ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΝΑΤΟΥΡΑ 2000 !!!
Η θήρα αποτελεί απαίτηση χιλιάδων Ελλήνων πολιτών και συμφωνά με τους επιστήμονες μπορεί να εφαρμοστεί ως ορθολογική χρήση στις περιοχές του Δικτύου "ΝΑTURΑ 2000".
Ένα ποσοστό 10 - 15% του εμβαδού των περισσότερων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντάχθηκε στις περιοχές του Δικτύου "ΝΑΤΟΥΡΑ 2000". Το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα ανέρχεται στο 19,5% και είναι από τα υψηλότερα λόγω της ποικιλότητας των οικοσυστημάτων της χώρας. Στις περιοχές αυτές σύμφωνα με την Οδηγία 92/43 τα κράτη μέλη οφείλουν να λάβουν μέτρα για τη διατήρηση των ενδιαιτημάτων και των ειδών. Παράλληλα, πρέπει να λάβουν υπόψη τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές απαιτήσεις καθώς και τις περιφερειακές και τοπικές ιδιομορφίες.
Η εφαρμογή της ανωτέρω πρότασης προβληματίζει αρκετούς κατοίκους της ευρωπαϊκής υπαίθρου μεταξύ των οποίων και των Ελλήνων κυνηγών. Η ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι για τη θήρα στις περιοχές αυτές δικαιολογείται από το γεγονός ότι στο Δίκτυο περιλαμβάνονται τα καλύτερα κυνηγοτόπια της Ελλάδας, και απορρέει από την έως τώρα εφαρμογή της "ολικής απαγόρευσης" και όχι της "ορθολογικής χρήσης" της θήρας στην Ελλάδα.
Οι κυνηγοί δεν φαίνεται να έχουν άδικο, αφοΰ σε έκδοση για τις περιοχές των οικοτόπων στην Ελλάδα (ΥΠΕΧΩΔΕ, ΕΚΒΥ) η θήρα δέχεται το χαρακτηρισμό "ενδεχόμενη απειλή" στις περισσότερες προς ένταξη περιοχές. Ο χαρακτηρισμός αυτός, αναφέρεται ακόμα και στο 61% των περιοχών όπου η παρουσία της πτηνοπανίδας δεν είναι αξιόλογη ή και όταν υπάρχει απαγόρευση θήρας (σε Εθνικούς Δρυμούς, υγρότοπους Ramsar , καταφύγια)!
Αντίθετα, μια αντίστοιχη δραστηριότητα όπως είναι η ερασιτεχνική αλιεία αναφέρεται ως ενδεχόμενη απειλή σε ελάχιστες περιπτώσεις.
Στην ερώτηση κατά πόσο αξίζει στη θήρα να αποδίδεται ο χαρακτηρισμός "απειλή", την απάντηση δίνουν τα συμπεράσματα του συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Βath της Βρετανίας το 1998 με τίτλο: "ΝΑΤΟΥΡΑ 2000 και άνθρωποι - μια συνεργασία".
Τα συμπεράσματα του συνεδρίου του Βath για τη θήρα
Η θήρα αναγνωρίζεται ως νόμιμη δραστηριότητα σύμφωνα με τις Οδηγίες 79/409 και 92/43 οπότε εξ' αρχής δεν επιτρέπεται ο αποκλεισμός της από τις περιοχές του Δικτύου "ΝΑTURA 2000". Εντούτοις, η θήρα θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται σε ένα ολοκληρωμένο διαχειριστικό σχέδιο. Επιπρόσθετα,
αναγνωρίζεται ότι η αειφορική θήρα πρέπει να θεωρείται ως μία πιθανή διαχειριστική επιλογή για τη διατήρηση της φύσης. Ειδικότερα:
1. Είναι απαραίτητο κατά το σχεδιασμό και τη διαδικασία λήψης των αποφάσεων να μετέχουν οι χρήστες (κυνηγοί, ιδιοκτήτες γης και τοπικές αρχές), να λαμβάνεται υπόψη η γνώση των ντόπιων για την περιοχή τους και να γίνει σαφές ότι χωρίς την αποδοχή και κατανόηση του διαχειριστικού σχεδίου σε τοπικό επίπεδο, η αποτυχία είναι πιθανή.
2. Οι κυνηγοί πρέπει να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη
των νέων σχεδίων διαχείρισης.
3. Η πραγματική συνεργασία πρέπει να οδηγεί στη διττή προσέγγιση: α)
της συνέχισης και βελτίωσης του καθεστώτος διατήρησης και της οικολογικής
αξίας για την άγρια πανίδα (ανάπαυση/διατροφή/αναπαραγωγή) και
β) της
συνέχισης και βελτίωσης των θηρευτικών ευκαιριών.
4. Ο σχεδιασμός των καταφυγίων πρέπει όσο το δυνατόν να βασίζεται σε
δεδομένα που έχουν συλλεχθεί με συνεργασία των επιστημόνων και κυνηγών
που είναι γνώστες της άγριας πανίδας.
5. Τα κριτήρια που θα αναπτυχθούν πρέπει να οδηγούν στη διττή επιτυχία Ι
της διατήρησης της φύσης και της θήρας.
6. Τα σχέδια διαχείρισης πρέπει να αναθεωρούνται τακτικά.
7. Η συμμετοχή των ντόπιων περιλαμβάνοντας τους κυνηγούς, συμβάλλει
στη διασφάλιση της επιτυχίας και περισσότερων μέσων και πόρων για τη
διαχείριση της περιοχής.
8. Η πληροφόρηση για τις περιοχές του δικτύου πρέπει να γίνεται κατανοητή
9. Για την υποστήριξη των δράσεων υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης του διαλόγου και ανταλλαγής ιδεών μέσω της ίδρυσης (εφόσον είναι δυνατόν) ομάδες εργασίας, στην οποία συμμετέχουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι. Τα σημεία αναφοράς της ομάδας επικεντρώνονται στο σχεδιασμό της διαχείρισης με σκοπό τη διατήρηση της φύσης και της θήρας.
Η θήρα αναγνωρίζεται στην Ελλάδα;
Οι ανακοινώσεις και τα συμπεράσματα του συνεδρίου αναδεικνύουν τη σοβαρότητα της διαχείρισης της θήρας στις προστατευόμενες περιοχές και της προστασίας που επιτυγχάνεται μέσα από τη χρήση και όχι τον αποκλεισμό.
Σεβασμός στον πολίτη - κυνηγό σημαίνει ότι τον κάνεις συνυπεύθυνο για την προστασία των οικοσυστημάτων - κυνηγοτόπων. Κάτι, που στην Ελλάδα δεν έχει επιτευχθεί.
Επιπρόσθετα, στο συνέδριο αναφέρθηκε ότι το δεύτερο συστατικό της επιτυχίας είναι η αύξηση των θηρευτικών ευκαιριών.
Στην Ελλάδα όμως, η θήρα κυριολεκτικά συνθλίβεται στις συμπληγάδες των απαγορεύσεων, της έλλειψης θηρευτικής πολιτικής και διαχείρισης και της περιορισμένης αντίληψης των αξιών της θήρας.
Ωστόσο, οι κυνηγοί μέσω των αδειών θήρας παρέχουν οικονομικούς πόρους στο κράτος, ευαισθητοποιήθηκαν και δημιούργησαν το Σώμα της Ομοσπονδιακής θηροφυλακής, προσπαθούν να βελτιώσουν τη διαχείριση της θήρας.
Ακόμα, οι κυνηγοί αποτελούν τη μεγαλύτερη κοινωνική ομάδα που ασχολείται με το περιβάλλον και είναι πρόθυμοι να προσφέρουν εθελοντική εργασία, χρήματα και πολιτική υποστήριξη στη διατήρηση των οικοσυστημάτων.
Άραγε, είναι δυνατό οι διαχειριστές να δώσουν τη λύση για τη διατήρηση μιας περιοχής χωρίς τη συνεργασία των κυνηγών;
Και όμως, η θήρα στην Ελλάδα χαρακτηρίστηκε ως ενδεχόμενη απειλή των περιοχών του Δικτύου "ΝΑΤΙΙΚΑ 2000". Άρα, υπάρχει και η ενδεχόμενη τακτική της απαγόρευσης της θήρας, η οποία άλλωστε έχει ήδη εφαρμοστεί σε μεγάλο ποσοστό των περιοχών του Δικτύου.
Η πραγματική πρόκληση όμως για έναν διαχειριστή φυσικών πόρων, είναι η προστασία και η βελτίωση τόσο των ειδών και των ενδιαιτημάτων τους, όσο και των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.
Χρήστος Σώκος Δασολόγος Θηραματολόγος
|
Initial
Back
