που τώρα είναι περισσότερο αναγκαίο και πριν γίνουν εγκλήματα σε βάρος των θηραμάτων και του φυσικού περιβάλλοντος.

Με τιμή Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Τριανταφυλλίδης Γεώργιος Ρετζέπης Ιωάννης

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟΔΕΚΤΩΝ
1. Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας - Μεσογείων 119, Τ.Κ.11526 ΑΘΗΝΑ
2. Υφυπουργό Περιβάλλοντος - Μεσογείων 119, Τ.Κ.11526 – ΑΘΗΝΑ
3. Γενική Διεύθυνση Δασών & Δασικού Περιβάλλοντος - Τέρμα Αλκμάνος, Τ.Κ 115 28 ΑΘΗΝΑ
4. Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας – Φωκίωνος 8 & Ερμού, 10563 ΑΘΗΝΑ
5. Κυνηγετικές Ομοσπονδίες

ΠΙΝΑΚΑΣ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
1. Κυνηγετικοί Σύλλογοι
2. ΜΜΕ


..................... ΠΗΓΗ : Σωματείο Θηροφυλάκων Κυνηγετικών Οργανώσεων




  7-12--2020    : Eκτενή ενημέρωση από την ΚΣΕ ...

ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΜΕΛΟΣ: F.A.C.E.& C.I.C.
ΕΔΡΑ: ΦΩΚΙΩΝΟΣ 8 & ΕΡΜΟΥ
ΑΘΗΝΑ-Τ.Κ. 105 63
Τηλ.: 210-32.31.271 - Fax.: 210-32.22.755
e-mail: info@ksellas.gr
Αθήνα, 27-11-2020 , Αριθ. Πρωτ. 1798

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Σε μια ακόμα εκτενή ενημέρωση προς την επιτροπή λοιμωξιολόγων, τους αρμόδιους Υπουργούς και τους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου προχώρησε την προηγούμενη εβδομάδα η ΚΣΕ, στα πλαίσια της συνεχούς πληροφόρησης που παρέχει στο πολιτικό προσωπικό της χώρας, προ και μετά το Lockdown. Στην τελευταία ενημέρωση επικαιροποιούνται όλα τα ισχύοντα στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, αναφορικά με το κυνήγι και το εκάστοτε ισχύον καθεστώς καραντίνας.

ΕΔΩ Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓ. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΦΩΤ. ΤΡΑΚΑΚΗΣ


..................... ΠΗΓΗ : ksellas.gr




  30-11--2020    : Αλήθειες και ευθύνες για τον αποκλεισμό των κυνηγών ...

ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΜΕΛΟΣ: F.A.C.E.& C.I.C.
ΕΔΡΑ: ΦΩΚΙΩΝΟΣ 8 & ΕΡΜΟΥ
ΑΘΗΝΑ-Τ.Κ. 105 63
Τηλ.: 210-32.31.271 - Fax.: 210-32.22.755
e-mail: info@ksellas.gr
Αθήνα, 27-11-2020 , Αριθ. Πρωτ. 1798

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Οι 200.000 κυνηγοί της χώρας που εκπροσωπεί η ΚΣΕ, είχαν την ελπίδα ότι κάποια στιγμή μέσα στις τρεις τελευταίες εβδομάδες, η κυβέρνηση θα διευθετούσε και θα ρύθμιζε επί το ορθότερο τον άδικο και μονομερή αποκλεισμό που υφίστανται οι κυνηγοί από τα μέτρα της καραντίνας, έναντι όλων των άλλων πολιτών που μετέχουν σε δραστηριότητες βουνού και υπαίθρου (ιστιοπλοΐα, κωπηλασία, κανόε καγιάκ, θαλάσσιο σκι, ποδηλασία, γκολφ, ιππασία, μηχανοκίνητος αθλητισμός, ορειβασία, αναρρίχηση).

Αυτό, δυστυχώς, δεν έγινε, παρά τις συνεχείς επαφές και υπεύθυνες ενημερώσεις που όλο αυτό το διάστημα παρέχει η Κ.Σ.Ε, σε ένα πλήθος υπουργών και κυβερνητικών παραγόντων Με αίσθημα ευθύνης απέναντι σε όλη την υπόλοιπη κοινωνία, η ΚΣΕ υπέδειξε έγκαιρα στους αρμόδιους υπουργούς και λοιπούς κυβερνητικούς παράγοντες, τον τρόπο που οι κυνηγοί θα μπορούσαν να μετακινούνται χωρίς να παραβιάζεται ο νόμος και χωρίς να δημιουργούνται όροι διακινδύνευσης σε συνθήκες πανδημίας.

Η κυβέρνηση, ωστόσο, επέλεξε να αρνηθεί και να περιφρονήσει κάθε λογικό επιχείρημα, αρνήθηκε καν να συζητήσει ή να αφουγκραστεί τον κόσμο των κυνηγών και τις οργανώσεις του.
Αυτή η στάση, δεν μπορεί παρά να αποτιμηθεί. Αυτό γίνεται αυτή τη στιγμή από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, από τα νησιά του Ιουνίου μέχρι τα νησιά του Αρχιπελάγους, παντού όπου οι κυνηγοί αναρωτιούνται τι είναι αυτό που τους κάνει… υποδεέστερους ή πιο επικίνδυνους για τη διασπορά του ιού, από τους ορειβάτες, ποδηλάτες, πεζοπόρους, ιστιοπλόους, τοξοβόλους, κωπηλάτες, θαλάσσιους σκιέρ, ιππείς, δικυκλιστές και αναρριχητές.
Στις Δημοκρατίες δεν μπορεί να ισχύσει γενικό «σιωπητήριο». Η επίκληση της «ατομικής ευθύνης» δεν μπορεί να ενοχοποιεί αδίκως τους πάντες, να παρακάμπτει κάθε κριτική, ή να κατακεραυνώνει κάθε δίκαιη διεκδίκηση, όπως είδαμε να γίνεται τις προηγούμενες ημέρες.

Η Κ.Σ.Ε δεν μπορεί να μην ευχαριστήσει τα κόμματα, τους παράγοντες του δημόσιου βίου και όσους βουλευτές και στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στάθμισαν με τρόπο ψύχραιμο, δίκαιο και αντικειμενικό το αίτημα και τις ενστάσεις της. Και το έχει κάνει, ήδη, με επιστολές που έστειλε προς τον καθένα ξεχωριστά…

Επίσης, δεν μπορεί παρά να δηλώσει την απογοήτευσή της για την απουσία οποιαδήποτε παρέμβασης από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, στο οποίο υπάγεται η κυνηγετική δραστηριότητα.
Για τους κυνηγούς και τις οργανώσεις τους, το θέμα δεν έχει λήξει. Η ΚΣΕ συνεχίζει σε όλα τα επίπεδα τις προσπάθειες της για άρση των περιορισμών μετακίνησης των κυνηγών, καλώντας τον καθένα να αναλάβει τις ευθύνες του.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓ. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΦΩΤ. ΤΡΑΚΑΚΗΣ


..................... ΠΗΓΗ : ksellas.gr




  29-11--2020    : Η αλήθεια για την αναστολή εργασίας των θηροφυλάκων ...

ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΜΕΛΟΣ: F.A.C.E.& C.I.C.
ΕΔΡΑ: ΦΩΚΙΩΝΟΣ 8 & ΕΡΜΟΥ
ΑΘΗΝΑ-Τ.Κ. 105 63
Τηλ.: 210-32.31.271 - Fax.: 210-32.22.755
e-mail: info@ksellas.gr
Αθήνα, 27-11-2020 , Αριθ. Πρωτ. 1798

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας θεωρεί ως απόλυτα υγιείς και ενδεικτικές της ποιότητας και της συνείδησης των χιλιάδων κυνηγών, όλες τις αντιδράσεις, τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς, ακόμα και τις διαμαρτυρίες που υπήρξαν για την πρόσκαιρη αναστολή εργασίας των θηροφυλάκων που απασχολούν οι Κυνηγετικές Οργανώσεις.
Έστω και έτσι, έστω και κάτω από τις έκτακτες συνθήκες πίεσης και αναπόφευκτης σύγχυσης, ο κυνηγετικός κόσμος έδειξε ότι περιβάλλει με αγάπη και εμπιστοσύνη τη θηροφυλακή, που από το 2000 ίδρυσαν, σχεδίασαν, χρηματοδοτούν και λειτουργούν μέχρι σήμερα οι θεσμικές οργανώσεις του.
Απέναντι σε όλον αυτόν τον κόσμο, η Κ.Σ.Ε. έχει χρέος να απευθυνθεί σήμερα με «ανοιχτά χαρτιά», θέτοντας υπόψη του και υπό την κρίση του 6 αλήθειες: ΑΛΗΘΕΙΑ 1η: Η αναστολή εργασίας των θηροφυλάκων είναι ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ.

Η απόφαση της ΚΣΕ είναι να διαρκέσει ΜΟΝΟ όσο διαρκούν τα κυβερνητικά μέτρα για το ολικό λοκ ντάουν.

ΑΛΗΘΕΙΑ 2η: Η απόφαση της ΚΣΕ και των Kυνηγετικών Ομοσπονδιών για πρόσκαιρη αναστολή εργασίας των θηροφυλάκων μας, δεν αποτελεί επ’ ουδενί «απάντηση» στους κυβερνητικούς χειρισμούς και τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν στο κυνήγι, όσο και αν διαφωνούμε με αυτούς.

Η Κ.Σ.Ε. ΠΟΤΕ δεν θα έκανε «μικροπολιτική» και δεν θα «εργαλειοποιούσε» έναν θεσμό που η ίδια δημιούργησε! Και πολύ περισσότερο δεν θα χρησιμοποιούσε με τόσο ιταμό και ανήθικο τρόπο τους θηροφύλακες της, που αποτελούν και τους πιο πολύτιμους συνεργάτες της.

ΑΛΗΘΕΙΑ 3η : Η αναστολή εργασίας των θηροφυλάκων υπαγορεύθηκε από καθαρά ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ και ΜΟΝΟ λόγους.
Αποτελεί μέρος μίας αναγκαίας προσπάθειας για να ελαφρυνθεί το βάρος μισθοδοσίας που έχουν αναλάβει εξ’ ολοκλήρου οι κυνηγοί και οι συνεργαζόμενες με το ΥΠΕΝ Κυνηγετικές Οργανώσεις, χωρίς να θίγονται οι θέσεις εργασίας και τα μισθολογικά ή ασφαλιστικά δικαιώματα των θηροφυλάκων.
Ουδέποτε κρύψαμε, αντιθέτως έχουμε επισημάνει δημόσια και σε όλους τους τόνους, ότι τα οικονομικά περιθώρια των Κυνηγετικών Οργανώσεων εξαντλούνται. Τα τελευταία 10 χρόνια της οικονομικής κρίσης, η μεγάλη μείωση των αδειών θήρας προκάλεσε δραματική μείωση των εσόδων των Kυνηγετικών Oργανώσεων.
Θυμίζουμε πως όταν το 2000 ιδρύθηκε η θηροφυλακή, όλοι οι υπολογισμοί είχαν γίνει στη βάση των 270.000 αδειών θήρας που εκδίδονταν τότε. Όμως, τα τελευταία χρόνια οι κυνηγετικές άδειες μειώθηκαν κατά 80.000, δημιουργώντας μία αναπόφευκτη πτώση εσόδων στις Oργανώσεις όλων των βαθμίδων.
Μέχρι σήμερα, το 95% του ετήσιου συνόλου των εσόδων της Κ.Σ.Ε. χρησιμοποιείται για να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της Θηροφυλακής. Την περσινή χρονιά τα έσοδα της Κ.Σ.Ε. από συνδρομές ήταν 6.475.799,32 € και, μόνο για τη Θηροφυλακή, δαπάνησε το ποσό των 6.125.723,23 €!

ΑΛΗΘΕΙΑ 4η: Για τους ίδιους λόγους οικονομίας, η Κ.Σ.Ε. και οι Ομοσπονδίες είχαν συζητήσει το ίδιο ενδεχόμενο και την περασμένη άνοιξη, όταν κηρύχθηκε το πρώτο λοκ ντάουν…

Με σοβαρότητα, αίσθηση ευθύνης και συνείδηση της πραγματικότητας, αποφασίσαμε να μην το κάνουμε τότε, για δύο, κυρίως, λόγους:

    Ο πρώτος ήταν ότι, τα ταμιακά διαθέσιμά μας την περασμένη άνοιξη, δεν ήταν το ίδιο πιεστικά όσο σήμερα…
    Ο δεύτερος και κυριότερος, όμως, ήταν ότι, εκείνη η χρονική στιγμή συνέπιπτε με την έναρξη της αναπαραγωγικής περιόδου των θηραματικών ειδών και της άγριας ζωής γενικότερα. Κρίναμε, λοιπόν, ότι οποιαδήποτε «έκπτωση» στη θηροφύλαξη την άνοιξη, θα μπορούσε να έχει συνέπειες που κανείς δεν ήθελε να διακινδυνεύσει.

ΑΛΗΘΕΙΑ 5η: Το πρόσφατο ολικό λοκ ντάουν και οι δρακόντειες απαγορεύσεις μετακίνησης των κυνηγών ακόμα και εντός νομού, επιδείνωσαν ακόμα περισσότερο τα έσοδα και τις ταμειακές εισροές της ΚΣΕ και των άλλων Kυνηγετικών Oργανώσεων.
Εκείνο το μέρος των αδειών θήρας που κάθε χρόνο εκδίδονταν Νοέμβρη και Δεκέμβρη, φέτος δεν θα υπάρξει! Και μπροστά σε αυτές τις έκτακτες συνθήκες η ΚΣΕ έπρεπε να βρει τρόπους να κάνει περαιτέρω οικονομία, κυρίως για να περιφρουρήσει την χρηματοδότηση της ίδιας της Θηροφυλακής της…
Η αναστολή εργασίας των θηροφυλάκων, ήταν ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπισθούν αυτές οι έκτακτες συνθήκες, χωρίς να θιγούν μισθολογικά οι θηροφύλακες.

ΑΛΗΘΕΙΑ 6η: Η θηροφυλακή θα περιφρουρηθεί με κάθε τρόπο από τις Κυνηγετικές Οργανώσεις, επειδή αποτελεί την πολυτιμότερη κατάκτηση στην πολύχρονη ιστορία τους.
Η ΚΣΕ έχει καταθέσει επεξεργασμένες προτάσεις στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, για την άρση των όποιων προβλημάτων χρηματοδότησης της Θηροφυλακής ανακύψουν, με αξιοποίηση πόρων του «Πράσινου Ταμείου».
Οι έχοντες τη θεσμική υποχρέωση από την πλευρά του κράτους, θα πρέπει να αναλάβουν και τις δικές τους ευθύνες, όπως ακριβώς από το 2000 κάνουν μόνες τους οι συνεργαζόμενες Κυνηγετικές Οργανώσεις και οι κυνηγοί – μέλη τους.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓ. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΦΩΤ. ΤΡΑΚΑΚΗΣ


..................... ΠΗΓΗ : ksellas.gr




  16-11--2020    : Το κυνήγι στην Ευρώπη εν μέσω Covid ...

Στην Αυστρία δεν υπάρχουν περιορισμοί. Είναι επίσης δυνατό να κυνηγήσετε μαζί με περισσότερους ανθρώπους διατηρώντας παράλληλα μια ασφαλή απόσταση. Ο μόνος περιορισμός είναι το ομαδικό γεύμα ή το δείπνο μετά το κυνήγι.

    Βελγιο, στη Φλάνδρα και τη Βαλλωνία : το κυνήγι περιορίζεται σε τέσσερα άτομα

    Βοσνία-Ερζεγοβίνη - Δεν υπάρχουν περιορισμοί.

    Βουλγαρία - Δεν υπάρχουν περιορισμοί.

    Κροατία - Δεν υπάρχουν περιορισμοί.

    Κυπρος - Το κυνήγι δεν περιορίζεται στην Κύπρο, καθώς η Ομοσπονδία έχει επιβάλει κανόνες ασφαλείας και οι κυνηγοί εξαιρούνται από περιορισμούς.

    Τσεχια - Δεν υπάρχουν περιορισμοί (όπως την άνοιξη). Επιτρέπεται τόσο το κυνήγι με οδηγό όσο και το ατομικό κυνήγι παρά το Lockdown στην Τσεχική Δημοκρατία. Ο μόνος περιορισμός είναι το γεύμα ή το δείπνο μετά το κυνήγι και δεν επιτρέπονται κοινωνικές / πολιτιστικές εκδηλώσεις.

    Δανια - Δεν υπάρχει συγκεκριμένος περιορισμός κυνηγιού, αλλά προς το παρόν είναι δυνατό να κυνηγήσετε ανα δέκα άτομα το πολύ και στη Βόρεια Γιουτλάνδη υπάρχουν περιορισμοί στην κινητικότητα μεταξύ των δήμων σύμφωνα με τις περιπτώσεις COVID ανά εβδομάδα.

    Εσθονια - Δεν υπάρχουν περιορισμοί.

    Φινλανδία - Χωρίς περιορισμούς. Ωστόσο, υπάρχουν οδηγίες στη Φινλανδία για να διατηρείται μια ασφαλή απόσταση μεταξύ των κυνηγών .

    Στη Γαλλία, το κυνήγι περιορίζεται σε αγριογούρουνο, ζαρκάδι, ελάφια και είδη που μπορούν να προκαλέσουν ζημιές (επιβλαβή) : όπως κουνέλια και περιστέρια. Οι άδειες εκδίδονται σε επίπεδο περιφερειακών γραφείων.

    Γερμανία - Στη Γερμανία, υπάρχουν περιορισμοί στο κυνήγι με πολλούς συμμετέχοντες. Οι δασικές διοικήσεις έχουν ακυρώσει όλα τα κυνήγια επισκεπτών. Τα κυνήγια εκτός από αγριόχοιρο και ελάφια περιορίζονται σε δέκα συμμετέχοντες κατ 'ανώτατο όριο. Οι κανόνες ενδέχεται να διαφέρουν μεταξύ των ομοσπονδιακών πολιτειών και ενδέχεται να υπάρχει περαιτέρω περιορισμός.

    Στην Ελλάδα, το κυνήγι δεν απαγορεύεται, αλλά δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος αναμένεται να αποσαφηνίσει στην επόμενη υπουργική συνάντηση. Πολλά μέλη του Κοινοβουλίου και της κυβέρνησης ζήτησαν να συνεχίσουν το κυνήγι ως δραστηριότητα που δεν επηρεάζει την εξάπλωση του ιού.

    Στην Ουγγαρία υπάρχει αυστηρός αποκλεισμός (Lockdown) μεταξύ 20:00 και 5:00 για τον πληθυσμό. Εξαιρέσεις αφορούν δραστηριότητες εργασίας, μετακινήσεις μεταξύ εργασίας και σπιτιού. Σε αυτήν την περίπτωση η κυνηγετική δραστηριότητα επιτρέπεται για κυνηγούς μεταξύ 5:00 και 20:00 και οι επαγγελματίες κυνηγοί επιτρέπεται να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς χρονικούς περιορισμούς. Απαγορεύεται κάθε είδους συγκέντρωση

    Ισλανδία-Υπάρχουν περιορισμοί κίνησης μεταξύ περιοχών που περιορίζουν την πρόσβαση σε χώρους κυνηγιού για το κυνήγι λευκών περδίκων και άλλων πτηνών και οι κυνηγοί ενθαρρύνονται να μείνουν στο σπίτι. Υπάρχει όμως ισχυρή διαμάχη καθώς οι άνθρωποι ενθαρρύνονται να κάνουν πεζοπορία στην υπέροχη φύση της Ισλανδίας , ενώ υπάρχουν περιορισμοί μετακίνησης για τους κυνηγούς !

    Η Ισλανδική Ένωση Κυνηγιού το περασμένο Σαββατοκύριακο αντιτάχθηκε σε αυτή τη διάκριση εναντίον υπαίθριων δραστηριοτήτων και ξεκίνησε μια ισχυρή διαμάχη με οργανώσεις Βιγκάν κλπ και ανθρώπους που φοβούνται το COVID-19 σε μέσα ενημέρωσης που ισχυρίζονται ότι οι κυνηγοί δεν ενδιαφέρονται για τη δημόσια υγεία των ίδιων των κυνηγών. Τέλος, ο επικεφαλής της δημόσιας υγείας έπρεπε να εκδώσει μια δήλωση στην εθνική τηλεόραση ότι οι κυνηγοί δεν μπορούν να μολύνουν άλλους επειδή το κυνήγι λευκών περδίκων ασκείται σε υψίπεδα και έχουν σε απόσταση τουλάχιστον 4-500 μέτρων μεταξύ τους οι κυνηγοί .

    Ιρλανδία - Απαγορεύεται το κυνήγι στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, μόνο ο έλεγχος επιβλαβών όπως (κοράκια, περιστέρια, αλεπούδες) έχει προγραμματιστεί να κλείσει έως την 1η Δεκεμβρίου τουλάχιστον.

    Η Ιταλία χωρίζεται σε 3 ομάδες περιοχών: κόκκινο, πορτοκαλί και κίτρινο. Στα κίτρινα δεν υπάρχει κανένας περιορισμός, σε πορτοκαλί το κυνήγι επιτρέπεται μόνο σε κατοίκους των όμορων δήμων , τα κόκκινα δεν επιτρέπονται, εκτός από ορισμένες περιφερειακές εξαιρέσεις για τον έλεγχο της άγριας πανίδας.

    Λετονία - Το κυνήγι είναι απαραίτητη υπηρεσία και δεν υπόκειται σε περιορισμούς κατά τη διάρκεια του Covid-19. Κατά τη διάρκεια του κυνηγιού, οι κυνηγοί πρέπει να συμμορφώνονται με όλα τα πρότυπα ασφαλείας .

    Λιθουανία - Δεν υπάρχει επίσημη απαγόρευση κυνηγιού, εκτός από το κυνήγι σε ομάδες έως 5 ατόμων, αλλά υπάρχει η σύσταση να σταματήσετε το κυνήγι, επειδή η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή.

    Λουξεμβούργο - Επιτρέπονται δραστηριότητες κυνηγιού, αλλά απαιτούνται προληπτικά μέτρα:

      * φορέστε μάσκα και λάβετε σταθερές θέσεις
      * Να υπάρχει μια ελάχιστη απόσταση δύο μέτρων.
      * Η μάσκα, υποχρεωτική ανά πάσα στιγμή.
    Υποχρέωση ,το στοιχεία των συμμετεχόντων στο κυνήγι να καταγράφονται για λόγους υγείας και να φυλάσσονται για 14 ημέρες (μέγιστος χρόνος επώασης για μόλυνση).

    Μάλτα - Χωρίς περιορισμούς.

    Μαυροβούνιο - Δεν υπάρχει ειδικός περιορισμός κυνηγιού στο Μαυροβούνιο, αλλά υπάρχουν γενικοί κανόνες και περιορισμοί σχετικά με τη διατήρηση της σωματικής και κοινωνικής απόστασης.

    Ολλανδία - Μερικοί περιορισμοί. Το κυνήγι επιτρέπεται το πολύ σε 2 άτομα ή μέλη της ίδιας οικογένειας.

    Νορβηγία - Χωρίς περιορισμούς. Η γενική σύσταση είναι να αποφύγετε συναντήσεις με περισσότερα από 5 άτομα (ιδιωτική κατοικία) ή 20 άτομα δημόσια.

    Πολωνία - Ατομικά κυνήγι - χωρίς περιορισμούς. Υπάρχουν όρια για το ομαδικό κυνήγι που θα απαγορεύεται από τις 24.10

    Πορτογαλία - Στις 7 Νοεμβρίου κηρύχθηκε κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε 121 από τις 170 περιοχές στην Πορτογαλία (ακόμη και το επόμενο Σαββατοκύριακο), το κυνήγι απαγορεύεται για όλα τα είδη εκτός από τις δασικές περιοχές. Το κυνήγι απαγορεύεται στη μισή χώρα.

    Ρουμανία - Το κυνήγι στη Ρουμανία επιτρέπεται με κάποιο περιορισμό. Το πολύ δέκα κυνηγοί ανά ομάδα. Επιτρέπεται το ατομικό κυνήγι.

    Σερβία - Λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση στη Σερβία, προς το παρόν δεν υπάρχει περιορισμός κυνηγιού. Είναι πιθανό να πηγαίνετε κυνήγι ως συνήθως, αλλά με όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη του COVID-19 που πρέπει να σέβονται οι κυνηγοί.

    Σλοβακία - Επιτρέπεται το κυνήγι με ιδιαίτερη προσοχή στα μέτρα υγιεινής (απολύμανση, μάσκα προσώπου, ελάχιστη απόσταση 2 m). Κάθε συμμετέχων πρέπει να έχει καταγραφεί από τον Διοργανωτή.

    Σλοβενία ??- Δεν υπάρχουν περιορισμοί.

    Ισπανία - Επιτρέπεται το κυνήγι, αλλά μόνο στην περιοχή που ανήκει o κάθε κυνηγός . Απαγορεύεται η μετακίνηση μεταξύ περιοχών. Επιπλέον, κάθε περιοχή έχει διαφορετικούς νόμους για το κυνήγι. Αυτό δημιουργεί σύγχυση και νομική αβεβαιότητα για τους κυνηγούς. Η RFEC εργάζεται για να κηρύξει το κυνήγι ' ' απαραίτητη δραστηριότητα ".

    Σουηδία - Δεν υπάρχουν περιορισμοί. Σας προσκαλούμε όμως να τηρείτε τους κανόνες ασφαλείας.

    Ελβετία - Το κυνήγι της Ελβετίας ρυθμίζεται βάσει 26 διαφορετικών καντονιών. Κάποιοι απαγόρευσαν το κυνήγι στο σύνολό του και κάποιοι το επέτρεψαν. Στην κοντινή γαλλική περιοχή της Αλσατίας, το κυνήγι απαγορεύεται επί του παρόντος, αλλά θα μπορούσε να ξανανοίξει σύντομα το κυνήγι αγριόχοιρου.

    Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει διαφοροποιημένο περιορισμό ανάλογα με την τοπική αυτοδιοίκηση. Υπάρχει μια στάση για τη δραστηριότητα κυνηγιού από τις 5 Νοεμβρίου έως τις 2 Δεκεμβρίου, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά. Επιτρέπεται ο έλεγχος των επιβλαβών πουλιών και θηλαστικών για την προστασία των καλλιεργειών ή των ζώων.


    ..................... ΠΗΓΗ : mygratoria
    Photo : Hunting





      11-11--2020    : Το παρελθόν και το παρόν του κυνηγιού στην Αρκαδία στα Διαδραστικά Σεμινάρια για τον υλικό πολιτισμό στην Τρίπολη ...

    Μια μεγάλη ανοιχτή συζήτηση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου στο διαδραστικό σεμινάριο για τον Υλικό Πολιτισμό της Αρκαδίας με αντικείμενο διερεύνησης το κυνήγι στο καφέ «Σενιόρ» στην Τρίπολη.

    Το έκτο κατά σειρά διαδραστικό σεμινάριο για τον Υλικό Πολιτισμό της Αρκαδίας με θέμα το κυνήγι στην Αρκαδία κέντρισε το ενδιαφέρον τόσο των κυνηγών όσο και ανθρώπων που δεν έχουν άμεση επαφή με αυτή την πρακτική. Το κυνήγι εξετάστηκε διαχρονικά ως στοιχείο του αρκαδικού πολιτισμού, ενώ από την αρχή οι συμμετέχοντες συμφώνησαν ότι ούτε βρέθηκαν εκεί για να καταδικάσουν αυτή την πρακτική ούτε για να την προμοτάρουν, αλλά για να μιλήσουν ανοιχτά, να ανταλλάξουν απόψεις αλλά και για να πληροφορηθούν για τον τρόπο με τον οποίο αναπτύχθηκε το κυνήγι στον τόπο μας, για τους λόγους για τους οποίους εξασκείται ακόμα, για την πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος, για την πανίδα του τόπου μας αλλά και για τους «μύθους» που  συνοδεύουν όλα τα παραπάνω.

    Στο σεμινάριο συμμετείχαν ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Τρίπολης Βασίλης Καλοφωτιάς και το μέλος του ΔΣ Κώστας Κούλης, ο ιστορικός Βασίλης Σιακωτός, ο οποίος μίλησε για το κυνήγι με γεράκι και σκυλί, που ανθούσε στην Πελοπόννησο τον 15ο αιώνα, ο κυνηγός και ιδρυτής του κυνηγετικού σάιτ e-artemis.gr Θεόδωρος Τσιάμης. Όπως ειπώθηκε στο σεμινάριο, η μείωση του πληθυσμού της πέρδικας και άλλων ειδών πανίδας είναι ανησυχητικός. Ένας από τους βασικούς λόγους, είναι το γεγονός ότι απαιτείται πλέον μελέτη για να σπαρθεί μια έκταση με σιτηρά που θα προσελκύσουν πέρδικες και θα βοηθήσουν στον πολλαπλασιασμό τους, αφού αυτή η πρακτική, την οποία ακολουθούσαν οι κυνηγοί και οι κτηνοτρόφοι για αιώνες, πλέον έχει καταστεί πολύπλοκη. Επίσης, διαλύθηκε ένας μύθος γύρω από τους αγριόχοιρους στην Αρκαδία. Όπως μας εξήγησαν οι κυνηγοί, τα ημίαιμα αγριογούρουνα (και όχι οι αγριόχοιροι) δεν εξαπλώθηκαν ανεξέλεγκτα στην Αρκαδία εξαιτίας της δράσης ομάδων οικολόγων αλλά επειδή επιχειρήσεις εκτροφής έκλεισαν, με αποτέλεσμα να αφεθούν τα ζώα στη φύση και να πολλαπλασιαστούν ανεξέλεγκτα, καταστρέφοντας αγροτικές εκτάσεις.

    Ακόμα, το σεμινάριο μέσα από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κυνήγι στην Αρκαδία διαχρονικά δεν εντάσσεται στην κατηγορία του κυνηγιού για τη συλλογή τροπαίων, δεν αποτελεί «σπορ» της άρχουσας τάξης, όπως στη Δύση, αλλά περνάει από γενιά σε γενιά ως τροφοσυλλεκτική πρακτική. Σήμερα, όπως μας είπαν οι κυνηγοί, δεν ξεκινούν για κυνήγι με σκοπό να χτυπήσουν ένα ζώο οπωσδήποτε, αλλά για να χαρούν τη φύση με τα σκυλιά τους, να ιχνηλατήσουν και να βρεθούν στο δάσος.

    Κάτι ενδιαφέρον που ακούστηκε: Ως απάντηση στην ερώτηση για ποιο λόγο χρησιμοποιούνται μόνο κυνηγετικά όπλα και έχουν απαγορευτεί τα δίχτυα ή τα τόξα στην Ελλάδα ως κυνηγετικά μέσα, είναι το γεγονός ότι το 1930 όταν ξεκίνησαν να δραστηριοποιούνται στη χώρα μας τρεις βιομηχανίες όπλων, απαγορεύτηκαν όλα τα άλλα μέσα κυνηγιού για να πουληθούν τα όπλα που εκείνες εισήγαγαν στη χώρα μας. Ο νόμος από τότε δεν έχει αλλάξει.

    Στα διαδραστικά σεμινάρια, γύρω από ένα τραπέζι, καλλιεργείται ένας νέος τρόπος προσέγγισης των πραγμάτων, όχι μέσω της παράθεσης ατομικών γνώσεων, όπως θα γινόταν σε μια διάλεξη με κύριους ομιλητές, αλλά μέσω της συζήτησης και της συμμετοχής με σκοπό εκτος από την ανταλλαγή πληροφοριών, να καλλιεργηθεί μια νέα κουλτούρα συλλογικότητας.

    Όπως αποφασίστηκε στο τέλος του σεμιναρίου, το επόμενο διαδραστικό σεμινάριο θα κλείσει τον κύκλο της διατροφής και θα έχει θέμα την οικονομία του τραπεζιού, δηλαδή τις πρακτικές ανακύκλωσης τροφών, αφού «τίποτα δεν πήγαινε χαμένο» σε ένα σπιτικό τα προηγούμενα χρόνια. Σε αντιδιαστολή με τον υπερκαταναλωτισμό της δικής μας εποχής, ο οποίος είναι βλαβερός για το περιβάλλον αλλά και για την υγεία μας, οι πρακτικές των παλαιότερων οι οποίοι δεν πετούσαν τίποτα από τα αγαθά και φρόντιζαν για τη μέγιστη αξιοποίησή τους έχουν πολλά να μας διδάξουν.

    Οι διοργανώτριες Ζιζή Σαλίμπα και Εύα Γαλανιάδη ευχαρίστησαν θερμά τους συμμετέχοντες σε αυτή την προσπάθεια να γνωρίσουμε τον υλικό πολιτισμό του τόπου μας.


    ..................... ΠΗΓΗ : arcadiaportal.gr





      25-4--2020    : Η ειλικρίνεια βοηθά στην επίλυση προβλημάτων και όχι η υπεκφυγή...

    Του Δημήτρη Ευμοιρίδη

    Παρά τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ γραφικός, θα συνεχίζω να επισημαίνω και να προβάλλω, κάθε φορά που θα βλέπω αναρτήσεις που δείχνουν τα ελαττώματα και τις κακές νοοτροπίες που περιφέρονται ασύστολα μέσα στην κυνηγετική μας οικογένεια.
    Αυτή η εικόνα, δηλαδή ο κακός μας εαυτός, θεωρώ ότι είναι ο βασικότερος εχθρός της κυνηγετικής δραστηριότητας και είναι αυτός που περισσότερο από κάθε άλλον, υποβαθμίζει και απαξιώνει το κυνήγι τις περισσότερες φορές.
    Τα προβλήματα δεν λύνονται με το να κατηγορεί και να βρίζει κανείς αυτούς που διοικούν και μάλιστα αυτούς που κάθε φορά τους εκλέγει ο ίδιος με την ψήφο του. Μη μου πει κάποιος ότι εγώ δεν ψήφισα ποτέ, γιατί αυτός που δεν ψηφίζει αφενός είναι υπαίτιος και υπόλογος για το αποτέλεσμα με την μη συμμετοχή και αφετέρου δεν έχει και το δικαίωμα της κριτικής. Αυτή είναι η ειλικρινής ερμηνεία της μη συμμετοχής σε εκλογική διαδικασία.

    Άρα λοιπόν θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τις τακτικές που ακολουθούμε εδώ και πολλά χρόνια, να αφήσουμε την στείρα κριτική στην άκρη και δια μέσου της ενεργής συμμετοχής όλων μαζί να σπρώξουμε το καράβι σε ήρεμα νερά και σε πορεία προοπτικής. Έξω από τον χορό όλοι θεωρούν τον εαυτό τους τέλειο χορευτή, ο τέλειος χορευτής όμως αναδεικνύει τα προσόντα του μέσα στο χορό, όπως σοφά αποτυπώνει και η λαϊκή μας παροιμία.
    Επειδή κατά κόρον πολλοί συνάδελφοι αφήνουν αιχμές για το ότι κακό συμβαίνει για το κυνήγι, φταίνε οι κυνηγετικές τους οργανώσεις μόνον και όλοι οι υπόλοιποι να είμαστε στο απυρόβλητο, είναι άτοπο. Για να γίνουν όλα τα παραπάνω κατανοητά θα αναφέρω ένα περιστατικό που θυμήθηκα, το οποίο παραμένει επίκαιρο και πιστεύω θα προβληματίσει και τον ποιο εσωστρεφή, εγωιστή και κακοπροαίρετο συνάδελφο. Παράλληλα θα αποδυναμώσουν και θα πέσουν στο κενό όλα τα ψευτοεπιχειρήματα που μοναδικό σκοπό έχουν την κάλυψη των προσωπικών αδυναμιών και ευθυνών.

    Το παράδειγμα του ΄΄Πάνθηρα΄΄

    Το έτος 2006 τα μέλη του τότε Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΟΜΑΘ μετά από μία ενδιαφέρουσα και ώριμη σκέψη, αποφάσισαν να εκδώσουν για πρώτη φορά σε επίπεδο κυνηγετικών οργανώσεων, το κυνηγετικό εγχειρίδιο του κυνηγού. Ένα σπουδαίο βιβλίο, ανεκτίμητης κυνηγετικής και όχι μόνο αξίας, έναν οδηγό κυνηγετικό που με τις τριακόσιες και πλέον σελίδες έλυνε όλες τις απορίες , απαντούσε σε όλα τα ερωτήματα και έδειχνε στους νέους ανθρώπους τις αξίες, τα οφέλη που προσφέρει το κυνήγι στον άνθρωπο και έδινε γνώσεις για όλα τα θέματα που αφορούν το κυνήγι σαν δραστηριότητα. Για να αντιληφθούν οι συνάδελφοι που δεν είχαν την τύχη να το διαβάσουν, θα αναφέρω ονομαστικά τα δεκάξι κεφάλαια του περιεχομένου του

      .1) Αποστολή και έργο των κυνηγετικών οργανώσεων.
      2) Η κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας και Θράκης (ΚΟΜΑΘ).
      3) Κυνηγετική φιλοσοφία και ηθική.
      4) Ανάλυση του νομοθετικού πλαισίου για το κυνήγι.
      5) Στοιχεία βιολογίας και χαρακτηριστικά θηλαστικών. 6) Στοιχεία βιολογίας και χαρακτηριστικά πτηνών.
      7) Οικολογία θηραμάτων
      8) Διαχείριση κυνηγίου
      9) Ότι πρέπει να γνωρίζουμε για τον κυνηγετικό σκύλο
      10) Κύριες ασθένειες των ζώων (θηλαστικών και πτηνών),
      11) Κυνηγετικά όπλα
      12) Εξοπλισμός, πρόληψη και αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων,
      13) Χειρισμός των θηραμάτων,
      14) Η σημασία του ειδικού τύπου
      15) Η ταυτότητα της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας – Θράκης και
      16) Χρήσιμες διευθύνσεις.

    Αυτό το υπέροχο και πολύ χρήσιμο εργαλείο για κάθε κυνηγό, η ΚΟΜΑΘ το εκτύπωσε σε 60 000 αντίτυπα και το μοίρασε σε όλους τους κυνηγούς μέλη της δια μέσου των εξήντα δύο κυνηγετικών συλλόγων της.
    Δυστυχώς αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι πέραν του ότι δεν το διάβασε σχεδόν κανένας συνάδελφος, είδα και με τα ίδια μου τα μάτια μία πράξη που με εξοργίζει και φαντάζομαι τους περισσότερους από εσάς, με αηδιάζει και βέβαια απαξιεί και υποβαθμίζει αυτήν την πανάρχαια δραστηριότητα. Σε κυνηγότοπο αντίκρισα με τα ίδια μου τα μάτια, πεταμένο στην άκρη του δρόμου το βιβλίο αυτό, με κομμένα φύλλα που χρησιμοποιήθηκαν για την σωματική ανάγκη κάποιου. Μπορεί ο καθένας από εσάς να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα με τούτη την εικόνα.

    Γιαυτό αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι, εσείς που με πολύ ευκολία κατακρίνεται συλλίβδην τις κυνηγετικές οργανώσεις με ισοπεδωτικές συνήθως τακτικές, θα πρέπει να είστε περισσότερο εγκρατείς, διότι αυτός ο τρόπος δεν βοηθά το κυνήγι και την λύση των προβλημάτων. Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς , να αναλάβει ο καθένας την ευθύνη που του αναλογεί για να μπορούμε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη.


    ..................... ΠΗΓΗ : Δημήτρης Ευμοιρίδης





      19-4--2020    : Η Λαμπρή του τσοπάνου, διήγημα του ...

    Γ. Μαράντη...

    Ποιο χρόνο ήταν δε θυμάμαι. Αυτό μονάχα που έμεινε στη μνήμη μου από το Πάσχα εκείνο, ήτανε μια εικόνα που χαράχτηκε βαθύτατα στην ψυχή μου και κάθε φορά που έρχεται το Πάσχα στέκει μπροστά μου ολόφωτη και δεν μου δόθηκε αλήθεια ποτέ ποτέ η ευκαιρία να την διηγηθώ. Να όμως που ήρθε η ώρα της: Νέοι τότε, παιδιά ακόμη, με γεμάτη την ψυχή χαρά και με την ορμή που όλοι οι νέοι έχουν, να αγκαλιάζουν την ζωή όσο μπορούν πλατύτερα, εξεκινήσαμε για να γιορτάσουμε το Πάσχα στο απόμακρο χωριό. Είμαστε πεντέξη όλοι γεμάτοι από τη φωτιά της νιότης, νέα βλαστάρια ανοιξιάτικα και ξεκινήσαμε κυνηγώντας τη χαρά και μαζί τις περιπέτειες… Για να πάμε στο χωριό, που αποφασίσαμε να κάμουμε το Πάσχα, ξεστρατίσαμε και η νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου μας βρήκε περιπλανώμενους επάνω σε κορφοβούνια άγνωστα.
    Είχαμε χάσει οριστικά το δρόμο. Αυτό αλήθεια για άλλους θα ήτανε μια συμφορά! Όμως για μας και για τα τρελλά μας νειάτα έγινε αφορμή αξέχαστης ευθυμίας και η περιπλάνησί μας μέσα στις δύσβατες νεροσυρμές και στους αγκαθωτούς θάμνους που σχίζαν τα πόδια μας συνεχιζότανε μέσα σε γέλια και αστεία… Όπου άξαφνα ακούστηκαν οι πρώτοι ήχοι της αναστάσιμης καμπάνας και όλοι πια εθυμηθήκαμε πως τα πράγματα δεν ήσαν ευχάριστα, γιατί εκινδυνεύαμε να μην κάμουμε εφέτος Ανάστασι… Βρε παιδιά, βλέπω φως εκεί κατά την διπλανή κορφή, εφώναξε κάποιος. Και πραγματικά όλοι είδαμε να τρεμοσβήνη ένα μικρό φως-κάτι σαν πυγολαμπίδα-μα ήταν πολύ μακρυά.
    Όλοι μαζί ξεκινήσαμε κατά κει. Η ευθυμία είχε λιγοστέψει, γιατί από τη μια μεριά εβλέπαμε μια όχι ευχάριστη πραγματικότητα, κι’ από την άλλη το φωτάκι εκείνο μας εγεννούσε ένα φόβο υποσυνείδητο. Απόμακροι ήχοι της καμπάνας έφταναν τώρα και από άλλα σημεία, απόδειξις πως και στα άλλα χωριά είχεν αρχίσει η Αναστάσιμη Ακολουθία. Προχωρούσαμε σιγά σιγά τώρα με κατεύθυνσι προς το φως και σε λίγο είχαμε ανεβή στην κορφούλα. Ένας μαντρόσκυλος ούρλιαξε άγρια και αναγκαστήκαμε να σταματήσουμε απότομα…Η νύχτα ήτανε ασέληνη, μα η ξαστεριά μας έκανε να βλέπουμε αρκετά καλά…
    Κι’ έτσι σκαρφαλωμένοι καθώς είμαστε σ’ εκείνη την κορφούλα είδαμε σε κάμποση απόστασι την εικόνα που γι’ αυτήν μίλησα παραπάνω-την εικόνα την αλησμόνητη: Ο τσοπάνος ανάμεσα στα πρόβατα μ’ ένα κερί στο χέρι έκανε την Αναστάσιμη προσευχή του. Ακούσαμε καθαρά κομμάτια από τα τροπάρια που άλλοτε έψαλλε με τη χοντρή φωνή του και άλλοτε απήγγελλε σε εκκλησιαστικό τόνο. Κάπου κάπου διέκοπτε το ψαλτικό του για να επιβάλη σιωπή στα γρυλλίσματα του μαντρόσκυλου, ο οποίος καθώς μας ένιωθε κοντά διεμαρτύρετο και στο τέλος για να μείνη ήσυχος ο προσευχόμενος τον έδεσε οριστικά σε κάποιο πλησίον δεντράκι. Εκεί πια το σκυλί ησύχασε και έτσι μπορέσαμε να ακούμε την αναστάσιμη ακολουθία του απροσδόκητου…μοναχού με όλην την κυριολεξία.

    Ακούσαμε λοιπόν κομμάτια τροπαρίων άλλα από την αρχή, άλλα από τη μέση, άλλα σχετικά με την Ανάστασι, άλλα εντελώς άσχετα, τα περισσότερα με παραφθορές που τα έκαναν ακατανόητα και μαζί ανακάτευε και επιφωνήσεις σχετικές με αναμνήσεις του από περασμένα πασχαλινά του γλέντια, ενώ συνεχώς εσταυροκοπείτο και ευλογούσε τα πρόβατά του. Αργά αργά, σκυφτοί ανάμεσα στα βράχια και τους θάμνους, σιωπηλοί είχαμε πλησιάσει ώστε να μη μας διαφύγη ούτε λέξι από την περίεργη προσευχή του τόσο συμπαθητικού και απλού αυτού χριστιανού.

    Και έτσι ακούσαμε:
    «Την Ανάστασί σου Χριστέ Σωτη…άγγελοι κουνούσιν εν ουρανοί…Αναστάσης ο Χριστός από του τάφου…(και διέκοπτε για να ειβάλη σιωπή στους γρυλλισμούς του σκυλιού) Σώπα μωρέ άδικο να σου δώση καταραμένε και λειτουργία γίνεται! (και εσυνέχιζε) Ανάστασι Χριστού πεπερασμένος…Ιησούς ο μόνος αναμάρτητος…Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν Δέσποτα…(μπεε έκαμε άξαφνα ο διπλανός του τράγος). Ιντάχεις εδά κι’ η αφεδιά σου τέθια ώρα; Κεδιά (σιωπή)να σε κόψη δε θωρρείς πως λειτουργώ;…».

    Καθώς είχαμε πλησιάσει και τα μάτια μας είχαν συνηθίσει το σκοτάδι εβλέπαμε πια καθαρά όλες τις λεπτομέριες του προσευχομένου: Έτσι ενώ με το αριστερό χέρι εκρατούσε μια μεγάλη λαμπάδα αναμμένη, με το δεξί εκουνούσε ένα θυμιατήρι δικής του κατασκευής: είχε δέσει δηλαδή με σπάγγο τον πάτο μιας σπασμένης στάμνας και μέσα είχε τα κάρβουνα και το λιβάνι. Καθώς λοιπόν απήγγελλε ή έψαλλε τις προσευχές του, εθυμιάτιζε συγχρόνως συνεχώς καθώς κάνει ο διάκος στην εκκλησία…Και η ακολουθία εσυνεχίζετο «Κύματι θαλάσσης τον προίξαντα πάλε…διώχτη τύραννε…»....

    Σε λίγο οι καμπάνες των διπλανών χωριών εχτυπούσαν χαρούμενα και απόμακροι κρότοι τουφεκοβολισμών έφτασαν και εκεί πάνω «Ο Χριστός είχε αναστηθή!». Εις το άκουσμα των πυροβολισμών και των κωδωνοκρουσιών, η σκηνή μας άλλαξε κατά απροσδόκητο τρόπο. Ο προσευχόμενος αφήκε το θυμιατήρι και παίζοντας ένα πήδημα όπως θα έκανε και στο χορό άρχισε με όλη τη δύναμι του στήθους του να ψέλνη το «Χριστός ανέστη» κουνώντας το κερί του και πετώντας διάφορα σπασμένα πήλινα αγγεία που είχε σωρέψει γύρω του εδώ κι’ εκεί που καθώς εσπούσαν έκαναν ένα διαβολεμένο κρότο που αντηλαλιώταν στην ησυχία της ερημιάς και μ’ αυτό τον τρόπο αντικαταστούσε τα βαρελότα και τους τουφεκοβολισμούς, τους γιορτάσιμους. Τα πρόβατα με τους απροσδόκητους αυτούς θορύβους εσκόρπισαν και ο μαντρόσκυλος ούρλιαζε διαβολεμένα και κυττάζοντας κατά το μέρος που είμαστε κρυμμένοι…
    «Αναστήτω ο Θεός και σκορπισθήτε και σεις μωρέ, και του Θεού πλάσματα είστε…».Και δος του και πετούσε τις σπασμένες γλάστρες σε όλα τα σημεία…Ήτανε τόση η χαρά του, τόσος ο ενθουσιασμός του για την Ανάστασι του Κυρίου, που δεν θυμούμαι να έχω ιδή ποτέ μεγαλύτερη θρησκευτική χαρά… Μετά πρόχειρον συννενόησι η παρέα όλη αποφασίσαμε να παρουσιαστούμε και όλοι μαζί του φωνάξαμε: Χριστός Ανέστη κουμπάρε. Αληθώς ανέστη ο Κύριος, είπε και έτρεξε κοντά μας.
    Ήτανε ένας θεόψηλος άντρας ως 25 χρονών πλατύστερνος με τεράστιες πλάτες που η φωνή του καθώς μας μιλούσε αντιβοούσε στις γύρω λαγκαδιές. Εχάσαμε τη στράτα, εσυνέχισε ένας από μας, και δεν επροφτάξαμε να πάμε στο χωριό να κάμουμε εκειά Ανάστασι. Ο Θεός τάφερε «δεξά» είπε ο τσομπάνος γελώντας νάρθετε κατά το κονάκι μου απόψε να κάμω κι’ εγώ Λαμπρή μαζί σας, αλλιώς ήθελα νάμαι μοναχός! Καλώς εκοπιάζετε! Πάμε στο μιτάτο παρακάτω και πράμα δε θα μάσε λείψη. Και αληθινά τίποτε δεν έλειψε από ένα πλούσιο τραπέζι που μας έστρωσε από τα κόκκινα αυγά και τον οβελία που ψήσαμε όλοι μαζί, ως τα παχύτατα γαλακτερά που άφθονα ακατάπαυστα μας κουβαλούσε…
    Είναι το Πάσχα που πάντα θα θυμούμαι και για την απρόοπτη περιπέτεια μα προ παντών για την εντύπωσι που μ’ άφηκε η απλοϊκή προσευχή του αγνού αυτού νέου εκεί πάνω στις κορφές που έφτανε ασφαλώς σαν ο καλύτερος λιβανωτός στο θρόνο του Υψίστου. ...


    ..................... ΠΗΓΗ :elkosmos.gr





      30-3--2020    : Παράταση ενός έτους για τις άδειες κατοχής κυνηγετικών όπλων (A.K.K.O.)

    Από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας ανακοινώνεται ότι, για όσο χρονικό διάστημα κριθεί απαραίτητο λόγω των μέτρων αποφυγής και περιορισμού διάδοσης του κορωνοϊού, θα εφαρμόζεται η ακόλουθη διαδικασία για τις άδειες οπλοφορίας:

      Αιτήματα για τη χορήγηση ή ανανέωση αδειών οπλοφορίας  (για οποιοδήποτε λόγο) θα υποβάλλονται από τους ενδιαφερόμενους στις κατά τόπο αρμόδιες αστυνομικές υπηρεσίες, είτε μέσω υπηρεσίας ταχυδρομείων είτε μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας ή τηλεομοιοτυπίας (φαξ).
      Διευκρινίζεται ότι, εφόσον το αίτημα υποβληθεί μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας ή τηλεομοιοτυπίας (φαξ), ο ενσφράγιστος φάκελος με το ιατρικό πιστοποιητικό περί ψυχικής υγείας, θα αποστέλλεται μόνο μέσω υπηρεσίας ταχυδρομείων.
      Τα αιτήματα χορήγησης ή ανανέωσης σκοπευτικών αδειών  , μπορούν να υποβάλλονται μέχρι και την 6-4-2020 χωρίς τη βεβαίωση της σκοπευτικής ομοσπονδίας (ΣΚ.Ο.Ε.) για τους αγώνες που πραγματοποίησαν. Η σχετική βεβαίωση θα υποβληθεί μετά την ως άνω ημερομηνία, εφόσον βεβαίως πραγματοποιηθούν αγώνες.
      Ειδικά  για τις άδειες κατοχής κυνηγετικών όπλων (A.K.K.O.)  κινείται νομοθετική διαδικασία να παραταθούν για ένα (1) έτος, όσες λήγουν εντός του 2020.

      Επιπλέον, οι ενδιαφερόμενοι    της υποχρέωσής τους σχετικά με τις προθεσμίες:
      • της υποβολής του αιτήματος για την ανανέωση της άδειας τρείς (3) μήνες πριν τη λήξη της, (προσοχή το αίτημα πρέπει να υποβληθεί το αργότερο μέχρι τη λήξη της άδειας),
      • της υποβολής του αιτήματος για την προσφυγή κατά απορριπτικής απόφασης εντός ενός (1) μήνα από την κοινοποίηση της απόφασης στον ενδιαφερόμενο,
      • της προσκόμισης τις πρώτες πέντε μέρες κάθε 6μήνου για την θεώρηση των αδειών που είναι σε ισχύ.

    Τέλος, οι ενδιαφερόμενοι για οποιαδήποτε άλλη λεπτομέρεια μπορούν να επικοινωνούν με τις αρμόδιες αστυνομικές υπηρεσίες του τόπου διαμονής τους, (στοιχεία επικοινωνίας υπάρχουν στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Αστυνομίας
    ..................... ΠΗΓΗ : hellenicpolice.gr





      15-3--2020    : Εκπαίδευση κυνηγόσκυλων στην περίοδο απαγόρευσης της κυκλοφορίας

    «Τα μέτρα περιορισμού της κίνησης και οι λόγοι εξαίρεσης από αυτά είναι συγκεκριμένοι και οριζόντιοι για όλους τους πολίτες.  Δεν ισχύει κάτι διαφορετικό για όσους έχουν κυνηγετικούς κύνες, οι οποίοι θα πρέπει να αρκεστούν το χρονικό αυτό διάστημα στις στοιχειώδεις εξόδους για την εξυπηρέτηση των κατοικίδιων σκύλων (κυνηγετικών ή μη)», αναφέρει ο Προϊστάμενος του Τμήματος Διαχείρισης Άγριας Ζωής και Θήρας του ΥΠΕΝ, Νίκος Μπόκαρης, σε ανάρτησή του στο Facebook. 
    «Αυτή η εξυπηρέτηση έχει την έννοια ότι κινούμαστε κοντά στον τόπο κατοικίας μας (έξω  από το χωριό ή την κωμόπολη που ζούμε) ή στον πλησιέστερο χώρο (πρασίνου) όταν ζούμε σε μεγαλουπόλεις. Σε κάθε περίπτωση η εξυπηρέτηση των αναγκών των ζώων μπορεί και πρέπει να γίνεται κοντά στον τόπο κατοικίας μας», επισημαίνει.
    Ο κ. Μπόκαρης τονίζει ότι «η νοοτροπία να μη χάσουμε εν μέσω αυτής της υγειονομικής κρίσης την παραμικρή έξοδο ή το να επιχειρούμε να κάνουμε εκπαιδευτικά σε άλλο νομό, εφευρίσκοντας δικαιολογίες, ξεπερνά κάθε θετική διάθεση».
    «Δεν χρειάζεται να βάζουμε απαγορευτικούς κανόνες σε όλα. Υπάρχει και η απαραίτητη παιδεία και η δέουσα κατανόηση της κατάστασης που περνά η χώρα. Το “μένουμε σπίτι” σημαίνει ότι περιορίζουμε στο ελάχιστο την επικοινωνία μας με συναδέλφους ή φίλους και ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ», καταλήγει στην ανάρτηση του. 
    Στο θέμα της μετακίνησης των  κυνηγετικών σκύλων,  μετά την επιβολή του μέτρου περιορισμού της κυκλοφορίας των πολιτών για την αντιμετώπιση του κινδύνου διασποράς του κορωνοϊού COVID-19, αναφέρθηκε και η Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης – Δωδεκανήσου (Α’ ΚΑΚΟΔ) στην επίσημη σελίδα της στο Facebook.
    Σε ανάρτησή της σημειώνει ότι τέτοιου είδους πρόστιμο έχει επιβληθεί σε ιδιοκτήτη σκύλου που η κατοικία του ήταν στην Νέα Χώρα Χανίων και βρέθηκε βράδυ με το σκύλο του σε απόσταση 3 χλμ. (Αγ. Αποστόλους Χανίων). Τονίζοντας ότι  το παράρτημα Β6 που πρέπει να συμπληρωθεί για  κίνηση με κατοικίδιο ζώο  είναι ξεκάθαρο και αφορά σύντομη μετακίνηση κοντά στην κατοικία, διευκρινίζοντας ότι η μετακίνηση των κυνηγετικών σκύλων δεν διαφέρει από τα υπόλοιπα σκυλιά συντροφιάς.
    Η Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας της Κύπρου, μετά από σωρεία ερωτημάτων που έχει δεχθεί από κυνηγούς, ανακοίνωσε ότι  από τις 25 Μαρτίου  και μέχρι την άρση των μέτρων για αντιμετώπιση του κορωνοϊού, η εκπαίδευση – άσκηση κυνηγετικών σκύλων σε βιοτόπους, δεν επιτρέπεται και θα πρέπει να αποφεύγεται.  Η πειθαρχία στα μέτρα που λαμβάνονται, για αντιμετώπιση του κορωνοϊού, είναι ευθύνη και υποχρέωση όλων και είναι το ελάχιστο που θα πρέπει να κάνει ο κάθε ένας από εμάς, για να ξεπεραστεί η παρούσα κατάσταση», καταλήγει η ανακοίνωσή της.
    ..................... ΠΗΓΗ : dasarxeio.com





      6-1--2020    : Η ΣΤ' ΚΟΜΑΘ σας ενημερώνει για τη χρήση σκαγιών σε υγροτόπους

    Από την 7η Σεπτεμβρίου 2013, σύμφωνα με την ΚΥΑ Αριθ. Η.Π. 37338/1807/Ε.103 «Καθορισμός μέτρων και διαδικασιών για τη διατήρηση της άγριας ορνιθοπανίδας και των οικοτόπων / ενδιαιτημάτων της, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ, «Περί διατηρήσεως των άγριων πτηνών», του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979, όπως κωδικοποιήθηκε με την οδηγία 2009/147/ΕΚ» (ΦΕΚ 1495/6-9-2010), άρθρο 8 παρ. 4 «απαγορεύεται η χρησιμοποίηση σκαγιών μολύβδου για τη θήρα πτηνών σε πάσης φύσεως υγροτοπικά οικοσυστήματα». Οι βαλτοκυνηγοί πρέπει πλέον να χρησιμοποιούν φυσίγγια γομωμένα με σκάγια άλλου μετάλλου πλην του μολύβδου.
    Στην ελληνική αγορά, καθώς και στη διεθνή, αυτά που διατίθενται είναι τα ατσάλινα (μαλακού σιδήρου), τα βολφραμίου (τουγκστενίου-heavy shot)
    Τα φθηνότερα και τα  πιο προσιτά είναι τα ατσάλινα, όμως λόγω της σκληρότητάς τους δεν βάλλονται  με ασφάλεια από όλα τα λειόκαννα όπλα. Τα υπόλοιπα (βολφραμίου, κλπ) βάλλονται απ' όλα τα σύγχρονα λειόκαννα όπλα άκαπνης πυρίτιδας, εκτός απ' αυτά που φέρουν δαμασκηνές κάννες.

      Φυσίγγια  με ατσάλινα σκάγια βάλλονται με ασφάλεια από όλα τα όπλα που ικανοποιούν ένα ή περισσότερους από τους παρακάτω όρους:
      · Ψ  οι κάννες τους έχουν κατασκευαστεί μετά το 1997 και σε εργοστάσια χωρών που είναι μέλη του CIP (Διεθνής επιτροπή τραπεζών δοκιμών). Αυτές είναι: Η Αυστρία, το Βέλγιο, η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Ρωσία, η Σλοβακία, η Τσεχία, η Φιλανδία και η Χιλή.
      Ψ  οι κάννες τους φέρουν θαλάμη 89 mm (3 ½ ΄΄), γνωστές ως σούπερ μάγκνουμ και έχουν κατασκευαστεί στις παραπάνω χώρες.
      · Ψ  οι κάννες τους φέρουν σφραγίδα με το παρακάτω σύμβολο:

    Όσον αφορά τα τσοκαρίσματα, ατσάλινα σκάγια διαμέτρου μεγαλύτερης των 4 mm δηλ. Νο 0 κατά την Ευρωπαϊκή τυποποίηση και Νο Β κατά την Αγγλική και Αμερικανική, πρέπει να βάλλονται από τσοκάρισμα ανοιχτότερο από το μισό (demi ή ***).
    Όσον αφορά τα εναλλασσόμενα τσοκάκια, αυτά που βάλλουν με ασφάλεια ατσάλινα σκάγια γράφουν επάνω τους την ένδειξη “steel shot”. Αν το τσοκάκι μας δεν φέρει αυτή την ένδειξη ή αν γράφει “ no steel shot” δεν ρίχνουμε ατσάλινα σκάγια, ούτε καν ψιλά.

    Ιδιαιτερότητες των ατσάλινων σκαγιών και ασφαλής χρήση τους
     Ο σίδηρος (ατσάλι) είναι πολύ πιο σκληρό μέταλλο από τον μόλυβδο, πολύ πιο ελαστικός και ελαφρύτερος. Για τους λόγους αυτούς τα ατσάλινα σκάγια έχουν διαφορετική βλητική συμπεριφορά από τα μολύβδινα.
    Παρακάτω αναφέρουμε τα ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να λαμβάνουν οι κυνηγοί που τα χρησιμοποιούν:

      1. Λόγω της σκληρότητας και ελαστικότητας του υλικού τους (σιδήρου) και της μικρής πλαστικότητάς του αντιστοίχως, τα ατσάλινα σκάγια εξοστρακίζονται πολύ ευκολότερα από τα μολύβδινα, ακόμα και με πρόσκρουση στο νερό. Γι αυτό βολές επί υδάτινων επιφανειών με μικρή γωνία πρόσκρουσης πρέπει ν' αποφεύγονται γιατί είναι επικίνδυνες.
      2. Δεν πρέπει για κανένα λόγο ατσάλινα σκάγια να βάλλονται από όπλα και κάννες που δεν πληρούν προδιαγραφές για τέτοια χρήση τους, σύμφωνα με όσα αναφέραμε παραπάνω.
      3. Οποιαδήποτε άμεση επαφή ατσάλινων σκαγιών με το κοίλο της κάννης και ιδιαίτερα με το στενότερο στόμιό της μπορεί να προκαλέσει ρήξη της κάννης. Γι αυτό τα φυσίγγια που έχουν γόμωση με ατσάλινα σκάγια φέρουν ολόσωμο κυάθιο για να αποφεύγεται η άμεση επαφή σκαγιών και κοίλου κάννης.

    ..................... ΠΗΓΗ : hunters.gr





      1-1--2020    : Μια επιστημονική προσέγγιση απαγόρευσης της θήρας λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών

    Tο σύστημα απαγόρευσης της θήρας της Βρετανίας σε περίπτωση δυσμενών καιρικών συνθηκών
    Η Βρετανία έχει ομοιότητες με την Ελλάδα ως προς την εκτεταμένη παραλιακή ζώνη και στο ότι και αυτή χρησιμοποιείται από τα μεταναστευτικά πτηνά για διαχείμαση. Θα ήταν ενδιαφέρον λοιπόν να δούμε πως σε αυτή τη χώρα με το υψηλού επιπέδου επιστημονικό δυναμικό και τις καλά στελεχωμένες υπηρεσίες διαχειρίζεται το θέμα των δυσμενών καιρικών συνθηκών και της θήρας.
    Στη Βρετανία η χώρα έχει χωριστεί σε επαρχίες. Σε κάθε επαρχία στην παραλιακή ζώνη έχουν οριστεί μετεωρολογικοί σταθμοί. Σε κάθε τέτοιο σταθμό μετρώνται η θερμοκρασία αέρα και η θερμοκρασία στο επίπεδο της ποώδους βλάστησης. Εξυπακούεται ότι όταν υπάρχει παγετός σε αυτούς τους παραλιακούς σταθμούς οι θερμοκρασίες θα είναι χαμηλότερες στο εσωτερικό της χώρας. Το μικροκλίμα έχει επίσης τη σημασία του και οι σταθμοί αυτοί δεν επιλέχθηκαν τυχαία, ακόμα έχει οριστεί αναπληρωματικός σε περίπτωση βλάβης του κύριου σταθμού.
    Ένας σταθμός θεωρείται ότι έχει παγετό εάν καταγραφεί ελάχιστη θερμοκρασία αέρα του 24ωρου κάτω από +1° C και μια ελάχιστη θερμοκρασία ποώδους βλάστησης κάτω από -2°C. Μια επαρχία θεωρείται ότι είναι σε «ημέρα δυσμενών καιρικών συνθηκών ΗΔΚΣ» για τα θηρεύσιμα είδη αν στους περισσότερους από τους μισούς Μετεωρολογικούς Σταθμούς της επαρχίας εκδηλώθηκαν οι ανωτέρω θερμοκρασίες εντός του 24ωρου.
    Μετά από επτά συνεχόμενες ημέρες ΗΔΚΣ σε μια συγκεκριμένη επαρχία η Ομοσπονδία των κυνηγών καλεί τα μέλη της να προβούν σε ενέργειες εθελοντικού περιορισμού της δραστηριότητάς τους όπου οι τοπικές συνθήκες το δικαιολογούν.
    Μετά από δεκατρείς συνεχόμενες ΗΔΚΣ, η αρμόδια υπηρεσία προσεγγίζει τον υπουργό περιβάλλοντος για την εφαρμογή του νόμου αναστολής της θήρας των υδρόβιων και εδαφόβιων θηρευσίμων πτηνών στη συγκεκριμένη επαρχία. Αν η κακοκαιρία συνεχίζεται, την 15η ημέρα απαγορεύεται η θήρα των υδρόβιων, παρυδάτιων και εδαφόβιων μεταναστευτικών πτηνών (πάπιες, χήνες, φαλαρίδα, νερόκοτα, μπεκατσίνι και μπεκάτσα) με διάρκεια απαγόρευσης δεκατέσσερις ημέρες, αλλά συνήθως αυτό αναθεωρείται. Τα υπόλοιπα είδη θηρεύσιμων ειδών μπορούν να θηρεύονται κανονικά.
    Η παραπάνω διαδικασία προϋποθέτει ότι τα αυστηρά κριτήρια των χαμηλών θερμοκρασιών πληρούνται κάθε μέρα κατά τη διάρκεια του 14ημέρου. Σε ένα τυπικό χειμώνα αυτό δεν συμβαίνει.
    Εάν εφαρμόζονταν το βρετανικό σύστημα στην Ελλάδα, σε μεγάλο μέρος της χώρας δεν θα έπρεπε να απαγορευτεί η θήρα σήμερα 12/1/2017 και ούτε βεβαίως για όλα τα θηράματα. Οι ελάχιστες θερμοκρασίες είναι πάνω από +1° C στις περισσότερες παράκτιες περιοχές.  

    Περισσότερα:
    Ellis, M. B. (2012). Management of waterfowl shooting during periods of severe weather in the UK. Animal Biodiversity and Conservation, 35(2), 171-174.
    Καραμπατζάκης Θ., Σώκος Χ., Μπίρτσας Π. 2007. Θήρα και δυσμενείς καιρικές συνθήκες. 13ο  Πανελλήνιο Δασολογικό Συνέδριο, Ελληνική Δασολογική Εταιρεία, Καστοριά 7–10 Οκτωβρίου 2007, σελ. 381–388. http://www.panida.gr/site/2011/01/31/hunting-and-severe-weather/  
    ..................... ΠΗΓΗ : panida.gr





      21-12--2019    : Νέα εφαρμογή ενημερώνει για την θέση των κυνηγών

    Είναι 9:00 το πρωί. Οι κυνηγοί έχουν συγκεντρωθεί στο βουνό, κοντά στη λίμνη Παλαντρού της Γαλλίας. Όμως αυτή δεν είναι μια συνηθισμένη μέρα. Οι κυνηγοί θα δοκιμάσουν μια νέα εφαρμογή για smartphone που στόχο έχει να βελτιώσει την ασφάλεια και την συνύπαρξη μεταξύ πεζοπόρων και ποδηλατών.
    Τα τελευταία είκοσι χρόνια, στη Γαλλία έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 350 άνθρωποι κατά την διάρκεια του κυνηγιού. Ο αριθμός των θυμάτων μειώνεται, αλλά από τον περασμένο Σεπτέμβριο 9 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί. Πεζοπόροι και κυνηγοί, εδώ και χρόνια διασταυρώνουν τα ξίφη τους.
    «Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αναρωτιούνται γιατί για παράδειγμα γιατί το κυνήγι δεν απαγορεύεται την Κυριακή ή το Σάββατο. Όμως αν υπάρξει μια τέτοια απαγόρευση, τότε και οι κυνηγοί μπορούν να ζητήσουν την απαγόρευση της πεζοπορίας να ζητήσουν σε οποιαδήποτε άλλη μέρα. Όμως όχι, εμείς πραγματικά θέλουμε να ζήσουμε μαζί. Νομίζω πως αυτή η εφαρμογή είναι κάτι πολύ θετικό» υποστηρίζει η Μπεατρίς Ετεβέ, εκπρόσωπος της ομοσπονδία πεζοπόρων.
    Η εφαρμογή βρίσκεται σε δοκιμαστική φάση, όμως τα πρώτα αποτελέσματα είναι θετικά. Η εφαρμογή επιτρέπει στους κυνηγούς να δημοσιοποιούν με μεγάλη ακρίβεια την περιοχή στην οποία πρόκειται να κινηθούν. Μόλις οι κυνηγοί πλησιάσουν, περιπατητές, όσοι μαζεύουν μανιτάρια και οι ποδηλάτες προειδοποιούνται από ένα ηχητικό σήμα.
    Πεζοπόροι και κυνηγοί υποστηρίζουν πως τεχνολογία τίθεται στην υπηρεσία της ασφάλειας. Ο Ζουλιέν είναι μέλος της ομάδας που δοκιμάζει αυτή την εφαρμογή και πως σύντομα θα χρησιμοποιείται σε ολόκληρη την Ευρώπη.
    «Αυτό το εργαλείο μας βοηθάει να γνωρίσουμε καλύτερα τους κυνηγούς, γιατί ξέρουμε που βρίσκονται, οπότε μπορούμε να περάσουμε και να πούμε ένα «γεια». Φυσικά, θα χρειαστεί προσπάθεια, χρόνος και εκπαίδευση. Δεν πρέπει να επιβάλουμε πράγματα, οι άνθρωποι πρέπει να πιστέψουν στην προσπάθεια» υποστηρίζει ο Ζουλιέν Ρεμπουφέ, εκπρόσωπος της ομοσπονδίας ποδηλατών.
    Καχυποψία και προκαταλήψεις έχουν προκαλέσει πολλά προβλήματα μεταξύ εκείνων που αγαπούν και κινούνται στο βουνό. Με την βοήθεια της τεχνολογίας και κυρίως με καλή θέληση, πεζοπόροι και κυνηγοί ελπίζουν πως θα ανοίξει ένα κεφάλαιο στις σχέσεις τους.
    ..................... ΠΗΓΗ : gr.euronews.com





      10-12--2019    : Τα αγριογούρουνα στο... εκτελεστικό απόσπασμα ...

    Οι Περιφέρειες συγκροτούν «συνεργεία δίωξης» για να περιοριστούν οι ζημιές στις αγροτικές καλλιέργειες, αλλά και να μειωθεί ο κίνδυνος εξάπλωσης της αφρικανικής πανώλης των χοίρων που ήδη έχει φτάσει στη Βουλγαρία Συνεργεία δίωξης... αγριογούρουνων συγκροτούν οι περιφέρειες προκειμένου να ελεγχθεί η εφιαλτική έκρηξη του πληθυσμού τους. Τα «αποσπάσματα», αλλά και η δυνατότητα να χτυπούν όσα μπορούν οι κυνηγοί είναι μέτρα που λαμβάνονται με στόχο να περιοριστούν οι ζημιές που προκαλούν τα αγριογούρουνα στις αγροτικές καλλιέργειες, αλλά και να μειωθεί στο δυνατό ο κίνδυνος εξάπλωσης της αφρικανικής πανώλης των χοίρων που ήδη έχει φτάσει στη Βουλγαρία- σε απόσταση μόλις 13 χιλιομέτρων από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, μάλιστα καταγράφηκε το πιο πρόσφατο κρούσμα.

    Το μεγαλύτερο πρόβλημα με την πληθυσμιακή έκρηξη των αγριογούρουνων καταγράφεται στη Βόρεια Ελλάδα:
    Ωστόσο, πλέον σουλατσάρουν σε αστικές περιοχές σε όλη την Ελλάδα, ενώ έχουν καταγραφεί να αναζητούν τροφή – κυρίως στα σκουπίδια- και στα προάστια της Αττικής- η πιο πρόσφατη καταγραφή αγέλης ήταν στις αρχές του Σεπτεμβρίου στον Διόνυσο.

    Το πρόβλημα, που έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις σε πολλές αγροτικές περιοχές προκλήθηκε από τη στρεβλή εφαρμογή κοινοτικού προγράμματος βιολογικής κτηνοτροφίας χοίρων. Οι περισσότεροι εκ των κτηνοτρόφων που εντάχθηκαν και επιδοτήθηκαν μέσω του προγράμματος απλά... αμέλησαν την βασική παράμετρο που αφορούσε την επιτήρηση των χοίρων στην κατά τα άλλα ελεύθερη βόσκησή τους με αποτέλεσμα τα ήμερα γουρούνια να έρθουν σε επαφή με αγριογούρουνα – το είδος sus scrofa που ενδημεί στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα ήταν ένα υβρίδιο που πολλαπλασιάζεται με εφιαλτικούς ρυθμούς. Όπως είπε στο ΘΕΜΑ ο δασολόγος- περιβαλλοντολόγος Κυριάκος Σκορδάς, ενώ τα αγριογούρουνα γεννούν από 4 έως 6 μικρά, το υβρίδιο γεννά από 8 έως και 18. Μάλιστα, παρατηρείται ότι μπορεί να γεννήσουν ακόμη και δύο φορές το χρόνο, πράγμα που αποδίδεται στο γεγονός ότι βρίσκουν εύκολα τροφή είτε στις καλλιέργειες, είτε ακόμη και στα σκουπίδια στις αστικές περιοχές. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι μέσα σε δύο χρόνια από ένα αρχικό ζευγάρι μπορεί να φτάσουμε σε χιλιάδες σε μία περιοχή.

    Το πρόβλημα εντόπισαν αρχικά οι αγρότες που βλέπουν πλέον τις καλλιέργειές τους να καταστρέφονται από τις επιδρομές αυτού του νέου είδους των γουρουνιών, χωρίς μάλιστα να προβλέπεται οποιαδήποτε αποζημίωση. Πλέον όμως, αποτελούν σχεδόν ρουτίνα τα τροχαία με αγριογούρουνα.

    Στην απόφαση που έλαβε τον Αύγουστο ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης και προβλέπει τη συγκρότηση των ....αποσπασμάτων για την αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού επισημαίνεται αφενός ότι επιβάλλεται η λήψη προληπτικών μέτρων για τον περιορισμό της εξάπλωσης της Αφρικανικής Πανώλης των χοίρων σε Περιφερειακές Ενότητες της Βορείου Ελλάδος, αλλά παράλληλα, αναγνωρίζεται ότι παρά τα μέτρα που είχαν ληφθεί παλαιότερα, όπως είναι η δυνατότητα των κυνηγών να χτυπούν περισσότερα ζώα κατά την κυνηγετική περίοδο σε όλη τη χώρα, δεν μειώθηκε ο πληθυσμός των αγριόχοιρων, ούτε και οι ζημιές στην αγροτική παραγωγή. Σημειώνεται ότι η αφρικανική πανώλη δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο, όμως, είναι καταστροφική για την κτηνοτροφική παραγωγή. Όπως επισήμανε ο κ.Σκορδάς πάντως, η επίδραση του κυνηγιού στον πληθυσμό των αγριογούρουνων είναι 3%-5%, περίπου όσο και η φυσική θνησιμότητα για το είδος.

    Τα «συνεργεία δίωξης» των αγριογούρουνων συγκροτούνται με τη συμμετοχή υπαλλήλων των δασαρχείων και κυνηγών με έμφαση στις περιοχές που έχουν καταγραφεί πολλές αγέλες. Μάλιστα, στην απόφαση Χατζηδάκη υπάρχει πρόβλεψη και για τις αγέλες που εντοπίζονται σε αστικές περιοχές, όπως συνέβη στην ...Εκάλη. Σύμφωνα μ' αυτή τα συνεργεία θα πρέπει να τα εγκλωβίζουν και στη συνέχεια να τα απομακρύνουν.

    Ο υβριδισμός των αγριογούρουνων που μάλιστα... επιδοτήθηκε πρακτικά, είναι ελληνικό φαινόμενο. Το νέο είδος, μάλιστα, εκτός από τις εφιαλτικές του επιδόσεις σε ό,τι αφορά τον πολλαπλασιασμό του, έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από το κλασικό αγριογούρουνο – ρίγες και μεγάλα αυτιά ή μακριές ουρές. Όμως, ο υπερπληθυσμός των κλασικών αγριογούρουνων δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Αγέλες αγριογούρουνων έχουν εντοπιστεί να κόβουν βόλτες στα περίχωρα της Ρώμης, της Βαρκελώνης, αλλά και γερμανικών πόλεων. Μάλιστα, ειδικά στη Ρώμη οι αγέλες των αγριογούρουνων έχουν γίνει φόβος και τρόμος αφού έχουν εντοπιστεί να σουλατσάρουν σε πάρκα και παιδικές χαρές, ενώ, όπως και στην Ελλάδα, έχουν συγκρουσθεί με αυτοκίνητα προκαλώντας σοβαρές υλικές ζημιές. Η αιτία που προσεγγίζουν οι αγέλες τις πόλεις είναι η ευκολία τους να βρίσκουν τροφή, κυρίως στα σκουπίδια, πράγμα που αποτελεί και μία από τις αιτίες που φτάνουν στις αυλές των σπιτιών και στην Ελλάδα.
    ..................... ΠΗΓΗ : protothema.gr





      1-12--2019    : Ελλάδα: μια από τις πιο ορεινές χώρες της Ευρώπης ...

    Η Ελλάδα είναι μια από τις πιο ορεινές περιοχές της Ευρώπης. Οι περισσότερες προστατευόμενες περιοχές βρίσκονται στις ορεινές περιοχές. Το βίντεο παρουσιάζει τα νούμερα που κάνουν την ορεινή Ελλάδα μια από τις σημαντικότερες περιοχές της Ευρώπης για τα οικοσυστήματά της.
    ..................... ΠΗΓΗ : youtube.com





      29-11--2019    : Καθαρισμός - Συντήρηση Θηραμάτων ...

    Το βίντεο δείχνει καθαρισμό μίας πέρδικας τσούκαρ επί του πεδίου, με πολύ εύκολη εξαγωγή-προετοιμασία φιλέτων στήθους

    Καταρχάς, ποιο κρέας ονομάζουμε κυνήγι;
    Κυνήγι αποτελεί οποιοδήποτε βρώσιμο ζώο που πιάνεται και θανατώνεται στο δάσος. Κρατείστε τον ορισμό αυτό, γιατί συχνά τα σούπερ - μάρκετς διαφημίζουν ότι πωλούν κυνήγι ενώ το κατεψυγμένο ελάφι ή ο λαγός που θα βρείτε στα ράφια των ψυγείων τους σπανίως (έως ποτέ) είναι κυνήγι, καθώς τις περισσότερες φορές πρόκειται για ζώα που έχουν μεγαλώσει σε εκτροφεία και έχουν θανατωθεί σε σφαγείο. Αυτό το τελευταίο σημείο, ο τρόπος και ο τόπος θανάτωσης ενός άγριου ζώου είναι που ορίζει και τον τρόπο μαγειρέματός του.
    Τα άγρια ζώα που πέφτουν νεκρά στο δάσος είτε από σφαίρες κυνηγητικού όπλου είτε από άλλες αιτίες και δεν έχουν διαμελιστεί (προσοχή σε αυτό το σημείο) δεν σαπίζουν όπως τα υπόλοιπα κρέατα, αλλά στεγνώνουν και «μουμιοποιούνται» χωρίς να μυρίζουν. Αυτό συμβαίνει γιατί στα εντόσθια τους υπάρχουν βακτήρια που εισβάλουν στο σώμα τους μετά το θάνατό τους και προκαλούν το αποτέλεσμα αυτό.
    Αντιθέτως, όταν θανατώνονται ζώα που μεγαλώνουν στα εκτροφεία, τότε σαπίζουν από μια σειρά μικροβίων που υπάρχουν στα περιβάλλοντα που κατοικούν άνθρωποι. Τα μικρόβια αυτά εισβάλουν στο πτώμα του ζώου και παράγουν το δηλητήριο που ονομάζεται πτωμαΐνη και είναι υπεύθυνο για τη σήψη των ζώων αυτών, καθώς και για την πολύ άσχημη μυρωδιά που τη συνοδεύει. Τα μικρόβια αυτά δεν υπάρχουν στα δάση και στην εξοχή.
    Κατά το κυνήγι τα ζώα θανατώνονται συνήθως κουρασμένα από το τρέξιμο και από την προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τον κυνηγό. Έτσι το κρέας τους είναι γεμάτο από οξέα που το κάνουν πολύ σκληρό και για το λόγο αυτό το κυνήγι πριν να καταναλωθεί πρέπει να αφεθεί κρεμασμένο για τουλάχιστον δύο μέρες. Όπως είπαμε πιο πάνω όμως, το κρέας του άγριου ζώου που έχει έρθει σε επαφή με τα ανθρώπινα χέρια αρχίζει να σαπίζει σχεδόν αμέσως, οπότε για να προλάβουμε την ταχύτατη σήψη πρέπει να το βουτήξουμε σε μια όξινη μαρινάδα.
    Έτσι λοιπόν επικράτησε η πρακτική του μαριναρίσματος για το κυνήγι. Δεν είναι η μαρινάδα αυτή που μαλακώνει το ζώο, αλλά αυτή που το προστατεύει από τη σήψη για όσο χρόνο χρειάζεται να μαλακώσει. Άγριο ζώο το οποίο έχει καταψυχθεί αμέσως μετά το κυνήγι δεν χρειάζεται χρόνο στη μαρινάδα γιατί το κρύο της κατάψυξης «σπάει» τις ίνες του κρέατος και το μαλακώνει χωρίς να χρειαστεί να το αφήσουμε στον αέρα γι' αυτό.
    Εάν αποφασίσετε όμως να μην μαρινάρετε το κυνήγι σας, τότε δεν θα έχει τη χαρακτηριστική γεύση που έχουμε συνηθίσει να έχει το κυνήγι. Το παράδοξο αυτό το διαπίστωσα μετά από μια κωμικοτραγική περιπέτεια που είχα με κάποιους κυνηγούς όταν μου έδωσαν ένα κομμάτι «σιτεμένου» κυνηγιού έτοιμο για μαγείρεμα που έκανα το λάθος να μην το μαρινάρω.
    Με κατηγόρησαν ότι τους είχα αντικαταστήσει το κυνήγι με καλοσιτεμένο βοδινό! Ό,τι και να τους έλεγα ήταν αδύνατο να τους μεταπείσω. Την «εκδίκηση» μου την πήρα λίγες εβδομάδες αργότερα όταν μαρινάρισα προσεκτικά μοσχαρίσιο φιλέτο το οποίο σερβίρισα με μια πικάντικη σάλτσα. Μου δήλωσαν ότι ήταν το πιο νόστιμο κυνήγι που είχαν φάει ποτέ τους…
    Μπορείτε να δοκιμάσετε να μαρινάρετε αρνί, μοσχάρι ή βοδινό ( το χοιρινό είναι «ύποπτα» λευκό δεν θα καταφέρετε να ξεγελάσετε κανένα) και να το σερβίρετε ως κυνήγι. Θα με θυμηθείτε!
    ..................... ΠΗΓΗ : gpeppas.gr





      22-11--2019    : Οι αρκούδες της Ρουμανίας αυξάνονται και πληθύνονται, αλλά τρομοκρατούν κιόλας ...

    Μια σειρά θανατηφόρων επιθέσεων από αρκούδες στη Ρουμανία έχει ρίξει λάδι στη φωτιά στους φόβους που θέλουν τον πληθυσμό τους να αυξάνεται ανεξέλεγκτα. Σε μία περίοδο σαράντα μερών, τρεις άνδρες έχουν χάσει τη ζωή τους, στην χώρα που «φιλοξενεί» τον μεγαλύτερο αριθμό καφέ αρκούδων σε όλη την Ευρώπη. Η κατάσταση είναι τέτοια, που κάποιοι πολιτικοί έχουν κηρύξει «πόλεμο» στις αρκούδες, ενώ ο θηροφύλακας μίας περιοχής κυνηγιού, Καρόλι Παλ, λέει στο BBC πως «ο πληθυσμός των αρκούδων έχει αυξηθεί και είναι απαραίτητο να μειωθεί». Περίπου 6.000 αρκούδες ζουν στην Ρουμανία και τα συμβάντα στα οποία εμπλέκονται φαίνεται να σημειώνονται με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα.
    Μέσα στον Οκτώβριο, 3 άνδρες, ηλικίας μεταξύ 46 και 63 ετών, πέθαναν μετά από επίθεση αρκούδας, φέρνοντας τον συνολικό αριθμό των θανάτων μέσα στο 2019 στους 6, ενώ έχουν υπάρξει και άλλες επιθέσεις, που, ευτυχώς, δεν ήταν θανάσιμες. Συγκριτικά, οι αρκούδες ευθύνονταν για 11 θανάτους από το 2000 μέχρι το 2015. «Όπου και να πάω σε αυτήν την περιοχή, ο κόσμος λέει πως υπάρχουν πάρα πολλές αρκούδες, πως δεν μπορείς να καλλιεργήσεις. Οι άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την γεωργία και τη γη τους, φοβούνται να βγουν έξω από τα χωριά τους», λέει ο Παλ

    Οι αρκούδες έχουν καταστρέψει σοδειές, έχουν προξενήσει ζημιές σε αυτοκίνητα, σκοτώσει ζώα και έχουν αναμειχθεί σε ένα κύμα αυτοκινητιστικών δυστυχημάτων. Πρόσφατα, μια μεγάλη καφέ αρκούδα χτυπήθηκε από ένα αυτοκίνητο και οι αρχές χρειάστηκαν 19 ώρες για να κάνουν ευθανασία στο δύστυχο ζώο, που είχε σπάσει τρία άκρα και κειτόταν στο έδαφος, υπό την προστασία της αστυνομίας.
    Ο πρωθυπουργός Λούντοβιτς Ορμπαν εξέφρασε τον θυμό πολλών ανθρώπων, όταν είπε πως οι αρχές δεν είχαν κάνει το καθήκον τους και δήλωσε πως πέρασαν 15 ώρες μέχρι το υπουργείο περιβάλλοντος έλαβε την εντολή για την ευθανασία της Αρκούδας.

    Λίγες μέρες μετά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, άλλες δύο αρκούδες χτυπήθηκαν από αυτοκίνητα. Πρόκειται για ζώα που μπορούν να καλύψουν τεράστιες αποστάσεις στην αναζήτηση τους για φαγητό, ώστε να βρουν τις 20.000 θερμίδες που χρειάζεται να καταναλώσουν για να έχουν μαζέψει αρκετό λίπος για την χειμερία νάρκη τους. Απ 'ότι φαίνεται, όμως, το να αποφεύγουν ανθρώπους, σοδειές και δρόμους δεν είναι το δυνατό τους σημείο.
    Ο Κάρολι Παλ θυμάται να βλέπει 22 αρκούδες σε μία περιοχή στην απομακρυσμένη κοινότητα του. Πολλοί πιστεύουν πως η αύξηση στον πληθυσμό τους ευθύνεται στην απαγόρευση του κυνηγιού μεγάλων θηραμάτων, που ήρθε σε εφαρμογή το 2016 και επιδοκιμάστηκε από τους περιβαλλοντολόγους. Κάποιοι ειδικοί, όμως, υποστηρίζουν πως οι μετρήσεις του πληθυσμού μπορεί να μην είναι ακριβείς. Για την καταμέτρηση του πληθυσμού είναι υπεύθυνοι οι δασοκόμοι, όμως οι μεθόδοί τους θεωρούνται ξεπερασμένες, ενώ πιστεύεται πως μπορεί να εξυπηρετούν μέχρι και συμφέροντα.
    «Μετά την απαγόρευση στο κυνήγι των μεγάλων θηραμάτων, οι κυνηγοί φαίνεται πως αναφέρουν όσες περισσότερες ζημιές μπορούν», λέει ο ειδικός στο θέμα, Τσάμπα Ντομάκος, προσθέτοντας: «Δεν υπάρχει κανένα είδος επιτήρησης από τις αρχές. Πραγματικά δεν ξέρουμε πόσες αρκούδες υπάρχουν». Ο Ντομάκος φοβάται πως αν δεν βρεθεί κάποια λύση, τότε οι κάτοικοι θα προσπαθήσουν να πάρουν τον νόμο στο χέρια τους, χρησιμοποιώντας παγίδες ή δηλητηριάζοντας τις αρκούδες. Μετά από την εμφάνιση μιας φωτογραφίας, που απεικονίζει μία μαμά-αρκούδα και τα δύο παιδιά της να κυκλοφορούν σε έναν αστικό δρόμο, ένας βουλευτής από την περιοχή έγραψε πως «πρέπει να δράσουμε πριν σκοτωθούν περισσότεροι άνθρωποι» και χαρακτήρισε όσους υπερασπίζονται τους αρκούδες «ανεύθυνους». Ένας νόμος που θα επέτρεπε το κυνήγι καφέ αρκούδων για τα επόμενα πέντε χρόνια ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο, όμως έχει υπάρξει σφοδρή αντίδραση και πάνω από 100.000 άνθρωποι έχουν υπογράψει για την κατάργηση του.
    Με τον χειμώνα να πλησιάζει, η κατάσταση θα βελτιωθεί, τουλάχιστον προσωρινά, καθώς οι αρκούδες θα πέσουν στην χειμερία νάρκη τους, όμως ο Ντομακός είναι πεπεισμένος πως «χωρίς την κοινωνική αποδοχή, το είδος δεν έχει κανένα μέλλον στην Ρουμανία»…
    ..................... ΠΗΓΗ : protagon.gr





      21-11--2019    : Έρευνα: Ο εκπληκτικός τρόπος που τα δέντρα βοηθούν το ένα το άλλο για να επιβιώσουν στο δάσος

    Όταν περπατάμε σε ένα δάσος και βλέπουμε έναν κομμένο κορμό δέντρου, σκεφτόμαστε ότι μοιάζει σαν ένας νεκρός οργανισμός. Αλλά οι ερευνητές έχουν λόγο να πιστεύουν ότι κρύβεται ένας εκπληκτικός μηχανισμός πίσω από αυτόν. Για την ακρίβεια, χάρη στη βοήθεια των άλλων δέντρων στο δάσος, αυτοί οι κομμένοι κορμοί είναι ακόμα ζωντανοί.
    Ερευνητές στη Νέα Ζηλανδία πρόσφατα δημοσίευσαν μια έρευνα πάνω στο φαινόμενο που εκείνοι ονομάζουν υδραυλική σύζευξη. Τοποθετώντας ανιχνευτές σε έναν κομμένο κορμό δέντρου από τον οποίο αναδυόταν ζωντανός ιστός, αλλά και στα δέντρα που βρίσκονταν τριγύρω, παρατήρησαν κάτι ενδιαφέρον.
    Τα δέντρα τυπικά χρειάζονται το πράσινο φύλλωμά τους για παραμείνουν ζωντανά και να μεγαλώσουν, αλλά εδώ δεν συμβαίνει το ίδιο. Οι επιστήμονες βρήκαν ότι ο ζωντανός κορμός είχε ένα εκτεταμένο σύστημα ριζών που έφταναν μέχρι τις ρίζες ενός κοντινού δέντρου. Εκμεταλλευόμενος το μεγαλύτερο σύστημα ριζών, ο κομμένος κορμός μπορούσε να αποκτήσει πρόσβαση σε νερό και θρεπτικά συστατικά, καταφέρνοντας να μείνει στη ζωή.
    Πρόκειται για ένα εκπληκτικό φαινόμενο που επιβεβαιώνει τη δυνατή σύνδεση ανάμεσα στα δέντρα και στην ικανότητά τους να βοηθούν τα «μέλη της κοινότητας» που το χρειάζονται. Το γεγονός ότι μοιράζονται τους πόρους τους είναι μια συναρπαστική λεπτομέρεια για τους επιστήμονες.
    Με αυτό τον τρόπο, μπορούν να παρομοιαστούν με «οικογένειες», οι οποίες έχουν ένα ανεπτυγμένο κοινωνικό δίκτυο. Βλέποντάς το δάσος με αυτό τον τρόπο, δεν είναι περίεργο που τα υγιή δέντρα επεκτείνουν τις ρίζες τους για να βρουν ένα κομμένο κορμό δέντρου και να το βοηθήσουν να επιβιώσει.
    Η μελέτη της Νέας Ζηλανδίας βρήκε επίσης ότι το υγιές δέντρο δεν προσφέρει ακριβώς ελεύθερα τους πόρους του. Κατά τη διάρκεια της ημέρα, όσο το δέντρο απορροφούσε νερό μέσω των φύλλων του, οι προμήθειες που έδινε στον κομμένο κορμό ήταν εξαιρετικά λίγες.
    Εντούτοις, μόλις ερχόταν το βράδυ, ο κορμός μπορούσε να λάβει περισσότερο νερό και θρεπτικά στοιχεία από τον υγιή βοηθό του. Το ίδιο ίσχυε και με τις βροχερές μέρες, όπου η διαδικασία φωτοσύνθεσης ήταν δυσκολότερη.
    Οπότε την επόμενη φορά που περπατάτε μέσα σε ένα δάσος, κοιτάξτε γύρω σας και σκεφτείτε ότι οι οργανισμοί αυτοί που βλέπετε είναι πιο περίπλοκοι απ' ό,τι νομίζετε και ότι κάτω από τα πόδια σας υπάρχουν οι αποδείξεις ότι πρόκειται για μια λειτουργική κοινότητα.
    ..................... ΠΗΓΗ : enallaktikidrasi.com





      21-11--2019    : Το τέλος του Ρέξ

    Το πρώτο φως του Ήλιου είχε φανεί μέσα από τα αραιά σύννεφα και η μέρα φαινόταν μια όμορφη μαλακή μέρα του Γενάρη. Όταν ξάφνου ακούστηκε η στάμπα του Ρεξ. Τα σκυλιά είχαν αμοληθεί σε ένα ντορό που έπιασαν εκεί στον τόπο που μας έφερε για κυνήγι η απόφαση του Αρχηγού. Είχε νόημα από μέρες είπε. Το μέρος δεν ήταν άγνωστο κάθε άλλο. Το πιο γνωστό και μάλιστα το λέγαμε «στο σκυλί του Γκουντούλα» γιατί εκεί ένας κάπρος σκότωσε κάποτε ένα καλό σκυλάκο που είχε η παρέα και άνηκε στον Γκουντούλα.
    Τα καρτέρια αμίλητα αλλά τα σκυλιά ενός φίλου λαγοκυνηγού έκαναν τον χαμό στην κορυφή του βουνού δίπλα στα καρτέρια. Ακυρώθηκαν τα προφανή και κοντινά και ο κάπρος έπρεπε να οδηγηθεί έτσι ώστε βγει αλλού. Ο Ρεξάκος είχε φτάσει πρώτος εκεί και τον ακολουθούσε ένα άλλο σκυλάκι ο Άρης ο οποίος δεν είναι και πολύ της στάμπας. Εκεί άκουσα στον ασύρματο να λέει ο Ψαρούλης που ήταν καρτέρι πάνω από την ρεματιά δίπλα στα λαγόσκυλα: «πάει το σκυλί!». Ξανά πάλι σε λίγο το ίδιο… «Γρήγορα παιδιά πάει το σκυλί!». Τρεχανε οι παγανιέρηδες να φτάσουν στο απρόσιτο μέρος όπου καλά γιατακιασμένο είναι το καπρι από το βράδυ.
    Είχαμε δει το πρωί ένα κοπάδι ημίαιμα από θηλυκά και μικρά να μπαίνουν στον φράχτη της μάντρας τους ψηλά στο βουνό από μια τρύπα. Μάλλον είχε προηγηθεί μια ερωτική βραδιά με το καπρί που ήταν κάτω στην ρεματιά γιατί φαινόταν από εκεί να ανεβαίνουν. Υποθέσαμε πως εκεί θα ήταν μάλλον καπρι και ήταν. Όλα έδεναν.

    Τα σκυλάκια μας μόνα εκεί στην ρεματιά σε άνισο αγώνα με τον κάπρο και δυο σούδες παραπέρα να αγωνίζονται να φτάσουν οι δικοί μας κοντά τους. Ακούστηκε ακόμη ένα σκούξιμο. Και μετά σιωπή.
    Τίποτα δεν ακουγόταν. Ούτε καν το τρακάκι που φορούσε στον λαιμό του ο κακόμοιρος μικρός μας Ρεξ...
    Η συνέχεια γνωστή. Ακόμη ένας σκύλος εκεί να το βρει πάλι και μετά και άλλα σκυλιά να το σηκώσουμε και μετά ο Σάκης Γκαραβέλης κοντά τους να προσπαθεί να το βγάλει ώσπου έπεσε από τα μονόβολα του Κώστα Γκουντούλα. Δεινός σκοπευτής. Ένα μονόβολο στο Δοξαπατρί, το σήμα κατατεθέν του, και ένα στην καρδιά. Τέλος.

    Την ίδια ώρα ο Βάϊος με τον Αντώνη έφταναν στον Ρεξ. Την ίδια ώρα που ακούστηκε το «τέλειωσε παιδιά το καπρι», ακούσαμε τον σύντροφο να λέει πως το σκυλί είναι χάλια ισα που ανασαίνει. Γρήγορα στήθηκε η επιχείρηση να βγει ο Ρεξ κοντά σε κάποιο αυτοκίνητο. Δυστυχώς αν και η παλληκαριά των παιδιών να το βγάλουν και να φύγουν γρήγορα στον Γιατρό και όλη η αξιοσύνη του γιατρού δεν μπόρεσε να σώσει ένα τοσο πολυτραυματισμένο πλασματάκι. Κατέληξε το απόγευμα…
    Θα μου πει κανείς «κανένα καλύτερο δεν έχεις να γράψεις χρονιάρες μερες»; Όχι δεν έχω γιατί η θλίψη από τον χαμό του μικρού μου συντρόφου είναι διάχυτη μέσα στην καρδιά μου αλλά και όλης της παρέας. Οφείλω στην μνήμη του Ρεξ να γράψω το τέλος του, Το τέλος ενός σκύλου που κυνηγούσε από οκτώ μηνών και θα έγραφε ιστορία αν ζούσε κι άλλο…

    Από την άλλη είναι μια καλή ευκαιρία να θυμίσω και να θυμηθώ και εγώ πως αυτή της αποχή χάσαμε πολλά και καλά σε κυνηγητική αξία σκυλιά. Μάλλον κάτι τυχαίο δεν είναι. Το σκαφτόμασταν με φίλους και καταλήξαμε στο ότι είναι φυσικό να είναι έτσι διότι αυτή εποχή έχει σχέση με την αναπαραγωγή. Τα καπριά είναι πλέον γεμάτα τεστοστερόνη και αφού η περίοδος ζευγαρώματος βαδίζει στο τέλος της είναι κουρασμένα και έχουν χάσει βάρος. Φυσικά από τους λόγους αυτούς και έχει αλλάξει η συμπεριφορά τους.
    Ένα ξεκούραστο καπρι, δεν θα μείνει να πολεμήσει χωρίς λόγο και αιτία τα σκυλιά και τους κυνηγούς. Θα προσπαθήσει να μείνει εκεί που είναι όμορφα γιατακιασμένο. Μέσα σε ένα ανήλιαγο κλειστό μετά από μια όμορφη νύχτα φαγητού και μπάνιων στα λασπόλουτρα. Αν τύχει και ζοριστεί λίγο παραπάνω, την έκανε με φτερά στα πόδια. Αυτό όμως είναι στην αρχή της σεζόν. Τώρα στο τέλος της είναι πλέον κουρασμένα και εξαντλημένα από τις μάχες μεταξύ τους και με το ολονύχτιο ζευγάρωμα. Όταν χαράξει ο θεός την μέρα μόνο ένα πράγμα δεν έχουν κατά νου. Να τρέχουν σαν μαραθωνοδρόμοι! Μένουν λοιπόν και πολεμούν. Πολεμούν γιατί δεν έχουν την δύναμη, όχι δεν έχουν την θέληση, να φύγουν. Αλλά και η μισή δύναμη ενός κάπρου αρκεί να σκοτώσει με την μια ένα σκύλο.
    Πριν μέρες ο Ρεξάκος είχε πιάσει μια τραυματισμένη σκροφίτσα από την μύτη. Την άλλη κυνήγησε ένα κοπάδι με τον Αραπάκο μαζί αποτελούμενο από καμιά δεκαπενταριά αγριογούρουνα. Είχε πάρει πλέον την αίσθηση πως δεν «μασάει» πουθενά. Μέγα λάθος και δυστυχώς μοιραίο. Νόμιζε το δίχρονο σκυλάκι πως ο Κάπρος που ήταν απέναντι του δεν έφευγε και ήταν όπως η σκρόφα αδύναμος να του κάνει κακό. Δεν ήταν έτσι όμως. Η διστακτικότητα του κάπρου στην φάση της στάμπας έγκειται στο γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίο κτυπάει βασίζεται στην τοποθέτηση του πλάγια και λοξά από τον στόχο του. Εκεί είναι που τα σκυλιά που κάνουν κοντινή στάμπα την πατάνε κυριολεκτικά. Πλησιάζουν περισσότερο από ότι πρέπει και μετά… μια απότομη επίθεση που οδηγεί στον γιατρό στην καλή περίπτωση και στα θυμαράκια στην χειρότερη.
    Μέρες του Γενάρη και τα τελευταία κυνήγια. Όσοι τραυματισμοί γίνονται όλο τον χρόνο, μαζεμένοι σε πέντε κυνήγια. Η προσοχή μας πρέπει να είναι τεταμένη και να επιλέγουμε να κυνηγάμε μεν καπριά για να αποφεύγουμε τις σκρόφες που εγκυμονούν αλλά από την άλλη πρέπει σκυλιά επιθετικά να τα κρατάμε εκτός παιχνιδιού…

    Ας μην ξεχνάμε πως το κυνήγι του Αγριόχοιρου μπορεί σε λίγο να τελειώνει αλλά ξαναρχίζει σε οκτώ μήνες. Τότε θα χρειαστούμε πάλι τα σκυλιά και πρέπει όπως και εμείς να είμαστε όλοι καλά. Για τα σκυλιά μας η ευθύνη βαραίνει τους ώμους μας.
    Η λογική ας κάνουμε τα πάντα για ακόμη ένα καπρι στη καρότσα με κόστος ένα αγαπημένο σκύλο μάλλον ανήκει στην σφαίρα του παραλόγου…
    ..................... ΠΗΓΗ : kapros.gr





      21-11--2019    : Πότε το αγριογούρουνο από “θήραμα” γίνεται “κυνηγός” ...

    Του Γιάννη Αμπατζίδη
    facebook.com/giannis.ampatzidis

    Ο αγριόχοιρος είναι ένα προικισμένο από τη φύση, ζώο, με υψηλή νοημοσύνη, μεγάλη δύναμη, ισχυρή μαχητικότητα και ανεπτυγμένες αισθήσεις, ιδιότητες που το κατατάσσουν στην κορυφή της Ελληνικής πανίδας. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να γίνει αντιληπτό και σεβαστό απ' όλους μας.
    Όσοι ασχολούνται με το κυνήγι του θα πρέπει να τρέφουν θαυμασμό και εκτίμηση απέναντί του. Θα πρέπει επίσης να κατανοήσουμε, πως, εισβάλλοντας στο χώρο του, με όσα μέσα κι αν διαθέτουμε την σήμερον εποχή είναι αυτός που βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση, όσο κι αν αυτό φαντάζει ως υπερβολή.
    Πολλές είναι οι περιπτώσεις στις οποίες το ζώο αυτό υποτιμήθηκε και κατόπιν απεδείχθη πως, κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε τραγωδία.
    Σε καμία περίπτωση δεν συνιστώ πανικό, αλλά επαγρύπνηση. Εγρήγορση σε όσους κυνηγούς αναλαμβάνουν ιδίως τον δύσκολο ρόλο του παγανιέρη-κυναγωγού και πρέπει να αντιμετωπίσουν πολλές φορές το ζώο αυτό από απόσταση αναπνοής. Τα περιστατικά τραυματισμών κυνηγών από τους αγριόχοιρους, ολοένα και αυξάνονται κάτω από διάφορες συνθήκες.

    Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
    Να ξεκαθαρίσουμε σε απέχοντες του είδους που τυχόν έχουν λανθασμένη αντίληψη των πραγμάτων, πως ο αγριόχοιρος δεν είναι ζώο, εκ φύσεως, επιθετικό ως προς τον άνθρωπο. Αντιθέτως, όταν αντιλαμβάνεται παρουσία ανθρώπου τρέπεται σε φυγή, πλην, ορισμένων εξαιρέσεων. Έτσι, λοιπόν, οι κίνδυνοι που συντρέχουν από ένα αγριογούρουνο κατά την αναζήτησή του αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά και δεν εμπνέουν λόγους ανησυχίας.
    Επιβάλλεται, όμως, να επισημάνουμε τις περιπτώσεις που το ζώο αυτό μετατρέπεται από «θήραμα» σε «κυνηγός».
    Ο αγριόχοιρος εκφράζει επιθετικότητα προς τον άνθρωπο μόνον όταν διακατέχεται από κάποιο τραύμα, αλλά, και κατά τη στιγμή που το θηλυκό βρίσκεται σε θηλάζουσα περίοδο, όπου τα μικρά του παραβρίσκονται ακόμη στη φωλιά τους, και για οποιοδήποτε λόγο βρεθεί κάποιος εκεί κοντά. Τότε, η μητέρα εκδηλώνει την υπερ-προστατευτικότητα της, όπως συμπεριφέρονται συνήθως σε ανάλογη κατάσταση όλα τα ζώα του πλανήτη.
    Η δεύτερη περίπτωση δεν αποτελεί μεγάλο κίνδυνο προς τον άνθρωπο, καθώς τα θηλυκά δεν είναι σε θέση να προξενήσουν σοβαρά τραύματα τόσο γιατί δεν διαθέτουν ανεπτυγμένους χαυλιόδοντες, αλλά, γιατί το μέγεθος και το βάρος τους είναι κατά πολύ μικρότερο σε σχέση με αυτό των αρσενικών. Παρόλο αυτά, ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί αποφεύγοντας τη φωλιά της γουρούνας καθώς την αντιληφθούμε.
    Στην δεύτερη περίπτωση (τραυματισμένου κάπρου) τα πράγματα κάποιες φορές γίνονται πολύ επικίνδυνα για τον κυνηγό που θα βρεθεί εκεί κοντά, εφόσον καλείται να αποτελειώσει το -τυχόν- καθηλωμένο ζώο. Αρκετά είναι αυτά τα περιστατικά που έχουν διεξαχθεί στα χρονικά, αλλά ακόμη και την περασμένη χρονιά είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς κυνηγών από επιθέσεις αγριόχοιρων. Να υπενθυμίσουμε πως και σε σπάνιες περιπτώσεις, κάποιοι κυνηγοί άφησαν την τελευταία τους πνοή από ακατάσχετη αιμορραγία που τους είχε προκληθεί από τα τραύματα.
    Οπότε, λοιπόν, όλα αυτά δεν αποτελούν μύθους που πιστεύουν ορισμένοι, και καλό είναι να δώσουμε τη δέουσα προσοχή έχοντας την αίσθηση του κινδύνου που επικρατεί.

    Οι καταστάσεις αυτές (τραυματισμένων αγριόχοιρων) κατά την διεξαγωγή του κυνηγιού θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ψύχραιμα από τους πιο έμπειρους κυνηγούς. Πολλοί είναι αυτοί που αναζητούν επίμονα να πάρουν τον αρμόδιο ρόλο εκείνη τη στιγμή, καθώς είναι κάτι που προσφέρει δράση και ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη. Δεν θα πρέπει όμως να παρασυρόμαστε από τις περιστάσεις. Ο Αρχηγός (αν δεν αναλάβει ο ίδιος) είναι αυτός που θα δώσει εντολή για το ποιος θα κουμαντάρει την ιδιάζουσα αυτή περίπτωση. Συνήθως, τα άτομα που αναλαμβάνουν το ρόλο αυτόν, είναι από ένα ως δύο που διαθέτει μια παρέα.
    Είναι αυτοί που γνωρίζουν τις συνήθειες και συμπεριφορές των τραυματισμένων αγριόχοιρων, των σκυλιών, που πρέπει να συνεργαστούν στη παρούσα φάση, καθώς και τις ιδιαιτερότητες του τόπου που κυνηγούν. Είναι αυτοί που γίνονται αποδεκτοί από το σύνολο της παρέας για το σθένος και την μαχητικότητα που τους διακρίνει. Δεν χωράνε εγωισμοί εδώ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι ”χόμπι” ούτε ψυχαγωγία. Η όποια ”πλάκα” τελειώνει εκεί, και παρακολουθούν όλοι με αγωνία για το πώς θα εξελιχθεί μια τέτοια φάση. Το θέμα αυτό…αγγίζεται μόνον απ' όσους το έχουν βιώσει.

    Με λίγα λόγια λοιπόν, οι κυνηγοί αυτοί, είναι που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοια περιστατικά και είναι σε θέση να δώσουν τη πρέπουσα βάση απέναντι στον κίνδυνο που καραδοκεί. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει πως εκμηδενίζονται οι πιθανότητες ώστε να βρεθούν θύματα ακόμη και οι ίδιοι, είναι όμως κάτι που σίγουρα τις περιορίζει.
    Και κανείς βέβαια δεν μπορεί να αποκλείσει το γεγονός, πως δε μπορεί ο ίδιος να βρεθεί στην ανάλογη θέση των άτυχων συναδέλφων.
    Τι είναι αυτό λοιπόν που θα μπορούσε κάποιος να προσέξει έτσι ώστε να αποφύγει μια επίθεση από έναν τραυματισμένο κάπρο;
    Σαφώς και η κάθε περίπτωση μπορεί να διαφέρει από κάθε άλλη, αλλά, λίγο πολύ, υπάρχουν κάποια βασικά στοιχεία που μπορούμε να εφαρμόσουμε τη στιγμή εκείνη, έτσι ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
    Αυτό που θα πρέπει πρωτίστως να μεριμνήσουμε, είναι η άριστη συνεργασία μεταξύ κυνηγού και σκύλων. Εάν τραυματίσουμε έναν αγριόχοιρο χωρίς να τον καταδιώκει σκύλος, δεν τον ακολουθούμε ποτέ μόνοι μας (βάσει του αίματος) μέσα στο πυκνό. Είναι κάτι που κακώς πράττουν αρκετοί συνάδελφοι, καθώς έχουν άγνοια για τον κίνδυνο που επικρατεί εκείνη τη στιγμή.
    Εάν στην έσχατη περίπτωση για τον οποιοδήποτε λόγο δεν υπάρχει η δυνατότητα χρήσης σκύλου, και ο τραυματισμένος αγριόχοιρος ακολούθησε μια πορεία που είναι βατή για τον κυνηγό, θα μπορούσαμε να διαπράξουμε την ιχνηλασία εκείνη τη στιγμή, εφόσον και αν, προσφέρεται η ορατότητα μέσω της αραιής βλάστησης. Αλλά, και πάλι, είναι κάτι που δεν είναι το επιθυμητό.
    Τα σκυλιά σε αυτή την περίπτωση έχουν τον κύριο λόγο. Είναι αυτά που μέσω της συμπεριφοράς τους θα μας δείξουν εάν το ζώο παρόλο το τραύμα που φέρει, συνεχίζει να διαφεύγει, ή, παραμένει καθηλωμένο και επιβάλλεται η παρέμβαση του κυνηγού να το αποτελειώσει. Εάν το αγριογούρουνο έχει σταματήσει λόγω αιμορραγίας, πόνου ή λόγω βλαβών διάφορων οργάνων του σώματός του, τα σκυλιά μας δηλώνουν τη θέση του γαβγίζοντας το περιφερόμενα σταθερά εκεί. Αυτό είναι το ιδεώδες, καθώς θα πρέπει να σταθούν σε απόσταση ασφαλείας δίχως να ενεργήσουν επιπόλαια, και να τραυματιστούν.
    Συνήθως, αρκετά σκυλιά, καθώς εκείνη τη στιγμή νιώθουν το ζώο ευάλωτο κάνουν το λάθος να πλησιάσουν, κάτι που πολλές φορές στοιχίζει την ίδια τους τη ζωή. Βέβαια, εκεί απαιτείται η παρουσία μόνο ενός έμπειρου σκυλιού, αλλά, αυτό, αυξάνει και αυτομάτως την δυνατότητα να μας αντιληφθεί πιο εύκολα το αγριογούρουνο. Τα δύο ή και περισσότερα σκυλιά απασχολούν περιμετρικά το τραυματισμένο ζώο, κάτι που ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες να γίνουμε αντιληπτοί, αλλά και αποτρέπει τον εύκολο στόχο, εμάς. Θα πρέπει λοιπόν να πλησιάσουμε το σημείο εκείνο όσο μπορούμε πιο αθόρυβα και επιφυλακτικά, δίχως να προδοθούμε. Θα πρέπει να εκτιμηθεί πρωτίστως η ιδιομορφία του εδάφους και της βλάστησης, και κατόπιν να επιλέξουμε την πιο κατάλληλη πορεία που θα ακολουθήσουμε. Γι' αυτό, όπως προαναφέραμε, είναι βασικό να είμαστε άριστοι γνώστες της περιοχής.
    Συνήθως, ο τραυματισμένος αγριόχοιρος επιλέγει να σταθεί και να αμυνθεί στα πιο πυκνά σημεία, όπου ξέρει, πως εκεί…πλεονεκτεί. Εκεί, είναι αποφασισμένος να πεθάνει παλεύοντας μέχρι τέλους!
    Βαδίζοντας προς τα σκυλιά που αλυχτούν προδίδοντας τη θέση του ζώου, το καλύτερο είναι να πλησιάσουμε από τη δική τους πλευρά, μιας και αυτά, έχουν επιλέξει από νωρίτερα την καταλληλότερη θέση ασφαλείας και προσέγγισης. Επίσης, με τον τρόπο αυτό, δεν είναι εύκολο να γίνουμε αντιληπτοί από τον πληγωμένο αγριόχοιρο, αλλά και μας δίνεται η δυνατότητα βολής δίχως να κινδυνεύουν να τραυματιστούν παράλληλα τα σκυλιά καθώς βρίσκονται σε αντίθεση κατεύθυνση.

    Στεκόμαστε λίγο πιο πίσω τους και επικεντρωνόμαστε προς τα εκεί πού έχουν στραμμένο το βλέμμα τους και γαβγίζουν. Τα σκυλιά, έχουν εντοπίσει σχεδόν την ακριβή θέση του ζώου προσδιορίζοντάς το ακόμη και με τη μύτη τους, δίχως καν να το βλέπουν.
    Εδώ, πρέπει να δίδεται προσοχή, διότι, αν ο αγριόχοιρος έχει ακόμη δυνάμεις να επιτεθεί, τα σκυλιά καθώς νιώθουν την παρουσία μας εκείνη τη στιγμή τον πιέζουν σε πιο κοντινή απόσταση, οπότε μια επίθεσή του είναι αναμενόμενη.
    Το όπλο μας ήδη θα πρέπει να είναι ”σηκωμένο” γιατί σε αυτές τις στιγμές δεν παρέχεται η πολυτέλεια της σκόπευσης. Το ζώο αυτό ξεχύνεται με απίστευτη δύναμη και ταχύτητα ακόμη και πληγωμένο. Οπότε, φέρνεις στιγμιαία το όπλο σε μια νοητή ευθεία προς το ζώο και πυροβολείς! Ακόμη κι αν η βολή μας είναι εύστοχη (τη στιγμή της επίθεσης) πολλές φορές δεν είναι ικανή ώστε να σταματήσει την ταχύτητα και το βάρος αυτού του ζώου, ιδίως, όταν πρόκειται για έναν αναπτυγμένο σωματικά αγριόχοιρο.
    Πολλές είναι οι φορές που απαιτούνται αρκετές σφαίρες για να τελειώσει ένα τόσο σκληρό και δυνατό ζώο. Ακόμη και τη στιγμή που ξεψυχά, οι χαυλιόδοντές του αποτελούν κίνδυνο προς κυνηγό και σκύλους. Γι' αυτό θα πρέπει να έχουμε επιλέξει στέρεο έδαφος, αλλά και η θέση μας αν είναι δυνατόν να είναι σε ανηφορική κλίση από το ζώο προς εμάς, όπου θα μας επιτρέπει μια αποφυγή κινήσεων. Αυτό είναι το πιο προσιτό, αλλά, ταυτόχρονα καθώς η φορά μας είναι από πάνω προς τα κάτω, δεν μας δίνεται η δυνατότητα καλής ορατότητας δια της βλάστησης όπως στην αντίθεση περίπτωση.
    Τα άτομα που δεν έχουν την ανάλογη εμπειρία δεν θα πρέπει να μπαίνουν στην διαδικασία της χαριστικής βολής, γιατί ακόμη και έμπειροι κυνηγοί… κατέληξαν θύματα των μανιασμένων αγριόχοιρων…
    ..................... ΠΗΓΗ : proini.news





      19-11--2019    : Τραγωδία με έναν νεκρό κυνηγό από πυροβολισμό κτηνοτρόφου στο Μπαλί ...

    Το θύμα είχε πάει για κυνήγι με ακόμη τρεις φίλους του, οι οποίοι κατέθεσαν στην ΕΛ.ΑΣ. όσα έζησαν στα λεγόμενα “Κοινοτικά” Μυλοποτάμου Τίποτε δεν προμήνυε ότι το ήσυχο πρωινό του Σαββάτου θα εξελισσόταν σε μια πραγματική τραγωδία για την παρέα των τεσσάρων φίλων που ξεκίνησε για κυνήγι στην περιοχή Αϊ Γιάννης (Μοναστηράκι) ή κατ' άλλους Βλυχάδα του Μπαλί Μυλοποτάμου! Λίγες ώρες αργότερα, ο ένας από τους τέσσερις, ναυτικός και πατέρας 15χρονου αγοριού, θα έπεφτε νεκρός από τα πυρά βοσκού, πατέρα τεσσάρων παιδιών και πρώην ιδιωτικού υπαλλήλου, που τυγχάνουν και μεταξύ τους συγχωριανοί! Οι υπόλοιποι τρεις κυνηγοί της παρέας των τεσσάρων, σοκαρισμένοι, θρηνούσαν τον φίλο τους έχοντας καταστεί αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες ενός τραγικού σκηνικού με τον φίλο τους να πέφτει νεκρό! Τι είδαν; Τι άκουσαν; Τι μεσολάβησε μεταξύ του κυνηγού και του βοσκού, δηλαδή του θύματος και του φερόμενου ως δράστη; Το θύμα, κατά πληροφορίες της εφημερίδας “Ν.Κ.”, φέρεται να έχει πυροβοληθεί με μονόκαννο σε θώρακα/κοιλιά, ενώ χρήσιμες πληροφορίες φαίνεται ότι εξήχθησαν για τις αστυνομικές Αρχές από την αναπαράσταση που ακολούθησε σχεδόν αμέσως μετά το αιματηρό σκηνικό στο σημείο. Κατά τις πληροφορίες υπεδείχθησαν οι ακριβείς αποστάσεις στον χώρο, η υψομετρική διαφορά μεταξύ των δύο ανδρών - κρίσιμο στοιχείο για τη δικογραφία - ακόμη και οι πυροβολισμοί που ακούστηκαν και κάποιοι είδαν κιόλας να εκπυρσοκροτούν όπλα! Ποια ήταν η θέση του κυνηγού που έπεσε νεκρός και ποια του βοσκού; Ποια είναι η εκδοχή της ανταλλαγής πυροβολισμών, δηλαδή οι ακριβείς συνθήκες και θέσεις των δύο κατά τη ρίψη πυρών; Τι μαρτυρούν όλα αυτά τα στοιχεία; Οι ίδιες πληροφορίες, πάντως, αναφέρουν ότι το όπλο του δράστη εντοπίστηκε λίγο αργότερα από την Αστυνομία στο μαντρί και εξετάζεται. Οι δύο πλευρές Η πλευρά της οικογένειας του 49χρονου νεκρού, διά της δικηγόρου Θεονύμφης Μπέρκη, χαρακτηρίζει την υπόθεση στυγερή δολοφονία. Ο δικηγόρος Διονύσης Βέρρας, που εκπροσωπεί την πλευρά του 45χρονου δράστη που νοσηλεύεται φρουρούμενος στο ΠΑΓΝΗ, αποφεύγει να κάνει οποιονδήποτε χαρακτηρισμό εν αναμονή της διαδικασίας. Ο βοσκός λόγω της νοσηλείας του στο ΠΑΓΝΗ δεν έχει βρεθεί ενώπιον εισαγγελέα ούτε ανακριτή. Δεν αποκλείεται ο εισαγγελικός λειτουργός από το Ρέθυμνο να μεταβεί στο ΠΑΓΝΗ για να απαγγείλει κατηγορίες. Ωστόσο χθες έπεσε η αυλαία της τραγωδίας, καθώς σε κλίμα βαριάς οδύνης, λόγω και του ξαφνικού, πραγματοποιήθηκε η κηδεία του θύματος, όπου κατά τις πληροφορίες σημειώθηκε κοσμοσυρροή με πάνω από 2.000 άτομα να αποχαιρετούν τον αδικοχαμένο κυνηγό.

    Η αναπαράσταση
    Το πρώτο φως στην υπόθεση έριξε η αναπαράσταση που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου στο σημείο ακριβώς του τραγικού συμβάντος. Ένας εκ των κυνηγών της παρέας των τεσσάρων είχε ακούσει, είχε δει και μπορούσε να περιγράψει στις Αρχές - όπως ο ίδιος κατά πληροφορίες φαίνεται να κατέθεσε - την ακριβή εκτύλιξη του αιματηρού φονικού. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι ο επίσης 45χρονος αυτόπτης, συγχωριανός και αυτός θύματος και θύτη, βρέθηκε στα κτήματα όπου έγινε το κακό, αναπαριστώντας καρέ-καρέ το σκηνικό. Στο ίδιο σημείο βρίσκεται και το ποιμνιοστάσιο του δράστη, όμως το ιδιοκτησιακό καθεστώς παραμένει θολό, κάτι στο οποίο τόσο η πολιτική αγωγή όσο και η υπεράσπιση είναι σίγουρο ότι μελλοντικά θα ρίξουν μεγάλο βάρος. Πάντως, για την οικογένεια του νεκρού τα κτήματα αυτά φαίνεται να είναι κοινοτικά, δηλαδή δημόσιου χαρακτήρα, και όπως ισχυρίζονται δεν υπήρχε ούτε προηγούμενο.
    Οι πληροφορείς της “Ν.Κ.” αναφέρουν ότι ο μάρτυρας έδωσε μια πολύ λεπτομερή περιγραφή του σκηνικού, μεταφέροντας όσα άκουσε αλλά κυρίως όσα είδε, αφού κατά πληροφορίες πρόλαβε να δει τραυματισμένο αλλά ζωντανό τον φίλο του! Καταθέσεις έδωσαν και οι άλλοι δύο κυνηγοί, οι οποίοι βρίσκονταν κοντά στο σημείο και αποτελούσαν τους υπόλοιπους της αρχικής παρέας των κυνηγών που ξεκίνησαν το ήσυχο πρωινό του Σαββάτου για να απολαύσουν το χόμπι τους.
    Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι τέσσερις κυνηγοί, οι τρεις εκ των οποίων από το ίδιο χωριό και συγχωριανοί με τον βοσκό και ο τέταρτος από άλλη περιοχή, ανηφόρισαν κατά την εκδοχή της οικογένειας του νεκρού προς τα κοινοτικά, όπου ήταν και το ποιμνιοστάσιο του φερόμενου ως δράστη. Οι τέσσερις φίλοι κάποια στιγμή χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, δύο και δύο. Οι μεν προς μια κατεύθυνση, οι δε προς άλλη. Οι πληροφορίες της “Ν.Κ.”, αν είναι ακριβείς, αναφέρουν ότι ένας είδε καρέ-καρέ να εκτυλίσσεται το συμβάν, ενώ και οι άλλοι δύο με διαφορά δευτερολέπτων από τη ρίψη των πυροβολισμών.

    Τα ευρήματα του ιατροδικαστή και της Αστυνομίας
    Πάντως, η τοπική κοινωνία στο Μπαλί του Ρεθύμνου, στην ευρύτερη περιοχή του οποίου έλαβε χώρα φονικό με θύμα έναν 49χρονο άνδρα, προχθές το πρωί έχει βυθιστεί σε βαρύ πένθος. Σύμφωνα με τις Αρχές, φερόμενος ως δράστης είναι ένας 45χρονος κτηνοτρόφος, ο οποίος φέρεται να πυροβόλησε θανάσιμα με καραμπίνα τον άτυχο πατέρα ενός μικρού παιδιού.
    Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι προηγήθηκε ανταλλαγή πυρών με αφορμή την παρουσία του σκύλου του θύματος σε χώρο πέριξ του ποιμνιοστασίου που διατηρεί στην περιοχή ο 45χρονος. Ο τελευταίος, ο οποίος τραυματίστηκε - και αυτός - υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και νοσηλεύεται φρουρούμενος - εκτός κινδύνου - στο ΠΑΓΝΗ.
    Το τραγικό συμβάν έλαβε χώρα νωρίς το πρωί του Σαββάτου σε περιοχή του Μπαλί Ρεθύμνου. Ο 49χρονος είχε πάει για κυνήγι στη θέση Βλυχάδα στο Μπαλί. Σύμφωνα με τις Αρχές, του θανάσιμου τραυματισμού του 49χρονου προηγήθηκε διαπληκτισμός μεταξύ των δύο ανδρών.
    Σύμφωνα με πληροφορίες, ο διαξιφισμός φέρεται να είχε ως αφορμή την παρουσία του κυνηγόσκυλου του 49χρονου σε χώρο πέριξ του ποιμνιοστασίου που διατηρεί στην περιοχή ο 45χρονος άνδρας.
    Ο 49χρονος άνδρας παρελήφθη από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ από την περιοχή του Πανόρμου και διακομίστηκε στο Νοσοκομείου Ρεθύμνου. Στο νοσοκομείο δεν άργησαν να μεταβούν συγγενείς του αδικοχαμένου 49χρονου, ο οποίος είναι πατέρας ενός 15χρονου παιδιού.
    Στον αντίποδα, ο 45χρονος κατηγορούμενος μεταφέρθηκε από κατοίκους της περιοχής με ιδιωτικό αυτοκίνητο στο ΠΑΓΝΗ. Μετά την εισαγωγή του στο ΠΑΓΝΗ, ο 45χρονος άνδρας μπήκε στο χειρουργείο προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα τραύματά του. Όπως δήλωσε ο αναπληρωτής διοικητής του ΠΑΓΝΗ κ. Γιάννη Φανουργιάκης, «είναι γενικά καλή η εικόνα του. Το κυριότερα τραύματα εντοπίζονται στο πάνω δεξί άκρο».
    Όπως έγινε γνωστό, μετά το πέρας της χειρουργικής επέμβασης, ο 45χρονος συνελήφθη για ανθρωποκτονία και για παραβάσεις της νομοθεσίας περί όπλων. Ωστόσο, λόγω της κατάστασης της υγείας του παραμένει για νοσηλεία στο ΠΑΓΝΗ, φρουρούμενος από αστυνομικούς. Μέχρι χθες συνέχιζε να νοσηλεύεται φρουρούμενος και παρέμενε άγνωστο το πότε θα πάρει εξιτήριο και το πότε θα βρίσκεται σε θέση να καταθέσει ή αν χρειαστεί να μεταβεί ο εισαγγελέας στο νοσοκομείο.
    Στο μεταξύ, με δηλώσεις της στην “ΚΡΗΤΗ TV” και τη “Νέα Κρήτη”, η συνήγορος της οικογένειας του θύματος, Θεονύμφη Μπέρκη, χαρακτήρισε το επίμαχο συμβάν ως «δολοφονία», ενώ με δηλώσεις που παραχώρησε χθες στη “Νέα Κρήτη” ο συνήγορος υπεράσπισης του 45χρονου άνδρα, Διονύσης Βέρρας, έκανε λόγο για «τραγικό συμβάν που προκαλεί σκληρά συναισθήματα σε όλους μας. Ας αφήσουμε τις αρμόδιες δικαστικές και αστυνομικές Αρχές να κάνουν τη δουλειά τους όπως αυτές ξέρουν και να προσπαθήσουν να διαχειριστούν με σωστό και λογικό τρόπο την όλη κατάσταση», δήλωσε ο κ. Βέρρας.

    Ιατροδικαστική έκθεση
    Στο μεταξύ, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή κ. Σταμάτη Μπελιβάνη, ο οποίος εξέτασε τη σορό του θύματος, ο 49χρονος φέρεται να ήταν νεκρός όταν παρελήφθη από τα Επείγοντα του Νοσοκομείου Ρεθύμνου.
    «Από τα στοιχεία που έχουμε από την Αστυνομία και τα στοιχεία από τη νεκροψία-νεκροτομή, μιλάμε για έναν πυροβολισμό από μακρύκαννο κυνηγετικό πυροβόλο όπλο», δήλωσε αρχικά στην “ΚΡΗΤΗ TV” ο κ. Μπελιβάνης. Όπως μας εξηγεί ο κ. Μπελιβάνης, «ιατροδιαστικώς, αυτό το οποίο εκτιμούμε για τις βολές με μακρύκαννα κυνηγετικά όπλα είναι άνω των 10 μέτρων. Από εκεί και πέρα δεν μπορούμε να πούμε αν ήταν απόσταση 15, 20 ή 30 μέτρων. Από την αυτοψία της Αστυνομίας, μιλάμε για απόσταση γύρω στα 30 με 35 μέτρα».
    Το θύμα «επλήγη στον κορμό εμπρόσθια και στο δεξιό άνω άκρο», τόνισε ο κ. Μπελιβάνης, ενώ ανέφερε πως «τον παρέλαβαν στα Επείγοντα νεκρό. Ένας εκ των χόνδρων», ανέφερε, «έπληξε το μυοκάρδιο διαμπερώς, άρα οι πιθανότητες να ζούσε εκμηδενίζονται». Σύμφωνα πάντα με τον ιατροδικαστή, δεν εντοπίστηκε κάποιο σημάδι που να “μαρτυρά” ότι προηγήθηκε πάλη μεταξύ των δύο ανδρών.
    ..................... ΠΗΓΗ : neakriti.gr





      19-11--2019    : Κοζάνη: «Νύχτα των Λύκων» στην Καλαμιά - Κλειδώθηκαν σε καφενείο οι κάτοικοι ...

    Αγέλες λύκων, που έχουν κατέβει χαμηλά, κατασπάραξαν σκυλιά και γίδια στην Καλαμιά Κοζάνης. Κάτοικοι και ειδικοί μιλούν στο ethnos.gr
    Τη «Νύχτα των λύκων» ζουν κάθε βράδυ οι κάτοικοι της Καλαμιάς Κοζάνης, καθώς αγέλες κατεβαίνουν στο χωριό, αρπάζουν σκυλιά και αιγοπρόβατα, και τρομοκρατούν μικρούς και μεγάλους. 
    «Είχαμε ένα αδέσποτο σκυλί, που το στειρώσαμε και το φροντίζαμε τρεις οικογένειες. Εδώ και λίγες μέρες ο αγαπημένος Λιάπης έχει εξαφανιστεί και δεν βρήκαμε ούτε κοκαλάκι του. Ένα κοριτσάκι έχασε επίσης το σκυλάκι της, ενώ κτηνοτρόφος μάς είπε ότι λύκοι του έφαγαν δύο γίδια και ένα τσομπανόσκυλο» λέει στο ethnos.gr ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Καλαμαριάς, Αθανάσιος Πενογλίδης.
    Οι περίπου 100 μόνιμοι κάτοικοι του χωριού ακούν τις βραδινές ώρες τα ουρλιαχτά των λύκων, ενώ πρόσφατα κάποιοι από αυτούς κλειδώθηκαν στο καφενείο όταν μια μικρή αγέλη με έξι λύκους αποφάσισε να… κάνει μια βόλτα στην κεντρική πλατεία.
    Η Καλαμιά είναι ένα μικρό, ορεινό χωριό τους πρόποδές του όρους Κέδρωμα, το οποίο ανήκει στην οροσειρά του Βιτσίου. Από τα νότια περνούν η Εγνατία Οδός και η εθνική οδός Κοζάνης-Ιωαννίνων, ενώ απέχει 12 χιλιόμετρα από την Κοζάνη, στον δήμο της οποίας ανήκει. Ο κ. Πενογλίδης έχει ενημερώσει τον δήμο και το Δασαρχείο Κοζάνης και η Κτηνιατρική Διεύθυνση της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας συνιστά στους κατοίκους να μην αφήνουν τρόφΑγέλες ιμα έξω από τα σπίτια τους, ούτε σκουπίδια εκτεθειμένα στην ύπαιθρο, γιατί οι λύκοι βρίσκουν έτσι εύκολα τροφή.
    «Ο πληθυσμός του λύκου ανακάμπτει στη χώρα μας και τα στοιχεία είναι ενθαρρυντικά για το είδος. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι πέρσι είδαμε για πρώτη φορά λύκο στη Νέα Μηχανιώνα, μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη» δηλώνει ο επιστημονικός υπεύθυνος του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, Αλέξανδρος Καραμανλίδης. 
    Προσθέτει επίσης πως το φαινόμενο της ανάκαμψης του πληθυσμού παρατηρείται σε όλη την Ευρώπη και είναι ενδεικτικό πως ο λύκος «επέστρεψε» μετά από 200 χρόνια σε Ολλανδία, Δανία και Βέλγιο. Επιπλέον βελτιώθηκαν τα μέτρα προστασίας του ζώου και μπορεί πλέον να διαβιοί με ασφάλεια στην ύπαιθρο, ενώ λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού μεταξύ των ατόμων, τα νεαρά ζώα κατεβαίνουν χαμηλά αναζητώντας τροφή.
    «Οι… επισκέψεις αρκούδας σε κατοικημένες περιοχές είναι πιο συχνές από ό,τι των λύκων. Γενικά, ο λύκος δεν πλησιάζει εύκολα σε σπίτια ή αγροικίες, αλλά επειδή εξαπλώνεται ο πληθυσμός τους δεν μας προξενεί εντύπωση η σποραδική εμφάνισή του σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές, κοντά σε κατοικημένα σημεία» αναφέρει ο κ. Καραμανλίδης. 
    Σύμφωνα με τη νομοθεσία -και σε αντίθεση με την αρκούδα που τυγχάνει απόλυτης προστασίας-, ο λύκος είναι αυστηρά προστατευόμενο είδος από τη Λαμία και προς τα νότια.
    Στη χώρα μας η εξάπλωσή του εκτείνεται σε όλο σχεδόν το ηπειρωτικό ανάγλυφο βόρεια της Βοιωτίας και τα εκατοντάδες άτομα ζουν σε μικρές και απομονωμένες μεταξύ τους ομάδας, με εντονότερη την παρουσία τους σε σημεία όπου υπάρχει νομαδική κτηνοτροφία ή όπου υπάρχουν μεγάλα ορεινά συγκροτήματα, χωρίς έντονη ανθρώπινη παρουσία. 
    Ο λύκος τρέχει πολύ γρήγορα (ως 45 χλμ./ώρα) και κολυμπά πολύ καλά, φτάνει σε μήκος το 1,5 μέτρο, ζει σε αγέλες για καλύτερα αποτελέσματα στο κυνήγι, αρχηγός είναι το πιο δυνατό ζώο της αγέλης -αρσενικό ή θηλυκό-, εντοπίζει το θήραμά του ακόμη και από απόσταση 3 χλμ, από την μυρωδιά, ενώ ένας λύκος μπορεί να ακούσει το ουρλιαχτό ενός άλλου από απόσταση 10 χλμ, όταν ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται απόλυτη σιωπή. 
    ..................... ΠΗΓΗ : ethnos.gr





      1-11--2019    : Σβήνει η θήρα στην Ελλάδα ...

    Του Δρος Χρήστου Σώκου

    Η οικονομική κρίση οδήγησε στη ή επέτεινε τη μη έκδοση άδειας από περίπου 50.000 κυνηγούς την 5ετία 2010-2014, όπου από 230.000 οι άδειες μειώθηκαν σε 180.000 περίπου. Φέτος, οι άδειες (σε συλλόγους και δασαρχεία) αναμένεται να πέσουν κάτω από τις 170.000.
    Η σταθερή, αλλά και επιταχυνόμενη, κάποιες χρονιές, εγκατάλειψη της δραστηριότητας δείχνει ότι οι αιτίες είναι περισσότερες από μία.
    Η σταθερή, συνεχόμενη μείωση οφείλεται σε κοινωνικές αιτίες, οι κυνηγοί γηράσκουν και οι νέοι μειώνονται από τη μείωση των γεννήσεων και τη φυγή στο εξωτερικό, αλλά και αυτοί που γεννιόνται δε γίνονται κυνηγοί, ιδίως στα αστικά κέντρα, όπου έχει εγκλειστεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
    Επίσης οφείλεται στην απουσία μέριμνας για την προσέλκυση των εφήβων και γενικά των πολιτών να ασχοληθούν με τη δραστηριότητα. Η αρνητική προπαγάνδα υφίσταται από τα σχολεία. Προγράμματα για την προσέλκυση των νέων μηδαμινά και τα σκοπευτήρια λιγοστά. H άδεια θήρας επιτρέπεται σε μεγάλη ηλικία – όταν ο νέος έχει εντρυφήσει στο play-station και έχει αναπτύξει πλέον άλλη ιδιοσυγκρασία, αυτήν του «δωματίου».
    Επιπρόσθετα, η μικρή προσφορά κυνηγετικών ευκαιριών επιτείνει το πρόβλημα. Πέρα από τον αγριόχοιρο, λίγα έχουν συμβεί για να βελτιωθεί η προσφερόμενη ποιότητα θήρας. Πολλές άστοχες απαγορεύσεις και κανονισμοί διατηρούνται και η αποτελεσματική διαχείριση του θηράματος είναι περιορισμένη (βλέπε καθολικές απαγορεύσεις στους υγροτόπους, πρόχειρες απελευθερώσεις).
    Παράλληλα, η επιταχυνόμενη, ραγδαία μείωση αποδίδεται στην οικονομική δυσπραγία. Οι Έλληνες κυνηγοί δίνουν χρήματα κυρίως για τις μετακινήσεις τους (καύσιμα, αυτοκίνητο) και τα σκυλιά τους και όχι για τη διαχείριση και την αύξηση του θηράματος στον τόπο τους, όπως για παράδειγμα γίνεται στη γειτονική Βουλγαρία, την Ισπανία και σε άλλες χώρες, όπου ο κυνηγός συνδέεται με τον κυνηγότοπό του, τον φροντίζει και δένεται μαζί του και με τη δραστηριότητα της θήρας.
    Στην Ελλάδα οι κυνηγοί πτερωτού ξεκινούν και πηγαίνουν μεγάλες αποστάσεις με την ελπίδα να συναντήσουν ικανοποιητικό πληθυσμό του πολυπόθητου, συνήθως μεταναστευτικού, θηράματος. Άρα οι Έλληνες κυνηγοί ήταν στην ουσία ευάλωτοι και απροετοίμαστοι για την οποιαδήποτε αλλαγή συνθηκών. Όταν τα εισοδήματα έπεσαν, ενώ τα καύσιμα και τα διόδια αυξήθηκαν, κόπηκαν και τα φτερά αρκετών ταξιδευτών κυνηγών και το «όπου θέλω πάω» έγινε παγίδα.
    Πόσο όμως θα μειωθούν οι άδειες; Πόσοι θα είναι οι κυνηγοί μετά από 10, 20, 30 έτη; Σε αυτά τα δύσκολα ερωτήματα μπορεί να μας βοηθήσει η μελέτη: Η πληθυσμιακή εξέλιξη της Ελλάδας (2015-2050) του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, όπως και των επιστημονικών συνεργατών της ΚΟΜΑΘ για την Ηλικία των κυνηγών ως οικονομικός δείκτης ανάπτυξης της θήρας, και άλλες έρευνες δασολόγων και θηραματολόγων. Παράμετροι λοιπόν που καθορίζουν τον αριθμό των κυνηγών είναι:

      1. Οι γεννήσεις Ελλήνων αγοριών, οι οποίες μειώνονται και θα μειώνονται.
      2. Το ενδιαφέρον των εφήβων να γίνουν κυνηγοί, το οποίο επίσης θα μειώνεται με τις παρούσες συνθήκες.
      3. Το ενδιαφέρον των μεγαλυτέρων να γίνουν κυνηγοί, το οποίο και αυτό μειώνεται.
      4. Η επαναφορά κυνηγών, δηλ που σταμάτησαν το κυνήγι και θα ξαναβγάλουν άδεια, όπου επίσης αναμένεται να είναι μικρή με τις παρούσες συνθήκες.
      5. Από την άλλη είναι οι αποχωρήσαντες κυνηγοί λόγω γήρατος και θανάτου οι οποίοι θα αυξάνονται, και
      6. οι λοιποί αποχωρήσαντες στους οποίους οφείλονται οι ραγδαίες μειώσεις, κυρίως λόγω οικονομικών δυσκολιών και απογοήτευσης, όπου θα προκαλούν «λακούβες» στη γραμμική, σταθερή μείωση.

    Τα προαναφερθέντα, παρ' όλο το σχετικό βαθμό αβεβαιότητας, οδηγούν σε κάποιες βεβαιότητες όσον αφορά τις σοβαρές αριθμητικές απώλειες των κυνηγών και ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για το κυνήγι που ξέραμε. Ο όποιος σχεδιασμός για το κοντινό μέλλον δεν είναι δυνατόν να μη λάβει υπόψη του τη δυσμενή αυτή εξέλιξη. Μέτρα για την ανάσχεση της μείωσης θα πρέπει να ληφθούν άμεσα. ___________________

    Βιβλιογραφία
    Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Αποτελέσματα Απογραφής Πληθυσμού (1991, 2001, 2011), Αθήνα: ΕΣΥΕ
    Τρακολής, Δ. 1984. Έρευνα με ερωτηματολόγιο για το κυνήγι στην περιοχή του Δασαρχείου Ιωαννίνων. Δασική Έρευνα V (1): 5-39.
    Τσαχαλίδης, Ε. Π., 2003. Διαχρονική εξέλιξη των αδειών θήρας στη Μακεδονία και Θράκη, κατά το διάστημα 1975-2000. Γεωτεχνικά Επιστημονικά Θέματα. 14, 41-48.
    Κοτζαμάνης Β. 2016. Η πληθυσμιακή εξέλιξη της Ελλάδας (2015-2050), Εργαστηρίου Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων (Ε.Δ.Κ.Α.), Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας – Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης.
    Παπασπυρόπουλος Κ., Μπίρτσας Π., Σώκος Χ., Σκορδάς Κ., Χασάναγας Ν. 2009. Η ηλικία των κυνηγών ως οικονομικός δείκτης ανάπτυξης της θήρας: Η περίπτωση νομών Γρεβενών, Πέλλας και Θεσσαλονίκης. Επιστημονική Επετηρίδα Τμήματος Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Τόμος 2ος: 335–349. http://www.panida.gr/site/wp-content/uploads/2009-age-of-hunters.pdf
    ..................... ΠΗΓΗ : dasarxeio.com





      20-9--2019    : Οταν ήμουν δάσκαλος ...

    Μίαν ημέραν, εις την προκυμαίαν των Χανιων μ' επλησίασεν ένας κύριος, φίλος οικογενειακός, και με ηρώτησεν, ως συνεχίζων προηγουμένην ομιλίαν, την οποίαν δεν είχαμεν κάμει:

    — Λοιπόν, Γιώργη, τι απεφάσισες;
    — Για τα ορτύκια;
    — Ποια ορτύκια;
    — Α!... ενόμιζα ότι ξέρετε το σχέδιον που έχομε μερικοί να πάμε στην Παλιόχωρα να κυνηγήσωμε ορτύκια.
    — Ουφ! καϋμένε, λύσσα σ' έχει πιάσει μ' αυτό το κυνήγι! Και νάκανες τίποτε τουλάχιστον, αλλά ξοδεύεις άδικα σκάγια και μπαρούτη!
    — Αυτό 'νε δική μου δουλειά, απήντησα με δυσαρέσκειαν ανθρώπου υποτιμωμένου και ήμουν έτοιμος ν' απομακρυνθώ.
    — Ας είνε τέλος πάντων, δεν πρόκειται περί τούτου, είπεν ο σοβαρός κύριος, ολίγον προσεχών εις τον θυμόν μου. Θα πας στας Αθήνας;
    — Μα φαίνεται, θα πάω.
    — Και σε ποια επιστήμη θα εγγραφής;
    — Ξέρω κ' εγώ; Δεν απεφάσισα ακόμη.
    Ο άνθρωπος με παρετήρησεν έκπληκτος.
    — Δεν απεφάσισες ακόμη; Εσύ, παιδί μου, είσαι άλλου είδους άνθρωπος. Δεν έχεις καμμίαν ωρισμένην κλίσιν;... Εγώ λοιπόν, να σου 'πω, από το δημοτικό σχολείο ενόησα ότι είχα κλίσιν εις τα νομικά και έκτοτε δεν άλλαξα γνώμην. Κάθε άνθρωπος έχει μίαν κλίσιν και οφείλει ν' ακολουθή την φυσικήν του κλίσιν, άλλως θ' αποτύχη ασφαλώς εις τον βίον του.
    — Λοιπόν να σου 'πω την αλήθεια; Έχω κ' εγώ μίαν κλίσιν.
    — Τι κλίσιν;
    — Εις το κυνήγι. Έχει κυνηγετική σχολή το Πανεπιστήμιον; «Ουφ! κουταμάρες!» ήθελε να είπη ο οικογενειακός φίλος, αλλά περιωρίσθη να το έκφραση με μορφασμόν ανίας, ξυνίσας απλώς τα μούτρα του.
    — Βρε αδελφέ, είπε, για να τελειώνωμε, μία πρότασι έχω να σου κάμω. Ξέρεις ότι είμαι ένας εκ των εφόρων των σχολείων. Λοιπόν θα ιδρύσωμεν ένα ελληνικό σχολείο έξω στην επαρχία? έρχεσαι να σε διορίσωμε δάσκαλο; Εγέλασα, διότι μου επρότεινεν εκείνο το επάγγελμα ακριβώς προς το οποίον δεν είχα αισθανθή ποτέ κλίσιν. Η αλήθεια είνε ότι, ως μαθητής, εθαύμαζα ενίοτε την εξουσίαν εκείνων οίτινες ηδύναντο ανεξελέγκτως να ξυλοκοπούν και να προβιβάζουν, να δίδουν μηδενικά και να τραβούν αυτιά, αλλά δεν επόθησα ποτέ να γίνω τόσον μισητός τύραννος.
    — Δάσκαλος! δάσκαλος! τους παραχόρτασα τους δασκάλους.
    — Ναι, αλλά το κυνήγι δεν το παραχόρτασες, μου φαίνεται, κ' εκεί που θα σε διορίσωμεν έχει κυνήγι, που δεν το είδες ποτέ εδώ στον κάμπο, που πας και ηλιοψήνεσαι άδικα.
    —Έχει πέρδικες; ηρώτησα με ζωηρότατον ενδιαφέρον.
    — Πέρδικες, λαγούς, τσίχλες, ό,τι θέλεις. Κ' εγώ είχα άλλοτε μανία με το κυνήγι και ξέρω. Ο Κάστελλος εκεί κοντά είνε γεμάτος πέρδικες.
    — Τότε δέχομαι, είπα χωρίς άλλον δισταγμόν. Με θέλετε τίποτε άλλο; γιατί με περιμένει κάποιος φίλος να συνεννοηθούμε για το κυνήγι, θα πάμε στ' Ακρωτήρι αύριο πρωί. Ο έφορος με προσέβλεψε, κινών την κεφαλήν με οικτιρμόν.
    — Καλά μου τώλεγε ο πατέρας σου, ότι δεν σάφηκε νου το κυνήγι! Μα ευλογημένε, δεν έχεις την περιέργεια να μάθης σε ποιο χωριό θα ιδρυθή το σχολείο και προ πάντων τι μισθό θα σου δίδωμε;
    — Α! ναι, αλήθεια, έχετε δίκιο. Είμαι αφηρημένος. Λοιπόν έχει... (η γλωσσά μου επήγε να ερωτήσω πάλιν αν έχη μπεκάτσες το μέρος, αλλ' εγκαίρως της έδωκα άλλην διεύθυνσιν) ... όμορφα κορίτσια το χωριό;
    —Αν θέλης να παντρευτης, έχει? αλλ' αν θέλης απλώς να πέρασης τον καιρό σου, θα κακοπέρασης. Και καλά έκαμες και μου το θύμισες αυτό το ζήτημα, για να καταστήσω προσεκτικόν. Τους ξέρεις άλλως τε τους χωρικούς μας πόσον αυστηροί είνε σ' αυτό το κεφάλαιον. Λοιπόν αν έχης σκοπόν να παιζογελάς και να πειράζης κορίτσια, καλύτερα να μην πας, γιατί θα γυρίσης άσχημα, αν γυρίσης. Δεν μου ήρεσε πολύ αυτός ο όρος του συμβολαίου, αλλ' έκρινα πρέπον να μη φανερώσω τας σκέψεις μου, και είπα:
    — Καλά, αυτά τα ξέρουμε. Αλλά το χωριό που θα εδρεύη ο κύριος σχολάρχης ποιο είνε; Μου έδωκε πληροφορίας περί του χωριού, περί του μισθού, περί των μαθητών και του άλλου προσωπικού. Ελλείψει μαθητών το νέον σχολείον θα είχε μόνον δύο τάξεις, πρώτην και δευτέραν. Εις την δευτέραν θα εδίδασκα εγώ, εις δε την πρώτην ένας πρώην δημοδιδάσκαλος. Οπωσδήποτε θα ήμουν σχολάρχης, κάτι παραπάνω από απλούς δάσκαλος. Όταν εχωριζόμεθα είπα προς τον έφορον:
    — Και το ΙΙανεπιστήμιον;
    — Δεν βαριέσαι! Δίδεις σε κανένα άλλον φοιτητήν και σε εγγράφει. Έτσι το κάνουν όλοι. Και δεν χάνεις το έτος, κερδίζεις δε και καμμιά τριανταριά λίρες διά να πας το επόμενον έτος να καλοπέρασης. Λοιπόν σύμφωνοι;
    — Σύμφωνοι.
    — Μεθαύριον θα λαβής τον διορισμόν, εις τον οποίον όμως (προσέθηκε γελών) ορθότερον θα ήτο να γραφή ότι σε διορίζομεν κυνηγόν. Εν τούτοις, χαίρε, κύριε σχο-λάρχα!
    ..................... ΠΗΓΗ : potheg.gr





      16-3--2019    : Σκάγια και φτερά στη λίμνη Παμβώτιδα ...

    Το κυνήγι πουλιών στη λίμνη Παμβώτιδα και στη λίμνη της Λαψίστας, πριν την αποξήρανσή της τη δεκαετία του ’50 και την έναρξη της μεγάλης μεταβολής στην ισορροπία του οικοσυστήματος στην περιοχή, ήταν σχεδόν θρυλικό.

    Οι Γιαννιώτες τις Κυριακές άκουγαν χιλιάδες τουφεκιές. «Μάχη άνιση, άδικη, σκληρή. Από δω διέθεταν μονά, τσιφτέδες και καραμπίνες με φωτιές και σκάγια κι από κει μόνο φτερά και λαχτάρα» αναφέρει ο Ευάγγελος Μπόγκας στη μελέτη του «Τα ζώα και τα πουλιά στους ηπειρώτικους θρύλους» που δημοσιεύτηκε στην «Ηπειρωτική Εστία» το 1956.

    Η πιο γλαφυρή περιγραφή ανήκει πάντως στον λόγιο και ιστοριοδίφη Δημήτρη Σαλαμάγκα: «Κι έπεφταν τότε τα καϋμένα τα πουλιά δώθε κείθε, σαν ξεραμένα πλατανόφυλλα… Στους καιρούς μας οι φαλαρίδες και τα παπιά, ζούσαν κατά χιλιάδες στη Λίμνη μας και τις καλαμιές της. Τα μαζέματά τους μαύριζαν μεγάλες εκτάσεις νερού». Το οργανωμένο κυνήγι πουλιών ήταν γνωστό ως «κλείσμα». Οι κυνηγοί έπιαναν τα πουλιά κλείνοντας τα περάσματά τους.

    Για να γίνει το «κλείσμα», απαιτούνταν η συνεργασία πολλών. Στη λίμνη των Ιωαννίνων, μερικοί κυνηγοί με τις βάρκες τους ξεσήκωναν τα παπιά και τα πουλιά που φώλιαζαν τον χειμώνα στις καλαμιές και άλλοι τα περίμεναν (καρτέρι) στο στενό της λίμνης ανάμεσα στο Κάστρο και στο Νησί (αλλά και σε άλλα σημεία). Στην ουσία, οι βαρκάρηδες-κυνηγοί έφτιαχναν έναν κλοιό για να μην ξεφύγει πετούμενο για πετούμενο. Ο Σαλαμάγκας αναφέρει ότι τα μικρά καΐκια προχωρούσαν σε μακριά τοξοειδή παράταξη, κρατώντας ανάμεσα μια εύλογη απόσταση. «Κωπηλατώντας σιγά, έσπρωχναν μπροστά τα πουλιά με κατεύθυνση την ξηρά και τους έκλειναν έτσι κάθε διέξοδο προς τα νερά» περιγράφει. Προσθέτει δε ότι η όλη υπόθεση απαιτούσε πειθαρχία. Μάλιστα, κάθε φορά που κάποιος δεν τηρούσε την πολιορκητική γραμμή, υπήρχε ο αρχηγός του κυνηγιού για να του… υπενθυμίσει τις υποχρεώσεις του. Πολλοί από τους κυνηγούς ήταν επαγγελματίες ενώ άλλοι ερασιτέχνες. Σύμφωνα με τον Σαλαμάγκα, στα τούρκικα ο κυνηγός αποκαλούνταν αβτζής, ωστόσο, όπως αναφέρει, η λέξη «αβτζής» ήταν περισσότερο τίτλος διάκρισης για τους άριστους κυνηγούς.

    Στη λογοτεχνία, το κλείσμα το έχει αποτυπώσει με τον ιδιαίτερο τρόπο του ο Δημήτρης Χατζής. Στο διήγημά του «Ο Σιούλας ο ταμπάκας» από τη συλλογή «Το τέλος της μικρής μας πόλης» (1963), περιγράφει: «Στη μέση της λίμνης στέκονταν αράδα μέσα στις βάρκες τους, με τα δίκαννα στο χέρι, οι άλλοι κυνηγοί από την πόλη και το νησί. Και τα πουλιά πέφτανε πάνω τους, κοπάδια ολόκληρα, χέρια μονάχα να 'χεις εκείνη την ώρα να ντουφεκίζεις κι άνθρωπο να σου γεμίζει —δουλειά που την έκανε συνήθως ο καϊκτσής, λάμνοντας κιόλας σιγά σιγά, για να μαζεύει τα σκοτωμένα πουλιά — σε κάθε βάρκα λογαριαζόταν δικό της το πουλί που βρισκόταν κοντά της, άσκετο από ποιον βαρέθηκε».

    Από την οθωμανοκρατία μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, το κλείσμα αποτέλεσε μια βασική κυριακάτικη ενασχόληση των Γιαννιωτών. Σε αυτή δραστηριότητα, μπήκε οριστικά τέλος τη δεκαετία του ’70, με την απαγόρευση του κυνηγιού στη λίμνη των Ιωαννίνων. ..................... ΠΗΓΗ : typos-i.gr



      10-3--2019    : Πώς δημιουργήθηκε ο λύκος σύμφωνα με τη μυθολογία; ...

    Στον αιώνα του Σιδήρου, που διαδέχτηκε την εποχή του Χαλκού, η διαφθορά είχε ξεπεράσει κάθε όριο. Η Σεμνότητα, η Καλή Πίστη και η Αλήθεια είχαν εκδιωχθεί από τη Γη και είχαν δώσει τη θέση τους στην Απάτη, τη Φιλαργυρία και την Προδοσία.

    Οι άνθρωποι οριοθέτησαν τις ιδιοκτησίες τους, ενώ μοίρασαν τη Γη, η οποία ανήκε σε όλους, όπως ανήκει στον καθένα ο Αέρας και το Φως. Ανικανοποίητοι από τις σοδειές των σιτηρών και τους καρπούς που τους παρείχε η Γη και όντας πλεονέκτες, την ανάσκαψαν και ανακάλυψαν τους θησαυρούς της, όπως ήταν ο Χρυσός και ο Σίδηρος. Η Διχόνοια, χρησιμοποιώντας και τους δύο, έσπειρε τον πόλεμο και έκανε τη Γη να αντηχήσει από τον αχό των όπλων. Η Ευσέβεια αντιμετωπιζόταν με περιφρόνηση, ενώ η Αστραία, η τελευταία από τις θεότητες που είχε παραμείνει κοντά στους ανθρώπους, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τελικά την κατοικία της στη Γη,όταν βάφτηκε με αίμα.

    Ο απόηχος των ταραχών αυτών έφτασε μέχρι τον Ουρανό και ο Δίας εξαγριώθηκε. Προκειμένου να πληροφορηθεί την αλήθεια, πήρε ανθρώπινη μορφή και κατέβηκε στη Γη. Όταν έφτασε στην Αρκαδία, έδωσε στους κατοίκους να καταλάβουν ότι ήταν θεός. Ο λαός άρχισε να του αποδίδει τις ανάλογες τιμές, αλλά δεν συνέβη το ίδιο και με το βασιλιά τους, τον σκληρό Λυκάωνα, που τον είχε δεχτεί στο παλάτι του.

    Σε καθημερινή βάση χλεύαζε την ευπιστία και την ευσέβεια του λαού του. «Σύντομα θα μάθω, αν ο ξένος ετούτος είναι θεός ή άνθρωπος. Διαθέτω μέσο αλάθητο για να σιγουρευτώ», έλεγε ο βασιλιάς γεμάτος αλαζονεία. Το σχέδιο ήταν το εξής: θα επιχειρούσε να σκοτώσει το Δία στον ύπνο του. Προτού όμως φτάσει σε αυτή τη δοκιμασία, διέταξε τους υπηρέτες του να σφάξουν έναν αιχμάλωτο, που του είχαν στείλει οι Μολοσσοί.

    Στη συνέχεια, είπε να βράσουν ορισμένα από τα μέλη του, να ψήσουν τα υπόλοιπα και να τα προσφέρουν στο θεό. Μόλις ο Δίας αντίκρισε τα αποτρόπαια εδέσματα, εξαγριώθηκε. Αισθάνθηκε προσβεβλημένος και αποφάσισε την τιμωρία του Λυκάωνα. Έδωσε διαταγή στον Ήφαιστο, ο οποίος έστειλε φωτιά και έκανε στάχτη το ανάκτορο του. Τρομοκρατημένος ο Λυκάωνας τράπηκε σε φυγή.

    Όταν αντιλήφθηκε ότι είχε απομακρυνθεί από την πόλη και βρισκόταν πλέον στην ύπαιθρο, άρχισε να ουρλιάζει, θέλοντας να εκφράσει την απόγνωσή του, διότι όσο κι αν πάσχιζε να μιλήσει, δεν τα κατάφερνε. Γεμάτος οργή, άρχισε να επιδεικνύει το μένος του, σκοτώνοντας όσα ζώα έβρισκε στο διάβα του. Ο Δίας για να τον τιμωρήσει, μετέτρεψε τα ρούχα του σε πέλος, δηλαδή σε τρίχωμα και τους βραχίονες του σε κνήμες, μεταμορφώνοντας τον σε λύκο. Αν και μεταμορφωμένος, συνέχισε να διατηρεί τα ίχνη της πρότερης του μορφής. Το γκρίζο τρίχωμα, το αγριωπό ύφος και τα σπινθηροβολία μάτια του ζώου θεωρούνται μέχρι σήμερα η προσωποποίηση της σκληρότητας. ..................... ΠΗΓΗ :



      20-2--2019    : Πρώτη έξοδος για την κυνηγετική σεζόν με τον νέο σκύλο μας ...

    Δεν υπάρχει πιο ολοκληρωμένη κυνηγετική εικόνα από ένα σκύλο σε φέρμα και πίσω του o κυνηγός να κρατάει το όπλο του.

    Παρότι η εικόνα αυτή έχει αποδοθεί χιλιάδες φορές μέσα από τα κυνηγετικά περιοδικά, σε ζωγραφικούς πίνακες, κ.λ.π. πάντα παραμένει επίκαιρη και ξυπνά – στους μυημένους – χιλιάδες συναισθήματα και αναμοχλεύει αναμνήσεις.

    Ο λόγος που συμβαίνει αυτό, είναι απλός αλλά παράλληλα και σύνθετος. Η κορυφαία αυτή στιγμή που διαρκεί κάποια δευτερόλεπτα, αποτελεί το αποκορύφωμα όλης της μακράς προσπάθειας.
    Αν ο κάθε κυνηγός αναλογιστεί πόσες προϋποθέσεις χρειάζονται μέχρι να φτάσει στο σημείο να πρωταγωνιστήσει σε ένα τέτοιο σκηνικό, δικαιολογείται απολύτως η διαχρονικότητα αυτής της εικόνας.

    Όλα ξεκινάνε από το μηδέν. Όταν κρατάμε στα χέρια μας μια μικρή ψυχή, ένα κουταβάκι, στα μάτια του βλέπουμε τον αυριανό κυνηγό, τον πιστό σύντροφο στις κυνηγετικές μας εξορμήσεις.
    Αυτό όμως το κουτάβι για να εξελιχτεί και να γίνει ένας ώριμος και αξιόμαχος συνεργάτης, χρειάζεται πολύ επίμονη κι επίπονη δουλειά. Επιπλέον η επιλογή του κουταβιού είναι μία πράξη που εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο για το αν τελικά θα γίνει ένα κουτάβι ικανό κυνηγόσκυλο ή όχι. Ακόμα και αν έχουμε τις γνώσεις για να κάνουμε καλές επιλογές, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι το κουτάβι που έχουμε επιλέξει για να δουλέψουμε πάνω του, είναι το καλύτερο που μπορούσαμε να επιλέξουμε.

    Τέλος πάντων, στο κουτάβι αυτό στηρίζουμε όλα τα όνειρά μας για ένα καλό κυνηγετικό μέλλον.
    Με υπομονή και επιμονή περιμένουμε τους μήνες που μεσολαβούν μέχρι να γίνει σκυλάκι και μετά ολοκληρωμένο κυνηγόσκυλο. Καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου το κουτάβι μας να μεγαλώσει με το σωστότερο τρόπο.

    Από κάποια ηλικία και έπειτα, αρχίζουμε να το βγάζουμε στις πρώτες του εξόδους, που σε ένα μεγάλο ποσοστό η επιτυχία τους εξαρτάται και από την δική μας ψυχολογική διάθεση.
    Όσο πάνε όλα καλά κατά την ανάπτυξη του σκύλου, τόσο και η δική μας ψυχολογία αναπτερώνεται. Αν όμως συμβεί το αντίθετο, αλίμονο. Αρρώστιες, κροτοφοβία, φοβίες, κίνδυνοι ατυχημάτων είναι μερικοί από τους αστάθμητους παράγοντες που πρέπει να συνυπολογίζονται στην προσπάθεια τελειοποίησης ενός σκύλου.

    Τελικά μετά από όλα αυτά, φτάνει η στιγμή της αλήθειας. Είναι η μεγάλη στιγμή που όλες μας οι προσπάθειες έχουν πάρει μια τελική μορφή, με το σκύλο να γνωρίζει τι πρέπει να κάνει. Η στιγμή που ο σκύλος σταματάει φερμαρισμένος πίσω από κάποιο θήραμα, είναι το μικρό θαύμα. Βέβαια αυτό το μικρό θαύμα, δεν είναι παρά η μισή σκηνή από την τελική ονειρεμένη εικόνα. Η εικόνα αυτή συμπληρώνεται από τον κυνηγό, που κρατώντας το όπλο του θα πλησιάσει το σκύλο, και όταν είναι βέβαιος ότι μπορεί να έχει το θήραμα, θα πατήσει τη σκανδάλη του όπλου του.
    Εκεί κλείνει ο κύκλος αυτής της πρώτης κυνηγετικής συνεργασίας κυνηγού-κυνηγόσκυλου και ξεκινάει ο κύκλος για την συμβίωση και συνεργασία για μία ζωή … ..................... ΠΗΓΗ :



      15-2--2019    : «Αγκάθι για την κυνηγετική δραστηριότητα…η αμάθεια!» ...

    Κλικ στην εικόνα για όλα τα άρθρα .

    Παντελής Λεμάνης Πρόεδρος Δ.Σ. KOA : 

    Σκοπός αυτού του εντύπου είναι να γνωρίσουν όλα τα μέλη των Κυνηγετικών Συλλόγων του Αρχιπελάγους τις μεγάλες προσπάθειες που γίνονται από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, στην οποία έχω την τιμή να είμαι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της, προκειμένου να διατηρήσουμε το ελεύθερο κυνήγι έτσι όπως το παραλάβαμε από τους πατεράδες και τους παππούδες μας. Στη προσπάθεια όμως αυτή χρειάζεται δουλειά, σύνεση και αποφάσεις που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λαμβάνονται εν θερμώ.
    Και αυτό διότι η κυνηγετική δραστηριότητα για να δια-τηρηθεί, χρειάζεται: μελέτες, αναμφισβήτητα στοιχεία, έρευνα και συνεχή παρακολούθηση όλων των παραμέτρων, όλα αυτά που αναδεικνύουν τον κυνηγό σε διαχειριστή του Περιβάλλοντος. Θα πρέπει, λοιπόν, για την επίτευξη όλων των στόχων μας, να υπάρχει συνεργασία από όλους τους εμπλεκόμενους, ξεκινώντας από τους Κυνηγετικούς Συλλόγους, την Ομοσπονδία και τη Συνομοσπονδία.
    Δυστυχώς αυτό δε γίνεται έτσι όπως θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να ακούγονται πολλές ανακρίβειες, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο τις προσπάθειες των ανθρώπων που αγωνίζονται γι’ αυτό που γνωρίζουμε έως σήμερα ως Κυνήγι.Για το λόγο αυτό, η Κυνηγετική Ομοσπονδία Αρχιπελάγους εκδίδει φέτος αυτό το έντυπο, ώστε όσοι φιλοτιμηθούν να το διαβάσουν, να ενημερωθούν για τις δράσεις που γίνονται (για παράδειγμα) για να κυνηγάμε μέχρι τις 28/02, πράγμα που δεν είναι καθόλου αυτονόητο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
    Καλό θα ήταν κατά την γνώμη μου, να υπάρχει συσπείρωση των μελών γύρω από τα πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια όργανα, ώστε να υπάρχει η ενημέρωση, ο εποικοδομητικός διάλογος και η γνώση που απαιτείται για να διατηρηθεί η κυνηγετική δραστηριότητα. ..................... ΠΗΓΗ : .bkoa.gr



      30-1--2019    : Νέα μείωση κυνηγετικών αδειών για την περίοδο 2018-2019… ...

    Ακτήμων Κυνηγός : 

    Όλο και πιο έντονο γίνεται το ..δημογραφικό πρόβλημα της κυνηγετικής κοινότητας, κάθε χρόνο που περνά, και η κατρακύλα μοιάζει να μην έχει τέλος. Έτσι λοιπόν και φέτος οι κυνηγετικές άδειες που εκδόθηκαν μέσω των ΄΄συνεργαζόμενων΄΄ κυνηγετικών οργανώσεων της κυνηγετικής περιόδου 2018-2019 δεν ξεπερνούν τις 153.000. Σε αυτές  θα πρέπει να προστεθούν και 5-6.000 άδειες που εκδίδονται μέσω δασαρχείων ή ανεξάρτητων Κυνηγετικών Συλλόγων.
    -Μιλάμε πλέον για κατάρρευση του κυνηγετικού πληθυσμού με ότι συνεπάγεται στην δομή της κυνηγετικής δραστηριότητας, όπως την γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Το μεγαλύτερο πλέον πρόβλημα για την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος και τις Κυνηγετικές Ομοσπονδίες (θα) είναι το οικονομικό που σημαίνει ότι η χρηματοδότηση της θηροφυλακής τίθεται σε κίνδυνο όπως και η χρηματοδότηση των επιστημονικών μελετών.
    Δυστυχώς η κυνηγετική ηγεσία ουδέποτε ασχολήθηκε με την προσέλκυση νέων κυνηγών αν και αυτή θα έπρεπε να είναι η προτεραιότητα της. Αξίζει να αναφέρουμε για μια ακόμα φορά ότι στα μέσα της δεκαετίας του 1980 εκδίδονταν περίπου 350.000 άδειες και έκτοτε ακολούθησε πτωτική πορεία. Η οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας  έκανε ακόμα ποιο έντονο το πρόβλημα όμως δεν είναι η κύρια αιτία της μείωσης.
    .Όπως προαναφέρθηκε το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η αδιαφορία των νέων για το κυνήγι. Ακόμα και τα παιδιά των κυνηγών σε μικρό σχετικά ποσοστό ακολουθούν την δραστηριότητα των πατεράδων τους και αυτή είναι μια επιβεβαίωση που μπορεί να κάνει ο κάθε κυνηγός στην δική του παρέα. ..................... ΠΗΓΗ :



      20-1--2019    : Παρατηρήσεις της Κ. Σ. Ε., αναφορικά με τη δημόσια διαβούλευση του σχεδίου ΠΔ με θέμα: «Χαρακτηρισμός της υδάτινης, χερσαίας και ευρύτερης περιοχής της λίμνης Παμβώτιδας (Ιωαννίνων)» ...

    Οι παρατηρήσεις της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας, αναφορικά με τη δημόσια διαβούλευση του σχεδίου ΠΔ με θέμα: «Χαρακτηρισμός της υδάτινης, χερσαίας και ευρύτερης περιοχής της λίμνης Παμβώτιδας (Ιωαννίνων), ΠΕ Ιωαννίνων, ως περιφερειακό πάρκο και καθορισμός χρήσεων γης, όρων και περιορισμών δόμησης» συνοψίζονται στα εξής: 

       1) Δεν αναφέρεται το προοίμιο του εν λόγω σχεδίου ΠΔ, από το οποίο θα προέκυπτε η εξουσιοδοτική διάταξη αυτού, για να κριθεί κατά πόσον η έκδοσή του κείται εντός των ορίων της ανωτέρω νομοθετικής εξουσιοδότησης και εάν τηρήθηκε η προβλεπόμενη από τη νομοθετική εξουσιοδότηση διαδικασία.
      Εάν η εξουσιοδοτική διάταξη του εν λόγω σχεδίου ΠΔ είναι η διάταξη του άρθρου 21 παρ. 1 β του Ν. 1650/1986, όπως ισχύει, για την έκδοσή του απαιτείται γνώμη της «Επιτροπής Φύση 2000» και του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, βάσει ειδικής έκθεσης που τεκμηριώνει την οικολογική σημασία και τις προστατευτέες αξίες της. Επίσης, με βάση τη διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 21 του Ν. 1650/1986, όπως ισχύει, για την έκδοση του εν λόγω ΠΔ απαιτείται, πριν από την οριστική διατύπωσή του, η ανακοίνωσή του στους αρμόδιους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Σε περιοχές, στις οποίες λειτουργεί πολιτικό αεροδρόμιο, απαιτείται η σύμφωνη γνώμη της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.
      Τα ανωτέρω δεν προκύπτει ότι έχουν τηρηθεί στην προκειμένη περίπτωση. Επισημαίνεται ότι, κύριο στοιχείο της ανωτέρω διαδικασίας είναι πρωτίστως η σύνταξη ειδικής έκθεσης που τεκμηριώνει την οικολογική σημασία και τις προστατευτέες αξίες της περιοχής, δεδομένου ότι από τη μελέτη αυτή θα προκύψει κατά πόσον είναι αναγκαία η απαγόρευση της θήρας ή ο περιορισμός αυτής και οι όροι διενέργειάς της για την προστασία της περιοχής. Χωρίς την εν λόγω επιστημονική έκθεση, οι όποιες ρυθμίσεις του εν λόγω ΠΔ είναι πρόωρες και σχετικές, αφού δεν βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία. 
      Τα ανωτέρω έχουν κριθεί και με την υπ' αριθμ. 3595/2007 απόφαση του Ε' Τμήματος του ΣτΕ για το ίδιο θέμα στην ίδια περιοχή.  

      2) Η πρόβλεψη, στις ρυθμίσεις του εν λόγω ΠΔ, ότι η θήρα ασκείται εντός των περιοχών που αναφέρονται σε αυτό, μετά από σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης, αντίκειται στη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 περ. ιε' του Ν. 4519/2018, στην οποία προβλέπεται ότι, μεταξύ των αρμοδιοτήτων των Φορέων Διαχείρισης είναι: «Η επικουρία των αρμόδιων διοικητικών και δικαστικών αρχών στον έλεγχο της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, της νομοθεσίας για τα δάση, την αλιεία και τη θήρα, καθώς και των περιβαλλοντικών και πολεοδομικών όρων που ισχύουν για έργα ή δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στις περιοχές ευθύνης τους. Για το σκοπό αυτό, οι ΦΔΠΠ εισηγούνται ή αναφέρουν στις αρμόδιες αρχές, για τις περιοχές ευθύνης τους, τις πράξεις ή παραλείψεις εκείνες οι οποίες συνιστούν παράβαση των όρων και περιορισμών που καθορίζονται από τα προεδρικά διατάγματα τα εκδιδόμενα κατ' εξουσιοδότηση του άρθρου 21 του Ν. 1650/1986 (Α' 160), όπως ισχύει. Επίσης, οι ΦΔΠΠ μπορεί να θέτουν στη διάθεση των αρμόδιων αρχών τα αναγκαία μέσα και το προσωπικό που απαιτούνται για την εκτέλεση αποφάσεων με τις οποίες επιβάλλονται κυρώσεις ή άλλα μέτρα προστασίας της περιοχής». Και τούτο διότι η διάταξη αυτή προβλέπει ότι οι Φορείς Διαχείρισης διατυπώνουν εισήγηση και όχι σύμφωνη γνώμη προς τις αρμόδιες Αρχές, η οποία, ως εκ της δεσμευτικότητάς της προς το αποφασίζον όργανο, δεν θα μπορούσε να διατυπωθεί από ένα Φορέα που αποτελεί ΝΠΙΔ, κατά το άρθρο 1 του Ν. 4519/2018. 
      Τούτο αντίκειται επίσης και στο άρθρο 43 παρ. 2 του Συντάγματος, δεδομένου ότι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αποτελεί κρατική υπόθεση και δεν είναι δυνατόν να ανατεθεί σε άλλα όργανα, πλην της κεντρικής Διοίκησης, πόσο μάλλον  όταν αυτά αποτελούν ΝΠΙΔ, όπως εν προκειμένω. Και τούτο διότι οι παρεμβάσεις που επιχειρούνται με το εν λόγω σχέδιο ΠΔ, πέραν του γεγονότος ότι αφορούν σημαντικά εκτεταμένη περιοχή, συνιστούν σημαντική περιβαλλοντική παρέμβαση σε αυτήν και δεν επιτρέπεται να ανατίθενται σε άλλα όργανα πέραν της κεντρικής Διοίκησης (ΣτΕ Ολομ. 3661/2005, ΣτΕ 1865/2015, 2054/2014, 1596/2013, 1814/2012, 4495/2009, 3908/2007, κλπ).   

      3) Αναφέρεται  ΑΟΡΙΣΤΑ  στις συγκεκριμένες διατάξεις ότι η θήρα στις περιοχές αυτές επιτρέπεται «έπειτα από διαβουλεύσεις με τις αρμόδιες αρχές», χωρίς να προσδιορίζεται ποιες είναι οι αρμόδιες αρχές και σε τι συνίστανται οι εν λόγω διαβουλεύσεις.  Ούτε, για τους ανωτέρω λόγους, είναι επιτρεπτή η πρόβλεψη στο εν λόγω σχέδιο ΠΔ ότι η θήρα επιτρέπεται, εφόσον αυτή προβλέπεται στο εγκεκριμένο σχέδιο διαχείρισης του περιφερειακού πάρκου. Και τούτο διότι τούτο καταρτίζεται, σύμφωνα με την περ. α' της παρ. 1 του άρθρου 4 του Ν. 4519/2018, με βάση τα στοιχεία που παρέχει ο Φορέας Διαχείρισης και την αιτιολογημένη γνώμη αυτού που αποτελεί ΝΠΙΔ.   

      4) Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι σε πολλά σημεία του ΠΔ, πέραν των σημείων που αναφέρονται στην άσκηση θήρας, απαιτείται απλώς η αιτιολογημένη γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης και όχι η σύμφωνη γνώμη αυτού (π.χ. για τη Ζώνη Α3, Ι.3 παρ. 1 και 3, για τη Ζώνη Α4.1, Ι.4 παρ. 3, κλπ).   

      5) Σε κάθε περίπτωση επισημαίνεται ότι, η άσκηση της οργανωμένης θήρας δεν παραβιάζει, κατά το ΣτΕ, την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της πανίδας και χλωρίδας της περιοχής, αλλά αποτελεί μορφή διαχείρισης αυτού (ΣτΕ 1047/2001).   

      6) Στην Υ.Α. 170195/758/26.11.2018 Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (ΦΕΚ/5351/Β/2018),  επισημαίνεται η αναγνώριση του ρόλου της θήρας στα μεσογειακά δασικά οικοσυστήματα και η περαιτέρω βελτιστοποίηση της ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης.  

      7) Τέλος, υπογραμμίζουμε ότι η άσκηση της θήρας στις περιοχές του Δικτύου NATURA 2000 είναι απόλυτα νομότυπη και ουσιαστικά ορθή για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, διότι καμία διάταξη Νόμου, Οδηγίας, Κανονισμού κ.λ.π. δεν επιβάλει την απαγόρευση κυνηγίου στις περιοχές NATURA. Μάλιστα, στην Ελλάδα σε πολλές περιοχές NATURA, παρ' όλα αυτά, υπάρχουν απαγορεύσεις κυνηγίου ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες. Να σημειωθεί ότι, η Επίτροπος Περιβάλλοντος κα BJERREGAARD, η Επίτροπος Περιβάλλοντος κα. M. Vallstrom, καθώς και ο Επίτροπος Περιβάλλοντος κος Σ. Δήμας, στη Διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα (Ιούνιος 2006) και ο Επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Ε.Ε. κος P. Murphy, έχουν σαφώς δηλώσει ότι το κυνήγι, μέσα στις Ειδικά Προστατευόμενες Περιοχές του Δικτύου, δεν θα πρέπει γενικά ή αυτόματα να απαγορευτεί και αποτελεί αποδεκτή δραστηριότητα όπως το ψάρεμα, οι καλλιέργειες και οι λοιπές ανθρώπινες δραστηριότητες. Αυτή η θεώρηση   ισχύει ισότιμα και για την πλειοψηφία των οικοτόπων για τους οποίους ισχύει το καθεστώς Natura 2000 και έχει εκφρασθεί και από πολλά άλλα όργανα της Επιτροπής, όπως ο Γενικός Διευθυντής για την εφαρμογή του Natura 2000 στην Ε.Ε. κος Jim Currie (έκδ. Natura 2000 Φεβρ.1998, σελ.2). Οι προτεραιότητες που θέτει η Ε.Ε. στην περιβαλλοντική της πολιτική, θα πρέπει να τονισθεί ότι δεν βασίζονται σε απαγορεύσεις, αλλά στην εφαρμογή μέτρων διαχείρισης βάσει της αρχής της συνετής χρήσης των φυσικών πόρων, κάτι που αποτελεί και έναν κύριο στόχο της περιβαλλοντικής πολιτικής της. Το κυνήγι, ως συνετή χρήση του θηραματικού πόρου, μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην προστασία των οικοσυστημάτων, τα οποία κάλλιστα μπορούν να διατηρηθούν και να βελτιωθούν προς όφελος της άγριας ζωής, υπό την αξία που η θήρα τους προσδίδει. Σε αυτό το πνεύμα, η Ε.Ε. χρηματοδοτεί Πρόγραμμα προώθησης και συνεργασίας μεταξύ των Κυνηγετικών Οργανώσεων και των Διαχειριστικών Αρχών των περιοχών NATURA με τον τίτλο: «NATURA 2000. Μια ευκαιρία για τη βιοποικιλότητα και το κυνήγι στην Ευρώπη» (NATURA 2000. An opportunity for Biodiversity and Hunting in Europe). 
      Το ισχύον νομικό πλαίσιο άσκησης θήρας εξασφαλίζει ένα πολύ μεγάλο βαθμό ασφαλείας, όσον αφορά στην προστασία των ειδών. Από στοιχεία της F.A.C.E. και του Εθνικού γραφείου για το κυνήγι και την άγρια ζωή (Office National de la Chasse et de la Faune Sauvage), προκύπτει πως η Ελλάδα έχει το αυστηρότερο καθεστώς για το κυνήγι, σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς η εθνική μας νομοθεσία περιέχει διατάξεις σαφώς αυστηρότερες ακόμα και των διατάξεων των Διεθνών Συμβάσεων και των Κοινοτικών Οδηγιών.

     

    Για τους λόγους αυτούς, παρακαλούμε να ληφθούν υπόψη οι ως άνω παρατηρήσεις μας και να επέλθουν οι δέουσες αλλαγές στο εν λόγω σχέδιο ΠΔ, όσον αφορά στην άσκηση της θήρας.  ..................... ΠΗΓΗ : ksellas.gr



      10-1--2019    : Η Ελλάδα αναδείχθηκε 2η καλύτερη χώρα του κόσμου για να ζεις στην ύπαιθρο ...

    Απο που προέρχεται και γιατί το σπάμε. Πανάρχαιο έθιμο του λαού μας για την γιορτινή μέρα της έλευσης του νέου χρόνου.

    Η διαβίωση στην ύπαιθρο μπορεί ενίοτε να επιφυλάσσει διάφορους κινδύνους, σίγουρα όμως προσφέρει και πρωτοφανή πλεονεκτήματα για την σωματική και ψυχική υγεία. Άλλωστε δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που εξηγούν πως αισθάνθηκαν καλύτερα και ο τρόπος ζωής τους άλλαξε σημαντικά αφότου μετακόμισαν στην εξοχή και άφησαν τα διαμερίσματα της πόλης μια για πάντα.
    Ο δείκτης Fresh Air Living Index αναδεικνύει τις καλύτερες χώρες για να ζει κάποιος στην ύπαιθρο. Μάλιστα ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως η χώρα μας βρίσκεται στη δεύτερη θέση της κατάταξης παγκοσμίως. Πρώτη ξεχωρίζει η Ισπανία, ενώ στην τελευταία θέση βρίσκεται το Κουβέιτ.
    Από τα συμπεράσματα της έρευνας προκύπτει πως αν κάποιος θέλει να μείνει στην ύπαιθρο στην Ευρώπη η καλύτερη πρόταση θα ήταν να επισκεφτεί την Ισπανία. Αν βρεθεί στην Αφρική, καλό θα ήταν να κινηθεί στη νότια πλευρά της, ενώ στη Λατινική Αμερική η Χιλή είναι η πιο ιδανική περιοχή. Από την Ασία ξεχωρίζει η Ταϊλάνδη, ενώ από την κεντρική Αμερική η Κόστα Ρίκα.
    Στη συνέχεια παραθέτουμε τη λίστα με τις είκοσι καλύτερες περιοχές του κόσμου για να ζήσει κάποιος... κατασκηνώνοντας. Αυτές φημίζονται για τον καθαρό τους αέρα, για τα φυσικά τους τοπία ή τη δυνατότητα για πεζοπορίες και αναρρίχηση. ..................... ΠΗΓΗ : huffingtonpost.gr





      1-1--2019    : Το σπάσιμο του ροδιού την Πρωτοχρονιά. ...

    Απο που προέρχεται και γιατί το σπάμε. Πανάρχαιο έθιμο του λαού μας για την γιορτινή μέρα της έλευσης του νέου χρόνου.

    Ένα πανάρχαιο έθιμο του λαού μας για την γιορτινή μέρα της έλευσης του νέου χρόνου είναι «το σπάσιμο του ροδιού». Το έθιμο αυτό αρχικά εντοπίστηκε στην Πελοπόννησο, αν και μετά διαδόθηκε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
    Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία, ντυμένοι όλοι με τα καλά τους ρούχα για να παρακολουθήσουν τη Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και να υποδεχτούν το νέο χρόνο, καλό κι ευλογημένο. Στην επιστροφή, ο νοικοκύρης του σπιτιού έχει στην τσέπη του ένα λειτουργημένο ρόδι, που στην Μικρά Ασία το φυλούσαν στα εικονίσματα από τις 14 Σεπτέμβρη, δηλαδή τη μέρα του Σταυρού.
    Είναι αυτός που κάνει το ποδαρικό και σπάει το ρόδι. Πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι της εξώπορτας και να του ανοίξουν. Δεν κάνει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του. Έτσι είναι ο πρώτος που μπαίνει στο σπίτι για να κάνει το ποδαρικό με το ρόδι στο χέρι.
    Μπαίνοντας μέσα , με το δεξί πόδι, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα για να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: «με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι , τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά.»
    Τα παιδιά μαζεμένα γύρω-γύρω κοιτάζουν οι ρώγες να είναι τραγανές και κατακόκκινες. Όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες , τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος.
    Άλλη ευχή που συνηθίζεται να λέγεται κατά το σπάσιμο του ροδιού είναι: «Όσο βαρύ είναι το ρόδι, τόσο βαρύ να είναι το πορτοφόλι μας, όσο γεμάτο καρπούς είναι το ρόδι, να είναι γεμάτο το σπίτι μας με καλά και όσο κόκκινο είναι το ρόδι, τόσο κόκκινη να είναι και η καρδιά μας!»
    Οι λέξεις ρόδι και ροδιά, εκτός από την προφανή τους ετυμολογική σχέση με τη νήσο της Ρόδου, είναι άμεσα συνδεδεμένες με τις έννοιες ροή και δύναμη. Η δύναμη λοιπόν αυτού του καρπού είναι χαρακτηριστική στην ελληνική μυθολογία και όχι μόνο, αφού τα ιστορικά δεδομένα που σχετίζονται μ`αυτό τον καρπό είναι ανεξάντλητα.
    Στην Αρχαία Ελλάδα πίστευαν πως η δύναμη του ροδιού κρυβόταν στους πολυάριθμους κόκκους του (αφθονία και γονιμότητα), αλλά και στο πορφυρό χρώμα του (χρώμα που φέρνει καλή τύχη). Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως, ακόμη και σήμερα, αποτελεί ένα από τα πιο εκφραστικά σύμβολα της ελληνικής λαογραφίας, με έντονη παρουσία σε κάθε μορφή και έκφραση της παραδοσιακής ζωής.
    Τα έθιμα που σχετίζονται με το ρόδι, ποικίλλουν στην πράξη από τόπο σε τόπο και διαφέρουν μεταξύ τους όπως και τα μέρη της Ελλάδας στα οποία το συναντάμε. Τα πιο γνωστά βέβαια είναι η χρήση του στην Παρασκευή των κολλύβων, η συμμετοχή του σε διάφορες φάσεις του γαμήλιου εθιμικού κύκλου και φυσικά, το σπάσιμό του την Πρωτοχρονιά ως ένδειξη καλού ποδαρικού για το νέο έτος. ..................... ΠΗΓΗ :





      19-9--2018    : “Το κυνήγι της τραπέλας” ...

    του Ηλία Κάσση.

    ΤΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΛΑΣ

    Η τραπέλα ήταν ομαδικό κυνήγι ορτυκιών στον Ψωμαθιά. Εκεί σταματούσαν τα ορτύκια κατά τη μετανάστευσή τους προς την Αφρική. Ομάδες ένδεκα ατόμων με μεγάλες απόχες στα χέρια περπατούσαν στο βουνό σε καθορισμένες θέσεις σε σχηματισμό πετάλου.
    Όταν τα ορτύκια άκουγαν το θόρυβο και σηκώνονταν από τα χαμόκλαδα, τότε με επιδέξιες κινήσεις τα έπιαναν ζωντανά με τις απόχες στον αέρα. Το κυνήγι της τραπέλας περιγράφεται αναλυτικά στα “Λαογραφικά”, του Κυριάκου Κάσση.
    Το κυριότερο σύστημα κυνηγιού του ορτυκιού είναι η «τραπέλα». Τραπέλα λέγοντας εννοούμε ολόκληρη την παρέα, που θα κυνηγήσει για λογαριασμό της σε ορισμένο τόπο καθώς και τον τρόπο με τον οποίο θα κυνηγήσει. Ο πιο επιδέξιος κυνηγός είναι ο αρχηγός της τραπέλας.
    Όταν φθάσουν στον τόπο του κυνηγιού, ο αρχηγός ορίζει τις θέσεις του καθενός. Σχηματίζουν ένα είδος παραλληλόγραμμου, στου οποίου τη μία πλευρά παρατάσσονται δύο καλοί κυνηγοί με τον αρχηγό στη μέση. Είναι περίεργα τα ονόματα, που έχουν ο καθένας τους και γι’ αυτό το αναφέρω.
    Ο αρχηγός λέγεται «Κολίτης» και καθένας από τους άλλους δύο της ίδιας γραμμής λέγεται «Αζάλικας».

    Παραπάνου από τον κάθε Αζάλικα και στις μεγάλες πλευρές του παραλληλόγραμμου στέκει και από ένας άλλος κυνηγός που λέγεται «Παραζάλικας».
    Στην ίδια γραμμή και σ’ άλλη τόση απόσταση απ’ τον Παραζάλικα, στέκεται άλλος κυνηγός, που λέγεται «Φτερό».
    Ακόμα πέρα, στις δύο άλλες γωνίες του παραλληλογράμμου στέκουν από δύο ή και περισσότεροι κυνηγοί, οι λεγόμενοι «Ξεφτέρια».
    Στην θέση αυτή τοποθετούνται συνήθως γυναίκες και παιδιά. Έχουμε λοιπόν τον Κολίτη, δύο Αζάλικες, δύο Παραζάλικες, δύο Φτερά και δύο μπουλούκια από Ξεφτέρια. Καθένας απ’ αυτούς κρατεί την απόχη του.
    Όταν θα δώσει το σημείο ο αρχηγός, αρχίζουν τα Ξεφτέρια ν’ απλώνονται σε τρόπο, ώστε να κλείσουν την πλευρά του παραλληλογράμμου.
    Έπειτα, με φωνές και όπως αλλιώς μπορούν, κάνουν θόρυβο, σηκώνουν τα φωλιασμένα στους θάμνους ορτύκια και, ενώ πιάνουν όσα μπορούν με τις απόχες, τα διώχνουν συγχρόνως προς το μέρος που περιμένουν έτοιμοι οι άλλοι κυνηγοί.
    Η γρηγοράδα του κυνηγού συνίσταται όχι μόνο στο πιάσιμο του ορτυκιού με την απόχη στον αέρα, αλλά και στο ξεμπέρδεμα του πουλιού από το δίχτυ. Για τσάντα έχουνε τον κόρφο τους.
    Ένα – ένα πουλί μπαίνει ζωντανό στη σακούλα που σχηματίζει το πουκάμισο. Μερικών η επιτηδειότης είναι θαυμαστή. Οι πιο επιδέξιοι απ’ αυτούς πιάνουν δύο ορτύκια χωρίς να κατεβάσουν την αποχή. Μόλις δηλαδή πιάσουν το ένα, δίνουν μια στροφή στη σακούλα και το κλείνουν στην άκρη τους. Έπειτα πιάνουν και το δεύτερο, κατεβάζουν την απόχη και τα ξεμπερδεύουν απ’ το δίχτυ και τα δύο χώνοντάς τα μέσα στο πουκάμισό τους.
    Όταν τα Ξεφτέρια φθάσουν στη γραμμή των Φτερών ενώνονται κι’ αυτά μαζί τους. Το ίδιο κάνουν και οι Παραζάλικες μέχρι που να φθάσουν στη γραμμή του αρχηγού, όπου και τελειώνει το πρώτο κυνήγι της τραπέλας. Έπειτα, κατά τον ίδιο τρόπο, ακολουθεί το δεύτερο και τα λοιπά. Η απόσταση από κυνηγό σε κυνηγό δεν είναι μεγαλύτερη από 4 μέτρα.
    Το καλύτερο κυνήγι της τραπέλας γίνεται στις πλαγιές και όχι στο ίσιωμα. Εννοείται ότι οι Μανιάτες δεν περιορίζονται μόνο στην τραπέλα. Κυνηγούν και καθένας χωριστά με την απόχη. Υπάρχουν και πολλές γυναίκες, οι οποίες έχουν εξασκηθεί και μεταχειρίζονται θαυμάσια την απόχη. Επίσης σκοτώνονται όχι λίγα ορτύκια και με το ντουφέκι.
    Τα ζωντανά ορτύκια μπαίνουν σε μεγάλα κλουβιά και στέλνονται στον Πειραιά και στο εξωτερικό. Όσα σκοτώνουν, τα παστώνουν σε πιθάρια και τα πουλούν ή τα κρατούν για το σπίτι τους.

    ΑΤΟΜΙΚΟ ΚΥΝΗΓΙ ΜΕ ΑΠΟΧΗ

    Το ατομικό κυνήγι με απόχη γινόταν σε καλλιεργημένες περιοχές, όπου ο αριθμός των ορτυκιών δεν ήταν μεγάλος, αλλά οι κυνηγοί μπορούσαν «να λέπουσι χάμου τ΄ αρδύκια και να τα κουπώνουσι». Τα ορτύκια συνήθως βρίσκονταν στις γωνίες των χωραφιών κρυμμένα κάτω από υπολείμματα ξερών χόρτων. Το κυνήγι αυτό γινόταν συνήθως τις απογευματινές ώρες κατά τις οποίες τα ορτύκια λόγω του καύσωνα παρουσίαζαν απροθυμία προς πτήση. ..................... ΠΗΓΗ : /efisoul63.wordpress.com







      11-4--2018    : Το αγόρι που το μεγάλωσε μια αγέλη λύκων είναι σήμερα ένας άνδρας 72 ετών και δηλώνει απογοητευμένος από τη ζωή των ανθρώπων ...

    Το 1965 ο Marcos Rodriguez Pantoja εντοπίστηκε σε μια σπηλιά την οποία μοιραζόταν με μια αγέλη λύκων με την οποία ζούσε επί 12 χρόνια.
    Ήταν αγοράκι ακόμη όταν πέθανε η μητέρα του και ο πατέρας του τον εγκατέλειψε. Για την ακρίβεια τον είχε πουλήσει σε έναν αγρότη ο οποίος ζούσε στα βουνά της Sierra Morena, στην Ισπανία.
    Ο ίδιος εκτιμά σήμερα, πως πρέπει να ήταν έξι ή επτά ετών τότε. Ο αγρότης όμως πέθανε αφού πρώτα τον είχε αφήσει να ζήσει στα βουνά, μέσα στην άγρια φύση.
    Σε ηλικία 19 ετών πια, ο Pantoja εντοπίστηκε από την ισπανική πολιτοφυλακή στη σπηλιά με τους λύκους και έτσι επέστρεψε στον πολιτισμό. Και τότε άλλαξαν τα πάντα.
    Η ζωή του έγινε αντικείμενο μελέτης για τους ανθρωπολόγους, γράφτηκαν βιβλία ενώ το BBC παρουσίασε ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ το 2013.
    Σήμερα το Pantoja είναι 72 ετών και ζει στο μικρό χωριό Rante στην επαρχία της Γαλικίας.
    Ακόμη και έτσι όμως, δηλώνει απογοητευμένος από τον ανθρώπινο τρόπο ζωής και παραδέχεται ότι προσπάθησε να επιστρέψει στα βουνά, αλλά οι λύκοι πλέον δεν τον αναγνωρίζουν ως έναν από αυτούς. ..................... ΠΗΓΗ : Sciencemag.org





      5-4--2018    : Tι "βλέπουν" οι σκύλοι όταν μυρίζουν; ...

    Δεν έχετε αναρωτηθεί τι «βλέπει» ο σκύλος σας όταν μυρίζει ψάχνοντας για κάτι; Ποια είναι η «μορφή» της μυρωδιάς;
    Για να το ανακαλύψουν κάποιοι επιστήμονες εξέτασαν 48 σκύλους, οι μισοί από τους οποίους είχαν ειδική εκπαίδευση είτε αστυνομική είτε ως διασώστες. Σε ένα δωμάτιο εργαστηρίου, οι επιστήμονες έσυραν το αγαπημένο παιχνίδι κάθε σκύλου στο πάτωμα μέχρι το σημείο όπου το έκρυψαν. Στη συνέχεια ένας ερευνητής έφερε το σκύλο στο δωμάτιο, του έδειξε το αρχικό σημείο της γραμμής μυρωδιάς και του έδωσε την εντολή να βρει το παιχνίδι και να του το φέρει.
    Με μία δοκιμή, ο σκύλος βρήκε είτε το αγαπημένο του παιχνίδι είτε ένα διαφορετικό αντικείμενο! Πολλοί από τους σκύλους που έκπληκτοι βρήκαν κάτι άλλο συνέχισαν να ψάχνουν το παιχνίδι τους που βρισκόταν στο «μονοπάτι» της οσμής. Κι αυτό αποτελεί ένδειξη ότι έχουν στο μυαλό τους μια νοητική αναπαράσταση αυτού που περίμεναν να βρουν, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες στο Journal of Comparative Psychology.
    Τόσο οι οικόσιτοι όσο και οι εργαζόμενοι σκύλοι είχαν τα ίδια αποτελέσματα στα τεστ, επιβεβαιώνοντας προηγούμενες μελέτες που έδειχναν ότι η εκπαίδευση δεν βελτιώνει απαραίτητα την απόδοση του σκύλου. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα άλογα έχουν νοητικές εικόνες του αφεντικού τους και άλλων αλόγων – με βάση τους ήχους της φωνής τους και τα χλιμιντρίσματα. Αλλά οι επιστήμονες γνωρίζουν λίγα σχετικά με το πώς η μυρωδιά και η νόηση συνδέονται στην περίπτωση των ζώων που βασίζονται σε σημαντικό βαθμό στην μυρωδιά, όπως σκύλοι, ελέφαντες και ποντίκια.
    Τώρα έχουμε μια καλύτερη ιδέα τουλάχιστον για τους σκύλους μας: σχηματίζουν εικόνα αυτού που ψάχνουν. ..................... ΠΗΓΗ : Sciencemag.org




Top

© Giorgio Peppas










E-mailme - Giorgio Peppas
Webmaster