Η ομιλία του κ. Ζαν Αουί Μπερνιέ

«Με πολύ μεγάλη χαρά ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση που μας έκαναν οι φίλοι του Κυνηγετικού Κόμματος Ελλάδος (Φύση-Κυνήγι-Ψάρεμα-Παράδοση) να έρθουμε στην ωραία χώρα σας. Αρχικά θα σας μιλήσω εντάχει για το Γαλλικό Κυνηγετικό Κίνημα, που έχει 10 χρόνια ζωής (15 σήμερα), δηλαδή ξεκίνησε το 1989. Το Κίνημα μας ιδρύθηκε όταν αντιληφτήκαμε ότι τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα της Γαλλίας ενδιαφερόντουσαν πολύ περισσότερο για τους οικολόγους και πολύ λιγότερο για τους κυνηγούς

Έτσι το 1989 συνειδητοποιήσαμε ότι ήμασταν 2.000.000 κυνηγοί, έτσι αποφασίσαμε να έχουμε τη δική μας αντιπροσώπευση, γιατί μέχρι τότε είτε δεν αντιπροσωπευόμασταν σωστά, είτε δεν αντιπροσωπευόμασταν καθόλου.

Εμφανιστήκαμε για πρώτη φορά στις Ευρωεκλογές 1989 χωρίς να εκλεγούμε; Τα. 1992 λάβαμε μέρος στις περιφερειακές εκλογές της Γαλλίας και καταφέραμε να έχουμε εκπροσώπους μας σε 17 από τις 22 Περιφέρειες της Γαλλίας. Αυτές οι εκλογές αποτέλεσαν το θεμέλιο λίθο για τη μετέπειτα εξέλιξη του Κινήματος μας, καθώς οι πολιτικές δυνάμεις άρχισαν να ενδιαφέρονται για εμάς. Ξαφνικά θυμήθηκαν όλοι ότι η Φύση, το Κυνήγι, το Ψάρεμα, η Παράδοση είχαν παραμεληθεί, για να μην πω εγκαταλειφτεί. Στη συνέχεια στις Ευρωεκλογές του 1994 χάσαμε με πολύ μικρή ονομάσαμε Ευρώπη των Δημοκρατιών και των Διαφορών, γιατί ουσιαστικά η εκλογική μας καμπάνια το 1999 αφορούσε τις διαφορές που υπάρχουν στην Ευρώπη. Αυτή η ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο αποτελείται από 16 μέλη και συγκεκριμένα από 6 Γάλλους, 4 Δανούς, 3 Εγγλέζους και 3 Ολλανδούς. Θα επιθυμούσαμε η ομάδα μας να περιλαμβάνει μέλη και άλλων εθνικοτήτων (Ελλήνων, Ιταλών, Ισπανών κτλ.). Δυστυχώς δεν είχαμε αυτή την επιλογή, γιατί όπως θα γνωρίζετε το Ευρωκοινοβούλιο είναι πολιτικοποιημένο. Πάντως η 16μελής ομάδα μας διαφέρει από τα υπόλοιπα μέλη των διαφόρων επιτροπών, όπως για παράδειγμα προσωπικά είμαι μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, άλλοι συνάδελφοι είναι μέλη της Επιτροπής Γεωργίας, της Οικονομικής και Κοινωνικής Ανάπτυξης, της Επιτροπής Περιφερειακών θεμάτων κ.ά.

Ο στόχος μας στο Ευρωκοινοβούλιο είναι πολύ σαφής: δεν ασχολούμαστε με θέματα που δε γνωρίζουμε επαρκώς, αλλά αντίθετα ασχολούμαστε ευσυνείδητα και επίπονα με θέματα που γνωρίζουμε σε βάθος, όπως λόγου χάρη με όσα σχετίζονται με το περιβάλλον.

Σήμερα έχει αλλάξει η σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου, δηλαδή δεν υπάρχουν μόνο οι Πράσινοι για να υψώνουν τη φωνή τους σε περιβαλλοντολογικά ζητήματα, αλλά είμαστε κι εμείς. Και με το δεδομένο ότι η εσωτερική συμμαχία μεταξύ των σοσιαλιστικών κομμάτων, των κομμάτων της μετριοπαθούς δεξιάς και των πρασίνων έχει αλλάξει, η δική μας παρουσία γίνεται ολοένα και πιο εμφανής. Επίσης αν σκεφτούμε ότι τούτη τη στιγμή η πλειοψηφία στο Ευρωκοινοβούλιο έχει δεξιά τάση και η μειοψηφία αριστερή, εμείς βρισκόμαστε στη μέση. Οπότε η θέση μας μπορεί να γίνει πολύ σημαντική όταν οι ψήφοι μας βαρύνουν υπέρ ή διαφορά, κυρίως από έλλειψη οικονομικής στήριξης, καθότι κάθε προεκλογικός αγώνας απαιτεί πολλά χρήματα. Το 1998 στις τοπικές εκλογές εκλέξαμε 2 μέλη περισσότερα από το 1992 στις 17 περιφέρειες από τις 22 συνολικά. Όμως η 13η Ιουνίου 1999 υπήρξε σταθμός για το Κυνηγετικό μας Κίνημα εκλέγοντας έξι μέλη στο Ευρωκοινοβούλιο.

Το Κίνημα μας ξεκίνησε το 1989 κυρίως ως μια πολιτική αντίδραση στην ντιρεκτίβα τη σχετική με τα πουλιά. Ωστόσο κατά τη διάρκεια των 10 αυτών ετών οι στόχοι μας έχουν διευρυνθεί συμπεριλαμβάνοντας το Κίνημα Άμυνας της Αγροτικής Ζωής. Από τους περίπου 1.200.000 ψήφους που λάβαμε υπολογίζουμε ότι οι 700.000 είναι ψήφοι της αριστεράς και οι 500.000 της δεξιάς. Επομένως το Κυνηγετικό Κόμμα Γαλλίας είναι πολυσυλλεκτικό, αφού παίρνει ψήφους από όλα τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα και οι ψηφοφόροι μας πιστεύουν ότι εμείς μπορούμε να τους αντιπροσωπεύσουμε καλύτερα σε θέματα που αφορούν το κυνήγι, το ψάρεμα, τη φύση και την παράδοση. Φυσικά η παρουσία μας στο Ευρωκοινοβούλιο δεν ήταν εύκολη υπόθεση στην αρχή, όμως καταφέραμε να συγκροτήσουμε μια ομάδα ανεξάρτητη πολιτικά. Μια ομάδα που την ονομάσαμε Ευρώπη των Δημοκρατιών και των Διαφορών,

γιατί ουσιαστικά η εκλογική μας καμπάνια το 1999 αφορούσε τις διαφορές που υπάρχουν στην Ευρώπη. Αυτή η ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο αποτελείται από 16 μέλη και συγκεκριμένα από 6 Γάλλους, 4 Δανούς, 3 Εγγλέζους και 3 Ολλανδούς. Θα επιθυμούσαμε η ομάδα μας να περιλαμβάνει μέλη και άλλων εθνικοτήτων (Ελλήνων, Ιταλών, Ισπανών κτλ.). Δυστυχώς δεν είχαμε αυτή την επιλογή, γιατί όπως θα γνωρίζετε το Ευρωκοινοβούλιο είναι πολιτικοποιημένο. Πάντως η 16μελής ομάδα μας διαφέρει από τα υπόλοιπα μέλη των διαφόρων επιτροπών, όπως για παράδειγμα προσωπικά είμαι μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, άλλοι συνάδελφοι είναι μέλη της Επιτροπής Γεωργίας, της Οικονομικής και Κοινωνικής Ανάπτυξης, της Επιτροπής Περιφερειακών θεμάτων κ.ά.

Ο στόχος μας στο Ευρωκοινοβούλιο είναι πολύ σαφής: δεν ασχολούμαστε με θέματα που δε γνωρίζουμε επαρκώς, αλλά αντίθετα ασχολούμαστε ευσυνείδητα και επίπονα με θέματα που γνωρίζουμε σε βάθος, όπως λόγου χάρη με όσα σχετίζονται με το περιβάλλον. Σήμερα έχει αλλάξει η σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου, δηλαδή δεν υπάρχουν μόνο οι Πράσινοι για να υψώνουν τη φωνή τους σε περιβαλλοντολογικά ζητήματα, αλλά είμαστε κι εμείς. Και με το δεδομένο ότι η εσωτερική συμμαχία μεταξύ των σοσιαλιστικών κομμάτων, των κομμάτων της μετριοπαθούς δεξιάς και των πρασίνων έχει αλλάξει, η δική μας παρουσία γίνεται ολοένα και πιο εμφανής. Επίσης αν σκεφτούμε ότι τούτη τη στιγμή η πλειοψηφία στο Ευρωκοινοβούλιο έχει δεξιά τάση και η μειοψηφία αριστερή, εμείς βρισκόμαστε στη μέση. Οπότε η θέση μας μπορεί να γίνει πολύ σημαντική όταν οι ψήφοι μας βαρύνουν υπέρ ή κατά κάποιων αποφάσεων. Κοντολογής οι 16 ψήφοι μας δύνανται να είναι ρυθμιστικές όταν δεν υπάρχει απόλυτη πλειοψηφία.

Η ομάδα μας βρίσκεται στη διάθεση όλων των Κυνηγετικών Κινημάτων της Ευρώπης και σχετικά με τις ντιρεκτίβες και τις χρηματοδοτήσεις προωθούμε αλλαγές. Η πρώτη ντιρεκτίβα που μας απασχολεί είναι η 79/409 που αφορά τα πουλιά. Εμείς ουσιαστικά αρνούμαστε να σταματήσουμε το κυνήγι των αποδημητικών πουλιών το Φεβρουάριο και αντίθετα επιδιώκουμε να παρατείνουμε την κυνηγετική περίοδο. Για το σκοπό αυτό προτείναμε τις εξής τροποποιήσεις: Να υπάρχει ένα συγκεκριμένο πλαίσιο ημερομηνιών και κάθε χώρα να έχει το δικαίωμα να ορίζει την έναρξη και λήξη της κυνηγετικής περιόδου. Αυτό το αναφέρουμε ως Αρχή της Επικουρικότητας. θα ήθελα με την ευκαιρία ν' αναφερθώ και σε μια ακόμη αλλαγή που θέλουμε να κάνουμε σχετικά ρε την καταχρηστική προστασία ορισμένων ειδών όπως π.χ. του κορμοράνου, με το σκεπτικό ότι ο κορμοράνος προκαλεί τεράστιες ζημιές στις ιχθυοκαλλιέργειες και στους ψαράδες, καθότι όπου υπάρχουν κορμοράνοι δεν υπάρχουν ψάρια. Ένα ακόμη σημαντικό θέμα -το σημαντικότερο ίσως - είναι η δημιουργία προστατευμένων ζωνών για διάφορα είδη με το πρόσχημα της «όχλησης» των ειδών αυτών. Αυτό είναι πολύ λεπτό ζήτημα, γιατί τι χρειάζεται να μιλάμε για έναρξη και λήξη κυνηγίου όταν δεν μπορούσαμε να κυνηγήσουμε καθόλου .

Τώρα σχετικά με την ημερομηνία λήξης της κυνηγετικής περιόδου, σας υπενθυμίζω ότι το Ευρωκοινοβούλιο πριν 2-3 χρόνια ψήφισε την έκθεση Βαν Πούτεν με 60% απόντων των Ευρωβουλευτών και με μια πλειοψηφία μόλις εννέα ψήφων, όπου ορίζετε να σταματά το κυνήγι την 31 Ιανουαρίου. Είναι σαφές ότι αν σήμερα ερχόταν η έκθεση Βαν Πούτεν προς ψήφιση θα απορριπτόταν. Γιατί εκτός από τη δική μας ομάδα που θα την καταψήφιζε, έχουμε επιρροή και σε άλλα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου, τόσο στους κόλπους της Δεξιάς όσο και της Αριστεράς. Επίσης εδώ πρέπει να προσθέσω ότι στη Γαλλία εγκαταλείψαμε την ιδέα του κυνηγίου το Μάρτη και τον Απρίλη γιατί σεβόμαστε τη ζωή των ειδών. Όμως οι οικολόγοι, που εμείς τους φωνάζουμε "ΑΙΣΧΡΟΛΟΓΟΥΣ", που παλιότερα είχαν ζητήσει να λήγει η περίοδος στις 28 Φεβρουαρίου, τώρα μιλάνε για 31 Ιανουαρίου. Τι έχει αλλάξει από το 1982 -ώστε να μην παραμείνουν αυτά που ίσχυαν;

Ένας ακόμη στόχος μας αφορά την ντιρεκτίβα 92/43, τη σχετική με τους οικοτόπους. Μιλάμε για τη «ΝΑΤΟΥΡΑ 2000» για τις λεγόμενες ζώνες, όπου εμείς θέλουμε να τις χρησιμοποιούμε δίχως τη γνώμη των ιδιοκτητών και της πολιτικής ηγεσίας. Θέλουμε να ξέρουμε ακριβώς πώς θα χρησιμοποιούνται αυτές οι ζώνες και όχι να τις προωθούν ως λευκές επιταγές. Αυτή η ντιρεκτίβα που ψηφίστηκε το 1991 στο Ευρωκοινοβούλιο με 76% απόντες Ευρωβουλευτές έχει σοβαρές επιπτώσεις όχι μόνο στο κυνήγι αλλά και στην οικονομία. Βέβαια συμφωνούμε ότι αυτοί οι χώροι πρέπει να προστατεύονται , αλλά όχι να αποκλειόμαστε από αυτούς τους χώρους. Δηλαδή η ντιρεκτίβα αναφέρεται στην προστασία αυτών των περιοχών - κάτι που μας βρίσκει σύμφωνους, επαναλαμβάνω όμως επιπλέον αναφέρει ότι τα κράτη μέλη της Ε. Ε. μπορούν να παίρνουν μέτρα για να αποφεύγεται η όχληση στα είδη.

Και εδώ τίθεται το εξής θέμα ουσίας: τι εννοούμε με τον όρο όχληση Μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αναφέρει επ' αυτού: «Πρέπει να σημειωθεί ότι κάθε κυνηγετική δραστηριότητα θα μπορούσε να επηρεάσει τη διατήρηση των ενδιαφερομένων ειδών ανεξάρτητα από το εύρος των ειδών αυτών. Διότι κατά τη διάρκεια της αποδήμησης ή της χειμερίας νάρκης τα πουλιά έχουν την τάση να σχηματίζουν ομάδες και να ξεκουράζονται συχνά σε περιοχές που είναι προστατευμένες. Οι οχλήσεις από κυνηγετικές δραστηριότητες, ωθούν τα πουλιά να αφιερώνουν μεγάλο μέρος της ενεργητικότητας τους στο να μετακινούνται για να διαφύγουν, σε βάρος του χρόνου που έπρεπε να τον αφιερώνουν για να ξεκουραστούν. Τέτοιες οχλήσεις θα μπορούσαν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο σύνολο του πληθυσμού των ειδών αυτών». Και η Εκτελεστική Επιτροπή της Ε.Ε. του 1994 προσθέτοντας αναφέρει: «Το άρθρο 7 δεν επιτρέπει το κυνήγι στο εσωτερικό ζωνών ειδικής προστασίας. Οι κυνηγετικές δραστηριότητες επηρεάζουν τις συνθήκες ζωής των πουλιών ακόμη κι αν δεν σκοτώνονται...».

Τι μας λένε, λοιπόν, ουσιαστικά: σας απαγορεύουμε κάθε πρόσβαση στη φύση. Αυτή η απαγόρευση προς τους κυνηγούς μπορεί να ερμηνευτεί και ως απαγόρευση προς τους γεωργούς για να μην προξενείτε όχληση στα πουλιά από το θόρυβο των τρακτέρ. Ή, για παράδειγμα ν' απαγορεύεται σ' ένα χιονοδρομικό κέντρο η ανάβαση και η κατάβαση των σκιέρ. Κοντολογίς αυτή η απόφαση εν όψει του 2004 είναι δυνατόν να μπλοκάρει διάφορες δραστηριότητες εποχιακές με μεγάλες επιπτώσεις οικονομικές. Σκεφτείτε ότι η Κομισιόν κατέφυγε πριν ένα χρόνο στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατηγορώντας τους ψαράδες της Ολλανδίας ότι προκαλούν όχληση στα μαλάκια (μύδια)!!!. Καταλαβαίνετε ότι αυτές οι ντιρεκτίβες που έχουν καταρτιστεί από αγγλοσάξονες , τελικά δεν διάκεινται φιλικά προς το περιβάλλον . Γιατί με τη φράση «προστασία του περιβάλλοντος» αναχαιτίζουν την οικονομία για να έχει ο καθένας μερίδια στην αγορά. Θα σας αναφέρω ένα ακόμη παράδειγμα που αφορά τον αυτοκινητόδρομο Α28 όπου σταμάτησε η διάνοιξη του με πρόσχημα την προστασία ενός σπάνιου σκαραβαίου.

Φυσικά αν σκοτωθούν άνθρωποι σε στενούς δρόμους επειδή σταμάτησε ο αυτοκινητόδρομος δεν είναι τόσο σημαντικό όσο η προστασία του σκαραβαίου! Μιλάμε για παράλογο σκεπτικό, που διαποτίζεται από το πνεύμα των βορειοευρωπαίων, οι οποίοι επιδιώκουν να αφήνουν χώρο στα ζώα και να περιορίσουν τους ανθρώπους στην Πόλη. Αυτή είναι μια φιλοσοφία που περπατάει ανάποδα: με το κεφάλι κάτω και τα πόδια ψηλά, αφού τα ζώα έχουν δικαιώματα και οι άνθρωποι υποχρεώσεις! Τώρα θα σας πω και μερικά λόγια για τη χρηματοδότηση των οικολογικών κινημάτων. Όταν εμείς οι κυνηγοί καταρτίζουμε οικολογικά προγράμματα έχουμε λίγες δυνατότητες να χρηματοδοτηθούμε. Αντίθετα όταν πρόκειται για σύλλογο «οικολογικό» υπάρχει προθυμία να χρηματοδοτηθεί και μάλιστα με αρκετά κονδύλια, χωρίς καν να προηγηθεί έλεγχος του προγράμματος τους. Πιστεύω ότι και στην Ελλάδα έχετε πολλά τέτοια παραδείγματα, όπου πολλοί κατ' όνομα και όχι κατ' ουσία οικολόγοι χρηματοδοτούνται και τα χρήματα σπαταλούνται ανεξέλεγκτα, όπως στη Γαλλία όπου ορισμένοι οικολόγοι αγοράζουν υγροβιότοπους με δημόσιο χρήμα και γίνονται ουσιαστικά ιδιοκτήτες αποκλείοντας από τις περιοχές αυτές κυνηγούς, ψαράδες, γεωργούς κ.ά.

Φίλοι μου τα προβλήματα "που έχουμε ν' αντιμετωπίσουμε είναι πολλά και εγώ σας επισήμανα μόνο τα κυριότερα. Σας ευχαριστώ που με ακούσατε».

Στη συνέχεια ακολούθησαν ερωτήσεις των δημοσιογράφων που ο εκλεκτός προσκεκλημένος μας απάντησε σε όλες χωρίς δισταγμό και υπαινιγμούς.

Παρακάτω δημοσιεύουμε την απάντηση στην ερώτηση δημοσιογράφου που έλεγε: «Στη Γαλλία η Συνομοσπονδία είναι κοντά στο κόμμα; γιατί στην Ελλάδα δεν είναι».

Δυστυχώς και στην Γαλλία η Κ Συνομοσπονδία μας δεν μας βοήθησε στο παρελθόν , αρκούμενη σε μια εποικοδομητική... αδιαφορία. Όμως σης τελευταίες Ευρωεκλογές στήριξαν το Κίνημα και το αποτέλεσμα ήταν θετικότατο. Μας συμπαραστάθηκαν αφού τους εξηγήσαμε πόσο βαραίνει η πολιτική πίεση. Τους υποδείξαμε ότι εδώ και 20 χρόνια που αγωνίζονταν να κάνουν τροπολογίες σε κείμενα υπέρ των κυνηγών δεν είχαν αποτέλεσμα. Η μόνη λύση, τελικά, ήταν η δική μας λύση. Φυσικά για πρώτη φορά και το σύνολο του κυνηγετικού κόσμου αντιλήφτηκε το μεγάλο κίνδυνο που διατρέχει το κυνήγι εάν δεν μας ψήφιζαν. Και μας ψήφισε κυρίως η βάση των Γάλλων κυνηγών.

Αυτά μας είπε ο αδελφός ο Ζάν το Δεκέμβρη του 1999. Παρακαλούμε κάνετε έναν παραλληλισμό με τα δικά μας προβλήματα, και... σκεφθείτε!