Όταν έχεις προχωρήσει τόσο μακριά
που δεν μπορείς πια
να κάνεις ούτε βήμα,
τότε έχεις διανύσει την μισή απόσταση
από αυτή που είσαι ικανός
να διανύσεις
ΣΚΕΨΟΥ !!
Επιτέλους, έφτασε και η ημέρα της έναρξης του πραγματικού κυνηγίου δηλαδή της Πετροπέρδικας.
Αυτού του πουλιού, που κοσμεί με την παρουσία του τα Ελληνικά βουνά.
Ένα πουλί δύσκολο, αρχοντικό και μοναχικό, με την έννοια ότι επέλεξε να ζει σε μέρη που κανείς άλλος δεν μπορεί να διαβιώσει, μόνο κάποιοι περαστικοί την συναντούν, ορειβάτες, βοσκοί με τα "πράγματα" τους κατσίκια, πρόβατα, γελάδια.
Επίσης κάποιο γεράκι, κάποιος λαγός στα πιο χαμηλά είναι οι πιο συχνοί συγκάτοικοι της στον βιότοπο που επέλεξε σαν σπίτι της.
Εκεί σ' αυτόν τον βιότοπο θα προσπαθήσει να ανέβει ο πραγματικός περδικοκυνηγός για να την συναντήσει και αν το αξίζει αυτός, τα σκυλιά και αν του επιτρέψει η θεά Άρτεμης και οι ίδιες οι πέρδικες, θα την αποκτήσει!
Περπατώντας ολόκληρη την ημέρα από το χάραμα μέχρι το σούρουπο, αγγίζεις τα όρια σου, βλέπεις εικόνες που μόνο εσύ μονοπωλείς από εκείνο το μοναδικό σημείο και συνειδητοποιείς την ύπαρξη σου. Το πόσο μικρός είναι ο κόσμος που ζούμε με τα πάθη του και τα συμφέροντα του αλλά και τις δυνατές φιλίες και αξίες της ζωής. Όλα είναι κάτω από τα πόδια σου. Και εσύ εκεί πάνω, παρέα με έναν καλό φίλο και τα σκυλιά σου προσπαθείς να βιώσεις αυτόν τον μοναδικό κόσμο, που ακόμη δεν έχει μολύνει ο άνθρωπος. Η καλημέρα εδώ με έναν τσοπάνη, έχει ακόμη αξία.Η επίσκεψη στο καλύβι του, είναι γεγονός που θα το θυμάται και μετά από χρόνια που θα ξανασυναντηθείς μαζί του. Εδώ είναι όλα διαχρονικά. Οι πέρδικες, τα γίδια, ο άνεμος, οι κορφές, οι λαγοί, οι πέτρες, οι παραδόσεις του τόπου μας. Εδώ πάνω αποζητάει καταφύγιο ο άνθρωπος της πόλης, έστω και για λίγα εικοσιτετράωρα. Εδώ πάνω μας ανεβάζουν αυτά τα υπέροχα, υπερήφανα πουλιά οι πέρδικες. Διάλεξαν να ζουν μόνες σε πολύ δύσκολες συνθήκες αλλά αξιοπρεπείς, σε έναν κόσμο δικό τους, πλάι στις αετοφωλιές και στην αγριότητα των ανέμων και των γκρεμών.
Αλλά χρησιμοποιώντας μεθόδους του πραγματικού περδικοκυνηγού, δηλαδή αυτός, ίσως κάποιος σύντροφος τα σκυλιά τους και όχι 6-10 άτομα παγάνα με πολλά σκυλιά απλώς να προχωρούν μπροστά στην πλαγιά, για να πυροβολήσουμε ότι σηκωθεί η στα νερά καρτέρι η παγάνα άλλου τύπου.
Τώρα πια οι ανοικτοί δρόμοι επιτρέπουν σε όλους να γίνουν, λέγονται περδικοκυνηγοί και να λένε ότι κυνηγάνε το καμάρι των ελληνικών βουνών, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχουν και αποτέλεσμα συνήθως, εκτός από μερικές τυχερές περιπτώσεις-εξαιρέσεις που κάποιο κοπάδι θα σηκωθεί κοντά και παρθούν ένα-δύο περδίκια, αλλά εκεί θα τελειώσουν όλα, δεν πρόκειται να τις ξαναβρούν με τα ανωτέρω συστήματα!
ΟΡΕΙΝΗ ΠΕΡΔΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟ ΘΗΡΑΜΑ και γι' αυτό απαιτεί τον σεβασμό και όχι τον εξευτελισμό, αυτό να το θυμάστε πάντα, όπως θα θυμάστε πάντα τα περδίκια που σαν κούρασαν και σας δυσκόλεψαν για να τα αποκτήσετε, όπως θα έχετε ξεχάσει γρήγορα τις εύκολες.
Ο κυνηγός που θέλει να κυνηγήσει πέρδικα με αξιώσεις, πρέπει να είναι πολύ καλά γυμνασμένος, δύο φορές τουλάχιστον την εβδομάδα από 3-4 ώρες, με διαφορά τουλάχιστον δύο μέρες ξεκούραση. Εάν υπολογίσουμε ότι ο κυνηγός κουβαλά 3-4 λίτρα νερό, το όπλο, τα φυσίγγια, ρούχα κ.λ.π. δηλαδή περίπου 15-20 κιλά πράγματα, πρέπει δε να σκαρφαλώνει όλη μέρα, καταλαβαίνεται σε τι φυσική κατάσταση πρέπει να βρίσκεται. Κυνηγάω αρκετά χρόνια την ορεινή και έχω παρατηρήσει τα εξής. Ενώ στα εκπαιδευτικά βγάζω πολλά κοπάδια με μεγάλο αριθμό άφοβων πουλιών , στο κανονικό κυνήγι συναντώ τα πουλιά σπασμένα και πολύ φοβισμένα. Αυτό γίνεται γιατί κάποιοι που θεωρούν τον εαυτό τους πολύ πονηρό και τους υπόλοιπους νομοταγείς κυνηγούς τουλάχιστον ηλίθιους, τις κυνηγούν πολύ μπροστά από την ημέρα έναρξης. Αυτό πρέπει κάποια στιγμή να πάψει και νομίζω ότι αυτή η στιγμή ήλθε με το σώμα της Θηροφυλακής. Το κυνήγι της ορεινής πρέπει να γίνει πάλι όπως ήταν παλαιότερα . Πάντα θα θυμάμαι το κάθε κυνήγι που έχω κάνει σε ορεινή πέρδικα ξεχωριστά, κάθε στιγμή δυσκολίας, απογοήτευσης, λύπης, θυμού, οργής, ευχαρίστησης θεϊκής?, τρέμουλο των ποδιών, κούρασης, ηδονής, τρέλας, χαράς, ελπίδας, προσμονής, πείσματος κλπ.
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΑΖΙ κανένα άλλο.
Εδώ να θυμάστε προσέχουμε για να έχουμε. Όταν καταφέρετε με την βοήθεια της θεάς Άρτεμης και της τύχης να έχετε στριμώξει καλά το κοπάδι , πάντα θα παίρνετε τέτοιο αριθμό πουλιών που θα είναι ανάλογος με τον αριθμό αυτών στο κοπάδι, δηλαδή από κοπάδι 10-12 πουλιών ποτέ πάνω από 4-5 άτομα. Εδώ θα δείξετε τον σεβασμό σας στο θήραμα που αγαπάτε, την εγκράτεια σας και ότι είστε πραγματικός κυνηγός και όχι απλά άρπαγας και φονιάς. Αυτές δε οι Πέρδικες θα σας ανταμείψουν για τον σεβασμό που τους δείχνεται του χρόνου με την ύπαρξη τους και παρόμοιες μαγικές κυνηγετικές στιγμές, εκεί κάπου ψηλά κοντά στον θεό.)
Γι΄ αυτό δεν θα κουράζομαι να το επαναλαμβάνω, σεβασθείτε αυτό το πουλί μην το εξευτελίζεται, δεν είναι κυνήγι μόδας η μαγκιάς και δεν μετράει το νούμερο, ούτε πόσες θα δείξετε την Δευτέρα στα διάφορα στέκια, ασχέτως με το πώς χτυπήθηκαν, είναι κυνήγι πατροπαράδοτο, που οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας κυνηγούσαν, σπάζοντας τα πόδια τους τότε με τα σκυλιά τους και αγάπαγαν και σέβονταν περισσότερο από κάθε άλλο κυνήγι.
Διατηρήστε το έτσι, μόνο έτσι θα δώσετε και στις πέρδικες την ευκαιρία να υπάρχουν πάντα και να σας προσφέρουν με την ύπαρξη τους αυτό το φανταστικό και δύσκολο κυνήγι και όλα αυτά τα συναισθήματα.
Εδώ θα ήθελα να κάνω μια πρόταση, ξέρω ότι θα τα ακούσω αλλά δεν με ενδιαφέρει!
Λοιπόν κατά την γνώμη μου και την γνώμη πολλών άλλων φίλων και μη περδικοκυνηγών πιστεύω ότι η έναρξη της πέρδικας πρέπει να γίνετε 1 η 15 Οκτωβρίου και βεβαίως να δοθεί και ο Δεκέμβριος όπως σε πολλές ευρωπαικές χώρες !.
Μ' αυτό τον τρόπο θα έχει ξεκινήσει και η μπεκάτσα, ο κόσμος θα σπάσει, τα πουλιά θα έχουν βγει ψηλά, τα κοπάδια θα έχουν διαμορφωθεί πλήρως, τα μικρά έστω και καθυστερημένες γέννες θα αρκετά εύρωστα πια, ο καιρός θα έχει δυσκολέψει και δεν θα ανεβαίνει και η κουτσή μαρία από τους δρόμους, αλλά μόνο όσοι τολμούν .
Για τον Δεκέμβριο τα πράγματα είναι πιο απλά, καιρικές συνθήκες δύσκολες βροχές, χιόνια, δηλαδή αυτόματα ξεκαθάρισμα των κυνηγών, τεράστια μείωση αυτών (μπεκάτσα, παρυδάτια κλπ) και σε πολλά βουνά και κορυφές το χιόνι δεν επιτρέπει την πρόσβαση, όποιος νομίζει ή καίγεται το αίμα του για να την συναντήσει, ας ρισκάρει, ή αλλιώς του χρόνου πάλι !!
Να είμαστε όλοι καλά και με υγεία να ανεβαίνουμε για πολλά χρόνια ακόμη στα πανέμορφα ελληνικά βουνά, προς αναζήτηση της κυρίας και αφέντρας αυτών.
Initial
Ορεινή
Back
