Welcome in Greece Welcome in Greece

 


Κυνηγώντας την Νησιώτικη πέρδικα
Εγχειρίδια Διαχείρισης

ΑρχικήInitial Mπροστάnext ΠίσωBack


Tσούκαρ!

ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΠΕΡΔΙΚΑ - ALECTORIS CHUKAR

Alectoris Chukar! 600 KB Πολύτιμες εμπειρίες ενός κυνηγού τσούκαρ για 35 χρόνια στα ελληνικά νησιά ! Φωτό κυνήγι της Τσούκαρ ! Η πέρδικα Τσούκαρ σε βίντεο ! H νησιωτική πέρδικα τα παλιά χρόνια και όχι μόνο! Αναπαραγωγή της πέρδικας Τσούκαρ vs Γκρέκα Οι πέρδικες της άγονης γραμμής Alectoris chukar cypriotes Η επιδεξιότητα... στη διαφυγή της Alectoris chukar ...


Tσούκαρ στον Σχιστό ! Η ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΠΕΡΔΙΚΑ-CHUKAR




Στο έργο του «Τα ζώα μου και τα πουλιά» ο Γεώργιος Δροσίνης γράφει και για «μία Πέρδικα στο καλαμένιο της κλουβί μου ήρθε λεβέντισσα από κάποιο αιγαιοπελαγίτικο νησί, για να με ξυπνά κάθε ξημέρωμα με το νοσταλγικό της κράξιμο προς τις κυματόδαρτες πλαγιές του νησιού της».

Περιγραφή

Αναστήματος 35 εκατοστών, άνοιγμα φτερούγων 45-50 εκατοστά, βάρους 900 γρ περίπου, ξεχωρίζει από την φωνή της που μοιάζει με κακάρισμα κότας κάκαρα –κακ κάκαρα-κακ. Η νησιώτικη Πέρδικα έχει καστανόγκριζη ράχη , λίγες 8-10αλλά ζωηρές φαρδιές ραβδώσεις στα πλευρά , ενώ ο χαλινός της , το τμήμα δηλαδή ανάμεσα στη ρίζα του ράμφους και του ματιού , είναι λευκό. Περιδέραιο σε σχήμα V. Χαρακτηριστική επίσης , η μαύρη ράβδωση στο κεφάλι , που πίσω από το μάτι στενεύει και γίνεται διακεκομμένη. Οι ωτικές χώρες είναι πιο καστανές .Το χρώμα των φτερών στο λάρυγγα είναι ελαφρώς σταχτοκόκκινο , με κηλίδες χαμηλότερα στη μέση του στήθους, η ουρά κοντή, τα πόδια και η μύτη κόκκινα και η εμφάνιση κοινή και για τα δύο φύλα.



Η τσούκαρ στην περιοχή μας

Βιότοπος - Βιολογία

Είναι το είδος Πέρδικας που συναντάμε στα νησιά του Αιγαίου την Κρήτη και στην Ανατολική Θράκη. Απαντάται ακόμη και σε άλλες περιοχές της χώρας όπου εισάγεται τεχνικά.

Βιότοπος  Τσούκαρ Τη συναντάμε σε ξερές περιοχές , πετρώδεις πλαγιές βουνών ενώ φωλιάζει μέσα στα βράχια. Η φωλιά παραγεμισμένη με ξερόχορτα , είναι προσανατολισμένη νότια. Γεννάει συνήθως δύο φορές τον χρόνο , από 8-11 αβγά που κλωσάει επί 22-24 μέρες. Τα μικρά μπορούν να πραγματοποιούν σύντομες πτήσεις από την ηλικία των 10 μόλις ημερών. Πετούν πολύ καλά σε 3 εβδομάδες και θα μείνουν όλα μαζί ως τον επόμενο χειμώνα . Φτάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα στην ηλικία του ενός χρόνου και τα δύο φύλλα. Η περίοδος της αναπαραγωγής αρχίζει τον Φεβρουάριο-Μάρτιο και τα πουλιά σχηματίζουν ζευγάρια. Οι ερωτικές επιδείξεις μπορεί να επεκταθούν μέχρι τον Ιούνη. Τρέφεται με σπόρους , φυτά και έντομα.



Βιότοπος  Τσούκαρ Μετά την ωοτοκία τα αρσενικά που έχουν χάσει την πολεμοχαρή διάθεση τους , συγκεντρώνονται σε ομάδες , 4-5 μαζί. Στην διάρκεια του καλοκαιριού οι Πέρδικες ζουν μέσα σε άγριες συντροφιές , που ξέρουν θαυμάσια να κρύβονται σε βραχότοπους. Η πτήση τους είναι γρήγορη , τα πουλιά βυθίζονται στο έδαφος στην πλαγιά , αμέσως μόλις ξεκολλήσουν από το έδαφος. Τρέχουν επίσης πολύ γρήγορα στο έδαφος , πολύ περισσότερο από τις ορεινές , ξεγελώντας έτσι και τα πιο καλά σκυλιά. Το καλοκαίρι την βρίσκουμε στα χαμηλά και πολλές φορές δίπλα από την θάλασσα. Επίσης τις αρέσουν τα μέρη με δροσιά και προστασία. Έχει παρατηρηθεί ότι οι πέρδικες για να αποφύγουν τον κυνηγό πολλές φορές πατάνε πάνω από την θάλασσα για να πάνε σε ένα άλλο όρμο η γκρέμι , αφήνοντας τον κυνηγό και τον σκύλο του να τις κοιτά με απογοήτευση .Τώρα πρέπει να περπατήση πίσω και όλο τον γύρω γύρω δρόμο αν θέλει να τις ξαναδεί !! Τον χειμώνα τις βρίσκουμε πιο ψηλά , σε βράχια , σε πλαγιές η σε εγκαταλελειμμένα χωράφια. Το βράδυ πάνε για κούρνιασμα σε συγκεκριμένο μέρος που έχει επιλέξει ο αρχηγός του κοπαδιού.

Στο δρόμο για την φωλιά

Αξιοσημείωτη είναι και η γνώση-αντίληψη του γύρου χώρου που διαβιούν , γνωρίζοντας σχισμές η βαθουλώματα βράχων , κυρίως σε σκιερά μέρη , όπου διατηρούνται μικρές ποσότητες νερού η υγρασία, τα οποία η πέρδικα εκμεταλλεύεται με πολλή σοφία. Οι Νησιώτικες πέρδικες αναζητούν την τροφή τους το πρωί και το απόγευμα αργά. Ενδιάμεσα αναζητούν νερό, για να δροσιστούν , ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες . Λαμβάνουν όμως υγρασία και από διάφορα φυτά η βολβούς. Σήμερα η Νησιώτικη πέρδικα βρίσκεται σε κίνδυνο , βασικά λόγο της εγκατάλειψης της καλλιέργειας των αγρών και της καταστροφής του βιοτόπου της. Όλες οι παραλίες των κυκλαδίτικων νησιών χτίζονται η δίνονται στην άγρια τουριστική εκμετάλλευση.

Το άνοιγμα δρόμων μέχρι την τελευταία παραλία επίσης και το κυνήγι όλο τον χρόνο εφ' όσον δεν υπάρχει φύλαξη. Δεν επιτρέπεται να κλείνονται νησιά 5-6 χρόνια για να κυνηγάνε μόνο οι ντόπιοι και οι φίλοι τους η όταν ανοίγουν άλλα μετά από χρόνια να γίνεται ομαδική σφαγή καθημερινώς από καραβάνια κυνηγών……. επειδή δεν υπάρχει έλεγχος. Κάτι προσπαθούν να κάνουν μερικοί φιλότιμοι και μικροί σύλλογοι , αλλά χρειάζονται βοήθεια και οικονομική και ειδική.

Στήν Βοσκή

Το κυνήγι της

Το κυνήγι της νησιώτικης πέρδικας , εγώ προσωπικά το θεωρώ δύσκολο όσο και της ορεινής πέρδικας. Μπορεί τα ύψη και το έδαφος να μην είναι ανάλογα, αλλά οι κλιματολογικές συνθήκες εξισορροπούν την κατάσταση. Πρέπει να είναι οργανωμένο σωστά , γιατί σίγουρα πρέπει να πάρετε το πλοίο για να έχετε πρόσβαση στα νησιά. Ταλαιπωρία για την μεταφορά των σκύλων , με ειδική προσοχή για να μην έχουμε απώλειες από την ζέστη ειδικά μέσα στο καράβι.. Αφού επιτέλους φτάσουμε να βρούμε μέρος που θα μείνουμε με ασφάλεια , γιατί εδώ δυστυχώς παρατηρείται σε ορισμένα νησιά , ένας λανθασμένος τοπικισμός που μπορεί να προκαλέσει πολλά σοβαρά προβλήματα. Το καλό είναι ότι μπορεί να συνδυαστεί με διακοπές, μπάνιο και ψάρεμα. Πολλές φορές ενώ κυνηγούσα , έφτασα σε πανέμορφες παραλίες όπου έκανα το μπάνιο μου και κατόπιν συνέχισα το κυνήγι μου. Συνδυάζεται επίσης και με ελεύθερη κατασκήνωση με την σύζυγο και τα παιδιά. Στα νησιά αν και γίνεται έντονο κυνήγι στην έναρξη, αυτό είναι και η βλακεία των ολικών απαγορεύσεων.

Κλείνει ολικά ένα νησί για 3-5 χρόνια , κάποια στιγμή το ανοίγουν , τρέχουν κυνηγοί από όλη την Ελλάδα και πέφτουν πάνω στα απονήρευτα πουλιά , σπανίως τηρείται το όριο των 4 περδίκων κατά έξοδο και σε 10-15 μέρες δύσκολα βρίσκεις πέρδικα να χτυπήσεις , αφού κυνηγιόνται καθημερινά και δεν υπάρχει φύλαξη και βασικά σεβασμός , αν δεν κυνηγήσεις εσύ προσωπικά την Τρίτη, Πέμπτη , σε θεωρούν και ηλίθιο επειδή σέβεσαι τα πουλιά τον εαυτό σου και τον νόμο. Αφήστε το χειρότερο που κυνηγάνε πολλοί μαζί σε παγανιά, για να σκοτώσουν όσες μπορούν περισσότερες , για πια φέρμα η έρευνα σκυλιού μιλάμε !! Όπως και η λογική των λίγων ντόπιων ευτυχώς , να τα σκοτώσουμε εμείς προτού τα σκοτώσουν οι άλλοι , "οι ξένοι" και τα κυνηγάνε από τον Αύγουστο η όλο τον χρόνο!! Πήγα διακοπές τον Αύγουστο, σε μικρό νησί , που απαγορεύεται το κυνήγι όλο τον χρόνο , πέρδικες υπήρχαν , αλλά κατατρομαγμένες , στα γκρέμια , τα φυσίγγια παντού φρέσκα , λοιπόν!!






Στο αγκάθι φέρμα Ρενο-Ροζα Ίσως στενοχωρώ κάποιους με αυτά ,αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα-αντίληψη μερικών συναδέλφων, ευτυχώς είναι μικρή μειονότητα μέσα στην μεγάλη μάζα των νομίμων κυνηγών.
Παρόλα αυτά την επομένη χρονιά τα πουλιά βρίσκονται πάλι σε ικανοποιητικούς αριθμούς. Αυτό οφείλεται στο ότι οι πέρδικες πονηρεύουν και πιάνουν μέρη δύσκολα, απάτητα όπου και ησυχάζουν. Βοηθά επίσης, ότι στα περισσότερα νησιά μας οι φυσικοί εχθροί είναι ανύπαρκτοι. Ενώ στα τέλη Μαΐου στην ηπειρωτική χώρα λιώνουν τα χιόνια , η νησιώτικη πέρδικα ετοιμάζει την δεύτερη γέννα της. Επίσης λόγο των υψηλών θερμοκρασιών , έχουμε καλή κάλυψη από τα σκυλιά , που δεν μπορούν να εντοπίσουν την μυρωδιά . Γι' αυτό οι νησιώτικες πέρδικες ποδαρώνουν τόσο πολύ και δεν προτιμούν να πετάξουν . Γιατί ξέρουν ότι έτσι θα ξεφύγουν χωρίς να γίνουν αντιληπτές. Επίσης τι κυνήγι μειώνεται πολύ , μετά τις αρχές Οκτωβρίου , λόγο των ανέμων , πολλά νησιά αποκλείονται για 10-15 μέρες , άρα λιγότερη κυνηγετική πίεση.

Αν εξέλειπε η ντόπια λαθροθηρία και η καταστροφή του βιοτόπου ,τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ καλά. Το κυνήγι της νησιώτικης σε 30-35 C βαθμούς θερμοκρασία που κυνηγάς τα πουλιά από κορφές 600-700 μέτρων υψόμετρο προς τα κάτω λίγο πριν καταλήξουν Σε εντελώς απρόσιτη βραχώδη περιοχή πάνω από τα κύματα , βεβαίως είναι πιο δύσκολο από ένα κυνήγι ορεινής , από απόψεως καιρικών συνθηκών . Πρέπει να σκαρφαλώσεις από το βράδυ ψηλά , με το απαραίτητο νερό για σένα και τα σκυλιά σου , ώστε με την αυγή να ξεκινήσεις μία επίπονη και δύσκολη έρευνα για την εύρεση των πουλιών. Τα σκυλιά μετά τις 10πμ είναι πολύ δύσκολο μέσα στην ζέστη , με υψηλές θερμοκρασίες να ανιχνεύσουν τις πέρδικες και ειδικά το σκοτωμένο θήραμα. Θα πρέπει να χύσης πολύ ιδρώτα για να καταφέρεις να πάρεις κάποια πουλιά , θα πρέπει τα σκυλιά σου να είναι καλά προπονημένα σε τέτοιες συνθήκες , στο αγκάθι που τους τρυπάει τα πόδια , στις συνεχείς πεζούλες κ.λ.π. κ.λ.π.

Μία επαναφορά νησιώτικης πέδικας ΡΕΝΟ Βέβαια σε ράχες ψηλές όπως ο Ψηλορείτης στα λευκά όρη στην Κρήτη, που έχουν υψόμετρο 2000 μέτρα, με τις ατελείωτες πλαγιές , το κυνήγι έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με το κυνήγι της ορεινής πέρδικας. Εκεί το μέγεθος των πουλιών είναι παρόμοιο με τις ορεινές, σε αυτά μέρη γνώρισα την πέρδικα το 1976 και από τότε δεν την ξέχασα ποτέ. Ναι την κυνηγάω όσο μπορώ , παντού με προτίμηση στην ορεινή, πάντα με τα σκυλιά μου, αλλά την σέβομαι και την αγαπάω πολύ. Νομίζω ότι είναι το ομορφότερο και το πιο λεβέντικο θήραμα που υπάρχει στην πατρίδα μας για αυτό πρέπει όλοι να φροντίσουμε να υπάρχει για πάντα , στα Ελληνικά βουνά , αν και αυτά λόγο της κατασκευής τους φροντίζουν από μόνα τους για την ύπαρξη της Πέρδικας.

Tα σκυλιά στο κυνήγι της νησιώτικης

Τα σκυλιά που κυνηγούν στα νησιά , πρέπει να είναι μαθημένα στις υψηλές θερμοκρασίες , στο λίγο νερό και στον καυτό ήλιο , όπως και στα αγκάθια. Ο σκύλος που αξίζει να αναμετρηθεί μαζί της , πρέπει να στέκεται σαν άγαλμα στην φέρμα. Δεν έχει σημασία σε πια φυλή ανήκει , γιατί κάθε κυνηγόσκυλο έχει την δική του «δυναμική» και σύμφωνα με αυτή πρέπει να κρίνεται. Την στιγμή της φέρμας πρέπει όμως να κοκαλώνει , για να μην την βάλει σε υποψίες , μιας και είναι πολύ ανήσυχο πουλί, και φτάνει έστω και μία ελαφριά κίνηση για να την κάνει να φύγει Το ποντάρισμα όμως είναι η πιο σημαντική και ευαίσθητη ενέργεια στο κυνήγι της πέρδικας είτε είναι ορεινή , τσούκαρ, πεδινή. Ιδιαίτερα με πουλιά που είναι πονηρά και πεπειραμένα που δεν ανέχονται πλησιάσματα κοντινά και «οικειότητες» και ειδικά σε καιρούς με ομίχλη , βροχή που κάνει τα πουλιά πολύ ευαίσθητα , ανήσυχα και νευρικά.

Μία στιγμή ξεκούρασης Ποντάρισμα λέμε και μία παύση μιας σειράς από φέρμες. Το καλό περδικόσκυλο πρέπει να έχει το συγκεκριμένο προσόν στον ανώτατο βαθμό , συνδυάζοντας την αρμονία της φέρμας με το ν δυναμισμό της παρακολούθησης και την τελική ακινητοποίηση της πέρδικας .η του κοπαδιού. Το σέττερ πλησιάζει σαν γάτα , έρποντας όπως τα αιλουροειδή , το πόιντερ αντιθέτως κρατάει την επαφή με απότομες κινήσεις και όρθιο , σαν να ωθείται από κάποιο αόρατο ελατήριο. Το καλό περδικόσκυλο είναι εκείνος ο ξεχωριστός σκύλος που μπορεί να προσαρμόσει τη δράση του σε πουλιά τα οποία , ακριβώς βασίζουν την επιβίωση τους στην δύναμη της συνοχής του κοπαδιού και γι' αυτό δύσκολα επιτρέπουν αιφνιδιασμό. Μία να αντιδράσει , άμεσα αντιδρά όλο το κοπάδι. Καμιά φορά ειδικά στις ορεινές χρειάζεται προσοχή γιατί αν και έχει σηκωθεί το κοπάδι μπορεί να υπάρχει μία , δύο που δεν σηκώθηκαν «η κουφή…» , τις περισσότερε φορές είναι αρσενικό . Γι' αυτό το καλό σκυλί πρέπει να έχει πάντα και παντού τον νου του στο κυνήγι και στον γύρω χώρο.

Ξεκούραση των πολεμιστών στον μοναδικό ίσκιο

Μέτρα διαχείρισης

Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι η Φύση ναι μπορεί και προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες της άγριας ζωής.
Αλλά εδώ που την έχει φτάσει ο άνθρωπος πρέπει να την βοηθήσει και έχει την δύναμη να το κάνει αυτό. Γι' αυτό και οι δικές μας οργανώσεις και εμείς οι απλοί κυνηγοί και το υπουργείο πρέπει να καταλάβουμε, ότι όλοι έχουμε κοινό σκοπό και θα έχουμε κοινό όφελος από μία συντονισμένη κρατική και μη προσπάθεια. Δεν πρέπει πλέον να βασιζόμαστε σε παλαιούς νόμους μίας άλλης εποχής , ούτε να καταφεύγουμε σε στείρες απαγορεύσεις που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε σε κανένα , ούτε στην ίδια την Φύση.

Σήμερα η αναγκαιότητα διατήρησης των πληθυσμών του ενδημικού θηράματος ανάγκασε το κράτος, αλλά και διάφορους άλλους φορείς, να προχωρήσουν στην εκπόνηση επιστημονικών μέτρων διαχείρισης της άγριας πανίδας, συνεπώς και των δύο ειδών πέρδικας. Σ' αυτά τα μέτρα προστέθηκαν οι πολύ μεγάλες προσπάθειες σε μελέτες και υποβολή μέτρων διαχείρισης από τις κυνηγετικές μας οργανώσεις που φαίνεται καθαρά πλέον σήμερα πως σε μερικά τουλάχιστον είδη αποδίδουν αποτέλεσμα. Αυτό κατορθώθηκε με τον φασιανό στην Θεσσαλία, Καρδίτσα , Τρίκαλα, με τον λαγό σε πολλά μέρη της πατρίδα μας, όπως με το αγριογούρουνο, με τις τσούκαρ σε διάφορα νησιά και μέρη της Ηπειρωτικής Ελλάδος .

Το αποτέλεσμα από ένα δύσκολο κυνήγι Όπου έγιναν μελέτες σωστές , από επιστήμονες και μεράκι , που γνωρίζουν καλά την δουλειά τους και αγαπούν το κυνήγι είχαμε επιτυχία. Όπου έγιναν έτσι για να γίνουν απελευθερώσεις χωρίς προγραμματισμό, μελέτη κ.λ.π. Απλώς χαλάσαμε χρήματα και κόπο για να δώσουμε εύκολη πρωτεΐνη στα διάφορα αρπακτικά της φύσης . Οι τακτικοί αναπληθυσμοί , επιπρόσθετα , ωφέλησαν και συνεχίζουν να ωφελούν , αν και η έλλειψη γνώσης και οι αυθαίρετες επιλογές πολλές φορές εγκυμονούν κινδύνους για υβριδοποίηση των δύο ειδών πέρδικας.

Νομίζω ότι σήμερα είναι η κατάλληλη εποχή επιτέλους για να γίνει ταυτοποίηση DNA των ειδών – υποειδών της πέρδικας που ζει στην Ελλάδα. Και χρησιμοποιώντας τη σαν βίβλο, να γίνουν πλέον σωστές απελευθερώσεις πουλιών. Πιο εύκολα με την νησιώτικη πέρδικα και πιο δύσκολα με την πετροπέρδικα της ηπειρωτικής Ελλάδος , που τώρα τελευταία έχει αποδειχθεί ότι και αυτή εκτρέφεται έστω και δύσκολα.

Νομίζω λοιπόν ότι από εδώ και πέρα όλοι θα είμαστε άξιοι της τύχη μας ,αν δεν κάνουμε κάτι Τώρα , κάτι που πρέπει να είχαμε κάνει εχτές!!

.


Κατανομή πληθυσμών και ενδιαιτημάτων

Αυτή η πέρδικα προέρχεται βασικά από την Ασία , συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ , τον Λίβανο , την Τουρκία , το Ιράν , το Αφγανιστάν , το Πακιστάν και την Ινδία , καθώς και τις εσωτερικές περιοχές των Δυτικών Ιμαλαΐων στο Νεπάλ , όπως υπάρχουν πληθυσμοί αυτής της πέρδικας στην Κύπρο , και στην Νησιωτική Ελλάδα , αλλά και στην Στερεά Ελλάδα (Αττικη – Βοιωτία) σε λίγα ενδιαιτήματα που προήλθαν αρχικά από απελευθερώσεις των κυνηγετικών συλλόγων .
Επίσης υπάρχουν μικροί πληθυσμοί της περαιτέρω δυτικά της νοτιοανατολικής Ευρώπης όπου βασικά έχει αντικατασταθεί από την ερυθρά πέρδικα , Alectoris rufa . Επίσης υπάρχει στην Αφρική και στη χερσόνησο του Σινά . Το ενδιαίτημα στη μητρική περιοχή είναι βραχώδης, με ανοικτές πλαγιές, με γρασίδι ή διάσπαρτους θάμνους ή μικρές καλλιέργειες . Στο Ισραήλ και στην Ιορδανία βρίσκεται σε χαμηλά υψόμετρα , ξεκινώντας με το παράδοξο 400 μ. ( 1.300 πόδια) κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στην περιοχή της Νεκράς Θάλασσας , ενώ στις πιο ανατολικές περιοχές οι πέρδικες βρίσκονται κυρίως σε υψόμετρο από 2.000 έως 4.000 τ.μ. ( 6.600 έως 13.100 ft ), εκτός από το Πακιστάν, όπου εμφανίζεται στα 600 m ( 2.000 ft ) . [ 2 ] [ 7] , τα οποία ενδιαιτήματα βρίσκονται σε περιοχές με υψηλή υγρασία ή βροχόπτωση [ 8 ] .

Έχει εισαχθεί ευρέως σε διάφορα κράτη ( σε κάποια δεν προϋπήρχε) ως ένα από το πιο βασικά πτερωτά θηράματα και έχει καταφέρει να ενταχθεί και να δημιουργήσει πολλούς άγριους πια πληθυσμούς .
Όπως έχει συμβεί στις Η.Π.Α και έχουν καθιερωθεί στα Βραχώδη Όρη , Μεγάλη Λεκάνη , περιοχές στην έρημο της Καλιφόρνια , τον Καναδά , τη Νέα Ζηλανδία και τη Χαβάη .
Οι αρχικές εισαγωγές και απελευθερώσεις στις ΗΠΑ προέρχονταν από τους άγριους πληθυσμούς περδίκων από το Αφγανιστάν και το Νεπάλ . [ 9] Έχει επίσης εισαχθεί στη Νέα Νότια Ουαλία στην Αυστραλία, αλλά ο εκεί πληθυσμούς αναπαραγωγής έχει πέσει σε πολύ μεγάλα χαμηλά και είναι πιθανόν να εξαφανιστεί . [ 10 ] Υπάρχει επίσης ένας μικρός μικρός πληθυσμός στο νησί Ροβιν στη Νότια Αφρική από τότε που εισήχθη εκεί το 1964 . [ 11 ]

Aιτιολόγηση του πληθυσμού

Rich et αϊ . ( 2004 ) υπολόγισαν τον παγκόσμιο πληθυσμό αυτών των περδίκων να αριθμεί περίπου σε c.2 , 000.000 άτομα , ενώ στην Ευρώπη , ο αναπαραγωγικός πληθυσμός υπολογίζεται να αριθμεί c.660 ,000 - 1 , 900.000 αναπαραγωγικά ζευγάρια , που ισοδυναμεί με c.1 ,980,000 - 5 , 700.000 άτομα ( BirdLife International 2004 ) .
Η Ευρώπη αποτελεί 5-24 % του παγκόσμιου φάσματος , έτσι ώστε μια αναθεωρημένη πρόβλεψη του παγκόσμιου μέγεθος του πληθυσμού είναι c.2 ,000,000 - 10 , 000.000 άτομα , αν και περαιτέρω επικύρωση αυτής της εκτίμησης είναι απαραίτητη . Ο πληθυσμός στην Κίνα έχει εκτιμηθεί σε Γ.10 ,000 - 100 , 000 ζευγάρια αναπαραγωγής (Βραζιλία 2009 ) . Αναφορές BirdLife International . 2004 . Πουλιά στην Ευρώπη : εκτιμήσεις του πληθυσμού , τις τάσεις και την κατάσταση διατήρησης . BirdLife International , Cambridge , Ηνωμένο Βασίλειο
Βραζιλία , Μ. 2009 . Πουλιά της Ανατολικής Ασίας : ανατολική Κίνα , την Ταϊβάν , την Κορέα , την Ιαπωνία, την ανατολική Ρωσία . Christopher Helm , Λονδίνο .
Πλούσια , T.D. ? Beardmore , C.J. ? Berlanga , Η. ? Βραστήρα , Ρ. ? Bradstreet , M.S.W. ? Butcher , G.S. ? Demarest , ϋ.νν. ? Dunn, Ε.Η. ? Hunter , W.C. ? Inigo - Ηλίας , Ε.Ε. ? Martell , Α.Μ. ? Panjabi , Α.Ο. ? Pashley , D.N. ? Rosenberg , Κ.ν. ? Rustay , Ο.Μ. ? Wendt , J. S. ? Θα , T.C. .

O πίνακας 1 αναφέρει όλα τα είδη και υποείδη CHUKAR που υπάρχουν στον κόσμο.

Πίνακας 1

ALECTORIS CHUKAR

Είδη και γένος

Βιότοποι στον κόσμο

Alectoris Chucar
Zεί στην Ελλάδα , νησιά του Αιγαίου, Θράκη , Κρήτη
Alectoris Chucar Cypriotes Zεί στην Κύπρο , Τουρκία
Alectoris Chucar Sinaika Ζεί στο Ισραήλ και στην ευρύτερη περιοχή του Σινά
Alectoris Chucar Warae Ζεί στο Ιράκ και το Ιράν
Alectoris Chucar Karoviakiovi Ζεί στο Ιράκ και το Πακιστάν
Alectoris Chucar Subpallida Ζεί στο Ταζακιστάν
Alectoris Chucar Falci Ζεί στο Καζακιστάν και το Αφγανιστάν
Alectoris Chucar Dzungarica Ζεί στο Θιβέτ και την Μογγολία της Ρωσίας
Alectoris Chucar Pallescens Ζεί στο Θιβέτ και το Αφγανιστάν , Κουρδιστάν
Alectoris Chucar Pallida Ζεί στο Θιβέτ και το Αφγανιστάν , Κουρδιστάν
Alectoris Chucar Fallax Ζεί στο Κίνα
Alectoris Chucar Pubescens Ζεί στο Κινα, Ν Μογγολία
Alectoris Chucar Potanini Ζεί στην Σ Μογγολία και την Μογγολία



ΕΠΑΝΩ-UP

© Giorgio Peppas



ΠΕΡΔΙΚΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ