Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως τα θηράματα μέρα με την μέρα λιγοστεύουν. Και δυστυχώς λιγοστεύουν όχι μονάχα τα ενδημικά, αλλά και τα διαβατικά. Ακόμα και θηράματα που λίγα χρόνια πριν τα νομίζαμε σαν ανεξάντλητα και τέτοια πιστεύαμε πως ήταν τα παρυδάτια - τα τελευταία χρόνια έχουνε ελαττωθεί κι αυτά σημαντικά.
Βέβαια το κακό αυτό δεν διορθώνεται με μεμονωμένες ενέργειες, που ίσως έχουν όλη την καλή διάθεση να κάνουν οι κυνηγοί σαν άτομα, και ίσως ίσως δεν φτάνουν γι' αυτό ακόμα και οι ενέργειες ενός ολόκληρου κράτους, προκειμένου για τα διαβατικά, αφού η διάσωση τους βασίζεται στη μέριμνα και την προστασία που θα βρουν όχι μονάχα σ' ένα τόπο, αλλά στον κάθε τόπο από τον οποίο θα περάσουν.
Θα ήτανε λοιπόν αφέλεια αν πιστεύαμε πως από τη σελίδα αυτή και στα περιθώρια ενός τεχνικού άρθρου, θα μπορούσαμε να δώσουμε συμβουλές και οδηγίες για την επίτευξη ενός τέτοιου άθλου. Δεν είναι αυτός λοιπόν ο σκοπός μας. Εδώ απλώς θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μερικές συμβουλές με τις οποίες οι εν όπλοις συνάδελφοι θα μπορέσουν ν' αποφύγουν την άσκοπη καταστροφή του θηράματος και συγχρόνως ν' αποφύγουν μερικές απογοητεύσεις που οφείλονται στις αποτυχημένες τουφεκιές.
Πολλές φορές σε διάφορα κυνήγια, ειδικότερα μάλιστα στα κυνήγι του βάλτου και της λίμνης, βλέπουμε κυνηγούς να τουφεκάνε πουλιά που περνούν σε απίθανες αποστάσεις, σε αποστάσεις που υπερβαίνουν τα 100 και τα 150 ακόμη μέτρα. Και κατά κανόνα τέτοιες τουφεκιές τις ακολουθεί η απογοήτευση που βρίσκει συνήθως διέξοδο στην αμφίβολη παρηγοριά μίας κατάρας ή μίας βρίσκει συνήθως στην αμφίβολη παρηγοριά μιας κατάρας η μιας βρισιάς για την κακοτυχία .
'Όταν τυχαίνει δε να τους παρατηρήσει κάποιος πως σε τέτοια απόσταση η τουφεκιά είναι εντελώς άσκοπη, παίρνει την απάντηση: «Καλά, δεν είδες πως κρέμασε το πόδι;» ή κάτι ανάλογο που μ' αυτό εννοεί πως κατάφερε να τραυματίσει το θήραμα.
Σωστά, κατάφερε να τραυματίσει το θήραμα, αλλά άραγε αυτή είναι η υπέρτατη φιλοδοξία ενός κυνηγού, να τραυματίσει απλώς το θήραμα που θα πάει να πέσει κάπου και να χαθεί
Ή να τουφεκίσει ένα πουλί που θα έχει πιθανότητες και μάλιστα τόσες ώστε να φτάνουν τα σύνορα της σιγουριάς, πως θα το κράτησει !
Δυστυχώς την διαφορά αυτή λίγοι! την καταλαβαίνουν κι ακόμα λιγότεροι αντιλαμβάνονται την τεράστια ζημιά που προξενούν στο θήραμα την αντιαθλητική αυτή συμπεριφορά τους. Είναι βέβαια αλήθεια πως το δραστικό βεληνεκές του κυνηγετικού όπλου
παρουσιάζει μία σχετική πολυμορφία, της οποίας τα αίτια θα πρέπει να αναζητήσει κανείς στη φύση αυτού του όπλου, στη γόμωση και στο διαμέτρημα των σκαγιών τα οποία μεταχειρίζεται. Αλλά όσες κι όποιες και να 'ναι οι ατομικές αυτές διαφορές που παρουσιάζουν τα όπλα με τις διάφορες γομώσεις, δεν φτάνουν για να δικαιώσουν τον κυνηγό που τουφεκάει σε απόσταση που υπερβαίνει τα ογδόντα μέτρα.
Ας ρίξουμε όμως μία ματιά στις ιδιομορφίες που παρουσιάζει το κυνήγι των παρυδάτιων, για να δούμε κατ' αρχήν ποιο όπλο έχει τις δυνατότητες να μας δώσει τα πιο ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Τα παρυδάτια θηράματα, κατά κανόνα, είναι σχετικά μεγάλα, γεγονός που μας επιτρέπει την χρήση στενώματος που να παρέχει μεγαλύτερη συγκέντρωση και πυκνότητα σκαγιών και που για τον ίδιο όμως λόγο μας επιβάλλει τη χρησιμοποίηση γομώσεων μεγάλης ταχύτητας έτσι που η διάτρηση να είναι αρκετή για να διαπεράσει τ' αλλεπάλληλα στρώματα που έχει το φτέρωμα τους, και να διεισδύσει σε αρκετό βάθος, ώστε να τραυματίσει ένα από τα ζωτικά κέντρα ή κάποιο μεγάλο αγγείο.
Επιπλέον τα παρυδάτια τα πυροβολούμε σε μία απόσταση που σε σύγκριση με τις συνηθισμένες, με τις αποστάσεις δηλαδή που πυροβολούμε τ' άλλα θηράματα, μπορεί να θεωρηθεί σαν αρκετά μεγάλη, αφού φτάνει τα 40 και 50 ακόμα μέτρα.
Συνέπεια των γεγονότων αυτών είναι το ότι τα όπλα που θα διαλέξουμε για τα κυνήγια αυτά θα πρέπει θα πρέπει, να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες μας , να έχουμε σύσφιξη (τσοκ) που να εξασφαλίζει συγκέντρωση 60-70%. Και τέτοια είναι εκείνα που με το στένωμα τους είναι μέχρι και φουλ τσόκ.
Και επειδή οι αποστάσεις είναι αρκετά πιο μεγάλες, η πυκνότητα των σκαγιών συχνά δεν επαρκεί για τον πολλαπλό τραυματισμό
με τα συνηθισμένα τουλάχιστον όπλα, των οποίων το βάρος των σκαγιών και στην ισχυρότερη γόμωση, δεν υπερβαίνει τα 32 γραμμάρια, όπως συμβαίνει με τα όπλα των οποίων το μήκος είναι 65 χιλ. Κατά προτίμηση λοιπόν θα διαλέξουμε όπλα με θαλάμη 70 και 75 χιλ.
Και τέτοια είναι τα «σέμι-Μάγκνουμ» και «Μάγκνουμ», στα οποία το βάρος των σκαγιών μπορεί να φτάσει τα 36 γραμμάρια και στα όπλα αυτά όπως και στα άλλα το δραστικό βεληνεκές δεν αυξάνει. Τα σκάγια δηλαδή τα οποία θα ρίξει ένα όπλα σέμι ή Μάγκνουμ, δεν πρόκειται να πάνε πιο μακριά, από εκείνα που θα ρίξει ένα όπλο με θαλάμη των 65 χιλ. κι ούτε θα έχουν μεγαλύτερο ποσοστό κινητικής ενέργειας, ώστε η διατρητική του ικανότητα να είναι πιο αποτελεσματική.
Αλλά επειδή το ολικό βάρος των σκαγιών στη γόμωση των όπλων είναι μεγαλύτερο και κατά συνέπεια και ο αριθμός τους, θα έχουμε περισσότερες πιθανότητες στις μεγάλες αποστάσεις να πλήξουμε με περισσότερα σκάγια το θήραμα και να το τραυματίσουμε σ' ένα από τα ζωτικά του κέντρα, ώστε να το κρατήσουμε.
Αν δηλαδή με σκάγια Νο 6 στη γόμωση των 32 γραμμαρίων έχουμε συνολικό αριθμό 270 περίπου σκαγιών, στη γόμωση των 46 γραμ. (Μάγκνουμ) με το ίδιο διαμέτρημα σκαγιών, θα έχουμε περίπου 368. Θα έχουμε δηλαδή κάπου 90 σκάγια περισσότερο, που μας εξασφαλίζουν 33% περισσότερες πιθανότητες για τον επαρκή τραυματισμό του θηράματος στην ίδια απόσταση.
Η παραμένουσα όμως ταχύτητα των σκαγιών στις διάφορες αποστάσεις εξαρτάται, κυρίως από το βάρος του καθενός απ' αυτά. Και το βάρος τους εξαρτάται από το διαμέτρημα.
Μπορούμε λοιπόν ν' αυξήσουμε, και μάλιστα ουσιαστικά, το δραστικό βεληνεκές, αν χρησιμοποιήσουμε σκάγια μεγαλύτερου διαμετρήματος.
Έτσι αν στη γόμωση των 46 γραμ. (Μάγκνουμ) χρησιμοποιούμε αντί για Νο 6, σκάγια Νο 5, θα έχουμε τον ίδιο αριθμό σκαγιών (46 γραμ-σκάγια Χ 6, που αντιστοιχούν στο κάθε γραμμάριο, είναι 276 σκάγια), και φυσικά τις ίδιες πιθανότητες για πολλαπλό τραυματισμό, που έχουμε όταν το ολικό βάρος των σκαγιών δεν υπερβαίνει τα 32
γραμ. αλλά σημαντικά ισχυρότερη διάτρηση. Και το γεγονός αυτό μας επιτρέπει ν' αυξήσουμε την απόσταση βολής.
Μεγάλη σπουδαιότητα δίνεται στην επάρκεια της διάτρησης των διαφόρων διαμετρημάτων σε αποστάσεις 30 μέχρι 70 γυάρδες. Η διατρητική ικανότητα των σκαγιών με πειράματα και πάλι του Πέτι Μπράουν έχει καθοριστεί με γνώμονα την διείσδυση των σκαγιών σε πίνακα φτιαγμένο από ξύλο, του οποίου η σκληρότητα είναι γνωστή και σταθερή σ' όλα τα σημεία.
Σαν ελάχιστη επαρκή κινητική ενέργεια, ο Μπράουν θεωρεί εκείνη η οποία εξασφαλίζει διείσδυση των σκαγιών σε βάθος 0,21 της ίντσας και από απόσταση 55 γυαρδών. Έτσι διαπίστωσε πως με σκάγια Νο 5 μπορούσε να έχει αυτή τη διάτρηση στις 60 γυάρδες και με σκάγια Νο 2 στις 83 γυάρδες ] κλπ. Ενώ με πιο ψηλά σκάγια, με Νο 7 π.χ. την ίδια αυτή διάτρηση την έφτανε μονάχα αυτή την απόσταση των 40 γυαρδών.
Αυτόματα όμως δημιουργείται και το ερώτημα, του τι γίνεται με τη συγκέντρωση.
Αν υπολογίσουμε πως στη γόμωση των όπλων Μάγκνουμ έχουμε Νο 7 συνολικό αριθμό σκαγιών 506, με Νο 6 375, με Νο 5 275, με Νο 4 184 και με Νο 2 μόνο 138, η δε συγκέντρωση στις διάφορες αποστάσεις είναι αυτή που αναγράφεται στην κορυφή του διαγράμματος, αναγκαστικά ο αριθμός των σκαγιών που θα πλήττει το στόχο μας θα είναι εκείνος που βρίσκουμε στη διασταύρωση της λοξής γραμμής του διαμετρήματος αυτής δηλαδή που αρχίζει από τον αριθμό που συμβολίζει το διαμέτρημα των σκαγιών και της καθέτου που ενώνει τους αριθμούς που συμβολίζουν το ποσοστό της συγκεντρώσεως με τους αριθμούς που υποδηλώνουν την απόσταση σε γυάρδες.
Από τη μελέτη των αριθμών αυτών συγκέντρωσης και διάτρησης καταλήγουμε σε μερικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα:
Και το πρώτο απ' αυτά είναι πως με σκάγια Νο 7 Είναι ζήτημα αν και στις 30 ακόμα γυάρδες μπορούμε να έχουμε ελπίδες πως θα χτυπήσουμε αποτελεσματικά μία χήνα, αφού η διάτρηση που θεωρείται σαν ελάχιστη επαρκής για το θήραμα αυτό είναι των 0,29 της ίντσας, ενώ εμείς θα έχουμε κατά μέσο όρο μόλις 0,27.
Μπορούμε όμως με σιγουριά να πυροβολούμε πάπιες με τα σκάγια αυτά σε αποστάσεις μέχρι 40 γυαρδών, που η διάτρηση και η συγκέντρωση είναι αληθινά αποτελεσματικές.
Με σκάγια Νο 6 μπορούμε να χτυπήσουμε και να κρατήσουμε χήνες, όταν τις πυροβολούμε σε απόσταση που δεν θα υπερβαίνει τις 45 γυάρδες και πάπιες τις 50.
Με το Νο 5 έχουμε επαρκή διάτρηση στις 45γυάρδες για τις χήνες και στις 55 για τις πάπιες. Με Νο 4 για μεν τις χήνες η μέγιστη απόσταση είναι 50 γυάρδες, για δε τις πάπιες, σε απόσταση ακόμα και 70 γυαρδών, αλλά οι πιθανότητες μας στην απόσταση αυτή θα μειώνονται πολύ μ' αιτία τον μικρό αριθμό των σκαγιών που θα φτάσει στο στόχο μας φτάνουν μόλις 19 συνολικά σκάγια.
Το δεύτερο συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι πως στις αποστάσεις που η διάτρηση μας είναι επαρκής, έχουμε περισσότερες πιθανότητες να χτυπήσουμε ένα μεγάλο παρά μικρό θήραμα. Κι αυτό,
γιατί το μεγάλο θα δεχτεί περισσότερα σκάγια από το μικρό.
Όλα όμως αυτά που έχουμε αναφέρει είναι σωστά, όταν το όπλο που χρησιμοποιούμε δέχεται γομώσεις «Μάγκνουμ». Γιατί στα άλλα όπλα, μολονότι το δραστικό βεληνεκές θα είναι το ίδιο, θα έχουμε ανεπάρκεια αριθμού σκαγιών, με αποτέλεσμα τον άσκοπο κι επιζήμιο για μας τους ίδιους τραυματισμό των θηραμάτων, μεγάλη δε η απογοήτευση που προκαλεί η αποτυχία.