Σκύλος ίχνηλάτης με λείο τρίχωμα γιά μεγάλο κυνήγι. Αληθινός σκύλος γιά το κυνήγι του λύκου, κυνηγάει επίσης λαγούς καί ζαρκάδια. Χρησιμοποιήθηκε στο κυνήγι έν κινήσει άπό μερικούς κυνηγούς των νοτιοδυτικών (τόν ξαναβρίσκουμε σέ μερικές διασταυρώσεις). Προικισμένος μέ πολύ λεπτή όσφρηση, έχει τό ελάττωμα νά μήν είναι πολύ ταχύς. Δαγκώνει πολύ, αλλά τού λείπει ή ενεργητικότητα καί ή δραστηριότητα. Σκύλος μέ πολύ καλό λάρυγγα (ουρλιάζει υπέροχα, μερικές φορές πολύ υπόκωφα).

Γενική όψη Άπ' όλους τους γαλλικούς σκύλους ίχνηλάτες τό Μεγάλο Μπλε της Γασκώνης είναι εκείνο πού μοιάζει περισσότερο στην έκφραση καί στην όψη μέ τό Μαύρο Σαίντ Ύμπέρ, πού έχει σήμερα εκλείψει. Χαρακτηρίζεται άπό τό τρίχωμα του κι άπ' τό ευγενικό του κεφάλι.

Κεφάλι. Μάλλον δυνατό καί επίμηκες. Τό σπάσιμο τοϋ μετώπου είναι λίγο τονισμένο.
Άκρορρίνιο μαύρο καί πολύ αναπτυγμένο.
Ρύγχος μακρύ, δυνατό, ελαφρά κυρτό.
Κρανίο σέ σχήμα θόλου.
Μάτια καλυμένα μέ παχιά βλέφαρα, χρώματος σκουροκάστανου.
Αυτιά κολλημένα πολύ χαμηλά, λεπτά καί κατσαρά, πρέπει νά φτάνουν τό άκρορρίνιο καί συχνά τό ξεπερνούν.

Κορμός. Λαιμός μέσου μήκους.
Ωμοπλάτες μυώδεις καί παχιές.
Στήθος ψηλό, πλατύ καί βαθύ.
Ράχη μάλλον μακριά, καλοστηριγμένη.
Όσφύς λίγο επίπεδη.
Πλευρά επίπεδα καί πολύ κατεβασμένα.
Γοφοί προεξέχοντες.
Νώτα αρκετά λοξά, γωνία των μηρών σπασμένη.
Μπροστινά σκέλη εξοπλισμένα μέ δυνατά αντιβράχια καί χοντρούς τένοντες.
Ίγνύες κοντά στή γη, πλατιές, λίγο άγκωνώδεις, μηροί λίγο επίπεδοι.
Πόδια ωοειδή λίγο επιμήκη.
Δάχτυλα ισχνά.

Ουρά. Καλά κολλημένη, μάλλον χοντρή, αρκετά μακριά καί σέ σχήμα δρεπανιοϋ.

Τρίχωμα. Τρίχωμα αρκετά χοντρό, όχι πολύ κοντό καί πολύ πυκνό.
Δέρμα μαύρο ή άσπρο, σκεπασμένο μέ μαύρες πλάκες, ποτέ κάτασπρο.
Χρώματα: μαύρες κηλίδες σέ άσπρο φόντο στιγματισμένο παντού μέ μαύρο.
Δύο μαύρες κηλίδες, τοποθετημένες άπό κάθε πλευρά τοϋ κεφαλιού, καλύπτουν τά αυτιά, περιβάλλουν τά μάτια καί σταματούν στά μάγουλα.
Μιά μικρή ωοειδής μαύρη κηλίδα πού είναι σημάδι τής ράτσας καί δύο κοκκινωπά στίγματα κάτω άπό τό όφρυικό τόξο.

Ιστορικό Πολύ παλιά γαλλική ράτσα, άμεσος απόγονος τού Σαίντ-Ύμπέρ, τό Μεγάλο Μπλε τής Γασκώνης είναι ό πρώτος καί ό π ιό γνωστός άπό τους σκύλους κλάσεως (καθαρόαιμοι), αν καί ή ράτσα έχει ουσιαστικά εξαφανιστεί στίς μέρες μας. Πολλές ράτσες γαλλικών κυνηγετικών σκυλιών έχουν δημιουργηθεί άπό τό Μεγάλο Μπλε τής Γασκώνης (ιδιαίτερα ή ράτσα τής Βιρελάντ καί τό Γαλλικό άσπρο καί μαύρο).
Τό συναντάμε ήδη στίς βασιλικές αγέλες σκύλων τού Ερρίκου τοϋ Δ'. Μερικοί υποστήριξαν πώς είναι προϊόν τής διασταύρωσης τών δύο ποικιλιών Σαίντ-Ύμπέρ, τής λευκής καί τής μαύρης.
Όμως σύμφωνα μέ δύο διαπρεπείς κυ-νολόγους, τους κυρίους ντέ Σαμπώ καί Λέ Κουλτέ, είναι αποκλειστικά απόγονος τών Μαύρων Σαίντ-Ύμπέρ μέ ελάχιστα μαυροκόκκινα στίγματα, πού ό Γκαστόν Φρέμπους καί οί άρχοντες τής Μεσημβρίας χρησιμοποιούσαν τόν 16ο αιώνα. Ό σκύλος αυτός, μέ τό πέρασμα τών αιώνων καί κάτω άπ' τήν επίδραση τού ζεστού κλίματος, πήρε μιά μπλε απόχρωση.
Τελειοποιήθηκε μέ επιλογή άπό μερικούς εκτροφείς, πού διαμόρφωσαν έναν σκύλο πιό κανονικό καί λεπτότερο στην κατασκευή.