Επειδή μερικοί συγγραφείς ανέφεραν σης περιγραφές ιούς ότι ο Λαγός έχει την όραση του ασθενική, άρκεσε αυτό μόνο ώστε να επικροτήσει αυτή η γνώμη, άνευ προηγούμενης εξέτασης.

Εμείς οι κυνηγοί, πολλές φορές έτυχε να δούμε ένα λαγό που εγκαταλείπει τη φωλιά του, διότι είχε ίσως ενοχληθεί, να τεντώνει και τ' αυτιά του, προτού εισέλθει σ' ένα μονοπάτι του δάσους και κατόπιν να ορμήσει κατευθείαν γραμμή προς τον κυνηγό, ο οποίος τον περιμένει με το όπλο προτεταμένο.
Πράγματι, είναι πολλοί οι Λαγοί που έρχονται κατ' αυτό τον τρόπο, δηλαδή είτε σαν φαντάσματα, είτε με καλπασμό, να τεθούν ασυναίσθητα υπό το φονικό πυροβολισμό του εχθρού τους.

Πράγματι, η ακτίνα των ματιών του Λαγού είναι λοξή, δηλαδή με κατεύθυνση προς τα κάτω, και συνεπώς δεν μπορεί να διακρίνει το αντικείμενο το οποίο βρίσκεται στο άκρο της ευθείας γραμμής την οποία ακολουθεί.
Επίσης και η ακτίνα των ματιών της μπεκάτσας, περιορίζεται στις ίδιες διαστάσεις με αυτή του λαγού. Αυτό συντεθεί στο να ορμά ποινές φορές το κακόμοιρο ζώο επάνω στον κυνηγό, τον οποίο δυστυχώς, αντιλαμβάνεται πολύ αργά για να μπορέσει να τον αποφύγει.
Εντούτοις, αν δεν είστε καλά κρυμμένος, μη βασιστείτε στο ανύποπτο βάδισμα του Λαγού. Δεν πρέπει ν' αψηφάτε και την ελάχιστη κίνηση, είτε να βγάλετε έξω από την κρυψώνα την κάννη του τουφεκιού σας, διότι ό,τι ο Λαγός δεν διακρίνει απέναντί του, το βλέπει διπλό όμως στα πλάγια και σε ορισμένες περιπτώσεις αν η κίνηση γίνει εντός της ακτίνας των ματιών του, τότε θ' αντιληφθείτε καλά πως ο Λαγός αστραπιαία αλλάζει κατεύθυνση.

Αν έχετε παρατηρητικότητα, προσέξτε το βάδισμα ενός λαγού ο οποίος βρίσκεται ακόμη υπό το κράτος του τρόμου, θα τον δείτε τότε ν' αναπτύξει όλη τη φυσική ικανότητα του, δηλαδή να κανονίσει το τρέξιμο του με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να σταματά απότομα, οπότε και τεντώνει τ' αυτιά του για ν' ακούσει καλύτερα. Κατόπιν εξακολουθεί να τρέχει για να σταθεί πάλι, αρκετά μακριά όμως από κάθε αντικείμενο ή εμπόδιο, ία οποία αυτή τη φορά εξετάζει σιγά σιγά και επισταμένα.
Καθώς και στα περισσότερα των μαστοφόρων, τα όργανα της δράσης του Λαγού, αν και αρκούντως ανεπτυγμένα σ' αυτόν, υστερούν εν τούτοις ως προς το να διακρίνουν αμέσως και καλά.

Το μαστοφόρο κοιτά, ατενίζει το αντικείμενο, μελετά το εξωτερικό του, και σαν να έχει απολιθωθεί, επικαλείται την όσφρηση του για να εξακριβώσει από την οσμή, την πραγματική αξία του.
Πολλές φορές τα δειλινά, συνάντησα μερικά ζώα, που έρχονταν κατ' ευθείαν επάνω μου και σταματούσαν σε μικρή απόσταση από μένα, με το κεφάλι κάτω, ατενίζοντας μακάρια τη σιλουέτα μου με τα μεγάλα μάπα τους.

Ότι μπορεί να συγχέεται με την διακόσμηση της φύσης, ό,τι είναι βουβό και δεν κινείται, δεν γίνεται αντιληπτό στις αισθήσεις χους, παρά μόνο από την ιδιάζουσα οσμή του ανθρώπινου σώματος, την οποία τους μεταφέρει ο αέρας.
Ευτυχώς όμως όχι η αντίληψη με την όσφρηση στο θήραμα αυτό επιφέρει ένα αποτέλεσμα αυθόρμητο και κτηνώδες, δηλαδή χαλαρώνει όλο το νευρικό σύστημά του σαν ένα ελατήριο και το ζώο τρέπεται σε μία απεγνωσμένη και ιλιγγιώδη φυγή, συντρίβοντας κατά την διαδρομή του ότι το εμποδίζει.
Ας μην παραλείψουμε όμως να προσθέσουμε όχι ο λαγός δείχνει περισσότερη τακτική κατά την φυγή του από κάθε άλλο ζώο.

Η όσφρηση του, σε αντιστάθμισμα της όρασης του, η οποία δεν είναι τέλεια, του δίνει τα μέσα ν' αμυνθεί αποτελεσματικά. Όταν κρυμμένοι καιροφυλακτούμε ένα λαγό και τον βλέπουμε να μας πλησιάζει με προσοχή και να σταματά συχνά, πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό οφείλεται στην τελειότητα του οσφρητικού του οργάνου, το οποίο είναι πολύ ανεπτυγμένο.
«Ένας λαγός ερχόταν προς εμένα ολοταχώς, όταν σε απόσταση διακοσίων περίπου μέτρων απότομα σταμάτησε κι έκανε δύο φορές ένα μεγάλο πήδημα για ν' αλλάξει κατεύθυνση. Δεν μπορούσα να εννοήσω περί τίνος επρόκειτο. Για να το εξακριβώσω πήγα επιτόπου. Σε απόσταση εκατό μέτρων, είδα πίσω από ένα φράκτη κάποιο άνθρωπο ξαπλωμένο κάτω. Αυτό σας το ανέφερα για να πεισθείτε πλήρως για την οξύτητα της όσφρησης του λαγού».

Και πολλά άλλα γεγονότα ενισχύουν την γνώμη αυτή. Αλλά το πειστικότερο όλων είναι να βρίσκεται κανείς, κατά την εποχή του οργασμού των λαγών, σ1 ένα λοφίσκο, για να παρακολουθήσει πιο άνετα τις κινήσεις τους.
Οι λαγοί κατά τους μακρινούς περιπάτους τους, άσχετα αν είναι ήσυχοι ή αν διατελούν κάτω από τρόμο, χρησιμοποιούν προπαντός την όσφρηση τους για ν' αποφύγουν τους γνωστούς εχθρούς τους.
Κατά τις συγκεντρώσεις των δύο φύλων, στην πεδιάδα είδα μερικούς λαγούς οι οποίοι είχαν βραδυπορήσει άγνωστο γιατί, να καταφθάνουν σαν καραβάνι με τις μύτες τους κάτω, σταματώντας απότομα, σηκώνοντας το κεφάλι επάνω και μετά επιταχύνοντας το βήμα προς την κατεύθυνση την οποία έκριναν ασφαλή.

Η ακοή του

Η ακοή του είναι ίσως, το τελειότερο συμπλήρωμα όλων των αισθήσεων του και δη το πλέον αρμόζον προς το είδος της ζωής του. Είναι ένα όργανο πολύ λεπτό, το οποίο προφυλάσσεται καλά από κάθε επαφή, σημειώνει διακρίνει και διευθύνει όλες τις πράξεις του. Τα αυτιά του λαγού, είναι πραγματικά ιδεώδη ακουστικά και προστατεύονται επιμελώς με μακριές σκληρές τρίχες, ιδίως κοντά στο στόμιο, το οποίο ανοιγοκλείνει και περιστρέφεται προς όλες τις κατευθύνσεις.

Δεν είναι τολμηρό να πούμε, ότι η κατασκευή των ρουθουνιών, η διαρκής κίνηση τους και ο δυσανάλογος μηρός αυτού του βωβού ζώου, αποτελούν σοβαρή και ακανθώδη μελέτη για κάθε φυσιολόγο.
Η προνοητικότητα, η ανησυχία, ο φόβος και οι εφήμερες χαρές, έχουν όλες μέσα σ' αυτόν τον περίπλοκο οργανισμό, το επίκεντρο τους, το οποίο αλληλοδιαδόχως εκδηλώνει ό,τι ταράσσει την ψυχή του και προκαλεί την απόφαση του.
Κάποτε, υποβλήθηκε μία ερώτηση σ' ένα Γαλλικό κυνηγετικό περιοδικό για την περίεργη περίπτωση μερικών λαγών, οι οποίοι τρέχοντας, μπλέκονται στα πόδια των κυνηγών. Η ερώτηση αυτή προξένησε πάταγο στους κυνηγετικούς κύκλους.

Πολλοί κυνηγοί, ανασκαλεύοντας τις αναμνήσεις τους, διαβεβαίωσαν ότι και σ' αυτούς το ίδιο είχε συμβεί, προσέθεταν δε και τις κρίσεις τους.
Σ' αυτή την περίπτωση χι πρέπει αν σκεφτούμε; Μήπως προέρχεται αυτό, λόγω της ασθενικής όρασης του ή μήπως είναι αποτέλεσμα της τρέλας του; Ίσως να είναι μία απεγνωσμένη πονηριά, προς σωτηρία του!
Ο λαγός που έχει αισθανθεί τα ίχνη ανθρώπου, δεν κάνει λάθος ποτέ στην κατεύθυνση των βημάτων του.
«Ένας λαγός, τον οποίο κυνηγούσαν οι σκύλοι μου, επιχειρώντας να βγει από ένα κήπο, έσπασε το κεφάλι του επάνω στο κιγκλίδωμα...».
Ομολογώ όχι αυτό είναι πάρα πολύ σπάνιο, διότι δεν είδα ποτέ κανένα λαγό, ούτε να πέσει μέσα στα πόδια των κυνηγών, αλλά ούτε και να σπάσει το κεφάλι του επάνω σε φράκτη. Μάλιστα παρατήρησα ότι ο λαγός ο οποίος φεύγει ολοταχώς, προτού διέλθει τα τεχνητά εμπόδια των κυνηγών, ελαττώνει λίγο την ταχύτητα του, για να μπορέσει να τα προσπεράσει χωρίς να τα αγγίξει. Αυτό σημαίνει ότι ο λαγός δεν τα χάνει πάντα.

Εντούτοις αυτές οι εξαιρετικές περιπτώσεις δεν αποκλείουν κι άλλα παρόμοια συμβάντα, τα οποία ίσως προέρχονται διότι πολλές φορές ο λαγός, δεν αντιλαμβάνεται ακριβώς από πού προέρχονται οι ύποπτοι θόρυβοι.
Στα βουνά, τα δάση και τα ανώμαλα εδάφη, η φωνή ή η εκπυρσοκρότηση, μπορεί να βγάλει τον λαγό από ένα μέρος εντελώς αντίθετο από εκείνο που του υπαγορεύουν οι αισθήσεις του και η συνηθισμένη σύνεση του. Στα δάση, η ηχώ είναι απατηλή και πολλές φορές προξενεί εκπλήξεις.
Κάποτε όταν με χίλιες πονηριές προσπαθούσα, να πλησιάσω ένα ελάφι που βρισκόταν σε μία κοιλάδα, το είδα αιφνίδια να ορμά γρήγορα καταπάνω μου. Αυτό προερχόταν από τον θόρυβο που έκανε ένα χαλίκι, το οποίο έσπρωξα με το πόδι μου κατά λάθος.

Πόσοι διάσημοι κυνηγοί, κυνηγώντας στα βουνά δεν κινδύνευσαν να γκρεμιστούν από ένα κοπάδι ελαφιών που ορμά προς την κατεύθυνση της εκπυρσοκρότησης. Οι διάφορες παρατηρήσεις οι οποίες έκανα για την οξύτητα της έκτασης μίας κατάστασης για τις αισθήσεις του λαγού, μου επιτρέπουν να τις κατατάξω ως εξής:

1ον)Η ακοή
2ον) Η όσφρηση
3ον) Η όραση

Εάν θελήσουμε να συμπληρώσουμε τελείως αυτό τον επεξηγηματικό πίνακα για τα προτερήματα τα οποία του ανήκουν αποκλειστικά, θα πρέπει ν' αναφέρουμε: !

1ον) Την λογική του
2ον) Την πονηρία του
3ον) Την κρυψίνοιά του
4ον) Την ταχύτητά του.

Πέππας Γιώργος