Πως θ' αναζητήσουμε το λαγό στη φωλιά του. Και τούτο, γιατί το θέμα αυτό είναι ο συνδυασμός των προηγούμενων κι έχει πιο πολύ εδώ τη θέση του, παρά στο τέλος της μελέτης αυτής, όπως σκοπεύσαμε να κάνουμε αρχικά.

Αναζήτηση της φωλιάς του λαγού

Δεν θα' θελα να καταπιαστώ πάλι με θεωρίες, είναι όμως απαραίτητο για το σκοπό μας να θίξουμε τέσσερις γενικές αρχές και να διαθέσουμε γ' αυτές λίγες γραμμές:

α) Ο λαγός προτού να γιατακιάσει, εξετάζει κατ' αρχήν τον καιρό.
β) Όταν τελειώσει την μελέτη αυτή, λογαριάζει σε συνέχεια τους γεωγραφικούς παράγοντες.
γ) Η χλωρίδα του τόπου, τον απασχολεί ιδιαίτερα.
δ) Ζώο με εξαιρετική νοημοσύνη ο λαγός,
δεν ενεργεί ποτέ σαν ένα αυτόματο. Για να διαλέξει ένα γιατάκι η ευφυΐα του, τον παρακινούν να συνδυάσει τα προαναφερθέντα στοιχεία: Καιρό, τόπο, χλωρίδα, με άλλα που σχετίζονται με την ψυχική διάθεση του.

Α) Όπως το είπαμε ήδη, ο λαγός είναι ένας εξαίρετος μετεωρολόγος.
Προτού αρχίσει να εμφανίζεται το λυκαυγές, ερευνά εξονυχιστικά τον ορίζοντα και οσφραίνεται την ατμόσφαιρα. Τα προγνωστικά του αξίζουν όσο και [ου πιο ευαίσθητου βαρομέτρου.
Μπορεί, αν ο καιρός είναι υπέροχος με την ανατολή του ηλίου, να προβλέψει την βροχή, ίο χιόνι, τη θύελλα, τον σφοδρό άνεμο, που θα επέλθουν κατά τη διάρκεια ή ακόμη προς το τέλος της ημέρας.

Αυτή η διαίσθηση που αποτελεί μία έμφυτη ικανότητα, θα του επιτρέψει να πιάσει γιατάκι ρε μέρος που προστατεύεται καλά και είναι [Λιγότερο εκτεθειμένο στις κακοκαιρίες.
Μπορεί βέβαια να του συμβεί καμιά φορά να καταληφθεί εξ απρόοπτου από μία αιφνίδια και απρόβλεπτη αλλαγή στην ατμοσφαιρική πίεση. Τέτοια όμως ατυχία θα είναι σπάνια. Αλλά και στην περίπτωση αυτή, ο μακραύτης μας θα σπεύσει έγκαιρα και πριν ξεσπάσει η μανία των στοιχείων (βροχή, άνεμος, θύελλα κλπ.) ν' αλλάξει κρυφά γιατάκι για να πιάσει ένα καταφύγιο πιο σίγουρο.

Έτσι ένας κυνηγός που βγαίνει στο κυνήγι το απόγευμα, την ώρα που ο καιρός χαλάει κι αρχίζει να βρέχει, δεν θα πρέπει να κάνει τη σκέψη.

«Ο καιρός ως το μεσημέρι ήταν ωραίος. Λοιπόν ο λαγός πρέπει να έχει γιατακιάσει σε ανύποπτο μέρος».
Ο κυνηγός μας αντίθετα, θα πρέπει να συμπεράνει ότι ο λαγός έχει διαλέξει, από την χαραυγή, ένα γιατάκι που θα τον προστατεύσει από αυτήν την βροχή, γιατί ο λαγός δεν αλλάζει γιατάκι για καιρικούς λόγους, έξω από τη σπάνια περίπτωση ανωτέρας βίας.

Β) Αφού τελειώσει τη μελέτη ίων καιρικών συνθηκών ο λαγός θα σταθμίσει και τους γεωγραφικούς συντελεστές
για να στήσει το γιατάκι του σε μέρος κατάλληλο και άνετο. θα χρησιμοποιήσει άλλωστε θαυμάσια, όλα τα δεδομένα και θα προσαρμοστεί όσο είναι δυνατόν καλύτερα.
Αν η ατμοσφαιρική πίεση είναι η ίδια μέρα σε δύο διαφορετικές από γεωγραφική άποψη περιοχές, δεν θα πρέπει ν' αναζητήσουμε το λαγό στα ίδια μέρη.

Γ) Η χλωρίδα είναι ένα από τα στοιχεία της γεωγραφίας ενός τόπου.
Κανονικά λοιπόν δεν θα 'πρεπε να της κάνουμε ειδική μνεία. Την αναφέραμε ξεχωριστά, μόνο και μόνο για να τονίσουμε τη σημασία που της αποδίδει ο λαγός.
Με παρατηρητικότητα εξαίρετη, ο λεπτολόγος μέχρι σχολαστικότητας κι ακριβολόγος, ο λαγός δεν του διαφεύγει καμιά λεπτομέρεια της ζωής, φυτικής ζωικής και ανθρώπινης. θα επωφεληθεί από τις δυνατότητες που ίου παρέχει η ποικιλία των καλλιεργειών για να κρυφτεί.
Όταν θα φτάσουμε στο μέρος που θα διατυπώσουμε συμβουλές για τους κυνηγούς για κάθε μία από τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που θα παρουσιάζονται, θα σταθούμε περισσότερο στο σημείο αυτό.

Δ) Από τη πιο πάνω διαπίστωση ξεπηδά λογικά η τέταρτη ιδέα μας:
«Ο λαγός δεν είναι ένα αυτόματο». Από τις αντιδράσεις του βγαίνει ότι είναι ένα ευφυές ων που καιροφυλακτεί όλες τις περιστάσεις που μπορούνε να του είναι χρήσιμες ή ολέθριες.
Κάποτε για ν' αποφύγει απρόβλεπτους κινδύνους ή απλώς για λόγους ησυχίας, θα διαλέξει την κατοικία σε μέρος απίθανο. Μπορεί να στήσει ίο γιατάκι του ακόμη και στη ράχη μιας μάνδρας ή στην κορυφή ενός υψώματος.

Το συμπέρασμα από τις τέσσερις αυτές διαπιστώσεις είναι ότι ο κυνηγός θα πρέπει, ανά πάσα στιγμή, να περιμένει να δει ίο λαγό να ξεπετάγεται ξαφνικά μέσα από τα πόδια tου.
Συχνά οι καλύτεροι υπολογισμοί του, που βασίζονται στον καιρό ή τη γεωγραφία μπορούν να πέσουν έξω εξαιτίας της ευφυΐας του ζώου. Αυτό όμως δεν πρέπει να τον απογοητεύει αλλά να επιμένει ακόμη περισσότερο. Από ίο τον ίδιο και την ικανότητα του εξαρτάται να 'χει πολλές ή λίγες επιτυχίες.

Με γνώμονα τα όσα αναπτύξαμε ως τώρα θα επιχειρήσουμε να δώσουμε μερικές συμβουλές, ικανές να βοηθήσουν τους θιασώτες του στιφάδου, να μη γυρίσουν στο σπίτι μ' αδειανή τσάντα. Τώρα που περνάμε στις «πρακτικές συμβουλές», θα μπορούσαμε ν' αρκεστούμε να τις παραθέσουμε την μία κοντά στην άλλη, χωρίς να τις συνδέσουμε μεταξύ τους.

Σκεφτήκαμε όμως ότι αυτή η διασπορά δεν θα ήταν ωφέλιμη. Έτσι νομίζουμε πως θα ήταν προτιμότερο να τις ταξινομήσουμε και να τις συνδυάσουμε με τις γενικές έννοιες:

1) Της εποχής του έτους. 2) Του καιρού 3) Της βλάστησης και 4) Της ψυχολογίας του λαγού.

ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ

θα καλύψουμε ολόκληρη την κυνηγετική περίοδο από τον Σεπτέμβριο ως το Γενάρη.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ:

0 λαγός το καλοκαίρι προτιμά να κάνει τη φωλιά ιούς στους αγρούς. Μετά το θερισμό, ένα μεγάλο μέρος απ' αυτούς τρέπεται προς τα δάση τον Σεπτέμβριο να παραμένει στους τεχνητούς λειμώνες: Καλαμπόκια, τριφύλλια, βαμβακιές, αμπελώνες, περιβόλια κλπ. Γενικά προτιμά το μέσον του αγρού μάλλον παρά τις άκρες.

Στους αμπελώνες γενικά είναι απαγορευμένο το κυνήγι προτού να τρυγηθούν. Είναι όμως ακριβώς αυτή τη στιγμή που οι λαγοί φωλιάζουν εκεί κατά προτίμηση. Χωρίς αμφιβολία έχουν την έμφυτη αντίληψη ότι δεν διατρέχουν εκεί την έμφυτη αντίληψη ότι δεν διατρέχουν εκεί κανένα κίνδυνο.
Στους φράκτες καταφεύγει για να κρυφτεί οποιαδήποτε εποχή. Τον Σεπτέμβριο όμως ειδικά δεν θα πρέπει να τον αναζητούμε εκεί. Αυτή την εποχή συχνάζουν εκεί ποντικοί, νυφίτσες, φίδια που κινούνται ακατάπαυστα και τον ενοχλούν κι έτσι αποφεύγει ιούς φράκτες.

Αρκετοί λαγοί καταφεύγουν τον Σεπτέμβριο στα δάση.
Εξάλλου, όπως θα δούμε και πιο κάτω, μερικοί λαγοί στήνουν το γιατάκι τους 90 φορές στις 100 στο δάσος. Αυτούς τους «Λαγούς ίου δάσους» είναι σπάνιο να τους συναντήσουμε στους κάμπους. Αλλά άσχετα μ' αυτούς γενικά οι λαγοί που ζουν κοντά στα δάση είναι εκλεκτικοί στο στήσιμο του γιατακιού τους. Οι μεν προτιμούν το δάσος, άλλοι τον κάμπο.
Η ιδιοσυγκρασία κάθε ζώου, οι ατμοσφαιρικές συνθήκες και πολλοί άλλοι παράγοντες εμφιλοχωρούν εδώ.

Η πείρα μας διδάσκει ότι σε περιοχές καλλιεργημένες που πλαισιώνονται από δάση, ή διακόπτονται από βλάστηση τα 50% των λαγών που ζουν εκεί μένουν στο ανοικτό μέρος και τα 50% στο δάσος.

Προσθέτουμε ότι αυτοί οι τελευταίοι, οι λαγοί δηλαδή που προτιμούν το δάσος, αυτή την εποχή δεν διεισδύουν βαθιά σ' αυτό. θα μπορέσουμε λοιπόν να τους βρούμε στις άκρες.
Ένα μπασσέ, ένα φοξ-τερριέ, ένα κοκόνι, ένα κόκερ κι ακόμη ένας σκύλος φέρμας, θα μπορέσουν να τους ξεφωλιάσουν.
Δεν πρέπει επίσης ν' αμελούμε να ψάχνουμε σοβαρά τα χέρσα χωράφια που καλύπτονται με ξηρά χόρτα, γαϊδουράγκαθα κλπ. και τους αμπελώνες, που έχουν εγκαταλειφθεί από καιρό. Όλα αυτά τα ακαλλιέργητα μέρη είναι εξαίρετα καταφύγια κι έχουμε πολλές πιθανότητες να σηκώσουμε εκεί ένα λαγό.
Κατά τη γνώμη μας ο λόγος είναι ο ακόλουθος: 0 μακραύτης ξέρει καλά ότι τον Σεπτέμβριο, τουλάχιστο, δεν διακινδυνεύει να ενοχληθεί από τους καλλιεργητές, που απασχολούνται αλλού. Αντίθετα, μαντεύουν όχι αυτοί θα 'ρθουν σχεδόν καθημερινά στα περιβόλια με ντομάτες, μελιτζάνες, πεπόνια, λάχανα, πιπεριές κλπ., αν και βρίσκονται συχνά πολύ μακριά από την κατοικία ιούς.

'Έτσι δεν θα βρούμε εκεί λαγό εκτός αν πρόκειται για λαγό άπειρο ή απερίσκεπτο.
Οι άκρες λιμνών και ελών, οι καλαμιώνες, τα λιβάδια που είναι κοντά στο νερό πρέπει να ψάχνονται, προπάντων αν ο «καιρός» είναι ξηρός.

Μοιραία θίγουμε το επόμενο θέμα μας: «Ο καιρός».
Επαναλαμβάνουμε ότι είναι δύσκολο ή μάλλον αδύνατο να διατυπώνουμε γενικές έννοιες, μεμονωμένες, γιατί είναι αλληλένδετες με άλλες. Αυτό θα το διαπιστώσουμε και πιο κάτω.
Τέλος σημειώνουμε ότι σε κάθε εποχή, οι σωροί από πέτρες, τα παλιά λατομεία, οι χαράδρες με βάτους, αγκαθιές, τα ξεραμένα ρυάκια με βούρλα, πρέπει να ψάχνονται με φροντίδα.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ:

Οι λαγοί, ανεξάρτητα βέβαια από αυτούς που έχουν υιοθετήσει μόνιμα το δάσος, έχουν όλοι τη τάση να καταφεύγουν σ' αυτό.
Εξακολουθούν όμως να καταφεύγουν και στα περιβόλια που δεν έχουν ακόμη απογυμνωθεί από τις φυτείες, τ' αμπέλια, τους λαχανόκηπους, πατατοχώραφα κλπ. και γενικά όπου μπορούνε να εξασφαλίσουν μία ήσυχη γωνιά.
Τα οργώματα και οι πρώιμες σπορές από σιτηρά θα πρέπει να ψάχνονται καλά. Επίσης οι φράχτες. Οι λαγοί καταφεύγουν πάντοτε εκεί. Τα ζωύφια που τάραζαν τη ησυχία τους τον Σεπτέμβριο, όλο και περιορίζονται.
Πα να ψαχθεί ένας φράκτης, πρέπει να' δύο κυνηγοί. Ένας από κάθε πλευρά. Αυτό απαιτεί η πρόνοια.

Χέρσα χωράφια, βάτοι, σωροί από πέτρες, παλιά λατομεία, πρέπει να ψάχνονται όλο τον καιρό.
Τώρα που τα' αμπέλια έχουν τρυγηθεί, δύσκολα θα βρούμε λαγό στα κλήματα. Αντίθετα, μετά τον τρυγητό θα πρέπει να ψάχνουμε ία γειτονικά μέρη. θα βρούμε αρκετούς λαγούς που καταφεύγουν εκεί ενοχλημένοι από τη φασαρία του τρυγητού.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ:

Η γη έχει απογυμνωθεί. Οι λαγοί συχνάζουν στις λίγες φυτείες που απομένουν. Επίσης στις πρώιμες σπορές. Οι λαγοί αρχίζουν να εγκαταλείπουν τα δάση. Το πέσιμο των φύλλων, φρούτων, καρπών κλπ. διαταράσσει την ησυχία τους. Ακόμη και μερικοί «λαγοί ίου δάσους» αν ζουν σε τέτοια δάση με φυλλοβόλα δέντρα αλλάζουν κατοικία.
θα πρέπει να ψάχνουμε καλά τα οργώματα, ξηρονομές, αμπελώνες και φράκτες.
0 λαγός αγαπά ιδιαίτερα αυτή την εποχή να γιατακιάζει στις βατομουριές και στις τσουκνίδες που φυτρώνουν γενικά κατά μήκος την μανδρότοιχων.
Όσοι λαγοί εξακολουθούν να παραμένουν σία δάση, προτιμούν τα δάση από πεύκα και [ έλατα, όπου δεν ενοχλούνται από φύλλα και καρπούς που πέφτουν.

Τα δάση από μικρά νεαρά πεύκα, ανακατωμένα με ρείκια, σκοίνα, φτέρες κλπ. τους επιτρέπουν να στήσουν ένα γιατάκι ασφαλές, όνειο και ζεστό. Συχνά όμως επίσης συσπειρώνονται στη ρίζα ενός μεγάλου δέντρου, κάτω από το οποίο δεν υπάρχει καμιά βλάστηση.
Αγαπούν ιδιαίτερα τα παλιά λατομεία, τις προσηλιακές και υπήνεμες πλαγιές, τα βρύα που φυτρώνουν στις άγονες ακτές, τις ασφάκες και τα σπαρτά. θα ξαναγυρίσουν στ' αμπέλια και θα φωλιάσουν κοντά στα κούρβουλα.
Τα βούρλα και οι άκρες των βάλτων μπορεί να τραβήξουν μερικούς απ' αυτούς που δεν είναι «λαγοί του βάλτου». Αυτοί οι τελευταίοι μένουν μόνιμα εκεί.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ:

Ο χειμώνας θα τους σπρώξει να χωθούν στο δάσος, άλλους πολύ βαθιά κι άλλους κοντά στα κτίσματα.
Συχνάζουν πολλοί στους αμπελώνες, ιδίως αυτούς που είναι σε υπήνεμες πλαγιές. Επίσης στους χέρσους αγρούς, στις πέτρες και στους φράκτες από θάμνους. Η παγωνιά φθάνει να μην είναι ανώμαλη, δεν θα τους εμποδίσει να φωλιάσουν σ' ένα όργωμα, σε μία ξηρονομή και σ' ένα σπαρτό.
Αν η θερμοκρασία με την ανατολή του ηλίου είναι χαμηλή και ο μακραύτης προβλέπει λιακάδα το μεσημέρι δεν θα διστάσει τότε να πλαγιάσει σ' ένα γυμνό χωράφι για να ζεσταθεί από τις ακτίνες.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ:

θ' αναζητήσουμε τον λαγό στα ίδια σχεδόν μέρη όπως και τον Δεκέμβριο. Όσον όμως ο χειμώνας είναι πιο δριμύς τόσο περισσότερο θα τον αναζητήσουμε είτε στο δάσος, είτε κοντά στις αγροικίες όπου μπορεί να βρει κάτι να φάει.
Από την εποχή όμως αυτή και πέρα μπορούμε να τον βρούμε στα πιο απίθανα μέρη. Η εποχή του ζευγαρώματος αρχίζει. Τα αρσενικά τρέχουν πίσω από τα θηλυκά. Καμιά φορά έρχονται από πολύ μακριά.
Τα βρίσκει η αυγή σε μέρος που δεν ξέρουν και γιατακιάζουν οπωσδήποτε.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΜΙΧΑ