Αγαπητοί αναγνώστες, Η έναρξη της θηρευτικής περιόδου για το ενδημικό θήραμα (πέρδικα, Λαγός, αγριόχοιρος) αποτελεί ση­μείο αναφοράς για τη δραστηριοποίηση αριθμού Ελλήνων κυνηγών. Επειδή τα συγκεκριμένα θηράματα, επί της ουσίας, χαρακτηρίζονται ως εθνικός θηραματικός πλούτος , οι κυνηγετικές οργανώσεις ας έχουν στρέφει την προσοχή τους προς αυτά με βελτιωτικές παρεμβάσεις. Με δικές τους ενέργειες έγιναν εξειδικευμένες επιστημονικές μελέτες , αναβαθμίσεις των βιοτόπων και με απελευθερώσεις σε προστατευόμενες περιοχές. Κι όλα αυτά με την αυστηρή επιτήρηση της Ομοσπονδιακής θηροφυλακής, που με τη σειρά της αποτελεί επίτευγμα αυτοχρηματοδοτούμενο των Ελλήνων κυνηγών. Το απόν κράτος με τους ελλιπέστατους έως ανύπαρκτους μηχανισμούς επιστημονικής έρευνας και προστασίας της θηραματοπανίδας, προτείνει συχνά (αντί για βοήθεια) μόνο στερεότυπες απαγορεύσεις. Όπως η από καιρό μεθοδευμένη απαγόρευση κυνηγίου της ορεινής πέρδικας στην περιφέρεια του Καρπενησίου από το οικείο δασαρχείο. Η Δ' ΚΟΣΕ - σχετικά με την ανακοινωθείσα απαγόρευση - Λί­γες μόνο ημέρες πριν από την έναρξη του κυνηγί­ου της πέρδικας, καταγγέλλει το γεγονός αφήνοντας υπόνοιες πως η απαγορευτική απόφαση δεν εξυπηρετεί τίποτε άλλο παρά μόνο ενδεχόμενες σκοπιμότητες. Ενώ συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε οι κυνηγοί θα δέχονται στο εξής το ένα πλήγμα μετά το άλλο κάτω από προσχήματα περί «δήθεν προστασίας», για να ανταμειφθούν πιθανώς κερδοσκοπικές επιχειρημα­τικές δραστηριότητες. Ο θεός να βάλει το χέρι του και ο υπουργός Γεωργίας ας λάβει τα μέτρα του... Απόστολος Αντωνάκης Αναδημοσίευση από ένθετο Κυνήγι Ψάρεμα (11-9-2003) ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ EDITORIAL του κ Απόστολου Αντωνάκη ΕΠΑΝΩ-UP