Welcome in Greece Welcome in Greece

 

ΑρχικήInitial ΠίσωBack

ΑΚΙ σε πεδινες

ΑΓΩΝΕΣ ΔΙΝΟΥΝ ΣΚΥΛΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ Η ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ
Όταν γίνει το αντίθετο, οι αγώνες θα έχουν πετύχει τον σκοπό τους


Ποιος υποστηρίζει τους αγώνες ΕΦΥΠ ;

ΑΚΙ σε πεδινές ΑΚΙ πρακτικού κυνηγίου σε μπεκάτσα

Ωραία , υπερασπιστήκαμε με πάθος τους αγώνες , φανατιστήκαμε , ήρθαμε σε αντιπαράθεση με αρκετούς αμφισβητίες και σίγουρα πείσαμε μεγάλο μέρος των κυνηγών ότι ο σκύλος τους πρέπει οπωσδήποτε να έχει γονίδια σκύλου αγώνων για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της εποχής.
Τρέξαμε όμως πολύ , πάρα πολύ , ξεπεράσαμε πολλές χώρες με κυνοφιλία ετών , πλησιάσαμε αρκετά την βασίλισσα της κυνοφιλίας την Ιταλία ( μην παίρνουμε όμως και πολύ θάρρος ) και συνεχίζουμε ακάθεκτοι . Τώρα θέλει λίγο φρένο. Τώρα θέλει λίγο σκέψη , συζήτηση , ανάλυση και μερική αποστασιοποίηση από την Ευρωπαϊκή κυνοφιλία . Τι θέλουν αυτοί και τι θέλουμε εμείς . Ποιες οι ανάγκες τους και ποιες οι δικές μας .
Εμείς θέλουμε πρώτα να βρίσκει θήραμα και ύστερα να το βρίσκει με στυλ . Σίγουρα θέλουμε και τα δύο και σίγουρα ανατριχιάζουμε από συγκίνηση όταν βλέπουμε το Σέττερ μας να κινείται στο δάσος λες και κινείται πάνω σε γραμμές του τραίνου η ανεβαίνει σε μια μυρωδιά της μπεκάτσας όπως τα αιλουροειδή που μας δείχνουν τα υπέροχα ντοκυμοντέρ στις ζούγκλες της Αφρικής .
Τα θέλουμε όλα . Πιο πολύ όμως θέλουμε να μας δείχνει θήραμα , σωστά ;

Τι περιμένω από τον σκύλο των αγώνων ;
Το σκυλί των αγώνων τα έχει όλα , αλλά σε διαφορετικές δόσεις το κάθε στοιχείο .
Λεπτή ισορροπία αλήθεια . Οι διαφορές στη δοσολογία συνήθως δεν είναι μεγάλες διότι για να επιπλεύσει ένας σκύλος στους αγώνες και να ανέβει ψηλά στη κλίμακα αξιών πρέπει να τα έχει όλα σε μεγάλες δόσεις . Εδώ όμως υπεισέρχεται και ο παράγων υποκειμενικότητας του κριτή . Υπάρχουν σχολές και σχολές . Συνήθως οι σχολές έχουν σχέση με την χώρα προέλευσης .

Οι Έλληνες κριτές
Οι Έλληνες κριτές , τολμώ να πω έχουν την νοοτροπία του Έλληνα γενικότερα. Τα πρώτα χρόνια μας εντυπωσίαζαν οι σκύλοι που έβρισκαν εύκολα το θήραμα. και δεν δίναμε μεγάλο βάρος στον τρόπο που το έκαναν. Αργότερα άρχισαν να μας γοητεύουν οι σκύλοι που προσέφεραν θέαμα αλλά οπωσδήποτε είχαν και αποτελεσματικότητα. Ήταν δηλαδή η εποχή που αρχίσαμε να χωνεύουμε την λογική ότι το CAC θα το πάρει ο σκύλος με τον ένα μόνο πόντο αν ήταν εξαίρετος ο πόντος αλλά και η διαδρομή του και όχι ο σκύλος που θα έπαιρνε 3 πόντους αλλά με χαμηλή ποιότητα γενικότερα.
Περάσαμε μια περίοδο ρευστότητας και προβληματισμού. Δεν ξέραμε ακριβώς τι θέλουμε από αυτά τα σκυλιά και σίγουρα οι απόψεις μεταξύ των κριτών , των κυναγωγών αλλά και όλων των εμπλεκομένων δεν συνέπιπταν πάντα. Επήλθε όμως γρήγορα ισορροπία διότι έβγαινε από μόνο του ότι οι αγώνες πρέπει να παράγουν μεν σκύλους κυνηγούς αλλά πρέπει να υποστηρίζεται πολύ και η ποιότητα.

Σε πεδινές ΑΚΙ πρακτικού κυνηγίου σε ορεινή Οι Ιταλοί και οι σκύλοι τους
Μετά ήρθαν και οι Ιταλοί . Το πρώτο καιρό τρίβαμε τα μάτια μας . Πανδαισία , ποίημα , πεμπτουσία των Βρετανικών φυλών . Κάποια εποχή , λίγα χρόνια μετά ,αντί να τρίβουμε τα μάτια μας , ξύναμε το κεφάλι μας . Βλέπαμε κάτι φωτοβολίδες που σου έπαιρναν τα μάτια αλλά δεν έβρισκαν το θήραμα με μεγάλη ευκολία.
Όμως ας μην παίρνουν θάρρος οι αμφισβητίες των αγώνων . Οι σκύλοι αυτοί δεν είχαν μάθει τις αληθινές άγριες πέρδικες που ευδοκιμούν στα άγια χώματα της Μακεδονίας και σίγουρα τα έβρισκαν μπαστούνια δίπλα στα δικά μας τσαμπιόνια που είχαν μάθει να τις γουλαντρίζουν καλλίτερα. Αυτό άρχισαν να το καταλαβαίνουν όμως και οι Ιταλοί και άρχισαν να έρχονται νωρίτερα και να προετοιμάζουν τα σκυλιά τους στις πέρδικές μας. Άρχισε πάλι να ισορροπεί το πράγμα. Από μόνο του το σύστημα άρχισε να απορρίπτει τους σούπερ στυλίστες με χαμηλή αποτελεσματικότητα .
Η κυνοφιλία , όπως έχουμε ξαναπεί είναι σαν τα συγκοινωνούντα δοχεία. Στεγανά δεν είναι εύκολο πλέον να υπάρχουν. Πάντα όμως η υποκειμενικότητα παίζει και θα παίζει τον ρόλο της.

Ο Έλληνας κυνηγός
Αλλιώς βλέπει τον σκύλο ο Έλληνας , ο οποίος τον φαντάζεται παρέα του στα κυνηγοτόπια και αλλιώς ο κυνηγός της ρεζέρβας των φασιανών της Βόρειας Ιταλίας η της Γερμανίας. Δεν είναι βέβαια εύκολο να μην παρασυρθώ και εγώ ο Έλληνας κριτής όταν θα δω τον «θεό» σκύλο να παίρνει έναν σούπερ πόντο που σου κόβει την ανάσα και να μην τον βάλω στη ψηλότερη βαθμολογία , αλλά σας διαβεβαιώ ότι το όνομα του σκύλου βγαίνει γρήγορα ( καλλίτερα να του έβγαινε το μάτι ) και αν παίρνει πόντο κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα αρχίζει και χάνει την εύνοια και την καλοπροαίρεση των κριτών .
Κάθε ενήλικας σκύλος , μετά από τρεις τέσσερις εμφανίσεις , καταχωρείται στο μυαλό του κάθε κριτή με μια δεδομένη πλέον αξιολόγηση. Από ένα σημείο και πέρα αυτό που περιμένει , τουλάχιστον ο Έλληνας κριτής , είναι κατά πόσο ο σκύλος αυτός θα μπορέσει να περάσει τα σημεία αιχμής του χαρακτήρα του σε απογόνους του διότι μην γελιέστε , οι κριτές συμπεριφέρονται ακριβώς όπως όλοι οι «ψαγμένοι» κυνηγοί .
Προσπαθούν δηλαδή να εντοπίσουν το σκυλί που θα τους δώσει αύριο μεθαύριο τον ποθούμενο κυνηγητικό σύντροφο. Η συνήθης κουβέντα μεταξύ κριτών και παρατρεχάμενων των τερέν γυρνάει πάντα γύρω από το πόσες επιβάσεις έχει κάνει ο τάδε σκύλος, τι κουτάβια έχει δώσει και με ποια σκύλα. Και αν υπάρχει κάποιο πραγματικά άξιο κουτάβι , η επόμενη κουβέντα θα είναι ,ποια στοιχεία ακριβώς έχει πάρει από τον πατέρα του και ποια από τη μάνα του.
Τι ζητάει δηλαδή να μάθει ο ενδιαφερόμενος και από πού προσπαθεί να πάρει πληροφορίες ; Ζητάει να μάθει πόσο καλά κυνηγόσκυλα έχουν παραχθεί από τον συγκεκριμένο σκύλο και προσπαθεί να πάρει τις πληροφορίες από το σύνολο της κυνηγητικής οικογένειας και όχι από τα τερέν των αγώνων .

Το κυνήγι παράγει τους σκύλους των αγώνων.
Αυτό είναι ακριβώς το θαύμα των αγώνων και η ανυπολόγιστη αξία τους . Ο σκύλος που θα αποδείξει ότι η θεωρία που παρουσιάζει στα φλάτ τερέν της Μακεδονίας γίνονται πράξη στα σκληρά τερέν του πραγματικού κυνηγιού θα είναι ο σκύλος που θα προτιμηθεί και θα είναι ο σκύλος που θα επιτελέσει τον λόγο της ύπαρξής του δηλαδή την βελτίωση των σκύλων που πάμε μαζί τους κυνήγι. Ο κύκλος όμως δεν κλείνει εκεί.
Εκεί απλά ανοίγει ,διότι η επόμενη φάση είναι να ψάξουμε να βρούμε εκείνα τα κυνηγόσκυλα που θα έχουν πάρει σε ψηλό βαθμό τις αρετές των γονιών τους και να τα φέρουμε πίσω στα τερέν για να προσφέρουν και αυτά με τι σειρά τους και να συνεχίσουν την διαιώνιση του είδους. Μην αγχώνεστε όμως και μη νοιώθετε υποχρέωση σε κανέναν Αυτό είναι δουλειά εκείνων που έχουν ταχθεί να βελτιώνουν τις φυλές αυτές είτε από την επαγγελματική θέση δηλ. του εκτροφέα , εκπαιδευτή , κυναγωγού είτε από την θέση του χομπίστα εκτροφέα η ιδιοκτήτη σκύλου αγώνων .

Μ Ερευνα Μ Έρευνα Το κυνήγι λοιπόν είναι η πρέπει να είναι η βασική πηγή εύρεσης ταλέντων για τους αγώνες και οι αγώνες με τη σειρά τους είναι η πρέπει να είναι το πεδίο που αξιολογούνται αυτά τα ταλέντα για να εμπλουτίσουν ξανά τον πληθυσμό των κυνηγόσκυλων με συνεχώς καλλίτερα άτομα.
Έτσι ακριβώς το βλέπουν , είτε το έχουν συνειδητοποιήσει είτε όχι , οι περισσότεροι κυνηγοί που συνεχώς αναζητούν τον ιδανικό σκύλο σύντροφο . Ξέρουν ότι τα άριστα κυνηγόσκυλα στο μεγαλύτερο ποσοστό τους προέρχονται από γονείς γνωστούς και καταξιωμένους και ξέρουν επίσης πολύ καλά ότι το πάντρεμα πρέπει πάντα να περιλαμβάνει και το καταξιωμένο κυνηγητικό σκυλί .

Οι αγώνες πρακτικού κυνηγίου.
Υπάρχει και μια μερίδα , καλοπροαίρετων , κυνόφιλων που ζητούν το αγωνιστικό σκυλί να αποδείξει την αξία του σε αγώνες πρακτικού κυνηγίου στη πέρδικα , στη μπεκάτσα η ακόμα και στο ορτύκι για να πειστούν ότι πράγματι ξέρει να κυνηγάει .
Πιστεύω ότι όποιος διαβάσει ( και πάλι λέω καλοπροαίρετα ) αυτό το άρθρο θα καταλάβει ότι οι αγώνες πρακτικού κυνηγίου δεν είναι αυτοί που παράγουν τους μεγάλους γεννήτορες .
Ξέρω ότι αρκετοί θα αντιδράσουν αρχικά με αυτή την τοποθέτηση αλλά ας σκεφτούνε ψύχραιμα το εξής λογικό επιχείρημα . Ο σκύλος που κέρδισε στο Σχιστό για παράδειγμα , σημαίνει ότι είναι και καλό μπεκατσόσκυλο η ορτυκόσκυλο ; Γνωρίζουμε αν αυτός ο σκύλος θα κυνηγούσε αποτελεσματικά στα λογγομένα και στα διάφορα πυκνά που συνήθως κρύβεται η μπεκάτσα ; Υπάρχουν όμως και άλλα ερωτήματα . Από απορτ άραγε πως πάει; η αντοχή του ελέγχεται από τα 15 , 20 η 30 λεπτά που τρέχει στον αγώνα αυτόν; Η ο πρωταθλητής Ευρώπης στη Μπεκάτσα , θα κυνηγάει σίγουρα καλά την ορεινή στα Βαρδούσια ;
Οι αγώνες λοιπόν , οι οποιοδήποτε αγώνες , δεν πάνε να μας δείξουν τον ολοκληρωμένο σκύλο-κυνηγό αλλά πάνε να μας βοηθήσουν να εντοπίσουμε τα στοιχεία που θα αποτελέσουν τον σκύλο-κυνηγό τον οποίο όμως καλούμαστε εμείς οι κυνηγοί να τον φτιάξουμε στα μέτρα μας ανάλογα με τον τρόπο που μας αρέσει να κυνηγάμε.
Και για λόγους πρακτικούς , που μπορούμε να συζητήσουμε κάποια άλλη φορά , οι αγώνες του κάμπου και ειδικά στην καμπίσια ,ενδείκνυνται περισσότερο από κάθε άλλο αγώνα για να μπορέσει ο κριτής αλλά και ο θεατής να αξιολογήσει αυτά τα ζητούμενα στοιχεία .

ΑΚΙ σε πεδινές ΑΚΙ πρακτικού κυνηγίου σε μπεκάτσα

Και οι κακοπροαίρετοι ;
Κακοπροαίρετοι είναι αυτοί που δεν θέλουν να ανοίξουν λίγο τον τρόπο σκέψης και κολλάνε συνήθως στο σύνδρομο « μετά τον σκύλο μου , το χάος». Συνήθως ακούς από αυτούς την ρήση «φέρε μου όποιο σκυλί θέλεις δίπλα στο δικό μου» λες και έχουν δεί όλα τα σκυλιά που κυκλοφορούν και έχουν βγάλει τα ασφαλή αυτά συμπεράσματα. Αυτοί όμως οι άνθρωποι έχουν ένα ελαφρυντικό. Πιστεύουν αυτά που λένε .

Υπάρχουν και οι έμποροι ( με την κακή έννοια) . Υπάρχουν όμως και οι άλλοι που ότι λένε , γράφουν η διαδίδουν έχει σχέση μόνο με το πώς θα πουλήσουν τη παραγωγή τους που συνήθως είναι πλούσια και αποτελείται από πολλά κουτάβια ανά έτος.
Συνήθως αυτοί σχίζουν τα ιμάτιά τους υπέρ του ΕΦΥΠ . Η πραγματικότητα είναι ότι ο αγώνας αυτός εφευρέθηκε για να συντηρούνται και να υποστηρίζονται οι μίνιμουμ φυσικές ικανότητες των κυνηγητικών φυλών και να έρχονται σε επαφή με την νοοτροπία των αγώνων ευκολότερα όλοι οι κυνηγοί. Γιαυτό και ο σκύλος που θα πάρει ένα ΕΦΥΠ δεν μπορεί να ξανασυμμετάσχει σε άλλον τέτοιο αγώνα . Δεν έχει έννοια άλλωστε . Δεν ψάχνουμε τον καλλίτερο σκύλο ο οποίος θα γυρνάει από ΕΦΥΠ σε ΕΦΥΠ για να παίρνει βραβεία. ( γιαυτό και δεν υπάρχει βαθμολογία ΕΦΥΠ ) .
Αυτοί οι αγώνες δεν έχουν σχέση και δεν διοργανώνονται από τον ΟΚΑΔΕ . Ο ΟΚΑΔΕ δεν τους ενθαρρύνει αλλά ούτε τους μποϋκοτάρει .
Οι επίσημοι και μάλιστα διεθνείς αγώνες του ΟΚΑΔΕ αλλά και των άλλων ομίλων φυλών που οργανώθηκαν με τόσο κόπο και τόσο χρόνο είναι υπεραρκετοί για να αξιολογούμε και να βελτιώνουμε τα σκυλιά μας .

Όταν ακούτε λοιπόν για ΕΦΥΠ ερευνήστε ποιος τα λέει ,η κυρίως ποιος τα υποστηρίζει δημοσίως με ( όψιμη ) αρθρογραφία σε αγώνες. Μήπως υπάρχουν κάποιες μπίζνες με εκτροφές που λόγω μέτριας ποιότητας δεν μπορούν να ανταγωνιστούν στους πραγματικούς Α.Κ.Ι ; Μήπως οι αρθρογράφοι αυτοί , ξαφνικά ανακάλυψαν ότι ορισμένοι αγώνες είναι καλό πεδίο για να διαφημίσουν τα σκυλάκια τους και κατηγορούν τους αγώνες του ΟΚΑΔΕ υποστηρίζοντας τα ΕΦΥΠ.;
Υποψιάζομαι ότι όσο θα αρχίσουν να παρουσιάζουν τα σκυλιά τους σε αγώνες ,τόσο θα αρχίσουν να ενδιαφέρονται , να ορθογραφούν και να φωτογραφίζουν αυτούς τους αγώνες συχνότερα. Και αν τύχει και η γραμματεία ξεχάσει να γράψει στα αποτελέσματα το όνομα του ιδιοκτήτη σκύλου που μπήκε στη βαθμολογία θα εισπράξουν την μομφή τους . Ειδικά ( η μάλλον όχι ειδικά αλλά μόνο τότε) αν ο ιδιοκτήτης τυχαίνει να είναι και αρθρογράφος.

Φινάλε
Κυνήγι και αγώνες έχουν δρόμους παράλληλους , συμφέροντα παράλληλα και ταυτόσημες προσδοκίες .
Είναι θεμιτό και επιθυμητό να έχουμε μία στάση κριτική απέναντί τους αλλά πρέπει και να τους προστατεύουμε από κακόβουλους , κομπλεξικούς και εμποράκους .

Ακης Λάπας

ΕΠΑΝΩ-UP