Έβρος....... Τέλος !!!
Του Απόστολου Αντωνάκη
E TYΠΟΣ ένθετο Κυνήγι Ψάρεμα
Είναι σχεδόν βέβαιο πως οι περισσότεροι κυνηγοί δεν έχουν πληροφορηθεί ακόμη το παρασκήνιο που οδηγεί στην καθολική απαγόρευση του κυνηγιού όλων των ελληνικών υγροβιοτόπων με επίκεντρο ίσως το Δέλτα του Εβρου. Μια αιφνιδιαστική διυπουργική απόφαση ανάβει το πράσινο φως στις οικοτουριστικές επενδύσεις, εξοστρακίζοντας χιλιάδες κυνηγούς του βάλτου.
Την έκταση των απαγορεύσεων θα μπορούσαν να κατανοήσουν οι Ελληνες κυνηγοί εφόσον τοποθετούσαν σε ένα χάρτη μια κόκκινη καμπύλη γραμμή η οποία θα περικύκλωνε – με βάση τις σχετικές υπουργικές αποφάσεις – τη συνολική έκταση των απαγορευμένων πλέον για τους κυνηγούς υγροβιοτόπων.
H διαχείριση των ζωτικών υγροβιότοπων της πατρίδας μας είναι μια ιστορία αρκετά παλιά, καθώς η διαδικασία ένταξής τους σε ειδικές ζώνες «προστασίας» έχει ξεκινήσει με νομοθετήματα προηγούμενων κυβερνήσεων. H ολοκληρωμένη ένταξή τους σε οικοτουριστικά πάρκα είχε «παγώσει» τουλάχιστον για τους πιο μεγάλους υγροβιότοπους, σε μικρό μέρος των οποίων επιτρεπόταν η άσκηση του κυνηγίου. Σήμερα, αιφνιδιαστικά ενεργοποιούνται παλαιότεροι σχεδιασμοί καθώς οι ανενημέρωτες κυνηγετικές οργανώσεις τέθηκαν στο περιθώριο των τελικών αποφάσεων.
Οι αποφάσεις αυτές οι οποίες έχουν ξεκινήσει εδώ και μερικά χρόνια αποτελούν έναν αλυσιδωτό σχεδιασμό που θα καταλήξει και σε νησιά αλλά και πολλούς ορεινούς όγκους στους οποίους υπάγονται – ακόμη – οι καλύτεροι κυνηγότοποι της πατρίδας μας.
Συμφέροντα
Η λεγόμενη «οικοτουριστική ανάπτυξη» απορροφά υψηλότατα χρηματικά κονδύλια από το 4ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ενώ ανοίγει την όρεξη σε διάφορα οικονομικά συμφέροντα που εκπροσωπούν την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Θα ήταν αντιδεοντολογικό από την πλευρά μας να σιωπήσουμε ή να παραπληροφορήσουμε τους αναγνώστες μας οι οποίοι στο κοντινό μέλλον θα ψάχνουν «ρεζέρβες» για να ασκήσουν το αγαπημένο χόμπι τους.
Είναι γεγονός πως δεχθήκαμε εκατοντάδες τηλεφωνήματα και επιστολές «ψαγμένων» & υποψιασμένων κυνηγών αναγνωστών μας.
Αρκετοί από αυτούς ωρύονταν για τις σχετικές αποφάσεις που λαμβάνονται ερήμην τους. Ομως υπάρχουν και λάθη των οργανώσεων που υποτίθεται πως τους εκπροσωπούν.
Μας έπιασαν στον ύπνο...
Σχετικό ρεπορτάζ που κάναμε μας πληροφόρησε πως για τις απογορευτικές αποφάσεις που προήλθαν από το υπουργείο Ανάπτυξης, όμως με συναίνεση του πάλαι ποτέ υπουργού Γεωργίας, δεν είχαν γνώση οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες & κυρίως η ΚΣΕ.
Ιδιαιτέρως η ΚΣΕ έχει επιστρατεύσει ολόκληρο το μηχανισμό της για να συμπαραστέκεται σε δύσκολες στιγμές στο έργο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης αλλά και να διευκολύνει το μηδαμινό έργο της Δ/νσης Θήρας σε επίπεδο επιστημονικών μελετών, έρευνας, τεκμηρίωσης & θηροφύλαξης.
Τώρα, εισπράττει το «αντίτιμο» αυτής της καλόπιστης συνεργασίας το οποίο δεν έχει κομματικό χαρακτήρα αλλά πολιτικό εφόσον για τα τεκταινόμενα έχουν συμβάλει σχεδόν όλοι οι πολιτικοί φορείς του τόπου μας. Ισως για τον ίδιο λόγο, δηλαδή της μη φερέγγυας συνεργασίας μεταξύ κυνηγών & υπουργείου Γεωργίας ορισμένοι κυνηγετικοί «πατέρες» θα έπρεπε να είναι περισσότερο προσεκτικοί όντας σε συνεχή επαγρύπνηση.
Το έχουμε άλλωστε ξαναπεί. Καλές είναι οι φιέστες, τα δελτία Τύπου & οι διάφορες εκδηλώσεις εφόσον όμως πρώτιστα έχει δοθεί η πρέπουσα προσοχή στην προάσπιστη του κυνηγίου. Ωστόσο ο κωφισμός, η βαρηκοΐα ή ο «ωχαδερφισμός» φαίνεται να αποτελούν ανίατες ασθένειες οι οποίες κυοφορούνται χρόνια στις οργανώσεις. Ευχόμαστε να αυτοθεραπευτούν...
Aποκωδικοποιώντας τη διυπουργική απόφαση
Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς υπέγραψε Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) η οποία προωθείται από το ΥΠΕΧΩΔΕ στα υπουργεία Ανάπτυξης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Εμπορικής Ναυτιλίας και Μακεδονίας & Θράκης με την οποία η χερσαία και η θαλάσσια περιοχή των υγροτόπων του Δέλτα στις εκβολές του ποταμού Εβρου και της ευρύτερης περιοχής του χαρακτηρίζεται ως Εθνικό Πάρκο με την ονομασία «Εθνικό Υγροτοπικό Πάρκο Δέλτα Εβρου».
Για το θέμα αυτό ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Εβρου έχει συνολική έκταση 200.000 στρεμμάτων, αποτελεί υγρότοπο διεθνούς σημασίας και έναν από τους πλουσιότερους της Ευρώπης. Με τον χαρακτηρισμό και την οριοθέτηση της περιοχής ως εθνικό πάρκο στοχεύουμε στην προστασία, διατήρηση και διαχείριση της φύσης και του τοπίου της συγκεκριμένης περιοχής, ως φυσικής κληρονομιάς και πολύτιμου φυσικού πόρου.
Επιδιώκεται, επίσης, η διατήρηση και διαχείριση των σπάνιων οικοτόπων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας της περιοχής. Σημειώνω ότι έχει ήδη συσταθεί ο Φορέας Διαχείρισης του Πάρκου, έχει ενεργοποιηθεί το Διοικητικό Συμβούλιό του και έχουν εγκριθεί οι Κανονισμοί Λειτουργίας και Διαχείρισης προκειμένου να εξασφαλίσουμε την ομαλή λειτουργία και χρηματοδότησή του.
H ένατη περιοχή
Το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Εβρου είναι η ένατη προστατευόμενη περιοχή που θεσμοθετείται από το Μάρτιο του 2004. Υπενθυμίζω ότι προηγήθηκε – επίσης στο νομό Εβρου – η θεσμοθέτηση του Εθνικού Πάρκου του δασικού συμπλέγματος Δαδιάς– Σουφλίου και επίσης έχουν οριοθετηθεί και θεσμοθετηθεί Εθνικά Πάρκα στη Λίμνη Κερκίνη, στη Βόρεια Πίνδο, στη Λίμνη Κάρλα, στη Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου, στον Υγρότοπο Αξιού–Αλιάκμονα–Γαλλικού–Λουδία–Λιμνοθάλασσας, Καλοχωρίου, στη Λίμνη Καστοριάς και στο Ψαλίδι της Κω».
Ενημερωτικά στοιχεία για την περιοχή
Το Εθνικό Υγροτοπικό Πάρκο έχει συνολική έκταση 200.000 στρεμμάτων περίπου (χερσαία και υδάτινη). Καλύπτει το Δέλτα του ποταμού Εβρου στο νότιο τμήμα του νομού και καταλαμβάνει εκτάσεις στα διοικητικά όρια των Δήμων Αλεξανδρούπολης, Τραϊανούπολης και Φερών του νομού Εβρου.
Η περιοχή αποτελεί Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ), περιλαμβάνεται στους υγροτόπους διεθνούς ενδιαφέροντος της Σύμβασης Rainsar από το 1975 και έχει καταχωριστεί στον Εθνικό Κατάλογο περιοχών του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου ΝΑΤURA 2000, σύμφωνα με την Κοινοτική Οδηγία 92/43/ΕΟΚ. Ο χαρακτηρισμός ως Εθνικού Πάρκου γίνεται με βάση Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ) που εγκρίθηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ.
Η περιοχή είναι από τους πλουσιότερους υγροτόπους της Ευρώπης ως προς τον αριθμό και τον πληθυσμό των ειδών που απαντώνται σε αυτόν. Προσελκύει αγριόχηνες, υδρόβια, παρυδάτια και αρπακτικά είδη πουλιών κ.λπ. Πολλά από τα είδη είναι απειλούμενα και απαντώνται σε ελάχιστους ευρωπαϊκούς υδροβιότοπους. Υπάρχει, επίσης, σημαντική βλάστηση, όπως δάση με ιτιές και λεύκες, θαμνώνες, (αρμυρίκια), αλοφυτικές κοινωνίες κ.λπ.
Tα βασικά σημεία της απόφασης
Σκοπός της απόφασης είναι ο καθορισμός χρήσεων, όρων και περιορισμών ώστε να εξασφαλιστεί η προστασία, διατήρηση και διαχείριση της φύσης και του τοπίου στη συγκεκριμένη περιοχή. Επιδιώκεται, επίσης, η αποκατάσταση της βιολογικής ποικιλότητας, η προστασία και διατήρηση των φυσικών χαρακτηριστικών των προστατευόμενων τύπων οικοτόπων και των προστατευόμενων ειδών χλωρίδας και ορνιθοπανίδας και η πρόληψη δημιουργίας δυσμενών επιπτώσεων σε περιοχές και είδη που σήμερα δεν παρουσιάζουν οξυμένα προβλήματα.
Με την απόφαση, η περιοχή χωρίζεται σε οκτώ (8) ζώνες προστασίας, ενώ οριοθετείται και Περιφερειακή Ζώνη. Συγκεκριμένα οι ζώνες είναι οι εξής:
Ζώνη Α: Χαρακτηρίζεται ως Περιοχή Προστασίας της Φύσης (αρ. 19 του Ν. 1650/1986). Περιλαμβάνει υγροτοπικές εκτάσεις στην περιοχή Αλμύρες, ακτές και νησίδες των Δελταϊκών Σχηματισμών, τη λίμνη Νυμφών και αβαθή θαλάσσιο χώρο νοτιοδυτικά αυτών.
Ζώνη Β: Καταλαμβάνει το δυτικό τμήμα του Πάρκου. Περιλαμβάνει τις υγροτοπικές και χέρσες εκτάσεις των περιοχών Μαυρότοπος, Νησί, Βάλτος και αβαθή θαλάσσιο χώρο νότια των περιοχών αυτών.
Ζώνη Γ: Καλύπτει μεγάλο τμήμα του βόρειου και ανατολικού μέρους του Πάρκου. Περιλαμβάνει τις λιμνοθάλασσες Δράνας, Αβγανών, Βουλγαρούδας, Μονολίμνης, υγροτοπικές εκτάσεις, χορτολίβαδα και γεωργικές καλλιέργειες.
Ζώνη Δ: Σε αυτήν υπάγεται η περιοχή που περικλείεται μεταξύ του χειμάρρου Λουτρού και της ΕΟ Αλεξανδρούπολης–συνόρων.
Ζώνη Ε, Ζ, Η και Θ: Σε αυτές ανήκουν τμήματα που περικλείονται μεταξύ αναχωμάτων ή βραχιόνων του ποταμού Εβρου και της συνοριακής γραμμής.
Η Περιφερειακή Ζώνη περιλαμβάνει τις περιοχές νότια της σιδηροδρομικής γραμμής, Αλεξανδρούπολης–Ορεστιάδας, που περιβάλλουν τις Ζώνες του Πάρκου.
Οι Ζώνες Α, Β και Γ περιλαμβάνουν το κύριο μέρος των ευαίσθητων περιοχών του οικοσυστήματος του Δέλτα, των βιοτόπων και της ορνιθοπανίδας. Εκεί διαβιούν τα είδη ορνιθοπανίδας που θεωρούνται κινδυνεύοντα, σύμφωνα με τις οδηγίες 79/409 και 92/43 ΕΟΚ.
Οι Ζώνες Δ, Ε, Ζ, Η και Θ είναι περιοχές, οι οποίες έχουν επίσης σημαντική οικολογική αξία, αλλά ταυτόχρονα παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα. Επομένως, η προστασία τους κρίνεται συμβατή με την άσκηση ορισμένων παραδοσιακών δραστηριοτήτων και συμβατών οικονομικών εκμεταλλεύσεων.
Με την Απόφαση καθορίζεται ακόμα ότι:
– Επιτρέπεται σε όλη την έκταση του Εθνικού Υγροτοπικού Πάρκου η επιστημονική έρευνα των χαρακτηριστικών του οικοσυστήματος.
– Επιβάλλονται κανόνες που ρυθμίζουν την παραμονή και τη διέλευση του κοινού με σκοπό την παρακολούθηση της φύσης και την αναψυχή, τη στάθμευση των οχημάτων των υπηρεσιών και των επισκεπτών, καθώς και την κατασκευή χώρων στάθμευσης των οχημάτων αυτών σε απολύτως προσδιορισμένα σημεία.
– Επιτρέπονται, ακόμα, η εκτέλεση έργων διαχείρισης των υδάτινων πόρων, εφόσον έχει προηγηθεί Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η επαγγελματική και ερασιτεχνική αλιεία, η κίνηση σκαφών αναψυχής (διέπεται από τους κανόνες διέλευσης των σκαφών ερασιτεχνικής αλιείας), η χρήση και αποκατάσταση των λιμνοθαλάσσιων οικοσυστημάτων ως φυσικών ιχθυοτροφείων και η λειτουργία των υφιστάμενων γεωτρήσεων, εφόσον δεν δημιουργούν προβλήματα αλάτωσης.
H δυσφορία της κοινής γνώμης
«Προβληματιζόμενος για την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) που υπέγραψε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιάς και η οποία βάζει οριστικά τέλος στην άσκηση θήρας των υδροβίων και όχι μόνο, στη χώρα μας, καθιστώντας τον ελλαδικό χώρο ένα απέραντο οικολογικό πάρκο, πράγμα που σε καμία άλλη χώρα δεν συμβαίνει, θα περίμενα την απάντηση του κ. υπουργού στα κάτωθι ερωτήματα:
1) Στους φορείς διαχείρισης των πάρκων ποιοι συμμετέχουν;
2) Η «ειδική» Περιβαλλοντική Μελέτη έλαβε υπόψη τις προτάσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Κυνηγετικών Οργανώσεων, των αρμόδιων θηραματολόγων και των εμπορικών – αγροτικών – τουριστικών κ.λπ. συλλόγων των περιοχών Ν. Εβρου και των λοιπών νομών της χώρας που εμπλέκονται στην απόφαση αυτή;
3) Ποιοι θα ωφεληθούν από την ίδρυση αυτού του μοντέλου «εθνικών πάρκων» στη χώρα μας και ποια η τύχη των ήδη ιδρυμένων;
4) Σε ποια άλλη χώρα της ΕΟΚ υπάρχει τόσος μεγάλος αριθμός εθνικών πάρκων σε σχέση με την έκταση της χώρας;
5) Σε ποιο σημείο της η Κοινοτική Οδηγία 92/43 ΕΟΚ αναφέρει κατηγορηματικά ότι απαγορεύεται η άσκηση θήρας στα εν λόγω εθνικά πάρκα;
6) Η σύμβαση «Ramsar» και η σχετική ελληνική νομοθεσία καθορίζουν τα είδη και την ποσότητα ανά είδος των υδροβίων πτηνών που επιτρέπεται να θηρεύονται στους υδροβιότοπους. Σε ποιους όμως υδροβιότοπους αφού όλους τους έχετε απαγορεύσει χωρίς να προηγηθούν σοβαρές μελέτες;
7) Ολοι οι υδροβιότοποι αποτελούν χώρο αναπαραγωγής των υδροβίων στη χώρα μας, τα οποία ως γνωστόν είναι αποδημητικά και ένας πολύ μικρός αριθμός τους παραμένει;
8) Γιατί σύμβουλοί σας τυχαίνει να είναι για τη λήψη τέτοιων σοβαρών αποφάσεων μόνο οι ορνιθολογικές εταιρίες, το Ιδρυμα Φυσικής Ιστορίας κ. Γουλανδρή και οι κάθε λογής δήθεν οικολογικές οργανώσεις που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στη χώρα μας από την ένταξη στην ΕΟΚ και μετά; Οι κυνηγετικές οργανώσεις και άλλοι φορείς δεν έχουν προτάσεις;
9) Τι απαντάτε στη γενική αντίληψη που επικρατεί ότι η ίδρυση των εθνικών πάρων γίνεται μόνο για την απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων από τα οποία θα ωφεληθούν ορισμένοι και όχι για την προστασία, διατήρηση και διαχείριση των σπάνιων οικοτόπων, τους περισσότερους των οποίων καθώς όλοι γνωρίζουμε τους έχουμε καταστρέψει; Χαρακτηριστικό παράδειγμα ρύπανσης ο ποταμός Καλαμάς, που μεταφέρει ακατέργαστα λύματα στη θαλάσσια περιοχή του Ορμου Σαγιάδας Θεσπρωτίας.
10) Δεν είναι μεγάλος ο σημερινός αριθμός των υδροβιοτόπων στους οποίους απαγορεύεται η άσκηση θήρας των υδροβίων σε σχέση με το συνολικό τους αριθμό; Δίδεται η εντύπωση ότι η ΕΟΚ μας χρηματοδοτεί για να μετατρέψει τη χώρα μας σ' ένα μεγάλο εθνικό πάρκο, εμείς τι κάνουμε;
11) Η θέση της ΝΔ όταν ήταν αντιπολίτευση ήταν αντίθετη στην ίδρυση τέτοιων εθνικών πάρκων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αρνητική τοποθέτηση του κ. Καχριμάνη, υποψήφιου νομάρχη της ΝΔ στη διημερίδα που έλαβε χώρα στο «Novel du Lac» της πόλης Ιωαννίνων το Μάρτιο του 2002 με θέμα «Ιδρυση εθνικού πάρκου Β. Πίνδου» με εισηγητή τον τότε υφυπουργό Γεωργίας κ. Αργύρη. Σήμερα ο κ. Καχριμάνης, νομάρχης Ν. Ιωαννίνων, όχι μόνο συνηγόρησε στην ίδρυση του εν λόγω πάρκου, αλλά εισηγήθηκε και την επέκτασή του στη Ν. Πίνδο. Σήμερα η αντιπολίτευση είναι μάλλον αντίθετη έως επιφυλακτική. Τι συμβαίνει λοιπόν; Τι συμφέροντα εξυπηρετούνται για να αλλάξουν τόσο εύκολα οι θέσεις; Ποιος θα μας δώσει μια προσεκτική απάντηση;
Τελειώνοντας, θέλω να προσθέσω ότι τα δύο μεγάλα κόμματα χρόνια τώρα με τις ίδιες πολιτικές και πρακτικές τους εμπαίζουν τον κυνηγετικό κόσμο που αριθμεί 300.000 και πλέον άτομα και δεν λαμβάνουν καμία θέση για να δώσουν λύση στα τόσα και τόσα αιτήματα και προτάσεις που έχουν κατά κόρον υποβληθεί στα αρμόδια υπουργεία από τις κυνηγετικές μας οργανώσεις, παρ' ότι οι Ελληνες κυνηγοί με το υστέρημά τους συμβάλλουν τόσο στην ελληνική οικονομία όσο και στην προστασία του φυσικού μας πλούτου.
Θεωρώ ότι δεν είμαι απαισιόδοξος ούτε μοιρολάτρης, είμαι όμως ρεαλιστής και βλέπω ότι σε σύντομο χρόνο ο Ελληνας κυνηγός θα κλειδώνει το ντουφέκι του στην οπλοθήκη, θα πάρει στα χέρια του το φωτογραφικό του άλμπουμ και ξεφυλλίζοντάς το θα ονειρεύεται το όμορφο παρελθόν και το ζοφερό του μέλλον».
Με τιμή
Γεωρ. Καλογήρου, Ιωάννινα
|
Initial
Back
