Εκτροφή ! Δύναμη και μυθική μαγεία!

Το να εκτρέφεις είναι περισσότερο από το να έχεις κάποιο σκύλο. Είναι ένα παραλήρημα δημιουργίας που το γνωρίζουν ακόμη καλύτερα αυτοί , που μετά από διαφορετικές εμπειρίες και επεμβάσεις , είχαν κάποια καλά αποτελέσματα και ιδίως όταν αυτοί οι ίδιοι , αναπόφευκτα τα έχασαν για διάφορους λόγους. Έτσι λοιπόν μπορούμε να θέσομε το ερώτημα!

Είναι αρκετά διαδεδομένο το ενδιαφέρον για την εκτροφή ώστε αυτή να ερμηνευτεί σαν επάγγελμα όπου μέσα από γέννες παράγουμε σκύλους για συντροφιά η για κυνήγι η για μια θέση κάτω από τον ήλιο στην αγωνιστική κυνοφιλία.

Λόγω έλλειψης μιας πραγματικής κυνοφιλικής παιδείας ( που πραγματικοί εκφραστές της ήταν οι Άγγλοι) και ζωοτεχνικών γνώσεων (που λίγοι διαθέτουν ), κατέστη δυνατόν μέσα από μία αυτοσχέδια πρακτική συνεπικουρούμενη και από την ικανότητα λίγων αλλά πραγματικών εκτροφέων , η εκτροφή να είναι αν όχι η καλύτερη αλλά σίγουρα ένα σπουδαίο εργαλείο επιλογής.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτό το πανόραμα γνωρίζοντας ότι για να κάνουμε εκτροφή με ζωοτεχνική παράμετρο προϋποθέτει πρώτα από όλα υπομονή (όποιος είναι βιαστικός του συνιστώ , καλύτερα είναι γι' αυτόν να αποκτήσει ένα σκύλο αποφεύγοντας έτσι να έχει απογοητεύσεις αλλά παράλληλα να προκαλεί ζημιά στη φυλή) . Επίσης προϋποθέτει ικανότητα , σταθερότητα και προπαντός ακριβείς στόχους και γενικά ξεκάθαρες ιδέες.

Είναι απαραίτητο για κάθε νέο εκτροφέα πριν ξεκινήσει να έχει προσδιορίσει και σκιαγραφήσει το προϊόν της εκτροφής του και το σπουδαιότερο να μην αλλάξει τον στόχο του στην πορεία , με ξεκάθαρη άποψη του στόχου του σαν έναν παίκτη του μπιλιάρδου πριν χτυπήσει την μπίλια. Εδώ θα ήθελα να προσθέσω , χωρίς φαντασιώσεις υποκειμενικές και εκτός κανόνων όπως συχνά ακούμε κάποιον να λέει ¨για μένα το πόιντερ πρέπει να είναι έτσι η αλλιώς….¨.

Οι αδιαμφισβήτητοι κανόνες στην εκτροφή είναι τυπικότητα και το στυλ της φυλής που καθορίζεται από το στάνταρτ και αμέσως μετά ο αυστηρός έλεγχος των φυσικών προσόντων .

Και οι δύο κανόνες είναι βασικοί . Ο έλεγχος των προσόντων που είναι απαραίτητος κατά την γνώμη μου πρέπει να έρχεται πάντα μετά τον απόλυτο σεβασμό στις αξίες της φυλής.

Απλοποιώντας τα ανωτέρω μια έκφραση του φίλου μου κ Zurlini που συμμερίζομαι πολύ συχνά .
¨Ένα πόιντερ δεν μπορεί να είναι πόιντερ αν δεν μοιάζει με ένα πόιντερ¨ και αυτό σημαίνει ότι μπορεί να είναι ικανότατο αλλά αν δεν διαθέτει αρκετή τυπικότητα είναι βέβαιο ότι θα νοθεύσει την φυλή αν χρησιμοποιηθεί στην εκτροφή.

Όσον αφορά τη τυπικότητα θα ήθελα να υπογραμμίσω την σπουδαιότητα της ¨ έκφρασης πόιντερ¨ που είναι ένας παράγων που υποδηλώνει την ψυχοσύνθεση του πόιντερ και σε μεγάλο βαθμό είναι κληρονομική και αναφέρει ο Τesio ¨Ένα πόιντερ όσο και να είναι όμορφο με εξαιρετικές σωματικές αναλογίες , αλλά με τρίχωμα άτυπο και βλέμμα χωρίς την τυπική έκφραση δεν θα μπορέσει ποτέ να διακριθεί τόσο στην εργασία όσο και στην μορφολογία¨. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι αρκετό για ένα πόιντερ να είναι μόνο ένας ικανότατος κυνηγετικός σύντροφος η τριάλερ. Αν δεν έχει μέσα του το χάρισμα του στυλ της φυλής του σε υψηλό βαθμό , δεν μπορεί να αξιολογείται μόνο επειδή γεμίζει την τσάντα η ικανοποιεί ορισμένες φιλοδοξίες γιατί αυτή η πρακτική μας πάει μακριά και μας απομακρύνει από την φυλή.
Φοβάμαι πολύ περισσότερο να χάσω ένα πραγματικό πόιντερ παρά ένα καλό κυνηγετικό σκύλο.

Έτσι λοιπόν πρώτα απ' όλα τυπικότητα , έκφραση πόιντερ στυλ φυλής και ακολούθως οπωσδήποτε αποδοτικότητα. Είναι φανερό ότι τα ανωτέρω στοιχεία πρέπει να είναι αδιαχώριστα και πάνω σε αυτά βασίζεται η διατήρηση της φυλής.

Η διαδικασία επιλογής ανάμεσα σε πολλούς σκύλους στην εκτροφή , δεν την καθιστούν μια επιστήμη αλλά ένα πεδίο πειραματισμών και γοητευτικής δημιουργικότητας . Σαν βοήθεια μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις αρχές της γενετικής αλλά ας μην γελιόμαστε , σε μια πολυπαραγοντική επιλογή όπως είναι η επιλογή του κυνηγετικού σκύλου οι αρχές της γενετικής μπορούν μόνο να υποβοηθήσουν στην διαδικασία της εκτροφής η να προσφέρουν στην επεξήγηση των αποτελεσμάτων τα οποία όμως θα προέλθουν από τους διαρκείς πειραματισμούς.

Τα γενετικά χαρακτηριστικά που εκφράζονται μέσα από τον γενότυπο και τον φαινότυπο είναι ήδη εξ' αρχής αντιφατικά. Οι αρχές της κληρονομικότητας και της ανεξαρτησίας των χρωματοσωμάτων , οι συνδυασμοί των ομοζυγώτων και ετεροζυγώτων και οι μεταλλάξεις δημιουργούν ένα μωσαϊκό πιθανοτήτων που μόνο μερικώς υπακούουν στους νόμους του Mendel, εννοώ τους τρεις νόμους τουλάχιστον από την δική μου ταπεινή μικρή εκτροφή. Είναι καλύτερα να βασιζόμαστε στον τέταρτο νόμο τον άγραφο της καλαισθησίας.

Μέσα από αυτό το πανόραμα της εκτροφής που ανέφερα στην αρχή και απευθυνόμενος στο πλήθος παθιασμένων εκτροφέων μικρών η μεγάλων που σήμερα όλοι είναι χρήσιμοι , θα βρούμε αλήθειες , επεξηγήσεις στα φαινόμενα , να κάνουμε υποθέσεις και να βρούμε κατάλληλες εφαρμογές και στην ανάγκη πιο αυστηρές.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ

Ουσιαστικά οι μέθοδοι εκτροφείς που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι τρείς.

Κλειστή αναπαραγωγή (In Breeding)
Γραμμική αναπαραγωγή (Line Breeding)
Ανοικτή η μη συγγενική αναπαραγωγή (Outcrossing)

Κλειστή αναπαραγωγή (In Breeding)

Η εκτροφή με πολύ στενή αιμομιξία μεταξύ πολύ κοντινών συγγενών. Είναι μια μέθοδος για την σταθεροποίηση των χαρακτηριστικών μιας φυλής που σήμερα χρησιμοποιούμε σπανίως. Θυμάμαι που διάβασα μέσα σε σπάνιους γενεαλογικούς χάρτες ζευγαρώματα μεταξύ παιδιών και γονέων η μεταξύ αδελφών. Ο πατέρας του Bill του αποθανόντος Colatini ήταν γιος του Grek del Ventasso ένας άγνωστος σκύλος που αυτός με την σειρά του ήταν παιδί δύο αδερφών των Brik και Britta del Vantasso που και αυτοί ήταν παιδιά του απόλυτου πρωταθλητή Lucanianiae Luki. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι ο Bill εξαίρετος μορφολογικά και λειτουργικά έδωσε αρκετά εξαίρετα ζώα . Έτσι παρατηρούμε ότι σκυλιά με φαινότυπο και γονότυπο άριστο να δίνουν σε ένα ζευγάρωμα μεταξύ αδερφών τα καλύτερα χαρακτηριστικά ενισχύοντας έτσι τον συνδιασμό των ομοζυγωτών και διατηρώντας μια δυναμική μετάδοσης χαρακτηριστικών στις επόμενες τρεις γενεές. Εγώ προσωπικά δεν είχα το κουράγιο να ακολουθήσω μια τέτοια μέθοδο γιατί πάνω από όλα μου έλειπε ένας σκύλος σαν τον Luki.

Γραμμική αναπαραγωγή (Line Breeding)

Ζευγάρωμα μεταξύ συγγενών που δεν έχουν μεταξύ τους πρώτου βαθμού συγγένεια πρώτου βαθμού αλλά μεγαλύτερο με σκοπό την διατήρηση σε υψηλό ποσοστό τα χαρακτηριστικά της ομοζύγωσης δηλαδή της ομοιογένειας που εμπεριέχεται σε αυτή τη γραμμή αίματος. Μπορούμε να διασταυρώσουμε μεταξύ συγγενικών γραμμών όταν ήδη υπάρχει ικανοποιητικός αριθμός ατόμων εκκίνησης μέσα σε ένα εκτροφείο , αλλά ακόμη μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γραμμική διασταύρωση ξεκινώντας από δύο η περισσότερους σκύλους αναπαραγωγούς που να προέρχονται από την ίδια γραμμή αίματος.

Αυτός που εκτρέφει σε συνεχή βάση σίγουρα μπορεί να χρησιμοποιεί αυτό το σύστημα εκτροφής . Το ρίσκο όμως είναι ότι σίγουρα σαν συνέπεια μετά από κάποιο χρονικό διάστημα μπορεί να εμφανιστούν ανωμαλίες η μη επιθυμητά χαρακτηριστικά αυτό ονομάζεται Γενετική εξασθένηση και συνδέεται με αυξημένη θνησιμότητα και μειωμένη γονιμότητα. Η συντήρηση μιας γραμμής αίματος δεν είναι συνδεδεμένη μόνο με την υπομονή και το έργο του κάθε εκτροφέα , αλλά παράλληλα συντηρείται ακόμη σε διάφορες γεωγραφικώς απομακρυσμένες περιοχές μέσα από ισχυρούς κυνοφιλικούς δεσμούς που συντηρούν ίδιες γραμμές αίματος.

Σήμερα η πληροφορία για ένα υπερσκύλο διαδίδεται εύκολα και γρήγορα και είναι επιθυμία πολλών να δοκιμάσουν να ζευγαρώσουν με αυτόν , χωρίς να γνωρίζουν την γενεαλογία του .

Εδώ αρχίζει η περιπέτεια .

Ανοικτή η μη συγγενική αναπαραγωγή (Outcrossing)

Ο εκτροφέας όταν αποφασίζει να χρησιμοποιήσει αυτή τη μέθοδο , το κάνει έχοντας γνώσει ότι βγαίνοντας από την καθαρή γραμμή αίματος που έχει , θα αντιμετωπίσει μια σειρά από ρίσκα που θα τροποποιήσουν το μοντέλο του δημιουργώντας νέα υβρίδια , χάνοντας έτσι την ομοιογένεια της εκτροφή του και πέφτοντας στην κατάσταση εκτροφής με ετεροζυγώτες.

Αλλά πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι από αυτή τη δοκιμή και εισάγοντας νέο αίμα στην εκτροφή του διευρύνει την γενετική του βάση και αυξάνει σημαντικά την ζωτικότητα των ζώων του και σίγουρα θα πρέπει να έχει καταστρώσει κάποια στρατηγική για να επανέλθει στην πρότερη κατάσταση αν κάτι πάει στραβά. Για τον εκτροφέα που έχει κάνει αυτή την επιλογή τα πράγματα είναι απλά αξιολογεί Τα καλύτερα ζώα που εκφράζουν την φυλή γενετικά και λειτουργικά που είναι ορατά και πασιφανή. Αν κάτι πάει στραβά τότε σίγουρα η ευθύνη θα πέσει στον επιβήτορα ως συνήθως που δεν δίνει ……

Τώρα ας ρίξουμε και μια ματιά στον Αρσενικό-επιβήτορα και στην θηλυκιά την μάνα. Από ζωοτεχνική άποψη θα πρέπει να αξιολογήσουμε την αναπαραγωγική και την δυναμικότητα τους. Για να αξιολογήσουμε την δυναμικότητα τους αξία έχουν οι διακρίσεις που περιέχονται στο βιβλιάριο εργασίας , αλλά πολύ μεγάλη σημασία έχουν τα φυσικά τους προσόντα και κυνηγετικά ένστικτα της νεαρής ηλικίας τους. Από φυσικά προσόντα και προπαντός η πρωιμότητα είναι σε υψηλό βαθμό κληρονομικά μεταβάσιμοι . Πολύ σημαντικά και αναντικατάστατα επίσης είναι ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά των κουταβιών. Ο χαρακτήρας και το υψηλό ηθικό χαρακτηρίζουν το πόιντερ . Επιβήτορες και θηλυκές πρέπει να έχουν φυσιολογική συμπεριφορά ( επιβήτορες να ζευγαρώνουν χωρίς πρόβλημα και θηλυκές να δέχονται εύκολα τον αρσενικό, αλλά και να είναι καλές μάνες με τα κουτάβια τους)

¨Εγώ προσωπικά θα ήθελα ένα αρσενικό υπερβολικό και μια θηλυκιά γλυκιά σαν μέλι¨.

ΥΣ.
Tα ανωτέρω ισχύουν για ολες τις φυλές κυνηγετικών σκύλων , σύμφωνα με τα πρότυπα κάθε φυλής.

ΕΚΤΡΟΦΗ 2

Πολλοί είναι αυτοί που μπορούν να δημιουργούν μεγάλους αριθμούς σκύλων και θέλουν να ονομάζουν τον εαυτό τους εκτροφέα. Ο εκτροφέας όμως ο οποίος με τους συνδυασμούς που κάνει θα συμβάλλει στη βελτίωση μιας φυλής (και όχι μόνο με σύμμαχο την τύχη), πρέπει να είναι ένας άνθρωπος με ταλέντο και διαίσθηση. Μόνο με την εμπειρία δεν μαθαίνεται η εκτροφή. Το μάτι κοιτάει αλλά το μυαλό δεν μπορεί να αφομοιώνει πάντα. Το να καταλάβεις ένα σκύλο είναι αρκετά εύκολο. Το να μάθεις να τον αξιολογείς από όλες τις απόψεις είναι πολύ δύσκολο. Ένα ξαφνικά καλό αποτέλεσμα δεν μπορεί να θεωρείται εκτροφή. Η εκτροφή χρειάζεται καλλιέργεια γνώσεων, διο­ρατικότητα και πολύ παρατηρητικότητα. Πρέπει να μπορείς να Βλέπεις τα καλά στοιχεία και να ξέρεις να αποφεύγεις ορισμένα επικίνδυνα χαρακτηριστικά. Ένα τέτοιο επικίνδυνο χαρακτηριστικό, αν μπει σε μία γραμμή, μπορεί να χρεια­στούν πολλά χρόνια και πολλές γενιές για να εξαλειφθεί.

Αυτός που κάνει εκτροφή πρέπει να έχει μέσα του πάντα την ελπίδα ότι θα κατορθώσει να δημιουργήσει αυτό που μια Ζωή ονειρεύεται και πρέπει να δημιουργήσει μία δική του ιστορία στη φυλή που αγαπάει. Σκοπός κάθε εκτρο­φέα είναι να δημιουργήσει το καλό και ωραίο (λειτουργία και μορφολογία). Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο αυτό. Χρειάζεται φυσικά να έχει την τύχη με το μέρος του αλλά δεν μπορεί να ελπίζει μόνο σε αυτή. Είναι απαραίτητο να παίρνει και σκληρές αποφάσεις για να αντιμετωπίσει προβλήματα που αναπόφευκτα θα του παρουσιαστούν σε κάποια γέννα.

Ο γεννήτορας σκύλος

Ο γεννήτορας - επιβήτορας είναι ο αρσενικός πάνω στον οποίο Βασίζουμε τις ελπίδες μας για την εκτροφή μας. Είναι αυτός ο σκύλος που με σταθερότητα και ακρίβεια μπο­ρεί να μεταδίδει στα παιδιά του τα δικά του χαρακτηριστικά. Είναι αυτός ο σκύλος που δια μέσου των αρρενωπών του χαρακτηριστικών καθώς και των φυσικών του προσόντων, δίνει σε ψηλό Βαθμό την τυπικότητα της φυλής του. Ο σκύ­λος αυτός όμως είναι σπάνιος και επειδή η Ζωή του σκύλου δεν είναι μεγάλη, όταν ανακαλύψουμε ένα τέτοιο Ζώο δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο, γιατί χάσιμο χρόνου ισοδυναμεί με χάσιμο ευκαιριών.

Η επιλογή των σκύλων που θα χρησιμοποιήσουμε για αναπαραγωγή θα πρέπει να γίνεται Βάση πολλών κριτη­ρίων. Δεν πρέπει όμως να ξεχάσουμε ένα βασικό κριτήριο που είναι ο Βαθμός αρρενωπότητας για τον αρσενικό και ο αντίστοιχος Βαθμός θηλυκότητας για το θηλυκό. Οι αξίες των αρρενωπών χαρακτηριστικών δεν υπάρχουν στον άβουλο σκύλο, στο σκύλο χωρίς ταμπεραμέντο. Υπάρχουν μόνο σε εκείνο τον αρσενικό που είναι δυνατός και ρωμα­λέος, άνετος και ευκίνητος. Είναι αυτός ο σκύλος που ξεχωρίζει. Ανάλογα ισχύουν και για τις θηλυκές σκύλες. Πρέπει να έχουν θηλυκότητα, να είναι γεμάτες καλοσύνη, να έχουν γλυκύτητα στο Βλέμμα, ελεύθερη κίνηση με χάρη, υποχωρη­τικό χαρακτήρα, καθώς και ανάγλυφο κεφάλι.

Υπάρχουν σκύλοι αναπαραγωγοί, οι οποίοι μαζί με τα θετικά τους στοιχεία μπορεί να μεταδίδουν και ορισμένα ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά. Σε καμία περίπτωση δεν απορρίπτουμε ένα τέτοιο σκύλο, αλλά κοιτάμε να διορθώ­σουμε την κατάσταση επιλέγοντας τις σωστές θηλυκές σκύ­λες. Αν για παράδειγμα ένας γεννήτορας δίνει στοιχεία όπως μεγάλη διάθεση, σιγουριά στη φέρμα κλπ, αλλά αδυ­ναμία στη συναίνεση, θα ψάξουμε να βρούμε εκείνη τη θηλύκια που στο σημείο αυτό δεν υστερεί καθόλου. Είναι | αλήθεια όμως ότι η φύση είναι τσιγκούνα και συμβαίνουν " πάντα αυτά που σχεδιάζουμε να γίνουν. Γι αυτό χρειάζεται να δημιουργούμε με το νόμο του συμψηφισμού. Αυτός ο νόμος δίνει καλά αποτελέσματα, αν και εφόσον και οι δύο σκύλοι επιβάλλονται κατά 50% στα παιδιά τους. Αν ο ένας υπερισχύσει του άλλου λόγω γενετικής υπεροχής, τότε όλα αλλάζουν και τα αποτελέσματα δεν επαληθεύονται.

Ποια είναι τα πλέον μεταδοτικά χαρα­κτηριστικά;

Μετά από επαναλαμβανόμενες μελέτες πάνω σε| Ζευγαρώματα κυνηγετικών σκύλων φέρμας, έχει βγει το| συμπέρασμα ότι δεν είναι το ίδιο μεταδοτικά όλα τα πλεονεκτήματα που έχει ο κάθε σκύλος. Ένα όμως χαρακτηριστικό που είναι μεταδοτικό σε υψηλό Βαθμό είναι το πάθος, κυρίως όταν υπάρχει και στους δύο γονείς. Μπορεί να γεν­νηθεί ένας σκύλος από δύο γονείς πραγματικούς Trialers και να μην έχει την ψυχή και την νοοτροπία των γονιών του. Αυτό όμως που σίγουρα θα έχει, είναι το πάθος για την έρευνα.

Χαρακτηριστικά που μεταδίδονται:

Η Δύναμη της όσφρησης. Είναι μεταδοτική αλλά όχι στο μεγαλύτερο Βαθμό. Η αξιολόγηση όμως της οσφραντικής ικανότητας δεν είναι εύκολο πράγμα και μπορεί κάποιος να Βγάλει εσφαλμένα συμπεράσματα, π.χ. από μία κακή προπαρασκευή του σκύλου πάνω στα τεραίν που προπονείται. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η αξιολό­γηση πρέπει να γίνεται συγκριτικά και όχι μεμονωμένα. Η καλή μύτη στη δεδομένη στιγμή, με δεδομένες καιρικές συνθήκες, θα φανεί συγκρινόμενη με μία άλλη μύτη στον ίδιο τόπο και χρόνο.

Η κίνηση και το κράτημα του κεφαλιού, αν είναι σωστά και στους δύο γονείς, είναι μεταδοτικά, έστω κι αν δεν είναι σε εξαιρετικό επίπεδο. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι περισσότερο μεταδιδόμενο από τους παππούδες, παρά από τους ίδιους τους γονείς.

Η φέρμα και το ποντάρισμα είναι σε μεγάλο Βαθμό μετα­δοτικά, τόσο όσον αφορά τη σταθερότητα και τη σιγου­ριά, όσο και την τυπικότητα και την έκφραση. Το μαλακό και ανάλαφρο ποντάρισμα στα Σέττερ και το Βίαιο και από­τομο ποντάρισμα στα Πόιντερ είναι στοιχείο μεταδοτικό.

Η Το απόρτ είναι ένα ενστικτώδες χαρακτηριστικό και δεν είναι μεταδοτικό. Μπορεί να συμβεί από δύο γονείς που έχουν εύκολο απόρτ, να δούμε παιδιά τους που δεν απορτάρουν, αλλά και το αντίθετο.

Η προδιάθεση του σκύλου για εκπαίδευση, η "εκπαιδευσιμότητα" δηλαδή, είναι σε μεγάλο Βαθμό μεταδοτική.

Γενεαλογίες και γραμμές αίματος

Αυτός που γνωρίζει καλά τις γενεαλογίες των σκύ­λων που Ζευγαρώνει, έχει τη δυνατότητα να καταλάβει τα πραγματικά πλεονεκτήματα της γραμμής αίματος που έχουν μεταδοθεί στους σκύλους, ή από το χρώμα του δέρ­ματος, ή από τη σκελετική κατασκευή, ή και από άλλα χαρα­κτηριστικά. Τα Ζευγαρώματα που γίνονται χωρίς να ακολου­θηθεί μια επιστημονική και λογική γραμμή, υπάρχει περίπτωση να επιφέρουν και θετικά αποτελέσματα, δεδομένου ότι ένα από τα παιδιά κάποιου Ζεύγους σκύλων, μπορεί να κλη­ρονομήσει από κάποιο άγνωστο πρόγονο, όλα τα πλεονε­κτήματα που είχε αυτός. Αυτός ο τρόπος όμως είναι πολύ περισσότερο παρακινδυνευμένος. Αντίθετα, μπορεί να συμ­βεί και στα καλύτερα Ζευγαρώματα, π.χ. πρωταθλητή με πρωταθλήτρια, τα παιδιά τους να έχουν την τάση να αποκτή­σουν κακά ελαττώματα, διότι αυτά υπάρχουν μέσα στα χρω­μοσώματα τους.

Μιλώντας όμως για τα Ζευγαρώματα και τη δύναμη της γενετικής, συμβαίνει συχνά να παρατηρείται ότι η αιμομιξία είναι το καλύτερο σύστημα για να σταθεροποιηθούν μερικά Βασικά πλεονεκτήματα που θέλουμε να διατηρήσου­με από την ένωση δύο συγγενών σκύλων, διατηρώντας ακόμα περισσότερο τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε ξεχω­ριστού σκύλου. Η αιμομιξία σταθεροποιεί τους χαρακτήρες αλλά και προδιαθέτει επίσης για κάποιες ασθένειες και ελατ­τώματα. Αυτό συμβαίνει πάντα όταν τα Ζώα που θέλουμε να Ζευγαρώσουμε είναι επηρεασμένα είτε από ασθένειες, είτε από ελαττώματα. Τίποτα όμως - όπως συνήθως πιστεύεται -δεν προεξοφλείται, όπως και τίποτα δεν είναι σίγουρο.

Αντίθετα όμως, από ένα ετερογενές Ζευγάρωμα που θα είναι προϊόν μακρινών γραμμών αίματος, μπορεί να δημιουργηθούν σκυλιά πολύ γερά και καλοκατασκευασμένα και με λιγότερες τάσεις προς τις ασθένειες, αλλά τα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα τους θα είναι περισσότε­ρο ευκαιριακά, περιμένοντας με το χρόνο να δούμε τα απο­τελέσματα που γέννησε η φύση. Είναι πολύ σπουδαίο να ξέρουμε να διαβάζουμε στα πιστοποιητικά των σκύλων ποια άτομα πρέπει να χρησιμοποιούμε καθώς και ποια πρέπει να απορρίπτουμε. Αυτό όμως είναι μόνο το θεωρητικό μέρος και μέχρι εδώ τα πράγματα είναι αρκετά εύκολα. Η δουλειά γίνεται δύσκολη όταν ψάχνεις να δημιουργήσεις αυτό που ελπίζεις και προσγειώνεσαι στη δυσκολία της πραγματικότη­τας. "Όμως η εκτροφή είναι ένα πάθος και το πάθος δεν στα­ματάει εύκολα, όπως δεν σταματάει και η ελπίδα.

Γι αυτό λοιπόν και εκτροφή = ελπίδα.

ΕΠΑΝΩ-UP

© Giorgio Peppas