ΥΔΡΟΒΙΑ
τι όμορφη λέξη ,δηλαδή με απλά λόγια "ζουν στο νερό".
Το μυαλό μας πάει σε όμορφα πουλιά , με πολύχρωμα φτερά και σε διάφορα μεγέθη και σχήματα , που πετάνε πάνω από τον ουρανό , την θάλασσα και τα ποτάμια.. Βάλτος, ευγενικά υγρότοπος, μία λέξη που δεν θυμίζει τίποτε καλό, λάσπες , κουνούπια , σαπίλα , κίνδυνο να πνιγείς , αρρώστιες παλιά, γενικώς ένα μέρος προς αποφυγήν. Και όμως αυτά τα δύο τόσο διαφορετικά πράγματα είναι δεμένα μέχρι θανάτου μεταξύ τους, τα πρώτα δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς το δεύτερο και το δεύτερο χωρίς τα πρώτα δεν θα χρησίμευε σε τίποτε.
ΥΓΡΟΤΟΠΟΣ σημαίνει κατά λέξη "υγρή γη."
Αναφέρεται σε κάθε περιοχή που καλύπτεται εποχιακά η μόνιμα από νερό, τρεχούμενο η στάσιμο. Ακόμη χαρακτηρίζονται ως υγρότοποι θαλάσσιες περιοχές με βάθος νερού μικρότερο από έξη μέτρα κατά την άμπωτη. Ένα οικοσύστημα τέλειο που έφτιαξε η φύση για τα πλάσματα της και πολύ ευάλωτο όμως. Τα τελευταία χρόνια ζούμε από κοντά την προσπάθεια για την εφαρμογή ενός καλά οργανωμένου σχεδίου που έχει σαν βασικό σκοπό την απομάκρυνση ορισμένων δραστηριοτήτων , με πρώτο το κυνήγι , από τους υγρότοπους , για καθαρά λόγους "μόδας " για δήθεν προστασία των πουλιών κ.λ.π.
Χωρίς να λαμβάνουμε υπ όψιν, ότι μετά θα υπάρξει πλήρη αναρχία, μπαζώματα κτίσιμο σπιτιών , παράνομη άντληση των νερών για να γίνουν χωράφια , βοσκή μεγάλων ζώων μέσα στην υπό προστασία περιοχή κ.λ.π. Εφ όσον πλέον δεν υπάρχει το άγρυπνο μάτι του κυνηγού να δει τις διάφορες παρανομίες.
Πού είναι οι λεγόμενοι "οικολόγοι" όταν τα πουλιά έχουν πρόβλημα λόγο καιρικών συνθηκών στον υγρότοπο , πουθενά ,μόνο οι ΚΥΝΗΓΟΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ,παλεύουν με κρύο και λάσπη για να τους ρίξουν τροφή που αγόρασαν με τα λεφτά τους!..και να τα προσέχουν από ασυνείδητους οπλοφόρους. Πού είναι, όταν μπαζώνονται οι παραλίες η κτίζονται η γίνονται σκουπιδότοποι οι υγρότοποι , όπως γίνεται τώρα σχεδόν παντού.
Οι φίλοι μας το πολύ να βγουν σε κάποιο κανάλι TV για να κλαφτούν για τα πουλάκια τα κακόμοιρα που τα σκοτώνουν οι κακοί κυνηγοί όταν κάνει κρύο και βεβαίως να πάρουν και κάποια επιδότηση για να τα βοηθήσουν , η να κτίσουν κανένα παρατηρητήριο πουλιών με το αζημίωτο βεβαίως , το οποίο μετά θα εγκαταλειφθεί στην τύχη του και στο τέλος θα γίνει μνημείο εγκατάλειψης η τουαλέτα των διερχομένων, τι να πω άλλο !!!!!!.
Γιατί στο κάτω κάτω , ποιόν ενδιαφέρει να διαχειριστεί ορθολογικά ένα οικοσύστημα και να μπει στον κόπο να συνυπολογίσει όλους τους "κρίκους της αλυσίδας" που περιλαμβάνουν από βιοτικούς και αβιοτικούς παράγοντες , μέχρι χρήσεις γης και ανθρώπινες δραστηριότητες.
Οι υγρότοποι αν διαχειριστούν σωστά μας χωράνε όλους και μπορούν να συνυπάρξουν όλες οι δραστηριότητες, αρκεί να υπακούουν σε νόμους που θα τηρούνται από όλους. Με τον ερχομό του φθινοπώρου κάθε κυνηγός ξεχωριστά , ετοιμάζεται. Έτσι και ο βαλτοκυνηγός με σκυλί φέρμας αρχίζει και αυτός τις προετοιμασίες του. Ο βάλτος είναι ένα εχθρικό περιβάλλον ειδικότερα για όσους δεν γνωρίζουν το μέρος και πολλές φορές προκαλεί σοβαρά ατυχήματα.
Ένα περιβάλλον όπου βασιλεύουν τα υδρόβια χόρτα, οι πυκνοί καλαμώνες και τα βούρλα. Χωρισμένος πολλές φορές από κανάλια και καναλάκια, από μικρούς η μεγάλους υδάτινους καθρέπτες και από τέλματα που φιλοξενούν μια ετερογενή πανίδα, αποτελούμενη από πολλά είδη που άλλα κυνηγιούνται και άλλα όχι.
Το κυνήγι στο βάλτο είναι ένα από τα πιο πολύπλοκα κυνήγια που γίνονται στην χώρα μας, με τους μεγαλύτερους περιορισμούς και με αρκετές διαφορές από χώρα σε χώρα. Εγώ θα αναφερθώ στο κυνήγι με σκύλο φέρμας , το οποίο και εξασκώ . Από την Βόρεια Ευρώπη , από την από την τούνδρα και από τα σύνορα των αρκτικών περιοχών, όπου πέρασε το καλοκαίρι, ξεκινάει η ετερογενής μάζα των αποδημητικών πουλιών και μετακινείται προς τον νότο διασχίζοντας την Λεκάνη της Μεσογείου, για να φτάσει στην Αφρική μέχρι τις περιοχές του Ισημερινού.
Όλα τα αποδημητικά Ευρωπαϊκά είδη περιλαμβάνονται ανάμεσα σε εκείνα που πάντα ψάχνουν ένα ζεστό κλίμα (καλοβάτικα, ορτύκια , τρυγόνια κ.λ.π), ακόμα και εκείνα που δυσκολεύονται λιγότερο να συνυπάρχουν με την παγωνιά (όπως χήνες, παπιά, μπεκατσίνια, τουρλίδες κ.λ.π ).
Ήδη από τα μέσα Σεπτεμβρίου και αν το φθινόπωρο είναι αρκετά πρόωρο σε σχέση με το τέλος του καλοκαιριού και η θερμοκρασία κατεβαίνει λόγο των βορείων ανέμων, παρατηρείται μία ξεκάθαρη αποδημία.
Η αυγή είναι η μαγική στιγμή ολόκληρης της κυνηγετικής ημέρας , αν και ο βάλτος είναι σε θέση να φυλάει εκπλήξεις κάθε στιγμή της ημέρας. Πρασινοκέφαλες, σαρσέλες , φαλαρίδες, κιρκίρια, χουλιαρόπαπιες , μπεκατσίνια νερόκοτες, είναι μερικά από τα πουλιά που μπορούμε να συναντήσουμε στο κυνήγι μας και βεβαίως οι φίλες μας οι Χήνες "απαγορευμένος καρπός ", μαζί με διάφορα όμορφα πουλιά που απαγορεύεται το κυνήγι τους , αλλά ομορφαίνουν τον υγρότοπο και την ζωή μας, όπως κύκνοι , πελεκάνοι, ερωδιοί κ.λ.π Πρασινοκέφαλες, σαρσέλες, φαλαρίδες, μόλις ο ουρανός ξανοίγει πετάνε φεύγοντας από τους τόπους της βοσκής που πέρασαν την νύχτα για να αρχίσουν ξανά το ταξίδι αν έρθει η ώρα της αποδημίας η για να πάνε ξανά στις μεγάλες υδάτινες επιφάνειες όπου θα περάσουν τις ώρες της ημέρας.
Μερικά από αυτά τα πουλιά παραμένουν στα μέρη που έψαχναν την τροφή τους και την ημέρα , αν τα βοηθάει και ο τόπος και η βλάστηση του. Δηλαδή αν υπάρχουν καλαμιές, λούτσες που καλύπτονται από πυκνή βλάστηση, κανάλια που έχουν στην όχθη τους καλάμια η βλάστηση πυκνή κ.λ.π Σε αυτά τα μέρη παραμένουν , κάποια παπιά διαφορετικών ειδών όπως πρασινοκέφαλα, σαρσέλες, κιρκίρια, φαλαρίδες ,νερόκοτες , μαζί με τα αγαπημένα μπεκατσίνια που βρίσκονται παντού όπου υπάρχει χαμηλό νερό και καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας, και διηγούνται γοητευτικές ιστορίες ζωής , με χορούς αγάπης στον ουρανό και παιχνίδια μέσα στην λάσπη με τους συντρόφους τους!
Όλα αυτά μαζί αποτελούν τα θηράματα που ψάχνουν οι ρομαντικοί κυνηγοί με τα έμπειρα σκυλιά τους και που τόσο τους γοητεύουν, σε μία αφιλόξενη περιοχή για αυτούς και με πολύ δύσκολες συνθήκες συνήθως.
Το κυνήγι στο βάλτο χρειάζεται πολύ επιμονή , ατελείωτο περπάτημα σε δύσκολα μέρη, είναι μία διαρκής υπερένταση όταν υπάρχουν συνεχή περάσματα αποδημητικών πουλιών. Μερικές φορές περνάνε ολόκληρες ώρες περπατήματος, χωρίς να συναντούμε τίποτε , τότε φτιάχνουμε σκούρο δέρμα επιδερμίδας αν υπάρχει ήλιος και παρατηρούμε με τα κιάλια στον ορίζοντα τους ελιγμούς , τα παιχνίδια, τους σχηματισμούς πτήσεις, των κοπαδιών των πουλιών μέσα στην θάλασσα.
Ο βαλτοκυνηγός πρέπει να είναι προετοιμασμένος καλά, με ειδικό εξοπλισμό , ρούχα, γαλότσες ψηλές, γάντια, σκοινί μερικών μέτρων πάντα, κατάλληλα φυσίγγια κ.λ.π. Το βασικότερο όλων, είναι να γνωρίζεις το μέρος καλά , αλλιώς μόνο με κάποιον ντόπιο, διότι ο κίνδυνος που παραμονεύει είναι μεγάλος και ποτέ μόνος σου.
Επίσης ο σκύλος πρέπει να είναι ζώο αρκετά ήρεμο που να αγαπάει αυτό το κυνήγι .
Συνηθισμένο στο πολύωρο κυνήγι στο νερό, κρύο, " αλλιώς δεν έχετε τύχη " , μαλακό πάνω στα πουλιά και με πολύ καλή επαναφορά για να μην χάνεται τα κτυπημένα θηράματα. Εδώ θα κάνω και μία δική μου παρατήρηση-διαπίστωση τουλάχιστον στα μέρη που κυνηγώ εγώ, τα οποία είναι τεράστιες ανοιχτές εκτάσεις με νερό. Το σκυλί φέρμας πρέπει να είναι ψηλής φυλής δηλαδή , Σέττερ, Πόιντερ, Μπράκ Γερμανικά όλων των τύπων κ.λ.π.
Παρατήρησα ότι στο πολύωρο ψάξιμο σε αυτά τα μέρη που κυνηγώ ,εγώ τα κοντά σκυλιά ,όπως Μπρετόν που έχει ο αδερφός μου, κυνηγάνε καλά αλλά έχουν πρόβλημα όταν το νερό είναι πάνω από είκοσι πόντους, δεν μπορούν να ψάξουν τα μέρη και η συνεχής επαφή, αντίσταση του νερού στο στήθος τους τα κουράζει , δεν μπορούν επίσης να καλπάζουν.
Το κυνήγι στον βάλτο έχει σχεδιαστεί εκ των προτέρων με την βοήθεια του ντόπιου φίλου μου που με φιλοξενεί. Το γνωστό φόρτωμα πραγμάτων , αυτή την φορά πολύ περισσότερα ρούχα, σκυλιά και βούρ.. στην εθνική, το ταξίδι αυτή την φορά μοναχικό και χωρίς αγωνία για εύρεση θηράματος , γνωρίζω πλέον καλά ότι ο βάλτος δεν μας αφήνει ποτέ άδειους, κάτι θα μας δώσει πολλά η λίγα .
Μετά από τέσσερις ώρες είμαι στον προορισμό μου το σπίτι του φίλου μου. Άραγμα δίπλα στο τζάκι ,ζεστός καφές, μακριά κυνηγοκουβέντα για το πώς πήγε η χρονιά μέχρι τώρα , ο φίλος μου είναι τρελός μπεκατσάς, έχει πολύ καλά σκυλιά τα τελευταία χρόνια Πόιντερ , Σέττερ., αρκετές φορές κυνηγάμε παρέα. Κυνηγάει σχεδόν κάθε μέρα την μακρομύτα , και το καλοκαίρι έχει τρέλα με τα τρυγόνια .
Με τα υδρόβια ασχολείται μόνο μαζί μου , γιατί μόνος του δεν πάει βαριέται το πολύ κανένα καρτέρι όταν έχει πολλά πουλιά.
Οι πληροφορίες που μου δίνει καλές , υπάρχουν πολλά παπιά , φαλαρίδες και μπεκατσίνια., σε λίγο ακολουθεί τοπικό φαΐ ψάρια παστά λιασμένα στα κάρβουνα , τύπου γούνας για όποιον ξέρει, μιαμ μιαμ !! Το κάτι άλλο σας λέω από άποψη γεύσεως, κρασί και γρήγορα για ύπνο , γιατί η αυριανή ημέρα ξεκινάει πολύ πρωί, για να προλάβουμε την πρωινή έξοδο των πουλιών στην θάλασσα (το μοναδικό καρτέρι που κάνω και όχι πάντα ,είναι αυτό και το βραδινό μπάσιμο των πουλιών στις βοσκές).
Το ξημέρωμα με βρίσκει στην φυλάχτρα , να παγώνω από το κρύο, δίπλα μου ο Όλεθρος ένα Γκόρντον που μπορεί να απορτάρει οτιδήποτε από οπουδήποτε στο νερό, προσπαθώντας να διακρίνω τις σκοτεινές γρήγορες φιγούρες στον ουρανό.
Οι πρώτες τουφεκιές αρχίζουν να πέφτουν , τα πουλιά άρχισαν να βγαίνουν , η ένταση ανεβαίνει τα μάτια προσπαθούν να διακρίνουν αυτά τα βέλη που περνούν, ακούω τον ντόπιο φίλο μου εκατό μέτρα πιο πέρα να ρίχνει τουφεκιές,
οι σφυγμοί αρχίζουν να καλπάζουν , ξαφνικά διακρίνω δύο σκοτεινές τορπίλες να έρχονται προς το μέρος μου, τρεις τουφεκιές , οι τορπίλες συνεχίζουν την πορεία τους με χορευτικά στον ουρανό, απογοήτευση με καταλαμβάνει ειδικά βλέποντας τον Όλεθρο να με κοιτά με ένα βλέμμα υποτιμητικό , σαν να μου λέει αφεντικό δεν ντρέπεσαι! ήταν πουλιά που μπορούσες να πάρεις , συγνώμη φίλε μα είμαι παγωμένος του λέω!, ξανά τουφεκιές από τον φίλο μου και σχεδόν από παντού. Καθώς γυρνάω το κεφάλι δεξιά - αριστερά ,βλέπω τον Όλεθρο να σηκώνεται και να κοιτάει επίμονα προς ένα σημείο του ουρανού , στρέφω το βλέμμα μου και βλέπω πέντε παπιά να έρχονται πάνω μου , τρεις τουφεκιές φεύγουν και δύο από αυτά πέφτουν στο νερό . Τότε ακούω και το ΠΛΑΦ και βλέπω τον Όλεθρο να κολυμπάει σαν χέλι γρήγορα ήδη προς το πρώτο.
Ο ήλιος έχει αρχίσει να βγαίνει ανάμεσα στα σύννεφα και η εικόνα μπροστά μου είναι μαγική, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ μόνο εμείς και οι ψαράδες γνωρίζουν αυτή την εικόνα ,κανείς μα κανείς άλλος δεν την φαντάζεται.
Εν τω μεταξύ ο σκυλάκος, μου έχει φέρει το πρώτο και πάει για το δεύτερο, είναι δύο πράσινα . Αυτή ήταν και η ολική κάρπωση του πρωινού καρτεριού από εμένα μαζί με το φίλο μου , τέσσερα παπιά και τρεις μπάλιζες.
Φτάνουμε στα γνωστά λιβάδια, του υγρότοπου με τα παρυδάτια και με τα αγαπημένα μπεκατσίνια . Αρχίζει το περπάτημα !!.. μέσα στα νερά και στα βούρλα , έχουμε ανοιχτεί μεταξύ μας περίπου εκατό μέτρα , γιατί τα μπεκατσίνια όταν ξεπετάγονται έχουν την τάση προτού πάρουν ύψος, να αλλάζουν απότομα πορεία και θέλει πολύ προσοχή στο που τουφεκάς.
Δεν πηγαίνουμε μακριά και έχω την πρώτη ξαφνική φέρμα από την Νίβα και αμέσως συναίνεση μακρινή του Ολεθρου , σε αυτό βοηθάει ο τόπος λόγο ότι το ένα σκυλί βλέπει από μακριά το άλλο όταν είναι σε φέρμα. Πλησιάζω και το μπεκατσίνι που σηκώνεται μου στέλνει το φιλί του!.. , αυτό το Κατσικάκι!.. του ουρανού όπως μου αρέσει να το ονομάζω, που τόσο θαυμάζω ,ελεύθερο από το έδαφος αρχίζει τα κόλπα του και τις τούμπες στον αέρα που είναι και ο σύμμαχος του , σηκώνω το όπλο ρίχνω δύο τουφεκιές αλλά είναι αργά , το πουλί είναι ήδη εκτός βολής, ο αέρας το βοήθησε να απομακρυνθεί και αυτό για τον ευχαριστήσει αρχίζει τα χορευτικά του που είναι σα να σχεδιάζει στον αέρα ένα σύνολο μπερδεμένων και αλλόκοτων γραμμών . ΑΡΑΒΟΥΡΓΗΜΑΤΑ που γι' αυτό είναι πάντα ο δρόμος της σωτηρίας, εκείνος που η φύση δίδαξε σε αυτό το είδος τόσο καλά, γεμίζοντας τη διαδρομή του με στροφές .Μια διαδρομή που παράδοξα καταλήγει σε μία νοητή ευθεία. Ο φίλος μου παίρνει άλλη μία μπάλιζα πιο πέρα.
Φτάνω σε ένα σημείο με λούτσα βαθιά , που είναι καλυμμένη από πυκνά αγκάθια , μεγάλα βούρλα, που σχεδόν πάντα βαστάει κάποιο μικρό παπί, τα σκυλιά είναι μακριά, περνάω δίπλα τίποτε , σήμερα δεν ήμαστε τυχεροί σκέφτομαι. Μήδεια σε φέρμα ¨Όπως αλλάζω πορεία για να πάω σε ένα άλλο πονηρό μέρος , τα σκυλιά είδη είναι στην λούτσα και τα βλέπω να είναι πολύ πονηρεμένα , το ένα μπαίνει μέσα και ξαφνικά δεν ακούω τον ήχο των πλάτς-πλουτς στο νερό και το άλλο να μένει σε φέρμα απέξω, πλησιάζω γρήγορα και ακούω τον θόρυβο της εξόδου από ένα όμορφο Κιρκίρι , που βγαίνει κάθετα προσπαθώντας να πάρει ύψος, μια τουφεκιά και το πουλί στα χέρια μου. Το κυνήγι αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρον , το περπάτημα συνεχίζεται ανάμεσα σε Ερωδιούς διαφόρων χρωμάτων που σηκώνονται όταν τους πλησιάσεις αρκετά, μπάλιζες που κολυμπούν, νομίζεις αμέριμνες στα κανάλια , μα όταν προσπαθήσεις να τις πλησιάσεις απομακρύνονται εκτός βολής..Προσοχή στις πονηρές λούτσες που μπορεί να έχουν ένα με δύο μέτρα βάθος και το μπάνιο είναι σίγουρο και επώδυνο. Από μακριά βλέπω μία ωραία φέρμα από το Πόιντερ του φίλου μου και το πέταγμα δύο μπεκατσινιών, που μένει ένα μετά από την τουφεκιά.
Εκεί που περπατώ ανάμεσα σε βούρλα ψηλά και έχω χάσει δύο μπεκατσίνια τα οποία δέχτηκαν μόνο στιγμιαία φέρμα από τα σκυλιά, ακούω ένα σαν κράξιμο σηκώνω το κεφάλι και βλέπω να έρχεται ένας σχηματισμός V, από πέντε πανέμορφες χήνες, ψάχνω ενστικτωδώς για χοντρά που πάντα έχω μαζί μου ,τότε θυμάμαι την απαγόρευση και μου έρχεται τρέλα σκεφτόμενος ότι όλοι οι Ευρωπαίοι και μη την κυνηγάνε μανιωδώς παντού , λόγου και της αυξήσεως του πληθυσμού της και των καταστροφών που κάνει στις καλλιέργειες , μόνο εδώ στην ψωροκώσταινα απαγορεύεται!!!!!!!!! Στην ζωή μου δεν έχω σκοτώσει ποτέ Χήνα, τόσο οικολογική καταστροφή θα έκανα αν σκότωνα δύο- τρεις εγώ , ενώ αλλού, (Ευρώπη) τις θερίζουν κατά δεκάδες. Τι να πω , ας προσέχαμε !!!!! ποιους έχουμε επάνω να αποφασίζουν για εμάς.Τις παρακολουθώ να χάνονται με πίκρα και λύπη στην καρδιά.. Από μακριά άλλες τουφεκιές από τον φίλο μου , καλά πάει σκέφτομαι.
Φτάνοντας σε κάποιες καλαμιές , τα σκυλιά μπαίνουν μέσα και τα χάνω , ακούω τον θόρυβο από τις καλαμιές που κινούνται στο πέρασμα τους , ξαφνικά ησυχία, στήνομαι όσο καλά μπορώ και περιμένω με αγωνία, ( αυτή είναι η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΙΟΥ ΣΤΟΝ ΒΑΛΤΟ με φέρμα , το ότι δεν γνωρίζεις τι είναι αυτό που θα πεταχτεί όταν φερμάρουν τα σκυλιά !!!). Ξαφνικά δυνατός θόρυβος και δύο όμορφα παπιά πετάγονται προς διαφορετικές κατευθύνσεις , γρήγορη απόφαση επιλογής δύο τουφεκιές, το πουλί πέφτει, γύρισμα στο δεύτερο και μία τουφεκιά για αποχαιρετισμό!!!!! στο παπί που ξεμακραίνει σαν βολίδα. Το βλέμμα μου γυρνάει να δει που έπεσε το παπί στις καλαμιές , απόλυτη σύγχιση να εντοπίσω το ακριβές σημείο, όλα τα γύρω μου φαίνονται ίδια, (εδώ χωρίς σκυλί το θήραμα είναι χαμένο), το να μπω εγώ αποκλείεται γιατί το έδαφος είναι μαύρος βάλτος, πολύ επικίνδυνος. Ακούγεται πολύς θόρυβος στις καλαμιές, καταλαβαίνω ότι το παπί είναι τραυματισμένο και τα σκυλιά το κυνηγούν μέσα στα καλάμια, μετά από λίγο ησυχία και κατόπιν φαίνεται η Νίβα με το παπί στο στόμα , ένα όμορφο κιρκίρι και τον Όλεθρο να ακολουθεί.
Αρχίζω την επιστροφή , για να συναντήσω τον φίλο μου , στο πλάι της λίμνης βλέπω μερικούς πανέμορφους άγριους κύκνους να κολυμπούν ανάμεσα σε μπάλιζες και πιο πέρα καμιά εικοσαριά μεγάλους πελεκάνους , τι όμορφη εικόνα , σταμάτημα , φωτογραφία για το αρχείο . Ήδη η ώρα πλησιάζει μία , από μακριά βλέπω τον φίλο μου να με περιμένει στο αυτοκίνητο. Πλησιάζοντας στο αυτοκίνητο η θεά τύχη μου προσφέρει το τελευταίο δώρο της, ένα ζευγάρι μπεκατσίνια, τα σκυλιά ξεκόβουν και αρχίζουν να ποντάρουν καμιά εικοσαριά μέτρα , μένοντας σε μία ωραία φέρμα βοηθούμενα και από τον άνεμο. Απόλυτη ησυχία μόνο ο άνεμος ακούγεται που έχει δυναμώσει αρκετά μία εικόνα περίεργη ,όμορφη για την φάρα μας τρελή ακατανόητη για τους απέξω.
Ο ουρανός που προσφέρει το ασύγκριτο θέαμα του γαλάζιου έστω και με σύννεφα, που φαίνεται σαν εικόνα που καθρεπτίζεται σε μία λίμνη, ένα λιβάδι!!..καλυμμένο από λεπτό στρώμα νερού , δύο μαύρα σκυλιά ακίνητα που ο αέρας ταρακουνάει το μακρύ τρίχωμα τους και τα αυτιά τους,δίπλα ένας άνθρωπος ακίνητος κόντρα στον άνεμο με περίεργα ρούχα , σαν να σταμάτησε ο χρόνος ξαφνικά, μία εικόνα απίστευτου κάλους για εμάς, ακαταλαβίστικη για τους απέξω!!!
ΕΙΘΕ ΑΥΤΗ Η ΕΙΚΟΝΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, αλλά και να λείψει , θα υπάρχει πάντα μέσα σε όσους την έζησαν.
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΣΤΕΡΗΣΟΥΝ ΠΟΤΕ.
Οι υγρότοποι αποτελούσαν και αποτελούν πόλο έλξης για πολλούς κυνηγούς οι οποίοι υποφέρουν πραγματικά από το κρύο και την υγρασία για να επιτύχουν ένα καλό αποτέλεσμα που τις περισσότερες φορές περιορίζεται σε λιγοστά πράγματα. Όσο περνούν τα χρόνια όμως και οι απαγορεύσεις διαδέχονται η μία την άλλη συρρικνώνεται ο χώρος που επιτρέπεται το κυνήγι, οι επιλογές είναι οι εξής:
Αφιερωμένο Στον ΒΑΛΤΟ και σε όλους τους ΒΑΛΤΟΚΥΝΗΓΟΥΣ.
Initial
Back
