N Kυπρίδημος
Ενθετο Κυνήγι εφημερίδας ΕΘΝΟΣ
Πρόσφατα η Κομισιον απέστειλε στη χώρα μας μια απειλητική προειδοποιητική επιστολή σχετικά με τον Φεβρουάριο. Η απειλή είναι διατυπωμένη τέτοιον τρόπο, ώστε δεν επιτρέπει καμιά λύση στο πρόβλημα το οποίο ίδια η επιστολή θέτει. Τουλάχιστον αυτό είναι το συμπέρασμα όσων παρακολουθούν τα ευρωπαϊκά θέματα. Και το ερώτημα που ανακύπτει είναι εξής: τι θέλουν τελικά οι... ευρωκομισάριοι από την Ελλάδα;
Για να καταλάβετε τι γίνεται, παραθέτουμε ένα απόσπασμα της επιστολής σχετικά με τη ρύθμιση του κυνηγιού στην Ελλάδα: «Μια απλή διοικητική πρακτική, η οποία από τη φύση της μπορεί να τροποποιείται κατά βούληση από τη διοίκηση και στερείται προσήκουσας δημοσιότητας, δεν μπορεί να θεωρηθεί έγκυρη εκτέλεση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη Συνθήκη» (σ.σ. εννοεί τη συνθήκη ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η ετήσια ρυθμιστική δεν αρκεί και χρειάζεται μόνιμη νομοθετική ρύθμιση του κυνηγιού.
Διαβάστε, όμως, τι λέει παρακάτω: «Ο καθορισμός, όμως, της κυνηγετικής περιόδου κατά τρόπο γενικό και απόλυτο δεν είναι συμβατός με τους στόχους της οδηγίας 409/79». Συμπέρασμα: ούτε η μόνιμα και νομοθετικά θεσπισμένη έναρξη και λήξη της κυνηγετικής περιόδου είναι αρκετή. Επομένως κάθε θήραμα πρέπει να έχει δικές του ημερομηνίες; Όχι, ούτε αυτό αρκεί. Και διαβάστε γιατί: «Η θέσπιση ημερομηνιών λήξης της θήρας κυμαινόμενων ανάλογα με τα είδη πτηνών (...) αντιβαίνει στο άρθρο 7 της οδηγίας, όπως αυτό έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο».
Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει η Ελλάδα; Μια λογική θέση είναι να εξεταστούν οι πολιτικές χωρών που κρίνονται σύννομες με την ευρωπαϊκή νομοθεσία γενικά και την οδηγία 409/79 και να ακολουθηθούν από την Ελλάδα. Παρακάτω παραθέτουμε στοιχεία για μερικές χώρες, από τα οποία μπορούμε να αντλήσουμε πολύτιμες πληροφορίες.
Στη Σουηδία η φάσοα επιτρέπεται από την 1η Αυγούστου μέχρι τις 15 Απριλίου στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Σε κάποια μέρη οι ημερομηνίες διαφοροποιούνται (1 Αυγούστου με 31 Δεκεμβρίου). Όπως αναφέρουν οι σουηδικές αρχές, η φάσσα είναι αποδημητικό πτηνό, επομένως εμπίπτει στις διατάξεις της οδηγίας 409. Το συγκεκριμένο πτηνό δεν αποτελεί αντικείμενο
ειδικής επιστημονικής μελέτης πέρα από την ετήσια καταγραφή της κάρπωσης (όπως το δικό μας πρόγραμμα ΑΡΤΕΜΙΣ], ενώ δεν υπάρχει ποσοτικό όριο ανά κυνηγό και ημέρα κυνηγιού.
Η φάσσα δεν συνιστά αντικείμενο επιστημονικής μελέτης σε κανένα κράτος. Ίσως, μάλιστα, να είναι το λιγότερο μελετημένο θήραμα στην Ευρώπη. Όποιος, λοιπόν, προσπαθεί να δικαιολογήσει τη διάκριση μεταξύ της Ελλάδας και των άλλων χωρών βάσει δήθεν μελετών για τη φάσσα είτε σφάλλει είτε μας λέει ψέματα...
Ας δούμε και μερικά άλλα στοιχεία από την πάντα νομοταγή Σουηδία: Κορμοράνος: κυνηγιέται από 20 Αυγούστου έως 28 Φεβρουαρίου. Μαυροκέφαλος γλάρος και κοινός γλάρος: 1 Αυγούστου με 30 Απριλίου. Κεδρόχσιχλα: 1 Αυγούστου με 31 Μαρτίου.
Κίσσα: 1 Αυγούστου με 31 Μαρτίου. Αναφέρουμε απλώς ότι η Κομισιόν μας προειδοποιεί πως για την Ελλάδα η κίσσα είναι εντελώς απαγορευμένη
Επίσης σημειώστε ότι στη Σουηδία η κυνηγετική νομοθεσία περνά από αναθεώρηση ανά τριετία κι επομένως δεν είναι μόνιμα παγιωμένη, όπως λέει η Κομισιόν ότι πρέπει να γίνεται.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι η Ευρώπη δεν ενδιαφέρεται για την ενιαία και δίκαιη εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Αυτή η άποψη περιγράφει τους συντάκτες της απειλητικής επιστολής ως μικρόνοες γραφειοκράτες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν με απολύτως στενά κριτήρια τη μεμονωμένη περίπτωση της Ελλάδας. Η ίδια θέση είχε χρησιμοποιηθεί και ως βάση για τις προηγούμενες απαντήσεις μας στην Κομισιόν, αλλά έχει αποδειχτεί ανεπαρκής.
Άλλοι, εξίσου έμπειροι στα ευρωπαϊκά θέματα, υποστηρίζουν ακριβώς το αντίθετο: ότι, δηλαδή, η Κομισιόν κινείται στην κατεύθυνση μιας συστηματικής και πανευρωπαϊκής νομοθεσίας, στην οποία θα υπάρχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ομοιομορφία. Αυτά μας έχουν πει Αγγλοι ειδικοί. Μια ματιά, όμως, στις διαφορετικές και συχνά αντικρουόμενες εθνικές νομοθεσίες αποδεικνύει μάλλον το αντίθετο. Πώς είναι δυνατόν να κρίνονται σύννομες νομοθεσίες που επιτρέπουν την άνευ ορίων κάρπωση θηραμάτων, ενώ καταδικάζονται ελληνικές ρυθμίσεις που θέτουν ποσοτικό όριο;
Μια τρίτη «σχολή» προτάσσει την άποψη ότι η Ευρώπη δηλαδή οι γραφειοκράτες της Κομισιόν ενδιαφέρεται απλώς για την προστασία των αποδημητικών πουλιών κι αυτό είναι το κυρίαρχο κριτήριο. Αν η άποψη αυτή είναι ακριβής, τότε η παρούσα ρυθμιστική με τα ποσοτικά όρια ανά κυνηγό μάλλον αποτελεί τον καλύτερο τρόπο προστασίας... Η Κομισιόν, όμως, απορρίπτει τη ρυθμιστική, επομένως ούτε αυτή η άποψη 6εν φαίνεται να ευσταθεί.
Κέντρα υπονόμευσης
Επειδή αυτή η ιστορία με το κυνήγι στην Ελλάδα αγγίζει τα όρια ενός κακού καλαμπουριού, πρέπει να τονίσουμε κάτι που οι γνώστες της Ευρώπης συστηματικά αγνοούν. Οι γραφειοκράτες της Κομισιόν προφανώς δεν ασχολούνται με καμία χώρα αν δεν υπάρξει... «κάρφωμα» από συγκεκριμένους κύκλους.
Αν, για παράδειγμα, Αγγλοι ορνιθολόγοι καταγγείλουν την πατρίδα τους για παραβίαση της οδηγίας 409 επειδή επιτρέπει το κυνήγι υδροβίων μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου, είναι περίπου βέβαιο ότι η Κομισιόν θα σκύψει πάνω από το «πρόβλημα» και θα αποφανθεί ότι το κυνήγι τους στις 20 Φεβρουαρίου περιέχει επικαλύψεις των δεκαήμερων κ.λπ. Είναι, επίσης, βέβαιο ότι οι Αγγλοι θα βρεθούν σε εξίσου δύσκολη θέση μ' εμάς λόγω έλλειψης μελετών.
Οι Αγγλοι κάνουν ό,τι κάνουμε κι εμείς: καταγράφουν την ετήσια κυνηγετική κάρπωση μ' ένα σύστημα αρκετά πιο χαλαρό από το δικό μας ΑΡΤΕΜΙΣ, ενώ προχωρούν στις γνωστές καταμετρήσεις υδροβίων όπως κι εμείς. Επίσης το κυνήγι των υδρόβιων εκεί είναι γεωγραφικά απείρως πιο ευρύ από το αντίστοιχο ελληνικό με τους ελάχιστους κλειστούς υδροβιότοπους.
Αν, λοιπόν, τα δικά μας στοιχεία κρίνονται ανεπαρκή, τότε το ίδιο -λογικά-θα πρέπει να συμβαίνει και με τα αγγλικά. Η διαφορά μάλλον είναι ότι μέχρι τώρα δεν εμφανίστηκε κανένας... «ορνιθολόγος» ή ευρωβουλευτής στην Αγγλία που να υπονομεύει τις επίσημες υπηρεσίες ή να καταδίδει την πατρίδα του στην Κομισιόν! Κι έτσι δεν γίνεται λόγος για τη νομιμότητα της αγγλικής θηρευτικής νομοθεσίας.
Ακούγεται βαρύ βέβαια, αλλά μετά από τις ατέρμονες συζητήσεις και τις συνεχείς περιπέτειες μάλλον καταλήγουμε σ' αυτό το συμπέρασμα. Διότι, όπως αποδεικνύει και η σύγκριση νομοθεσιών και απόψεων των ειδικών, από τα υπόλοιπα δεν βγαίνει νόημα...
---------------------------------------------------------
Από τον Ωρίωνα αλλά αξίζει να του ρίξετε μια ματιά
.Δείτε στην παρακάτω ιστοσελίδα ποιοί μας συκοφαντούν ψευδώς στους διεθνείς φορείς και προκαλούν τις παρεμβάσεις της ΕΕ σε βάρος μας: Είναι η ορνιθολογική εταιρία τουλάχιστον αυτή δίνει το άρθρο για επικοινωνία , η οποία ισχυρίζεται μεταξύ άλλων ότι το 1990 θανατώθηκαν στη Χίο 500.000 πουλιά με ξόβεργες!!!. Αυτά μαθαίνουν οι Ευρωπαίοι και νομίζουν ότι εκεί κάτω στην Ελλάδα κατοικούν τίποτα άγριοι ....
Eδώ διαβάστε και θαυμάστε !
Είναι κάπως σαν τις μελέτες (αριθμό) για τις πέρδικες που ζουν στην Ελλάδα και που βεβαίως δίνονται σαν δεδομένα για αποφάσεις στην Ευρώπη !
Initial
Back
Απόψεις
