ΓΕΝΙΚΑ
230.000 είναι οι νόμιμοι κυνηγοί στην Ελλάδα σήμερα.
Η Κυνηγετική Περίοδος στην Ελλάδα διαρκεί από τις 20 Αυγούστου μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου γενικά και τροποποιείται ανά είδος με ανάλογους περιορισμούς.
Από τα 430 είδη πτηνών που έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα, επιτρέπεται η θήρα μόνο των 32.
Από τα 110 είδη θηλαστικών που έχουν καταγραφεί στη χώρα, επιτρέπεται η θήρα των 5.
Κανένα από τα θηρεύσιμα είδη δεν αποτέλεσε στο παρελθόν και δεν αποτελεί και σήμερα απειλούμενο είδος.
Τα απειλούμενα είδη αντίθετα ουδέποτε κυνηγήθηκαν, παρόλα αυτά κάποια απειλούνται με εξαφάνιση. Το κυνήγι επομένως δεν επηρεάζει τα σπάνια είδη και οι αιτίες για την πληθυσμιακή τους κατάσταση πρέπει να αναζητηθούν στην αγροτική και περιβαλλοντική πολιτική της χώρας. Ενδεικτικά αναφέρεται πως τα περισσότερα από τα σπάνια πτηνά είναι μεταναστευτικά και έρχονται στη χώρα μας (και την Ευρώπη γενικότερα) Την Άνοιξη και το Καλοκαίρι χωρίς να συναντούν κάποιον κυνηγό, αφού απαγορεύεται η θήρα στο παραπάνω διάστημα.
Εκτιμάται πως τα έσοδα από τους φόρους στα προϊόντα και τις υπηρεσίες που σχετίζονται άμεσα με την κυνηγετική δραστηριότητα ξεπερνούν τα 200.000.000€.
23.000.000€ είναι τα άμεσα έσοδα από τη θήρα (ανανέωση – έκδοση άδειας θήρας) κάθε έτος, χωρίς να υπολογίζονται σε αυτά τα έσοδα από τους φόρους στα είδη κυνηγιού, βενζίνες, ρουχισμό κλπ.
Από αυτά τα 11.000.000€ περίπου καταλήγουν άμεσα στο δημόσιο.
Τα χρήματα αυτά ουδέποτε χρησιμοποιήθηκαν για μελέτες των πληθυσμών των θηραμάτων, την εκπαίδευση – κατάρτιση των κυνηγών, τη θηροφύλαξη ή τη διαχείριση των θηραμάτων. Εντούτοις το κυνήγι ενδέχεται να σταματήσει λόγω ανεπάρκειας μελετών και διαχείρισης.
Από τα χρήματα που διαχειρίζονται οι Κυνηγετικές Οργανώσεις για τη λειτουργία της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής δαπανώνται 7.000.000€ ανά έτος, για επιστημονικά προγράμματα 1.200.000€, και τα υπόλοιπα για την απασχόληση εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού (περίπου1.000.000€), για διοικητικούς σκοπούς (γραμματείς, αναλώσιμα, ενοίκια κτιρίων κλπ, περίπου 1.000.000€για ενημερωτικές και άλλες εκδηλώσεις περίπου 1.000.000€).
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΘΗΡΑΜΑΤΩΝ ΣΕ ΘΕΣΜΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Η καθ' ύλη αρμόδια Δασική Υπηρεσία δεν υλοποίησε τα τελευταία χρόνια καμία δράση για τα θηράματα εκτός από απαγορεύσεις και περιορισμούς θήρας οι οποίες δεν τεκμηριώνονται επιστημονικά.
Οι υπεύθυνοι θήρας των δασαρχείων δεν γνωρίζουν και δεν προτίθενται να μάθουν ούτε τις στοιχειώδεις αρχές διαχείρισης θηραμάτων. Η ενασχόληση τους με το αντικείμενο περιορίζεται στην έκδοση αδειών θήρας και ο τίτλος «Υπεύθυνος Θήρας» χρησιμοποιείται κατ' ευφημισμό.
Η πρωτοφανής άνθιση των οικολογικών οργανώσεων και οι παρεμβάσεις τους στις αποφάσεις που λαμβάνονται για το περιβάλλον αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία της χώρας μας και αποδεικνύει περίτρανα την ανικανότητα των θεσμοθετημένων οργάνων να διαχειριστούν ορθολογικά το φυσικό περιβάλλον της χώρας.
Δεν υπήρξε στο παρελθόν ουσιαστική πολιτική διαχείρισης των θηραμάτων και του φυσικού περιβάλλοντος ευρύτερα από τα αρμόδια Υπουργεία.
Επιχειρείται συστηματικά να ταυτιστεί η θήρα με τη λαθροθηρία λόγω ανεπάρκειας στην αντιμετώπιση της δεύτερης σε θεσμικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα όμως οι μόνοι που «κόπτωνται» για τη λαθροθηρία είναι οι νόμιμοι κυνηγοί γεγονός που επιβεβαιώνεται από τα κονδύλια που δαπανώνται και κυρίως από τα αποτελέσματα του Σώματος της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής (13.000 μηνύσεις, 5.000 καταδικαστικές αποφάσεις για λαθροθήρες)
Παρόλα αυτά, η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, προσέφυγε στο ΣτΕ για την Υπουργική Απόφαση που κατοχυρώνει τη λειτουργία και τη δράση της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής που οργανώσανε και χρηματοδοτούν οι Κυνηγετικές Οργανώσεις. Το γεγονός αυτό εγείρει πολλά ερωτηματικά από τη στιγμή που οι Θηροφύλακες των Κυνηγετικών Οργανώσεων ορκίζονται και ελέγχονται άμεσα από τη Δασική Υπηρεσία. Πόσο μάλλον όταν η Δασική Υπηρεσία δεν έχει να παρουσιάσει το αντίστοιχο έργο στο κατά πολύ μεγαλύτερο διάστημα λειτουργίας της.
ΠΟΙΟΙ ΥΛΟΠΟΙΟΥΝ ΔΡΑΣΕΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΘΗΡΑΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
Οι Κυνηγετικές Οργανώσεις δαπανούν περίπου 10.000.000€ ανά έτος για φιλοθηραματικές δράσεις. Οι δαπάνες αυτές ελέγχονται μέχρι το τελευταίο ευρώ από τη Δασική Υπηρεσία.
Αντίθετα οι οικολογικές οργανώσεις ζητούν συνδρομές και προγράμματα για λόγους που αμφισβητούνται (κλιματική αλλαγή, φάλαινες στην Ιαπωνία κλπ) και χωρίς θεσμικό έλεγχο στις δραστηριότητες τους.
Η Δασική Υπηρεσία προσπαθεί χωρίς επιτυχία να κρύψει την ανεπάρκειά της στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος και των θηραμάτων ειδικότερα πίσω από προσχήματα όπως η ελλιπής χρηματοδότηση κλπ. ενώ δεν επιχειρεί καμία προσπάθεια αναβάθμισης του ελλιπούς μεν, υπολογίσιμου δε προσωπικού της…
Η πρόσληψη 1300 Αγροφυλάκων χωρίς εξοπλισμό και αρμοδιότητες από την προηγούμενη κυβέρνηση και η κατάργηση του Σώματος Αγροφυλακής και οι μετατάξεις των Αγροφυλάκων σε διάφορες Υπηρεσίες, όχι όμως στη Δασική, αποδεικνύει πως η Δασική Υπηρεσία (με δική της εν μέρει ευθύνη) δεν υποστηρίζεται από τα αρμόδια Υπουργεία, γεγονός που περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας.
ΠΟΙΟΙ ΠΛΗΤΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΘΗΡΑΣ
Σε πλήθος ερευνών διαπιστώνεται πως οι κυνηγοί δε θα άλλαζαν τη δραστηριότητα τους με κάποια άλλη. Γεγονός που σημαίνει πως το κυνήγι τους προσφέρει οφέλη (κυρίως ψυχικά) που δεν αντικαθίστανται. Τα παραπάνω ενισχύονται περισσότερο όσον αφορά στους κατοίκους της επαρχίας τους οποίους δε λαμβάνει ποτέ κανείς υπόψη όταν γίνεται λόγος για «διαχείριση» του φυσικού περιβάλλοντος των περιοχών τους εκ του μακρόθεν.
Τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις που ζούνε από το κυνήγι θα χάσουν άμεσα τα εισοδήματά τους σε περίπτωση απαγόρευσης ή χρονικού περιορισμού (Φεβρουάριος) της θήρας και μάλιστα σε καιρό οικονομικής ύφεσης.
Στην Αμερική ολόκληρα εθνικά πάρκα συντηρούνται από τα έσοδα της θήρας. Στην Ελλάδα αν και το ετήσιο κονδύλι των 11.000.000 (που δε βαραίνει τον κρατικό προϋπολογισμό) δεν έχει αξιοποιηθεί ακόμα προς αυτήν την κατεύθυνση, παραμένει διαθέσιμο εν αναμονή υπεύθυνης στάσης από τους αρμόδιους φορείς. Η κατάργηση των εσόδων από τη θήρα θα στερήσει στο μέλλον σημαντικά κονδύλια σε περίπτωση που αναληφθούν οι από καιρό αναμενόμενες θεσμικές πρωτοβουλίες για ορθολογική διαχείριση των θηραμάτων.
ΠΟΙΟΙ ΕΥΝΟΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΘΗΡΑΣ
Κυρίως φορείς και ιδιώτες που επωφελούνται οικονομικά και συναισθηματικά μέσα από τη δημιουργία στείρων και ατεκμηρίωτων αντιπαραθέσεων.
ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΕΣ – ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
Οι Κυνηγετικές Οργανώσεις αποτελούν σωματεία που ελέγχονται και εποπτεύονται απόλυτα στις δράσεις και την οικονομική τους διαχείριση από τη Δασική Υπηρεσία και το εκάστοτε αρμόδιο Υπουργείο, σε αντίθεση με το σύνολο των οικολογικών οργανώσεων που λειτουργούν χωρίς θεσμικό οικονομικό αλλά και επιστημονικό έλεγχο.
Οι κυνηγοί πληρώνουν ενώ οι «οικολόγοι» πληρώνονται για να διαχειριστούν με αδιαφανείς οικονομικά και επιστημονικά τρόπους το φυσικό περιβάλλον.
Υπάρχουν ακριτικές περιοχές στις οποίες η θήρα αποτελεί αποκλειστική διέξοδο ψυχαγωγίας των ηρωικών ντόπιων κατοίκων, τους οποίους ποτέ κανείς στην Ελλάδα δε λαμβάνει υπόψη.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η θήρα στην Ελλάδα αποτελεί αρχέγονη δραστηριότητα που συνδέει τον άνθρωπο με τη φύση και περιλαμβάνει περισσότερους οπαδούς από κάθε αντίστοιχη κοινωνική ομάδα.
Η διάρθρωση των Κυνηγετικών Οργανώσεων σε συνδυασμό με το θεσμοθετημένο έλεγχο που τους ασκείται από τη Δασική Υπηρεσία και το εκάστοτε αρμόδιο Υπουργείο, αποτελούν εγγύηση για το γεγονός πως αν υπάρξει πολιτική βούληση, οι κυνηγοί μπορούν να αποτελέσουν πολύτιμους συνεργάτες στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος και στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων.
Θα πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα διαρκείς μελέτες για την πληθυσμιακή κατάσταση των θηραμάτων καθώς και δράσεις για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους. Δε νοείται να μιλάμε για προστασία θηραμάτων σήμερα όταν καταστρέφουμε συστηματικά και με την ανοχή ή συμμετοχή της πολιτείας τα ενδιαιτήματα (βιότοπους) των άγριων ζώων.
Η διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος από ανθρώπους που ζούνε μακρυά από αυτό και χωρίς τη συμμετοχή των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά στην ύπαιθρο είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η συνεργασία των αρμόδιων φορέων με τους κυνηγούς για τη διαχείριση των θηραμάτων αλλά και του περιβάλλοντος γενικότερα, αποτελεί μονόδρομο για την ορθολογική άσκηση της θήρας , την πάταξη της λαθροθηρίας, την κατάρτιση και εκπαίδευση των κυνηγών και τη διαχείριση των θηραμάτων στην Ελλάδα. Τόσο η επιστημονική όσο και η εμπειρική γνώση που κατέχουν οι κυνηγοί, αποτελούν πολύτιμα, ανεκμετάλλευτα μέχρι στιγμής εφόδια.
Η κατά χρόνο και τόπο διαχείριση των θηραμάτων μέσα από περιορισμούς θήρας πρέπει να προσαρμόζεται στο εκάστοτε θήραμα και όχι να εκδίδονται γενικόλογες και ατεκμηρίωτες απαγορεύσεις.
Το δικαίωμα της άσκησης της θήρας στην Ελλάδα να τεκμηριωθεί επιστημονικά και να κατοχυρωθεί θεσμικά έτσι ώστε να μην εξαρτάται από φορείς και ιδιώτες που έχουν ταχθεί με άγνοια, ίδιο όφελος ή εμπάθεια ενάντια στο κυνήγι.
Πηγές - Αρθρογράφοι
Αλέξανδρος Γκάσιος Δασολόγος, MSc Διαχείριση Άγριας Πανίδας
Κ Σ Λουτρακίου και τα Γεράνεια
Initial
Back
Eλλάδα
